பாத்துக்கோங்க சார்..!! நல்லா இன்ஸ்பெக்ட் பண்ணிக்கோங்க..!! புல்லே இல்லை. க்ளீன் க்ளீன்..!!

காலை மணி 10. தலைமையாசிரியர் அறையே களேபரமாகக் கோலாகலப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது.

அன்று பள்ளியின் இன்ஸ்பெக்ஷனுக்காக, மாவட்ட கல்வித்துறை ஆய்வாளர் (DEO – டிஸ்ட்ரிக் எஜூகேஷன் ஆஃபீசர்) வருவதாக அறிவிக்கப் பட்டிருந்தது.

தலைமையாசிரியர் ராஜலிங்கம் சற்றே பரபரப்புடனும், ஓரளவுக்கு ஆவலுடனும் எதிர்பார்ப்புடனும் உள்ள மனநிலையில் இருந்தார்.

அரசு தரப்பில் இருந்து வரும் ஆய்வாளர் தனது பள்ளிக்கூடத்தில் ஏதேனும் குறைகள் இருப்பின் சுட்டிக் காட்டி அவைகளை நீக்க உதவி செய்வார் என்று அவர் நினைத்தார்.

இரண்டு மூத்த ஆசிரியர்களுடன் கலந்துரையாடி, ஆய்வாளர் வரும்போது எப்படியெல்லாம் நடந்துகொள்ள வேண்டும் என்று அவர்கள் ஆலோசித்துக் கொண்டிருந்தனர்.

தனியார் பள்ளியானதால் அரசு தரப்பில் இருந்து வருபவர்கள் வெகு கண்டிப்புடனும், சற்று ‘இறுக்க’மாகவும் இருக்கக் கூடும் என்பதையும் யோசித்து, எப்படி எல்லாம் வரக்கூடிய பிரச்சினைகளைக் கையாளலாம் என்பதையும் அவர்கள் ஆழமாக ஆலோசித்தவண்ணம் இருந்தனர்.

இருபது இருபத்தைந்து கி.மீ. தொலைவில் இருந்த மாவட்ட கல்வி ஆய்வாளர் அலுவலகம்.

முன்னால் பலகையில் “மேல்வத்தூர் பாஸ்கரன்” என்று வெள்ளை நிறத்தில் எழுதப்பட்டிருந்தது.

மணி அடிக்கவும் ப்யூன் கோபாலன் அவர் முன்பு வந்து மரியாதையுடன் “என்ன சார்..?” என்று கேட்க, தான் இன்ஸ்பெக்ஷனுக்காக போவதால் பள்ளியைப் பற்றி ஏதாவது ரிப்பொர்ட் இருக்கிறதா என்று க்ளார்க்கை அழைக்கச் சொன்னார் பாஸ்கரன்.

கோபாலன் க்ளார்க்-இடம் “மேப்பா சார் (அவரைச் சுருக்கமாக குறிப்பிடும் பெயர் “மே-பா”) கூப்பிடுகிறார்..!!” என்று என்றதும் க்ளார்க்கும் அவரது கோப்பில் இருந்த மொட்டைக் கடிதங்களை எல்லாம் எடுத்துக்கொண்டு, மா.க.ஆ. மேப்பா-விடம் கொடுத்தார்.

அவரும் கோப்புகளை எடுத்துக்கொண்டு ஜீப்பில் பள்ளிக் கூடத்தை நோக்கி விரைந்தார்.

பள்ளிக்கூடத்தை அடைந்தது தலைமையாசிரியர் புன்முறுவலுடன் அவரை வரவேற்றார்.

சற்றே கடுகடுப்புடன் பாஸ்கரன் அவரை நோக்கி, “முன்பெல்லாம் 8 மணி நேரம் இன்ஸ்பெக்ஷனுக்காக செலவிடுவேன். இப்போது அலுவலகத்தில் பயங்கர வேலை அதனால் அரை மணிநேரம்தான்..!!” என அங்கலாய்த்துக் கொள்ள,

தலைமையாசிரியர் ராஜலிங்கம், “பரவாயில்லை சார்..!! நாம் போய் வகுப்புகளுக்குச் சென்று பார்க்கலாம்..!!” என்று அழைப்புவிடுத்தார்.

பாஸ்கரன் விடுவிடுவென்று நடந்து ஐந்து நிமிடத்தில் பல வகுப்புக்களையும் தாண்டி நடந்தார்.

அவரது பார்வை படித்துக் கொண்டிருந்த சில மாணவிகளின் சீருடையை மீறிக்கொண்டு திமிறிக் கொண்டிருந்த அங்க லாவண்யங்களை, கூர்மையாக அளந்து பார்த்ததை தலைமை ஆசிரியரால் புரிந்துகொள்ள முடிந்தது.

இவர் சற்று “சபலிஸ்ட்” என்பதைப் புரிந்துகொண்ட ராஜலிங்கம், “எப்படி இவரைச் சமாளிப்பது..? இவர் மோசமான ரிப்போர்ட் கொடுத்து விட்டால் பள்ளியையே பூட்ட வேண்டியிருக்கும்..!! அதனால் கவனமாகச் செயல்பட வேண்டும்..!!” என்று மனதுக்குள் யோசித்த்துக் கொண்டிருந்தார்.

