காலை மணி பத்தரை மணி இருக்கும். ராஜன் தனது படுக்கை அறையில் கட்டிலில் சாய்ந்து ‘குமுதம்’ வாசித்துக் கொண்டிருந்தான்.. நடிகை நமீதாவின் கான்வெண்ட் யூனிஃபாரத்தில் இருந்த படத்தை அவனது கண்கள் மொய்த்துக் கொண்டிருந்தன. அப்போதுதான் கதவின் இடுக்கில் இருந்து இரு மான்விழிகள் மருட்சியுடன் அவனை எட்டிப் பார்த்தன. ராஜன் தனது கையில் இருந்த வாரப் பத்திரிக்கையை பக்கத்தில் வைத்து விட்டு… “வாடி மீனுக்குட்டி… என்ன பயம்? என்று கனிவுடன் அழைத்தான்.
கான்வென்ட் ஸ்கூல் சீருடை அணிந்திருந்த இருந்த மீனு கதவின் மறைவை விட்டு மெல்ல அந்த அறைக்குள் காலெடுத்து வைக்க ராஜனின் இதயம் படக் படக் என்று அடிக்கத் தொடங்கியது. ‘இவ்வளவு கொள்ளை அழகா?’ என்று மனதுக்குள் காம அலை பாயத் தொடங்கியது. இந்த நேரத்தில் இவள் வருவாள் என்று அவனுக்குத் தெரியும் ஆனாலும் இளம் பிஞ்சு தேவதை போல அவள் வந்ததும் இப்போதே இவளை வளைத்து ஒரு ‘போடு’ போட்டுவிட வேண்டும் என்ற தூண்டுதலை அவன் மனத்தில் தீயாக வளர்த்தது. ஆனாலும் வேகமாக முன்னேறினால் அவள் மிரண்டு விடுவாள் என்று தோன்றியதால் மெல்ல மெல்ல கையாண்டு காரியத்தை சாதித்து விடலாம் என்று தீர்மானித்துக் கொண்டு, “பக்கத்தில் வாடி, மீனுக்குட்டி….! பார்… உனக்குன்னு என்னல்லாம் வாங்கி வச்சிருக்கேன் பாரு…!”
கட்டிலின் பக்கத்தில் இருந்த ஸ்டூலில் இருந்த அவனது ‘அன்பளிப்பு’க்களைப் பார்த்த மீனுவின் மீன்விழிகள் ஆச்சரியத்தில் அகல விரிந்தன. அவள் மெல்ல மெல்ல முன்னேறி மிரட்சியுடன் வருவதை ராஜன் ரசித்து அவள் பூமேனியெங்கும் தனது கண்களை மொய்த்துப் பார்க்க அந்த அறையில் இன்னும் சில நிமிடங்களில் ஒரு காதல் நாடகம் அரங்கேறப் போகிறது என்பது இருவரின் மனத்திலும் இன்பப் பொறிகளைத் தோற்றுவிற்றன.
ராஜன் மீனுவை அணு அணுவாக ஆராய்ந்து பார்க்கத் தொடங்கினான். பால் வழியும் அந்த முகம்… கரி வண்டுகள் போல ரீங்கரிக்கும் அவளது கண்கள், வானவில் போன்று வளைந்த புருவங்கள், ஆப்பிள் போன்ற கன்னம், கோவைப் பழம் போல செக்கச் சிவந்த பிஞ்சு இதழ்கள், சங்கு போன்ற கழுத்து…… இன்னும் கீழே அவனது கண்கள் மேயத்தொடங்கின. அந்த வெள்ளை நிற யூனிஃபார்ம் ப்ளௌஸுக்குள் ‘திமிறி’க் கொண்டு குலுங்கிய அந்த் மல்கோவா மாங்கனிகள்… உள்ளே வேறொன்று அணியவில்லையோ என்று கேள்விக்குறி எழுப்பவதற்கென்றே அங்கு மார்பின் நடுவில் துறுத்திக் கொண்டிருந்த காம்புகள் …. ராஜனுக்குத் தாங்க முடியவில்லை .. அவனது லுங்கிக்குள் அவனது தம்பி லூட்டி அடித்துக் கொண்டு எழுந்திருந்து அழுவதற்குத் தயாராகி விட்டான்.
மீனுக்குட்டியின் கால்களின் இருந்து வெளியான கொலுசுச் சத்தம் மட்டுமே அந்த பெட் ரூமில் அவள் மெல்ல அடியெடுத்து வைக்கக் கேட்டது. அவள் அருகில் வந்ததும் அவளது பின்புறம் கட்டிலின் எதிரில் இருந்த கண்ணாடியில் பிரதிபலித்தது. ராஜனுக்குப் பைத்தியமே பிடித்து விடும் போல இருந்தது. அவளது பருத்த பூசணிக்காய்கள் எப்படி அந்த ஸ்கர்ட்டுக்குள் செல்ல முடிந்தது என்ற வினா அவனது மனதைக் துளைத்து எடுத்தது…. நீல நிற சீருடைக்குக் கீழே இளம் மஞ்சள் வண்ணம் பூசிய அந்தத் தொடைகள்… யப்பாடி…! அந்த வாழைத் தண்டுகள் ரம்பாவுக்கே சவால் விடும் என்றால் மிகையாகாது. இன்னும் கீழே கணுக்கால்கள் இளம் பாதங்கள் மென்மையின் இலக்கணம்… உன்மத்தம் பிடித்த நிலையிலும் ராஜன் ‘மெல்ல…மெல்ல….’ என்று தனக்குத் தானே மனதுக்குள் கூறிக் கொண்டான்.
