என்னை கூப்பிட்டு அவருடைய ரூமிற்கு போய் சானிட்டரி நாப்கினை எடுத்துவர சொன்ணார்கள்

என்னை கூப்பிட்டு அவருடைய ரூமிற்கு போய் சானிட்டரி நாப்கினை எடுத்துவர சொன்ணார்கள்

Posted on

எனக்கு வயது அப்போது 17 தான். ஆனால் பார்ப்பதற்கு 13, 14 வயது பையனைப் போல் தெரிவேன். ஆகையால் நான் நினைத்தபடி யாரும் என்னை அது மாதிரி நினைக்கவில்லை.அதுவே எனக்கு எல்லோரையும் ஒரு மாதிரி பார்ப்பதற்கு அனுகூலமாக இருந்தது.நான் வீட்டிற்கு ஒரே பையன்.நானும் என் அம்மா, அப்பா எல்லோரும் சென்னையில் ஒரு இரண்டு ரூம் வீட்டில் வாடகைக்கு இருந்தோம். நானும் என் அம்மா,அப்பா எல்லோரும் இரவில் ஒரே ரூமில் தான் தூங்குவோம்.

நானே காம வேதனையில் அவதிப்பட்டுகொண்டு இருந்தால் என் அம்மாவும் அப்பாவும் இரவில் நான் தூங்கி விட்டேன் என நினைத்து விளையாடும் விளையாட்டு இருக்கிறதே எரிகின்ற நெருப்பில் எண்ணையை ஊற்றுவது போல் இருக்கும்.அவர்களை சொல்லி தப்பில்லை. அவர்களுக்கு சிறுவயதிலேயே திருமணம் ஆனதாலும் நானும் அவர்கள் இன்ப விளையாட்டின் அடையாளமாக சீக்கிரமே பிறந்ததாலும் வயதின் காரணத்தால் அவர்கள் காம விளையாட்டு இன்றும் அருமையாக தொடர்ந்து கொண்டிருக்கிறது. ஆனால் வறுமையின் காரணமாக எல்லோரும் ஒரே ரூமில் படுத்து நானும் அதை மறைமுகமாக பார்த்து ரசிப்பது தான் கொடுமை.இதற்கிடையில் நானும் 18 வயதை கடந்தேன். கல்லூரியில் இரண்டாம் வருடம் படிக்க ஆரம்பித்தேன். நான் சிறிது முன்பு காலம் வரை நன்றாகவே படித்து கொண்டிருந்தேன். ஆனால் எனக்கு காமத்தின் அர்த்தம் தெரிய ஆரம்பித்ததும் என்னுடய படிப்பின் ஆர்வமும் குறைய ஆரம்பித்தது.

அதிலும் கொடுமை என்னவென்றால் நான் படித்த கல்லூரியோ ஆணும் பெண்ணும் சேர்ந்து படிக்கும் கல்லூரி.வயதின் காரணத்திணாலேயோ என்னவோ பார்க்கும் எல்லா பெண்களும் அழகாக தெரிந்தார்கள். நான் ஏதாவது பெண்கள் என் கண்ணில் தெரிந்தால் போதும்,அவர்களை என் கற்பனையிலேயே உடை களைந்து ரசிப்பேன். முன்பு நான் நன்றாகப் படித்ததால் முன் பென்ச்சில் உட்கார்ந்தேன். ஆனால் இப்போதோ எனக்கு கணக்கு சொல்லி கொடுக்கும் ஆசிரையின் ஒரு பக்கம் தெரியும் மார்பு கலசத்தை பார்ப்பதற்காகவே முன் வரிசையில் அமர ஆரம்பித்தேன். அவர்களைப் பார்ப்பதற்கு சிறு வயது போல் தான் தெரிந்தது. ஆனால் கழுத்தில் தாலி இல்லை,நெற்றியில் குங்கமமும் இல்லை. அவர்கள் பேரை வைத்து பார்த்தாலும் அவர்கள் இந்து பெண் போலவே தெரிந்தாள். (