வேகமாக நடந்த பாஸ்கரனின் செயல்கள் அவருக்கு வியப்பை மூட்டின. பள்ளிக் கூடத்தின் தோட்டத்தில் இருந்த செடிகளை ஒரு ஸ்கேல்-ஆல் அளந்து ஒரு காகிதத்தில் குறித்து வைத்துக் கொண்டார்.

புல் வெளியைப் பார்த்து, “ஏன் புல் வளர்ந்திருக்கிறது..?” என்று கோபமாகக் கேட்டார்.

ராஜலிங்கம், “புல் வெளியைக் கவனமாகப் பராமரித்து வளர்க்கிறோம் அய்யா..!! பசுமைக்காக..!!” என்று விளக்க ஆய்வாளர் அதைக் காதில் போட்டதாகவே தெரியவில்லை.

மதிய உணவுத் திட்டத்துக்காக வைத்திருந்த இரண்டு முட்டைகளை எடுத்து கையில் வைத்துக் கொண்டார்.

“போதும்..!! இனி உங்கள் அறைக்குப் போகலாம்..!!” என்றவுடன் தலைமையாசிரியர் அசந்து விட்டார்.

“அதற்குள் இன்ஸ்பெக்ஷன் முடிந்து விட்டதா..? ஒரு வகுப்புக்குள் கூட போக வில்லையே..!!” என்று நினைத்து பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்டே தனது அறைக்குள் சென்றவுடன், மேல்வத்தூர் பாஸ்கரன் அவரிடம் கண்டிப்புடன், “மிஸ்டர் ராஜலிங்கம்..!! உங்க பள்ளி ரொம்ப மோசம்..!! அதனால் பள்ளிக்கூடத்தைப் பூட்டிவிட நான் பரிந்துரை செய்யப் போகிறேன்..!!” என்றவுடன் ராஜலிங்கம் அதிர்ந்து விட்டார்.

“என்ன காரணம் அய்யா..? நாங்கள் கல்வித்துறை வகுத்துள்ள நியதிகளின் படிதானே பள்ளியை நடத்துகிறோம்..?” என்று வினவ, பாஸ்கரனது பதில் ஸ்கூலையே “அதிருதில்லே..!!” என்று அதிர வைத்தது.

“பள்ளிக்குள் அரசு அனுமதி இல்லாமல் அநாவசியமாக பல் இடங்களிலும் புல் வளர்ந்திருக்கிறது. செடிகள் உயரம் 10 அங்குலம் 12 அங்குலம் தான் இருக்கிறது. விதிமுறைப்படி செடிகளின் உயரம் 18 அங்குலம் இருக்க வேண்டும்..!!” என்று கண்டிப்பாகக் கூறினார்.

இதற்கெல்லாம் மகுடம் வைத்த மாதிரி தனது கையில் இருந்த முட்டைகளைக் காண்பித்து, “இதென்ன முட்டை வெள்ளை நிறமாக இருக்கிறது..?” என்று கேட்டார்.

அதற்கு பக்கத்தில் இருந்த உதவி ஆசிரியர், “கோழி முட்டை வெள்ளையாகத்தானே இருக்கும்..?” என்று கேட்டார்.

உடனே மேப்பா கோபத்தின் உச்சக் கட்டத்திற்கே சென்று, “நீ என்ன வக்கீலா..?” என்று ஏசத் தொடங்கி விட்டார்.

தலைமையாசிரியர் சமாதானம் செய்ய முயன்றும், அவர், “என் வீட்டில் கோழி இடும் முட்டை பழுப்பு நிறமாக இருக்கும்..!!” என வீம்புப் பிடிவாதம் பிடித்தார்.

“அய்யா உங்கள் வீட்டுக் கோழி நாட்டுக் கோழியாக இருக்கும்..!! இது கோழிப் பண்ணையில் இருந்து வாங்குவது..!!” என்று விளக்கினாலும், அது மேப்பாவுக்கு விளங்கவில்லை.

அவர் பாட்டுக்கு அதுக்கு அனுமதி இல்லை, இதுக்கு அனுமதி இல்லை என்று பல பக்கங்கள் பேப்பரில் குறித்து வைத்திருந்தார்.

இதற்கு மேல் மொட்டைக் கடிதங்கள் வேறு. எவனோ ஒருத்தனுக்கு தோட்டக் காரன் வேலை பள்ளியில் கொடுக்கவில்லை என்ற கடுப்பில் தோட்டத்தைப் பற்றி ரிப்பொர்ட் செய்திருக்கிறான் போலும் அசடன்..!!

கல்வித் துறைக்கும் சம்பந்தம் இல்லாத விஷயங்களை இணைக்கும் இது என்ன வேடிக்கை என்று நினைத்தவாறு பக்கத்தில் இருந்த அரசு கல்வித்துறை “கையேடு” புத்தகத்தை எடுத்து காண்பித்தார்.