அருகில் வந்த மீனு, “அம்மா.. இன்னிக்கு ரெண்டு மணிக்கு வரேன்னு சொல்லிருக்காங்க….” என்று கம்மிய குரலில் சொன்னாள். ராஜன் அவள் கையைத் தனது கையில் பிடித்தவாறே, “ரெண்டு மணிக்குத்தானே..? நெறைய்ய டைம் இருக்கு… பயப்படாதே.. நான் இருக்கேன்ல…” என்று அவளுக்கு தைரியம் அளித்தவாறே, “இங்கே பாரு” என்று பக்கத்தில் இருந்த ஸ்டூலைக் காண்பித்தான். சாக்லேட்டுகள், ஐந்தாறு கப் ஐஸ் கிரீம். இரண்டு கோன் ஐஸ் க்ரீம்.. யாருக்குத்தான் ஆசை இருக்காது.. ? கண்களை அகல விரித்தவாறு “எல்லாம் எனக்கா?” என்று குழந்தை மாதிரி கேட்டாள். “வேறே யாருக்கு…? எல்லாம் என் மீனுக்குட்டிக்குத்தான்.. ஒணு ரெண்டு ஐஸ் கிரீம் மட்டும் எனக்கு என்ன….? ஆனா நான் தான் ஒனக்கு ஊட்டிவிடுவேன் என்ன??” என்று அவனும் செல்லக் குரலில் கேட்க, மீனு “ஓகே” என்று உற்சாகத்துடன் தலையாட்டினாள். “அப்போ நான் சொல்றமாதிரி எல்லாம் கேக்கணும் என்ன?” என்பதற்கும் மீனு தலையாட்டிக் கொண்டு அவன் பக்கத்தில் அமர்ந்தாள்.
ராஜன் அவளது கைகளைத் தனது கைகளால் வருடியாவாறே, “இன்னுங் கொஞ்சம் பக்கத்திலே வந்து உக்காரு.. இல்லேன்னா எப்படி ஊட்டி விடுறது..?” என்று கொஞ்ச அவள் கட்டிலில் நடுவே இன்னும் நன்றாக உட்கார அவளது நீல நிற ஸ்கர்ட் இன்னும் உயர்ந்து அவளது பளிங்குத் தொடைகளின் அழகை க்ளோஸ் அப்பில் காண்பிக்க, ராஜனின் தம்பிக்கு இன்னும் காய்ச்சல் அதிகம் ஆகி காய்ச்சிய இரும்புபோல டெம்பரேச்சர் கடுமையாகக் கூடி டெம்பர் ஆகி லுங்கிக்குள் அட்டென்ஷனில் நின்றது.
ராஜன் மீனுவின் தோளில் கைவைத்தவாறே ஒரு கையால் ஒரு எக்ளெயர் சாக்லெட்டைப் பிரித்து அவளது இளம் மாதுளை இதழ்களுக்கு அருகே கொண்டு செல்ல அவை மெல்ல விரிந்து மீனு தனது வாயைத் திறக்க, ராஜன் விஷமத்தனமாக மெதுவாக தன் கையைப் பின் வாங்கினான். சாக்லேட்டை ஆவலுடன் வாயில் வாங்க மீனுவும் தனது தலையை முன்பாக நகர்த்தி அவன் கையை நோக்கி முன்னேறினாள். ராஜன் சாமர்த்தியமாக அவள் முகம் தன் முகம் அருகே சில அங்குலங்களே இருக்கும் வரை சமீபத்தில் வர வைத்து விட்டான். மீனுவும் எதிர் பார்ப்புடன் முகத்தை நகர்த்திக் கொண்டே வந்தாள். ஆனால் ராஜன் சட் என்று அந்த சாக்லெட்டை தன் வாயிலேயே போட்டுக் கொண்டு விட்டான்.
அந்த திடீர் ஏமாற்றத்தால் அந்த பிஞ்சு முகம் வாடியது.. உதடு சுழித்து அவள் அவனைக் கோபத்துடன் சிணுங்கிக் கொண்டு பார்க்க ராஜன் புன்னகையுடன் வாயில் சாக்லேட்டைக் குதப்பியவாறு அவளது ஆப்பிள் கன்னங்களை கைகளில் ஏந்தியவாறு தன் முகத்திற்கு வெகு அருகில் கொண்டு வந்து அவளது உதடுகளோடு தன் உதடுகளைச் சேர்த்து அவளது செவ்வாய் இதழ்களைப் பிரித்து அவளது வாய்க்குள் தன் வாயில் இருந்த சாக்லேட்டைத் திணித்தான்.
மீனுவுக்கு சாக்லேட் இப்படி ஊட்டப்படுவது ஒரு புதிய அனுபவமாக இருந்தது. கிளு கிளுப்புடன் முனகிய சிரிப்புடன் அவள் அந்த சாக்லேட்டைத் தன் வாயில் ஏற்றுக் கொண்டாள். ராஜன் மீனுவை இன்னும் தன் பக்கம் இழுத்து ஒட்ட வைத்து அமர்த்திக் கொண்டு அவளது பால் வடியும் கன்னத்தில் தன் உதடுகளால் முத்தம் கொடுத்துப் பின்னர் நன்றாக நக்கி மீண்டும் மீண்டும் ஒத்தடம் கொடுக்க மீனுவுக்கும் என்னவோ போல் இருந்தது. ஆனாலும் அவள் தடை ஒன்றும் சொல்லாததினால் ராஜன் இன்னும் முன்னேற முயன்று அவளை நன்றாக இழுத்துத் தனது மார்பில் சாய வைத்துக் கொண்டான்.