எனக்கு அவர்கள் மேல் ஒரு இனம் புரியாத ஆசை வர ஆரம்பித்தது, அதுவும் குழப்பத்துடன் அவள் திருமணம் ஆனவளா, அல்லது விதவையா, விவாகரத்து வாங்கியவளா என்று. குழப்பத்திற்கான காரணம் இது வரை தெரியவில்லை இதற்க்கிடையில் என்னுடைய கணக்கு பாடத்திலும் மார்க்கு குறைய ஆரம்பித்தது.இதைப் பார்த்ததும் என் பெற்றோர்களுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. அவர்கள் திடீரென ஒரு நாள் என் கல்லூரிக்கு வந்து என் கணக்கு ஆசிரையையிடம் அவர்கள் உடைய கவலையை எடுத்து சொல்லி எனக்கு ஸ்பெஷல் கிளாஸ் ( டீயூஷன் ) எடுக்க கேட்டுகொண்டார்கள்.எனக்கு அதைப் பார்த்ததும் பழம் நழுவி பாலில் விழுந்தது போல் இருந்தது. அதற்கு அவர்களும் வாரத்தில் சனி,ஞாயிறு மட்டும் எடுப்பதாக ஒப்புக் கொண்டார்கள்.

முதல் இரு வாரமும் எங்களைப் பற்றி அறிமுகம் செய்து கொள்ளும் வாரமாகவே ஆனது. அப்போது தான் தெரிந்தது.அவள் கன்னி கழியாதவள் என்று. அது எனக்கு தெரிந்ததும் என் மனது வானத்துக்கும் பூமிக்கும் எகிறி எகிறி பந்தாடியது. பற்றாக்குறைக்கு அவள் தனிக்கட்டை என தெரியவந்தது எனுடைய அதிர்ஷ்டம் தான் என்று சொல்ல வேண்டும். உடனேயே அவளை நாம் எப்போது கணக்கு பண்ண போறோம் என யோசிக்க ஆரம்பிதேன். ஆனால் வெளியில் அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்வது போல் நடித்தேன். உங்களுக்கு இனி யாரும் இல்லை என நினைக்க வேண்டாம்.

நான் இருக்கிறேன் உங்களுக்காக என. கணக்கு பாடமும் படிக்க ஆரம்பித்தேன். அவர்களை கணக்கு பண்ணவும் ஆரம்பிதேன். கணக்கு பாடத்தில் என்னுடைய மார்க்கும் ஏற ஆரம்பித்தது போல் என் அடி மனதிலும் அவர்கள் மேல் இருந்த ஆசையும் வளர ஆரம்பித்தது. அவர்களுக்கும் என் மேல் ஒரு இனம் புரியாத நெருக்கம் ஏற்பட ஆரம்பித்தது, நான் நல்லவன் என்று நினைத்து. சிறிது நாட்கள் செல்ல செல்ல நாங்கள் பாடத்துடன் எங்களூடைய அந்தரங்க ஆசைகளையும் பற்றியும் விவாதிக்க ஆரம்பிதோம். எங்கள் உடைய நட்பு வளர வளர நாங்கள் மிகவும் நெருங்கி உட்கார தொட என ஆரம்பித்தோம்

அந்த கணக்கு டிச்சரும் அழகாக எனக்கு புரிந்ததும் புரியாத மாதிரி கணக்குபாடத்துடன் தனுடைய வாழ்க்கை பாடத்தையும் கலந்தாள். எனக்கு கணக்கு பாடம் புரியவில்லையென்றாலும் புரிந்த வாழ்ககை பாடத்தில் சந்தேகம் கேட்க ஆரம்பித்தேன். இப்படியே அவர்கள் பாடம் எடுத்துக் கொண்டிருந்த போது அவர்களுக்கு பீரியட்ஸ் வந்துவிட்டது. அவர்கள் பாத்ரூமில் இருந்தவாரே என்னை கூப்பிட்டு அவருடைய ரூமிற்கு போய் சானிட்டரி நாப்கினை எடுத்துவர சொன்ணார்கள். அதுவும் எனக்கு எதற்காக என தெரியாது என நினைத்து. மறுபடியும் பாடம் எடுக்க ஆரம்பித்தார்கள். இப்படியே நாட்கள் நகர ஆரம்பித்தது.

– தொடரும்