“அய்யா..!! நீங்கள் சொன்னதுபோல் ஒரு விதிமுறையும் இல்லை. வேண்டுமானால் இந்தப் புத்தகத்தில் கூறியிருப்பதை வாசிப்போம்..!!” என்று கூற, மா.க.ஆ. விசித்திரமாக அந்தப் புத்தகத்தைப் பார்த்தார்.

வருடங்களுக்கு முன்னால் வேலையில் சேர்ந்தபோது வாசித்தது மங்கலாக ஞாபகம் இருக்கிறது. இத்தனை வருடங்களில் என்னன்ன மாற்றங்கள் வந்திருக்கிறது என்று கூட பாஸ்கரனுக்குத் தெரியாது.

சமாளித்தவாறு, “எல்லா விஷயங்களிலும் என்னென்ன எழுதப்பட்டிருக்கிறது என்றெல்லாம் வாசித்துக் கொண்டிருக்க டைம் கிடையாது. நாங்கள் ஆய்வாளர் எல்லாம் தன்னிச்சைப்படிதான் நடந்து கொள்வோம்..!!” எனக் கூற,

தலைமையாசிரியர் ராஜலிங்கத்துக்கு, “இவரிடம் பேசி பயன் இல்லை..!!” என்பதைப் புரிந்துகொண்டு, “இவரை ஆஃபீஸ் ரூமுக்கு அனுப்பினால்தான் புண்ணியம்..!! இல்லையென்றால் ஒன்றும் நடக்காது..!!” என்று தீர்மானித்தார்.

ஆஃபீஸ் ரூம் என்றவுடன், “சிவாஜி” படம் பலருக்கும் ஞாபகம் வரலாம்.

அதே தான். பள்ளியின் நிர்வாகத்தின் ஒரு கொள்கை.

அந்தப் “பழமொழி”ப்படி, “ஆடிக் கறக்கிற மாட்டை ஆடிக் கறப்பது..!! பாடிக் கறக்கிற மாட்டை பாடிக் கறப்பது..!!” என்பதே.

பலரையும் அந்த அலுவலக அறைக்கு அழைத்துச் சென்று, அவரவர் “தேவை”க்கேற்ப செய்து கொடுப்பது, சிலருக்கு பணம், சிலருக்கு சம்மானங்கள்..!! சிலருக்கு சில சலுகைகள்..!!

ஒருவருக்கு சிவாஜி பாஸ் செய்த மாதிரி, “அடி”கூட கொடுத்து காரியத்தைச் சாதிக்க வேண்டியிருந்தது.

நம்ம கதாநாயகன் பாஸ்கரன், எந்த வழிக்கு வளைவார் என்று யோசிக்க சற்று அவகாசம் தேவையாக இருந்தது.

ராஜலிங்கம் ஆய்வாளரிடம், “கொஞ்சம் உதவி தலைமையாசிரியர் காசிநாதனிடம் பேசிக் கொண்டிருங்கள் அய்யா..!! நான் உங்கள் பிரச்சினைக்கு உடனே தீர்வு காண்கிறேன்..!!” என்று அவர் கூற, அவரது மூத்த சக ஆசிரியருக்கு புரிந்து விட்டது.

நான் பார்த்துக் கொள்கிறேன் என்று நமட்டுப் புன்னகையுடன் கூற, ராஜலிங்கம் வெளியே சென்றார்.

காசிநாதன் மேப்பாவை புகழத் தொடங்கி விட்டார். அவருக்கு அது கை வந்த கலை.

“பாஸ்கரன் சார், உங்களை குறித்துதான் மாவட்டமே பேசிக்கொண்டிருக்கிறது..!! உங்கள் கண்டிப்பும் நேர்மையும் அதிரடி நடவடிக்கையும்..உங்களுக்கு நிகர் நீங்கள் மட்டுமே..!!”

அது, இது எனப் புகழ பாஸ்கரனுக்கு உச்சி குளிர்ந்து விட்டது. ஆர்வத்துடன் கோபம் தணிய தன்னப் பற்றி புகழாரம் பாடுவடைக் கேட்பதில் லயித்து விட்டார்.

தலைமையாசிரியர் ராஜலிங்கம் ஒரு முடிவுக்கு வந்து விட்டார். வந்திருப்பவர் என்னதான் கோமாளித்தனமாக நடந்து கொண்டாலும் ஒரு மூத்த அரசு ஊழியர். நேர்மையானவர் எனவே கேள்விப்பட்டிருக்கிறார்.

எனவே “சம்திங்” சம்மானம் போன்றவை லாயக்குப்படாது. கொஞ்சம் ரிஸ்கிகூட. அடிதடியும் இவரிடத்தில் உதவாது.

அவர் கொஞ்சம் சபலிஸ்ட் என்பதால் “பாப்பா”வைக் களத்தில் இறங்கச் செய்வதே உசிதம் என்று அதிரடி வேகத்தில் முடிவுசெய்து, 9-A வகுப்பு டீச்சரை ஆஃபீஸ் ரூமுக்கு வரச்சொல்ல உதவியாளருக்கு பணிப்பித்து அவரும் அதே அறைக்கு விரைந்தார்.

ஒன்பதாம் வகுப்பு “அ” பிரிவின் ஆசிரியை “பாவனா பாலன்”.