மீனுவுக்கும் இனிப்பாக இருந்த இந்த அனுபவம் இதமாகவும் இருந்தது. ராஜன் தன் இடது கையால் அவளது தோள்களை அணைத்தவாறே, வலது கைகளால் அவளது வெண்ணெய் நிறத் தொடையில் மெல்ல வருட, அவ்வப்போது கையை எடுத்து ஒவ்வொரு சாக்லேட் ஆக அவள் வாயில் திணித்து தித்திப்பான அனுபவங்களை அவளுக்கு அளித்துத் தெளித்துக் கொண்டிருந்தான்.
என்னதான் யூனிஃபாரத்துக்குள் இருந்தாலும் அந்தப் பூமேனி இளம் ரத்தத்தின் சூட்டை அடக்க முடியுமா என்ன?? அவனது அணைப்பின் கதகதப்பும் அண்மையான சுவாசத்தின் சூடும் அவளையும் மெல்லத் தாக்கத் தொடங்கின. அவளது கண்கள் சொக்க அவள் கொடிபோல் அவனது மீது இன்னும் நன்றாக சாய்ந்தாள். ராஜன் இதுதான் தருணம் என்று உணர்ந்து ஒரு ஐஸ் க்ரீம் கப்பை எடுத்து அவளிடம் கொடுத்தான்.
மீனு அந்த ஐஸ் க்ரீம்-ஐ சப்புக் கொட்டிக் கொண்டு சுவைப்பதை வெகு அண்மையில் இருந்து ரசித்த ராஜன் அந்த கிளிமூக்கு போல் சிவந்து கொண்டிருந்த இதழ்களில் மீது வழிந்த ஐஸ்க்ரீமை பொறாமையுடன் பார்த்தான்.. ஆனால் தனது கைவிரலால் அந்த உதடுகளின் மீது மெல்ல வருடி துடைத்து விட்ட போது அவள் எதிர்ப்பு ஒன்றும் சொல்லாததால் சற்று நன்றாகவே அவளது இதழ்களில் அழுத்தி, “என் செல்லம்… ஐஸ் க்ரீம் நல்லா இருக்கா…?” என்று கேட்டான். அவள் விழிகள் பள பளக்க “உம்……..” என்று ஆமோதித்தவாறே இன்னும் இரண்டு ஸ்பூன் ஐஸ்கிரீமை தனது வாயில் எடுத்துப் போட்டுக் கொண்டாள்.
அவளது மோவாயைத் தனது கைகளால் ஏந்தியவாறே, “மீனுக் குட்டி, எனக்கும் கொஞ்சம் தாயேன்..!” என்று கெஞ்சிய குரலில் கேட்டுக் கொண்டே அவளது உதடுகளுடன் தன் உதடுகளைச் சேர்த்து இணைத்து அவளது வாயில் ஊறிக் கொண்டிருந்த ஐஸ்கிரீமை உறிஞ்ச, மீனு சற்று நேரம் திக்கு முக்காடிப் போனாள். அவள் கையில் இருந்த கப் இல் இருந்து சிந்திய ஐஸ் க்ரீம் அவளது யூனிஃபாரத்தின் ‘டாப்’ஐ நனைத்து அதற்குள் கட்டுப் படாமல் திமிறிக் கொண்டிருந்த அவளது மார்பில் வழிந்தது.
ராஜன் தனது தலையைத் தாழ்த்தி அந்த வழியும் ஐஸ்க்ரீமைத் தனது வாயாலேயே நக்கி சுத்தமாக்க முற்பட்டான். முதலில் தனது இளம் கரங்களால் அவனது முன்னேற்றத்தைத் தடை செய்ய முற்பட்டாலும் பின்னர் மீனு அவன் என்ன வேண்டுமானாலும் செய்து கொள்ளட்டும் என்ற பாணியில் கட்டிலின் ஒரு பக்கம் நன்றாக சாய்ந்து கொண்டு ராஜனின் செயல்களை வியப்புடன் பார்த்தவாறே இன்னும் நன்றாக ஐஸ்க்ரீமைச் சாப்பிட, ராஜன் தனது வாயால் நக்கப் பட்ட மாங்கனிகள் இன்னும் விறைத்து நிற்பதை உனர்ந்தவாறே அந்த மேடுகள் முழுவதையும் சுத்துப்புரமாக்குவதைத் தனது தலையாய கடமையாய் உணர்ந்து இன்னும் நன்றாகச் சுவைத்தான்.
அந்த நனைவில் அவளது தோலின் வனப்புடன் ஒட்டிப் பிடித்துக் கொண்டிருந்த அந்த துணியின் நனைவில் அவனுக்கு அப்போதுதான் புலப்பட்டது மீனுக் குட்டி அந்த ‘டாப்’இன் அடியில் வேறு ஒரு உள்ளாடையும் அணியவில்லை என்ற வியப்பான உண்மை. ஏற்கனவே படு ‘டைட்’ஆக இருந்த அந்த ‘டாப்’ ஐஸ்க்ரீம்+ அவனது எச்சிலின் நனைவில் அந்த திமிறிக் கொண்டிருந்த மாங்கனிகள் – அவைகளின் காம்புகள் துறுத்திக் கொண்டு வெள்ளை வெளேர் என்று பள பளத்துக் கொண்டிருந்த அந்த சீருடையின் மேல் பாகத்தை மீறிக் கொண்டு அங்கு ஒருவித கருமையை வெளிப்படுத்திக் கொண்டிருந்தன.