பெங்களூர் தக்காளிபோல தக தக என்று சிவந்த மேனி. உப்பிய கன்னம். அதைவிட உப்பிய மாருதிகார் ஹெட்லைட்ஸ் மாதிரி சேலம் மாங்கனி மார்பகங்கள். பின்னழகு சொல்லவே வேண்டாம்..!! தர்பூசணிகள் தோற்று விடும்.

பா.பா. டீச்சர் என்று சுருக்கமாக அழைக்கப் பட்டது நாளடைவில், “பாப்பா டீச்சர்” என்று எல்லோருமே செல்லமாக அழைக்கத் தொடங்கினர்.

படிப்பிப்பதில் திறமை அதிகம். கணவன் பாலன் பல ஆண்டுகளாக வெளிநாட்டில் வேலை செய்வதால், அவ்வப்போது அவளைப் பற்றி சில கிசு கிசுக்கள் உண்டு.

மிகவும் ரகசியமான ஓர் உண்மை தலை மறைவாக நடந்துவருவது யாருக்கும் தெரியாது. ஹெட்மாஸ்டர் ராஜலிங்கம் அவளது காம சேவைக்கு உட்பட்டவர் என்பதுதான் அது.

அதைவிட ராஜலிங்கத்தின் ராஜ நாகம் அவளை கவர்ந்திருந்தது என்பதும் உண்மை. அவ்வப்போது அதன் விஷம் இறங்க அவள் யாருக்கும் தெரியாமல் உதவி செய்வாள்.

தன்னுடன் நெருக்கமாக இருந்ததால் பள்ளிக்கூடத்தின் நன்மைக்காக அவள் நிச்சயம் உதவுவாள் என்பது தலைமை ஆசிரியரின் நம்பிக்கை.

பாவனா, “ஏன் தன்னை இவர் இந்த நேரத்தில் கூப்பிடுகிறார்..!! பகலிலேயே அதுவும் பள்ளிக்கூடத்திலேயே அவருக்கு என்ன தேவை..?” என்று துணுக்குற்று கொண்டே, அலுவல் அறையை அடைந்தாள்.

அவள் அடிமனதில் அவரது நாகம் எழுந்தாட மகுடி வாசித்ததும் அவரது பாம்பு தனது பொந்தில் தஞ்சம் அடைந்து ஆடி ஆடி நஞ்சு கக்கிய தருணங்களை இதமாக மலரும் நினைவுகளாக அசை போட்டுக் கொண்டே ஆஃபீஸ் அறையை அடைய, ராஜலிங்கம் அவளை நோக்கி வேறு யாரும் இல்லாததால் தான் செல்லமாக அழைப்பதுபோல், “பாப்பூ..!! பள்ளிக்கூடத்தின் நலனைக் காப்பதற்கு உன் சேவை தேவை..!!” என்று பிரச்சினையை விளக்கினார்.

அதாவது வந்திருக்கும் மேப்பாவுக்கு ஒரு ஆப்பு வைக்க உதவ வேண்டும் என்பதையும் விளக்க, பாவனா முதலில் சற்று தயங்கினாலும், லிங்கம் சார் சொன்னதால் பின்னே பள்ளிக்காக என்று தன்னைத்தானே தேற்றிக்கொண்டு ஆஃபீஸ் ரூமில் ஆப்பரேஷனுக்கு தயார் என்று சொன்னாள்.

பின்னர் ரகசியமாக அவளிடம் தாழ்ந்த குரலில், “பின்னே, ஒரு விஷயம் கூட..!! உன் வகுப்பில்தானே அந்தப் பெண் நித்தியா..? அந்தக் காரியத்தில் எக்ஸ்பெர்ட்..?” என்று கேட்க,

பாவனா, “சார் அவள் சின்னப் பெண். இதில் அவளை ஈடுபடுத்த வேண்டுமா..?” என்று கேட்க,

தலைமையாசிரியர், “நமது பள்ளிக் கூடத்தின் பாதுகாப்புக்காக அதைச் செய்தே தீர வேண்டும்..!! அவளுக்கு வேறு ஒன்றும் தெரியாமல் பார்த்துக் கொள். உன்னால் முடியாதா என்ன..?” என்று கெஞ்சல் குரலில் கேட்க, அவளால் மறுக்க முடியவில்லை.

“ஓகே சார்..!!” என்று சொல்லி அவள் தனது வகுப்பறையை நோக்கி நடந்தாள்.

நித்தியா சேகர்.

9-அ பிரிவின் முதல் மாணவி. பரீட்சைகளிலும் சரி, லாபரட்டரி செயல்முறைகளிலும் சரி அவள்தான் படு சுட்டியாக செயல்படுவாள்.

பாப்பா டீச்சர் ஆஃபீஸ் அறைக்கு தன்னைக் கூப்பிட்டதும் அவளுக்கு படு மகிழ்ச்சி. டீச்சர் ஏற்கனவே தனது செல்ல மாணவி என்று சொல்வாள். இப்போது தன்னை ஆஃபீஸ் அறைக்கு அழைத்ததும் முயல் போல துள்ளிக் குதித்துக்கொண்டு பாப்பா டீச்சருடன் உற்சாகத்துடன் சென்றாள்.

தலைமை ஆசிரியரின் அறையில், மூத்த ஆசிரியர் காசிநாதனின் புகழாரம், மா.க.ஆ. பாஸ்கரனை நன்றாக மயக்கி இருந்தது.

ஆனாலும் ராஜலிங்கம் மீண்டும் அங்கு பிரவேசிக்க மேப்பாவுக்கு கடுப்பு வருவதுபோல் இருந்தது.

ஆனால் அவர் மீண்டும் சீறுவதற்கு முன்பாகவே அவர் பவ்யமாக, “சார் உங்கள் ஐயங்களுக்கு தீர்வு தர, எங்கள் பாவனா என்கிற பாப்பா டீச்சர் இப்போது வந்து விடுவார்கள்..!!” என்று இயம்பினார்.

பாஸ்கரன் சாருக்கு “பாவனா”, “பாப்பா” என்றவுடன் சற்று தடுமாற்றம் ஏற்பட்டது.

“சரி என்னதான் நடக்கிறது பார்ப்போமே..!!” என்று தனது ரத்தக் கொதிப்பை வெளிக்காட்டாமல், அமைதியாக இருப்பதுபோல் பாவித்துக்கொண்டு, “ம் சீக்கிரம் வரச் சொல்லுங்கள்..!!”.

சில நிமிடங்கள் கழித்து கதவு தட்டும் சத்தம்.

“உள்ளே வரலாம்..!!” என ராஜலிங்கம் அனுமதி கொடுக்க, கொலுசு சத்தம் முன்னே வர, பாப்பா டீச்சர் அன்ன நடை பயின்று வனப்புடன், “அழகுத் தேவதை மெல்ல மெல்ல அடியெடுத்து வைத்ததே..!!” என அறைக்குள் வரவும், பாப்பாவைக் கண்ட மேப்பா வாயைத் திறந்தவாறு, ஜொள்ளு வடியாத குறையாக கண்கள் இரண்டும் வெளியே தெறித்து விடும் அளவுக்கு வழிந்தார்.

பாவனா நேரத்தை வீணடிக்க விரும்பாமல், ஒயிலுடன் நின்றுகொண்டு மயக்கும் விழியுடனும், போதை தரும் குயில் நாதத்துடனும், “சார் என்ன பிரச்சினை என்றாலும் தீர்வு கண்டுவிடலாம்..!! பள்ளிக்கூடத்தை மட்டும் பூட்டாம பாத்துக்கணும். நீங்க என்கூட ஆஃபீஸ் ரூமுக்கு வாங்க..!! உங்களுக்காக சில அதிசயங்கள் கூடக் காத்திருக்கின்றன..!!” என்று அவரின் கையைப் பிடித்து இழுக்காத குறையாக அவரைக் கூட்டிக்கொண்டு செல்ல, ராஜலிங்கமும் காசிநாதனும் புன்னகையுடன் ஓரளவுக்கு நம்பிக்கை திரும்பிவரப் பார்த்து ரசித்தனர்.

பள்ளிக்கூடம் பூட்டப்படுவது தவிர்க்கப் படுமா..? என்பது ஆஃபீஸ் ரூமில் பாவனாவின் ஆப்பரேஷன் பாப்பாவின் வெற்றியைப் பொருத்தது..!!

ஆஃபீஸ் அறையை அடைந்த பாப்பா, மேப்பாவை உள்ளே அழைத்து அலுவலகத்தின் கதவைத் தாப்பா போட்டுக்கொண்டு, ஒரு வசீகரப் புன்னகை வீசினாள்.

பாவனா பாஸ்கரனைப் பார்த்துக் கொண்டே, “சார்..!! நீங்க எவ்வளவு நேரம் வேணும்னாலும் இன்ச்பெக்ஷன் பண்ணலாம்..!! எவ்வளவு ஆழமாகவும் பண்ணலாம்..!! பள்ளிக்கூடத்தை மட்டும் பூட்டாம பாத்துக்கணும் சார்..!!” என்று கூறவும், மாவட்ட கல்வி ஆய்வாளருக்கு “கலவி அவா” கொழுந்து விட்டுத் தோன்றத் தொடங்கியது.

இங்கு சற்று மனோதத்துவத்தை ஆராய்வோம். சாதாரணமாக அலுவகத்தில் சிடு சிடு என்று கண்டிப்பாக இருக்கிறதாகக் காண்பித்துக்கொள்ள முயல்கிற ஆசாமிகள் வீட்டில் ஏதோ பிரச்சினை என்பது ஆதார பூர்வமாக நிரூபிக்கப் பட்டுள்ள உண்மை என்று பத்திரிக்கை புள்ளி விபரங்களுடன் வெளியிட்டுள்ளது.

வீட்டில் கிடைக்காத சுகம்..!! அந்த ஏக்கத்தின் பிரதிபலிப்பு..!! அலுவகங்களில் பெரிய தோரணையுடன் நடந்துகொண்டு அந்த தாகத்தைத் தணித்துக்கொள்ள நினைப்பது இயற்கைதானே..!!