“அய்யயோ.. மீனு… நல்லா நனஞ்சுட்டே.. அவிழ்த்து காய வைக்கலாமா?” என்று கேட்டுக் கொண்டே ராஜன் அந்த ‘டாப்’பின் பட்டன்களை ஒவ்வொன்றாக அவிழ்த்து விட, மீனுக்குட்டியின் முயல்குட்டிகள் படு உற்சாகமாக சுதந்திரம் பெற்றுத் துள்ளிக் கொண்டு வெளியே தென்பட்டன. ராஜனுக்கு அவற்றைப் பார்த்தவுடன் பைத்தியமே பிடித்து விடும்போல இருந்தது. அவசரமாக கட்டிலின் அருகில் இருந்த ஸ்டூலில் இருந்த ஒரு கப் ஐஸ்கிரீமை எடுத்து பாதியை அந்த ஒரு மார்பிலும் அடுத்த பாதியை அடுத்த முலையிலும் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ப்ளாஸ்டிக் ஸ்பூனில் எடுத்து தேய்த்தான். அந்தக் குளிர்ச்சியில் மீனு செல்லமாக “அய்யோ… குளிருது..” என்று கிளிக் கொஞ்சல் ரீங்கரிக்க “பரவாயில்லை. நான் சூடு தரேன்” என்று கூறிக் கொண்டு தலையைக் குனிந்து அவளது முலைகளை ஒவ்வொன்றாக நக்கித் துடைக்க அந்த இளம் சூட்டின் கதகதப்பை சுகமாக அனுபவித்தவாறே மீனு பெருமூச்சு விட்டவாறு இன்னும் நன்றாக சாய்ந்து கொண்டு ரசிக்க ஆரம்பித்தாள்.
ராஜன் அவளது மாங்கனிகளை சப்பிக் குடித்தியவாறு ஒரு கையால் அவளது வாழைத் தண்டுத் தொடைகளையும் வருடி மெல்ல மெல்ல அவளது ப்ளூ யூனிபாரத்தின் ஸ்கர்ட்டை இன்னும் நன்றாக உயர்த்தினான்.
ராஜன் மீனுவின் கொழுத்த தொடைகளின் மீது நன்றாக அவளது ஸ்கர்ட்டை உயர்த்தியவாறு பக்கத்தில் இருந்த நிலைக்கண்ணாடியில் பார்த்த போது, அவனுக்கு அந்த பளிங்குத் தொடைகளின் நடுவே அவளது ஜட்டி சற்றே ஈரத்துடன் பொலிவுடன் தென்பட்டது. மீனுக்குட்டி முதலில் சாக்லேட் ஐஸ்கிரீம் சாப்பிடுவதில் மிகவும் மும்முரமாக இருந்தாலும் பின்னர் ராஜனின் கைங்கரியத்தில் அவளது உடம்பு முழுவதும் சூடு பரவத்தொடங்கியது. மெல்ல மெல்ல முனங்கியவாறே அவளது தொடைகள் அழகாக விரிந்து கொடுக்க ராஜன் மெல்ல அவளது ஜட்டியை விரித்துப் பார்க்க அங்கு மாசு மருவற்ற அவளது மன்மத மேடை பிரகாசமாக ஜொலித்துக் கொண்டு அவளது பிசு பிசுப்பில் வைர மோதிரம் போல ஒளியைப் பரப்பியது.
அதுதான் தருணம் என்று ராஜன் ஒரு எக்ளேயர் சாக்லெட்டை எடுத்து அவளது பிளவில் மெல்லத் திணித்து சற்று நேரம் ஊறட்டும் என்று மீண்டும் அவளது ஜட்டியை சாதாரண நிலைக்குத் திரும்பக் கொண்டு வைத்து மீண்டும் அவளது முலைகளிலும் தொப்புளிலும் ஐஸ்க்ரீம் மேலும் பக்கத்தில் வைத்திருந்த “மில்க் மெய்ட்”-ஐயும் ஊற்றி அணு அணுவாக ரசித்துக் கொண்டிருந்தான். அவனது தண்டு இதுவரை அறியாத அளவு விறைத்து நின்று அவனது லுங்கிக்குள் ஆட்டம் போட, அவன் மீனுவின் பூங்கரம் ஒன்றை மெல்லப் பிடித்து அதன் மீது வைத்தான். அவள் மெல்ல அவளது மீன் விழிகளை மெல்லத் திறந்து சற்று மிரட்சியுடன் கண்டாலும் ஆட்சேபம் ஒன்றும் சொல்லவில்லை.
அதனால் ராஜன் தனது லுங்கியை முற்றிலும் நீக்கி அவனது துடித்துக் கொண்டிருந்த ஆண்மையை அவளது மென்மையான உள்ளங்கையின் சூட்டின் கத கதப்பில் குளிர் காய வைத்து அந்த சுகத்தில் மயங்கியவாறு, மெல்ல “மீனுக்குட்டி, இன்னொரு ஐஸ்கிரீம் சாப்பிடுறியா…?” என்று கிசுகிசுக்க அவள் முகத்தில் இன்னும் பிரகாசம் அதிகமாகி உற்சாகமாகத் தலையாட்டினாள்.