பாப்பா, மேப்பாவின் பார்வையிலேயே இந்த தாகத்தை கணித்துக்கொண்டு இதைத் தீர்த்து விட்டால் பள்ளிக்கு மட்டும் அல்ல சமுதாயத்துக்கே ஒரு சேவை செய்த புண்ணியம் தனக்குக் கிட்டும்..!! என்று மனதுக்குள் கணக்குப் போட்டுக் கொண்டாள்.

பாஸ்கரனுக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை. வீட்டில் மனைவி தன்னிச்சையாக ஏதேதோ விதிமுறைகள் வகுத்துக்கொண்டு, ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு விரதம் என்று படுக்கை அறையில் அவருக்கு முழு பட்டினி, வாரக் கணக்காக..!!

என்றைக்காவது கிடைத்தாலும் அது வேண்டா வெறுப்பாக..!!

இந்தத் தவிப்பின் வெளிப்பாடு, அலுவலகத்தில் கண்டிப்பான பெரிய மனிதனாக காட்டுவதே ஒரு வித வடிகால் என்ற வழியாக ஒரு வித ஆறுதலில் வாழ்க்கையை விரக்தியாகக் கழித்துக் கொண்டிருந்த மேப்பாவுக்கு, இப்போது பாப்பா, “வாப்பா” என்று மறைமுகமாக அழைப்பு அளித்து ஒரு கலங்கரை விளக்காகத் திகழ்ந்தாள்.

பாவனா என்னதான் ரெடியாக இருந்தாலும், இன்ஸ்பெக்ஷனுக்கு வந்த ஆய்வாளரை நேரடியாக காமத்தாக்குதலுக்கு ஈடுபடுத்தாமல், மறைமுகமாக அவரது ஆய்வு ரிப்பொர்ட்-படியே வழிநடத்துவதே உசிதம்..!! அதனால்தான் அவரைத் திருத்த முடியும் என்று கருதி, “என்ன சார்.. எங்கள் பள்ளியில் கல்விமுறையில் என்ன பிரச்சினை..?” என்று சற்று மிடுக்குடன் கேள்வி தொடுக்க, பாஸ்கரன் நிலைகுலைந்து போனார்.

அவரை யாரும் கேள்வி கேட்க துணிந்ததில்லை. யாரும் அப்படியே கேட்டாலும் கூச்சல் போட்டு அடக்கி விடுவார்.

இங்கு ஆஃபீஸ் அறைக்குள் தாப்பா போட்டு விட்டு பாப்பா, கலவி பற்றி பேசுவாள் என்ற எதிர்பார்ப்புடன் காத்திருந்த மேப்பாவுக்கு இது ஓர் ஆப்பா..? என்ற ஐயம் எழுந்தாலும், சமாளித்துக்கொண்டு, “செடிகளின் உயரம்..!! ஹி ஹி..!!” என்று இழுத்தார்.

அழகிய கோவைப் பழ இதழ்களைச் சுளித்துக்கொண்டு, “அதுதான் லாயக்கு இல்லாத பிரச்சினை என்று உங்களுக்கே தெரியுமே..!! செடி வளர வளர உயரம் அதிகம் ஆகித்தானே ஆகும்..!! பிறக்கும்போதே 18 ஆகியா இருக்க முடியும்..? பெரியவுஹ சொன்னதை மறந்துட்டியளா..?” என்றதும் மேப்பா க்ளீன் பௌல்டு.

“அடுத்தது என்ன முட்டை கலரா..? தாங்க அந்த முட்டைகளை..!!” என்று அவர் கையில் இருந்து வாங்கி, பக்கத்தில் இருந்து மேசையில் வைத்து விட்டு அதிரடியாக அவள் சேலைத்தலைப்பை அவிழ்த்து விட்டு அந்த முட்டைகளை தனது மார்பகங்களுக்கு மத்தியில் ஜாக்கெட் மீது வைத்துக் காண்பித்தாள்.

“இப்போ பாருங்க மேப்பா சார்..!! முட்டையின் கலர் வெள்ளையா பழுப்பா..? என்றதும், “வெள்ளைதான்..!!” என்றார் பாஸ்கரன்.

ஜாக்கெட்டை மேலே இழுத்து விட்டுக்கொண்டு, வெள்ளை வெளீர் என்று நீலத்தில் துவைக்கப் பட்ட ப்ராவின் மீது மாங்கனிகளின் நடுவில் வைத்து காண்பித்து, “இப்போது..?” என்று கேட்டதும் திணறினார்.

இப்போது, பாடியின் கலரை வைத்துப் பார்க்கும்போது, முட்டை சற்று வெள்ளை நிறம் குறைவாகத் தெரிந்தது.

அடுத்தது பாடியையும் மேலே தள்ளி விட்டாள். முலைகள் நடுவே இரண்டு முட்டைகளையும் வைத்துக்கொண்டு காண்பித்தாள்.

மேப்பாவின் மனதில் அந்த ஆஃபீஸ் ரூமில் பின்னணியில், “கண்கள் இரண்டால் முலைக் கண்கள் இரண்டால்..!!” என்று இசைக்கத் தொடங்கியது.

பாவனாவில் முலைக் கண்கள் அவரை மிரட்டுவதுபோல் துறுத்திக் கொண்டிருந்தன. அவளது கூரிய விழிகள் அவரை உன்னிப்பாக கவனித்துக் கொண்டே, “இப்போ உங்க வீட்டு முட்டைக்கும் இந்த முட்டைக்கும் ஏதாவது நிற வித்தியாசம் தெரிகிறதா..?” என்று தொடுக்க, பாஸ்கரன் “எல்லாமே ஒரு விதத்தில் வெள்ளை நிறம்தான்..!!” என்று ஒத்துக் கொண்டார்.

மீண்டும் மயக்கும் குரலில் பாப்பா, மேப்பாவைப் பார்த்துக் கேட்டாள், “இப்போ பிரச்சினை தீர்ந்ததா..? எல்லாம் கண்ணோட்டத்தில் இருக்கிறது. பூதக் கண்ணாடி வைத்து பிரச்சினைகள் இல்லாதவற்றை சிக்கல் என்று நினைப்பதை விட்டுவிட்டு, பரந்த கண்ணோட்டத்தில் பார்த்தால் எல்லா பிரச்சினையும் போயே போச்சு..!!” என்று கலகலவென சிரிக்கவும், அவர் மனதின் ஆழத்தில்கூட ஏதோ ஒரு சிக்கல் அவிழ்ந்து மூளைக்குள் இருந்து ஒரு கிளி பறந்துபோன உணர்வு உண்டானது.

இதயம், “லேசா லேசா” எனப் பாட இரத்தக் கொதிப்பு நார்மல் ஆனது.

பாவனா அவர் கன்னத்தை விளையாட்டாகத் செல்லமாகத் தட்டிக் கொண்டே, “ச்சோ சோ ச்வீட்..!!” என்று சொல்லி, “வாயைத் திறங்கள்..!!” என்று சொல்லிக் கொண்டே, தனது முலை ஒன்றை அவர் வாயில் திணித்தாள்.

“பேச முடியாமலே, உந்தன் வாயில் திணித்தேன்..!!” பாட்டு அறை முழுவதும் ரீங்கரித்தது.

அலுவல் அறையில் அவரது தலையைத் தனது தழுவலில் கரங்களால் சிறைப்படுத்தி பூட்டுப் போட்டாள் பாப்பா..!!

மேப்பாவின் வாயில் உறிஞ்சிச் சுவைக்கப் பட்டுக் கொண்டிருந்தது பாப்பாவின் ஒரு முலை. அவளையும் அறியாமல் தனது கை அடுத்த முலையை வருடிக் கொண்டது.

“முலைகளைத்தான் மங்கை வருடுகின்றாள். மன்னன் தான் சுவைப்பான் என..” என்று மெட்டு மாறியது.

மூச்சுத்திணற சற்று ஓய்வெடுக்கட்டும் என அவரது தலையைத் தனது சிறையில் இருந்து விடுவித்த பாவனா, மீண்டும் அவரது வாயைத் திறக்கச் சொல்லி, இரண்டு முட்டைகளையும் ஒவ்வொன்றாக “பட்” என்று உடைத்து அவர் வாய்க்குள் ஊற்றினாள்.

பச்சை முட்டை உள்ளே சென்றதும் பாஸ்கரன் உள்ளே ஒரு வித வீரியம் ஊறத் தொடங்கியது. அவரது கொட்டைகளில் விந்து நதி உற்பத்தி தீவிரமாகத் துவங்க, அவரது தண்டு மெல்ல மெல்ல விழித்துக் கொண்டது.

மேப்பா பாப்பாவைப் பார்த்து, “ஏதோ சர்ப்ரைஸ் தருவதாகச் சொல்லப் பட்டதே..?” என்று ஈனமான குரலில் காமப் போதையுடன் வினவ, பாவனா என்ற பாப்பா தனது சேலையையும் ஏற்கனவே தூக்கப் பட்டிருந்த ஜாக்கெட் பாடியையும் அவிழ்த்து எறிந்து விட்டு, அடிப்பாவாடையும் அவிழ்த்து விட வெறு ஜட்டியுடன் நின்றுகொண்டு, “உங்கள் ஆய்வுக்கு தயார் அய்யா..!!” என்று ஆய்வாளரின் இன்ஸ்பெக்ஷனுக்காக பிறந்த மேனியாக (ஜட்டி தவிர) காட்சி அளித்ததும் பாஸ்கரனுக்கு மூச்சே நின்று விடும்போல இருந்தது.

அவர் தன் மனைவியைக் கூட இந்தக் கோலத்தில் வெளிச்சத்தில் பார்த்ததில்லை. பாவனாவின் வாளிப்பான மேனி அவர் உடல் முழுவதும் சூடான வெப்பம் பரவ வைத்தது.

“மேப்பா சார், டென்ஷனா..? கட்டிப் புடி வைத்தியம் செய்தால் மன இறுக்கம் குறையும் சார்..!!” என்று அவரைக் கட்டித் தழுவவும், அவர் புல்லரித்தவாறு, “பாப்பா.. பாப்பா..!!” என்று பிதற்ற, அங்கு அலுவலகத்தில் தழுவல் ஆலாபனையுடன் அரங்கேறிக் கொண்டிருந்தது.