ராஜன் இப்போது தான் படுக்கையில் மல்லாக்காகப் படுத்துக் கொண்டு பக்கத்தில் இருந்த இன்னொரு கோன் ஐஸ்க்ரீமை எடுத்துப் பிரித்து தனது தம்பியின் மகுடத்தில் கொஞ்சம் வார்த்து விட்டு “இப்போ டேஸ்ட் பண்ணிப் பாரேன்….” என்று அவளைத் தூண்டினான். கரும்பு தின்னக் கூலியா வேண்டும்..? அதுவும் அவனது இரும்பு போன்று துடித்துக் கொண்டிருக்கும் கரும்பின் மீது ஐஸ்கிரீம் வடிந்து கொண்டிருப்பதைப் பார்த்ததும் அவள் சப்புக் கட்டிக் கொண்டு அதையே ஒரு கோண் ஐஸ்கிரீமாக நினைத்துக் கொண்டு சுவைத்து நக்கி சப்பத் தொடங்கினாள். ராஜனுக்கு தான் சொர்க்க லோகத்துக்கே செல்லுவதாகத் தோன்றியது. அவள் ஒவ்வொரு முறை சப்பி சுத்தமாக்கியதும் கொஞ்சம் கூட ஐஸ்க்ரீமை அவன் தனது தம்பியின் உச்சந்தலையில் வைத்து அவளது நாவின் ஜலக் கிரீடையில் தன்னையே மறந்து இன்பத்தில் மிதந்து கொண்டிருந்தான்.
அந்த அளவு ரசித்துச் சுவைத்துக் கொண்டிருந்தாலும், மீனு திடீர் என்று தலையைத் திரும்பி சுவர்க்கடிகாரத்தைப் பார்த்தவாறு, “அம்மா ரெண்டு மணிக்கு வருவாங்க…. “ என்று சிணுங்கினாள். ராஜன் அவளை “இன்னும் டைம் இருக்கு…. நீ கவலைப் படாம ஐஸ் கிரீமை சாப்டுட்டே இரு….” என்று அறிவுறை கூறும் பாணியில் கூற மீனுவும் வேறு வழியின்றி தொடர்ந்தாள். அவள் குனிந்து அவனது தண்டில் வாயை வைத்து சுவைப்பதை ரசித்துப் பார்த்த ராஜன் நிலைக் கண்ணாடியில் அவளது பருத்த பின்னழகு பூசணிக்காய் போல் துருத்திக் கொண்டிருப்பதைக் கண்டு ‘இந்த தர்பூஷிணிப் பழங்கள் எப்படித்தான் இந்த சீருடைக்குள் சென்றது?’ என்று மனதுக்குள் வியக்கவே செய்தான்.
பக்கத்தில் இருந்த கோன் ஐஸ் கிரீம் எல்லாம் தீர்ந்து முடிந்து விட்டதால் ராஜன் தனக்கு என்று ‘ரிசர்வ்’ பண்ணி வைத்திருந்த இரண்டு கப் ஐஸ் கீரீம் மட்டுமே பாக்கி இருந்ததால், அவன் மீனுவைப் பார்த்து “ஓகே மீனு, இனி நான் என்னுடைய ஐஸ்க்ரீமைச் சாப்ப்டட்டா…?” என்று கேட்க அவள் எல்லா ஐஸ்கிரீமையும் தனக்கே தருவான் என்று எதிர்பாத்துக் கொண்டிருந்ததால், சற்றே ஏமாற்றத்துடன் “சரி.. ஓகே ..” என்று கம்மிய குரலில் இழுத்தாள். ஆனால் அவன் சுவைப்பதிலும் தனக்கு ஒரு வித இன்பம் கிடைக்கும் என்பது அவளது மனதின் அடித்தளத்தில் நிச்சயமாகவே புலப்பட்டது.
ராஜன் அவளைப் படுக்கையில் மல்லாக்காகப் படுக்கவைத்து விட்டு அவள் கால்களை நன்றாக விரித்து வைத்து மீண்டும் அவளது ஜட்டியை விலக்கிப் பார்க்க, மீனுவின் மன்மதப் பிளவு ஊறியிருந்த சாக்லேட்டின் வடிந்து வந்த ஜீஸ் அவனது நாவில் ஜொள்ளு வடிய வைத்தது. ஏற்கனவே நனைந்திருந்த அவளது ஜட்டி இன்னும் சாக்லேட்டின் கறை படியக் கூடாது என்ற நல்லெண்ணத்தில் அவன் அவளது ஜட்டியை அவளது இடுப்பில் இருந்து மெல்ல கீழே இறக்கி அவிழ்த்து கீழே எறிந்தான்.
அந்தக் காட்சி அவனைப் பரவசம் அடைய வைத்தது. பிறந்த மேனியாகத் திகழ்ந்த அவளது யோனி.. அந்த திரிகோணப் பிரதேசம்.. முற்றிலும் சுத்தமான அந்த இளம் பிஞ்சு மாதுளம் கனி போல பிளந்து கொண்டிருந்த அவளது மன்மத மேடை.. வடிந்து குற்றாலம் அருவிபோல் வந்த சாக்லேட் ஊற்று….
ராஜன் தன்னையே மறந்து சில கணங்கள் பார்த்து ரசித்தாலும், கூடிய சீக்கிரமே வேண்டிய நடவடிக்கை எடுக்கா விட்டால், படுக்கையின் விரிப்புகளின் கறை படிய வாய்ப்பு இருக்கிறது என்று உணர்ந்து, அவன் தனது வாயை அவளது பிளவில் வைத்து சுவைத்து சப்பி துப்புரவாக்கத் தொடங்கியதும் மீனு “ஸ்… ஸ்… “ என்று முனகத் தொடங்கினாள். சற்று நேரம் சுவைத்தவுடன், ராஜன் ஒரு கப் ஐஸ் க்ரீமை எடுத்து அவளது கால்களுக்கு நடுவே கவிழ்த்து அந்த பிரதேசம் முழுவதும் ஒரு இமாலயம் போல பனி மலையாக்கச் செய்தான். சில கணங்கள் அந்தக் குளிரில் திக்கு முக்காடிப்போய் அந்த இடம் மரத்துப் போய் விட மீனுக்குட்டி “ஐய்யோ….” என்று முனகினாள்.
ராஜன் மீண்டும் அந்தக் காட்சியை ரசித்து தரிசனம் செய்ய அவனுக்கு மனதில் ஞாபகம் வந்தது இந்தக் கவிதையின் வரிகள்தான்……
வெள்ளிப் பனி உருகி மடியில் வீழ்ந்தது போல் இருந்தேன்
பள்ளித் தலம் வரையில் செல்லம்மா பாடம் பயின்று வந்தேன்
காதல் நெருப்பினிலே எனது கண்களை விட்டு விட்டேன்
மோதும் விரகத்திலே செல்லம்மா… ம்… ம்… …
சின்னஞ்சிறு வயதில் எனக்கோர் சித்திரம் தோணுதடி…….
மீனுக்குட்டி மடியில் அனுபவித்துக் கொண்டிருந்த அந்தக் குளிரை நீக்குவதற்காக அவனது நாவின் சூடு அந்த மேட்டை முழுவதும் நக்கிச் சப்பி மீண்டும் இன்பத்தில் எல்லைக்குக் கொண்டு போய், சற்று நேரம் கழித்து மீண்டும் ஐஸ் க்ரீம் வழிபாடு… ப்ளோ ஹாட்… ப்ளோ கோல்ட்…. ஐஸ் க்ரீம்+சாக்லேட்+ அவளது மதன ஜீஸ் எல்லாம் சேர்ந்த காக்டெயில் டேஸ்ட்-இல் சற்று போதையுடன் ரசித்து சுவைத்து அவளைச் சற்று நேரம் இன்பச் சித்திரவதை செய்து விட்டு, கீழே தனது தம்பியும் இனியும் தாக்குப் பிடிக்க மாட்டான் என்பதை உணர்ந்த வண்ணம், கடைசிப் படலத்தையும் முடித்து விடலாம் என்று துணிந்து, அவளுக்குத் தெரியாமல் தலையணையில் அடியில் மறைத்து வைத்திருந்ததையும் அவிழ்த்து அவளது இன்பப் பெட்டகத்தில் திணித்து விட்டு அவள் மீது படர்ந்தான்.
அவளது கோவை இதழ்களை மீண்டும் சற்று நேரம் சுவைத்து விட்டு, பின்னர் அவளது விரிந்த கால்களின் நடுவே மண்டியிட்டு தனது செங்கோலை அவளது பெண்மையின் முகப்பில் வைத்து மெல்ல நீவினான். மீனு இப்போது இன்பத்தின் போதையின் சிகரத்தை நோக்கிப் பறந்து கொண்டிருந்தாள். அவனது ஆண்மையின் திண்மை அவளுக்குச் சற்று அச்சத்தை உண்டாக்கினாலும் இப்போது அவள் தனது பெட்டகத்தை அவனது தண்டு ஆக்கிரமிப்பதை வரவேற்கவே செய்தது.
மெல்ல மெல்ல முன்னேறி ஊடுருவத் தொடங்கிய அவனது தம்பி சற்று நேரத்தில் அவளது ஓட்டை முழுவதும் துளைத்துக் கொண்டு அவளது அடி வயிற்றில் சென்று இடிக்க மீனு சொர்க்கத்தின் உச்சிக்கே செல்வது போல் சிறகடித்துப் பறக்கத் தொடங்கினாள். அவளது பூங்கரங்கள் அவனது மேனியை மாலையாக்கி வளைத்துப் பிடித்து இன்னும் இறுக்கமாக அணைக்க, ராஜன் தனது இயக்கத்தை மெதுவாக தொடங்கி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேகத்தைக் கூட்டினான்.
சற்று அவன் திரும்பி ஓரக்கண்ணால் பார்த்தபோது ராஜனால் தன்னையே நம்ப முடியவில்லை. அவனது கீழே படுத்திருந்த சீருடை அணிந்திருந்த அந்த உருவத்தை ஒரு முகப்பில் பார்த்த போது தான் பத்தாம் க்ளாஸ் படித்துக் கொண்டிருந்த போது தன் வீட்டின் எதிர் வீட்டில் படித்துக் கொண்டிருந்த புவனாவின் ஞாபகம் தான் வந்தது. அவள் காண்வெண்ட் யூனிஃபாரம் அணிந்து செல்வதை தினமும் ‘ஜொள்ளு’ விட்டுக் கொண்டே அவன் பார்ப்பது வழக்கம். இப்போது அவள் ஞாபகம் வந்து விட, நிலைக் கண்ணாடியில் தெரிந்த அந்த உருவம்.. சற்றுகூட கொழுத்து செழுமையுடன் திகழ்ந்த அந்தப் பெண்.. ராஜனால் தன்னையே அடக்க முடியவில்லை.
முழு வேகத்துடன் அவன் அவளது மேனியைத் துளைத்துக் கொண்டு இயங்க அவனது தம்பி ‘குபு குபு’ என்று சூடாக அவளைத் தாக்க, மீனுவுக்கும் அவளது யோனிக்குள் ஒரு வித புது வகை சூடு.. இது வரை அனுபவித்திராத வினோதமான சூடு .. பரவ.. அவளும் இன்ப மயக்கத்தில் அவனை இன்னும் அதிகமாக அணைத்தவாறே அவளது பிளவு இன்னும் இறுக்கமாக அவனது தம்பியை பிழிந்து எடுக்க, ராஜன் தனது கட்டுப்பாட்டை முற்றிலும் இழந்து, “புவனா… புவனா…” என்று புலம்பியவாறு அவனது தம்பி கக்கத் தொடங்கி அவளது பெண்மைப் பெட்டகம் நிரம்பி வழிந்தது. மீனுவும் உச்சக்கட்டத்தை அடைந்தவாறே தனது உணர்வை இழந்து சற்று நேரம் ஆழ்ந்த மயக்கத்தில் ஆழ்ந்தாள்.
சற்று நேரம் கழிந்து மணிக் கடிகாரம் “டண் …. டண் …. “ என்று பன்னிரண்டு அடித்தது. மீனு சட் என்று எழுந்து உட்கார்ந்தாள்.. அய்யோ “அம்மா ரெண்டு மணிக்கு வர்றேன் என்று சொன்னாளே..! இன்னும் சமையல் கூடச் செய்யத் தொடங்க வில்லை… இந்த மனுஷனோடு ஒரே ரோதனையாய்ப் போச்சு.” என்று திட்டிக் கொண்டே படுத்திருந்த ராஜனை முதுகில் அடித்து எழுப்பினாள். “என்னங்க… பாருங்க… மணி பன்னிரெண்டு ஆச்சு.. அம்மா வேறே ரெண்டு மணிக்கு வர்றதாச் சொன்னாங்க… இன்னும் சமையல் கூடத் தொடங்கல்லை.. எல்லாம் உங்களால் தான்” என்று குற்றம் சாட்டும் தொனியில் கத்த, ராஜன் அமைதியாய் எழுந்து படுக்கையில் அமர்ந்து கொண்டு, “உங்க அம்மா இன்னிக்கு வர்ற ப்ளானைக் கான்சல் பண்ணிட்டாங்க.. ஃபோன் பண்ணிச் சொன்னாங்க…..”. அவளுக்கு அந்த நேரத்திற்கு சமாதானம் ஆனாலும் மீண்டும் கோபம் பிய்த்துக் கொண்டு வந்தது. “எப்போ கூப்பிட்டாங்க…?” என்று கத்த, ராஜன் புன்னகையுடன் “மிஸஸ் மீனாட்சி ராஜன்.. காலைலே நீ யூனிஃபாரம் அணிந்து கொள்ளப் போனபோதுதான் ஃபோன் வந்தது..” என்று சொன்னான்.
மீனாட்சிக்கு கோபம் அதிகமானாலும் ராஜனின் நிதானத்தைப் பார்த்ததும் தன்னையும் அறியாமல் சிரிப்பு வந்து விட்டது. அவள் அவனைப் பார்த்து சிணுங்கியவாறே, “ஆனாலும் ஒங்களுக்கு லொள்ளு அதிகம் தான்… கல்யாணம் ஆகி ரெண்டு வாரம்தானே ஆச்சு…? ஹனிமூன் என்று சொல்லி ஊட்டிக்குப் போய் ரெண்டு வாரமா தினமும் மூணு வேளை புரட்டி எடுத்தீங்க இல்லை…? இன்னுமா திருப்தி ஆகல்லே?? தெரியாத்தனமா என் ஸ்கூல் ஃபோட்டோவை உங்ககிட்டே காமிச்சுட்டேன்… உடனே என்னுடைய பழைய காண்வெண்ட் யூனிஃபார்ம் ட்ரெஸ்ஸைப் போட வச்சு… இப்படி போட்டு பெண்டை எடுத்திட்டீங்களே….?” என்று அங்கலாய்த்தவாறே “இது வேறே பயங்கர டைட்டா இருக்கு .. பாருங்க எல்லா இடத்திலயும் இறுக்கிக் கட்டினதால கன்னிப் போய் இருக்கு..” என்று சொல்லிக் கொண்டே தனது பழைய சீருடையின் டாப்-ஐயும் ஸ்கர்ட்டையும் அவிழ்த்து எறிந்தவாறே தனது நைட்டியை எடுத்து அணிந்து கொள்ள முனைந்தாள்.
ராஜன் அவளது கையைப் பிடித்து தடுத்தவாறு “இப்போதான் ஃபுல் அம்மணமாயிருக்கே.. அதனாலே இன்னோரு ரவுண்ட் போட்றலாம் .. எப்படியும் உங்க அம்மாதான் வரலியே.. லஞ்ச் வெளியே போய் சாப்டுக்கலாம்” என்று கூறி அவளை அணைக்க, மீனு அவனது மார்பில் படர்ந்தாள். திடீர் என்று மீண்டும் அவளது முக பாவம் மாறியது. “ஆமா … அது யார் புவனா….?” என்று சீறிக் கொண்டு அவனிடம் கேட்க, ராஜன் கட கட என்று சிரித்தவாறு “அதுவா.. அவள் நான் பத்தாம் க்ளாஸ் படிச்சுகிட்டிருந்தபோது எங்க எதிர் வீட்லெ இருந்த கான்வெண்ட் கேர்ள்.. ஸேம் யூனிஃபார்ம்… அதுதான் கொஞ்சம் வீக்னஸ்… “ என்று இழுத்தான். மீண்டும் ‘க்ளுக்’ என்று சிரித்து விட்டாள் மீனாட்சி. “ஒண் மோர் திங்…நான் ட்ரெஸ் சேஞ் பண்ணப் போறதுக்கு முன்னாலே எதுக்கு என் முகத்திலே மில்க் மெய்ட்.. தேய்ச்சு விட்டீங்க…” என்று கேட்க அவன் குழந்தைப் பாவத்துடன் “அப்போதானே ‘பால் வடியும் முகம்’ என்று சொல்ல முடியும்??” என்று சொல்ல மீனாட்சி மீண்டும் கல கல என்று நகைத்தாள்.
ராஜன் அவளை உன்னிப்பாகப் பார்த்தவாறு, “ஆமா… ஐஸ் க்ரீம்.. சாக்லேட் … சாப்டதெல்லாம் நல்லா இருந்திச்சா…??” என்று கேட்க மீனு நாணப் புன்னகையுடன் குழைந்தவாறு “அதெல்லாம் நல்லாத்தான் இருந்திச்சு .. அய்யாவுக்கும் அதிகம் இன்னிக்கு வீரியம் இருந்திச்சுன்னு நினைக்கிறேன்… ‘அது’ உலக்கை மாதிரி ரொம்ப பெருசா இருந்த மாதிரி இருந்திச்சு.. “ என்று சொன்னாள். ராஜன் ‘அதெல்லாம் ஒன்னுமில்லே மீனு.. இதெல்லாம் ஒரு ஃபாண்டஸி… கற்பனை… மனைவியை ஒரு சிறுமியாக அல்லது ஐஸ் அல்லது சிம்ரனாக நினைத்துப் பார்ப்பதில் ஒரு அலாதியான இன்பம் இருக்கத்தான் செய்கிறது.. அந்த கிக் சற்று அதிகம் ஆகும்போது ஆண்மையும் திண்மையும் அதிகம் ஆகத்தான் செய்யும்.. ஆக்சுயலாக நான் நினச்சது நீ சின்னப் பெண் ட்ரெஸ் போட்டதினால ரொம்ப டைட் ஆக இருக்கேன்னு ….!” … “ஸோ.. தி மாரல் ஆஃ தி ஸ்டோரி இஸ்…. ‘கனவுகள், கற்பனைகளுக்குக் கடிவாளம் போடக்கூடாது’ என்பதே…”
ராஜன் திருமணம் ஆகி ஒரு மாதத்துக்குள் எப்படியாவது சென்சுரி போடவேண்டும் என்று முதலிலேயே தீர்மானித்திருந்தான், முதல் இரவிலேயே தன் புது மனைவியிடம் சொல்லியும் இருந்தான். அதனால் எப்போது நேரம் அவகாசம் கிடைக்கிறதோ அப்போதெல்லாம் மீனுவை, “மீனுக்குட்டி….” என்று ஒரு டோண்-இல் கூப்பிடும் போதே அவளுக்குப் புரிந்து விடும். அவர்களது ‘டார்ஜெட்’-ஐ எப்படியாவது எட்டிவிடுவது என்ற எண்ணத்தில் அன்றைய ‘கோட்டா’வை செய்ய முற்பட்டனர்.
மீண்டும் அந்த புது மணத் தம்பதிகள் புணரத் தொடங்கியதும் சற்று நேரம் செல்ல, மீனு அவன் காதில் மெல்லக்கேட்டாள், “ஆமா …முதல்லே எக்ளேயர் சாக்லேட்.. பின்னர் கப் ஐஸ் க்ரீம் .. கோன் ஐஸ் க்ரீம்… கடைசிலே என்ன உள்ளே போட்டீங்க….?? குபு குபுன்னு எரியிறமாதிரியிருந்துச்சு….” எந்த் கேட்க, ராஜன் அவளது காதில் ரகசியமாக கிசுகிசுத்தது…”ஹால்ஸ்…மென்தால் …” என்று சொல்லிக் கொண்டே வேகத்தைக் கூட்டி அவர்கள் அந்த இரண்டு வாரத் தாம்பத்தியத்தில் ஐம்பதாவது உச்சக் கட்டத்தை நோக்கிப் பறந்து செல்லத் தொடங்கினார்கள்.
முற்றும்
சில ஆராய்ச்சித் துளிகள்…..
ஒரு வகையில் சொல்லப் போனால் இது ஒரு வகை நோய் என்று கூட கூறலாம். அதாவது யூனிஃபார்ம் மேனியா….. என்று சொல்லலாம். பாதிக்கப் பட்டவர்களுக்கு சில வகை சீருடை அணிந்தவர்களைக் காணும் போது பெரும் கிளர்ச்சி உண்டாகும். உதாரணமாக, சிலருக்கு போலீஸ் உடையில் விஜய சாந்தியைக் காணும்போது உண்டாகும் கிக் அதீதமாக இருக்கும். சிலருக்கு டாக்டர் அல்லது நர்ஸ் உடை, ஏன் கன்னியா ஸ்திரீகளின் உடை, பர்தா போன்றவைகூட சிலருக்கு கற்பனையில் பெரும் கிளர்ச்சியை உண்டாக்கலாம். காண்வெண்ட் சிறுமிகளின் சீருடை என்றால் சொல்லவே வேண்டாம்.
இவர்கள் தத்தம் துணைவிகளை இம்மாதிரி ட்ரெஸ் அணியச் செய்து கொண்டு காமத்தில் ஈடுபடும் போது எல்லை மீறிய சக்தியைப் பெறுவார்கள் .. இந்த நோய் ஒரு எல்லை வரை மட்டும் பாதித்திருக்கும் பட்சத்தில்…. அந்த அளவுகூ அது ஒரு நல்ல விஷயமே..!! ஆனால் அளவுக்கு மீறி பாதித்திருப்பவர்கள் கொஞ்சம் டேஞ்சரஸ் கேஸ்… இவர்களுக்கு ‘அந்த யூனிஃபார்ம்’ அணிந்திருந்தாலேயே காமத்தில் ஈடுபட முடியும் என்ற நிலை வரை வரலாம். அல்லது யாராவது ரோட்டில் கூட ‘சம்பந்தப் பட்ட சீருடை’ அணிந்து கொண்டு போனால், வெகுவாகக் கிளர்ச்சி அடைந்து அவர்களிடம் தவறாக நடந்து கொள்ள முயலலாம். இத்தகையவர்கள் மனோதத்துவ நிபுணரைக் கண்டு ஆலோசித்து ஆவன செய்வதே நலம்.