மேப்பாவுக்கு சற்று டென்ஷன் குறையவும், பாப்பா அவரை விடுவித்து விட்டு மேசையின் மீது சாய்து உட்கார்ந்துகொண்டு தொடைகளை விரித்து ஜட்டியை விலக்கிக் காண்பித்தாள்.

“விரித்தாள் தங்கப் பதுமை அடடா அடடா என்ன புதுமை..!!”
என அவளது முக்கோண மத்தியப் பிரதேசம் சுத்தமாக மழிக்கப் பட்டிருந்தது.

“பாத்துக்கோங்க சார்..!! நல்லா இன்ஸ்பெக்ட் பண்ணிக்கோங்க..!! புல்லே இல்லை. க்ளீன் க்ளீன்..!! இனி இதைச் சொல்லி ஸ்கூலைப் பூட்டச் சொல்ல மாட்டீங்களே..!!” என்று கேட்கவும், மேப்பா “மே மே” என்று செம்மறி ஆடு ஆட்டுவதுபோல தலையை ஆட்டினார்.

“புல் இருக்கிறது நல்லதா சார், இல்லாமல் இருப்பது நல்லதா சார்..?” என்ற பாப்பாவின் கேள்விக்கு புதிய கண்ணோட்டங்களைக் கண்ட ஞானோதயத்தில் மேப்பாவின் பதில், “எல்லாமே ஓகே தான்..!! அது அதுக்கு தனித் தனி அழகு..!!” என்று தத்துவ ரீதியாக பதில் அளித்தார்.

இனி அவரிடம் இருந்து பள்ளிக்கு எதிராக ஒரு ரிப்பொர்ட்டும் வராது என்பது புலப்படாலும், ஹெட்மாஸ்டர் ராஜலிங்கத்தின் அறிவுறைப்படி ஒரு அதிகப்படி முன்னெச்சரிக்கையாக அந்த அறையில் ஒளித்து வைத்திருந்த வீடியோ காமெராவில் ஆஃபீஸ் ரூம் அரங்கேற்றம் தெள்ளத் தெளிவாகப் பதிவாகிக் கொண்டிருந்தது பாவனாவுக்கும் ஹெச்.எம். ராஜலிங்கத்தும் மட்டுமே தெரிந்த பரமரகசியம்.

பாப்பா தனது ஜட்டியையும் அவிழ்த்து விட்டு, மீண்டும் யோனி தர்ஷன் காண்பித்துக்கொண்டு, “மேப்பா சார்..!! வாப்பா..!! என் காலுக்கு நடுவில் ஆப்பம் சுவைத்துப் பாருங்கள்..!!” என்று அழைப்பு விடுக்க, பாஸ்கரனுக்கு சற்றே தயக்கம்.

இதுவரை செய்யாத ஒரு செயல். சாதாரணமாக “உவ்வே” என்று அந்த நினைப்பிலேயே முகம் சுளிப்பது வழக்கம்.

இன்று கிடைக்கும் இந்த விருந்தை மறுக்க அவருக்கு மனதில்லை. எனவே மண்டியிட்டுக்கொண்டு, யோனியின் பிளவில் நாக்கை ஓட்டத் துவங்கினார்.

சற்று முன்புதான் பச்சை முட்டை குடித்திருந்த நாக்கில் சுவை அருவருப்பாகத் தோன்றவே இல்லை. மாறாக அவர் கசிந்திருந்த மதனத் தேன் சுவையை ரசித்து சுவைத்தார்.

பாப்பா அவரது தலை முடியை இரு கைகளாலும் கெட்டியாகப் பிடித்துக்கொண்டு, அவரது வாயின் அசைவுகளை வழிகாட்டி, “இன்னும் கொஞ்சம் மேலே, நல்லா அழுத்தி..!! நாக்கை சுழற்றி..!!” என்று அவருக்கு நாக்குப் போட, ஒரு கல்வியே அளித்தாள்.

“மாவட்ட கல்வித்துறை ஆய்வாளருக்கே நாவாட்ட கல்வி பயிலும் திருவிழா” அந்த அலுவலகத்தில் இனிதே நிறைவேறிக் கொண்டிருந்தது.

ஒரு பத்து நிமிடம் பாஸ்கரன் மும்முரமாக வாய்ப்பாட்டில் செயல்பட, பாவனாவின் மூச்சு மேலும் கீழும் வேகமாக வாங்கி, அவள் ஒரு பெரிய அலை வந்து ஆழியில் தள்ளியதுபோல உச்சக் கட்டத்தை எய்தினாள்.

“சார். நீங்க நிஜமாகவே திறன் வாய்ந்தவர் சார்..!!” என்று கூறியதும், மேப்பாவும் இன்னும் ஒரு புதிய கண்ணோட்டம் திறந்தது.

தனது வாய்க்குள் துடித்துக் கொண்டிருந்த யோனி இதழ்கள் சாட்சி பறைசாற்ற பாவனாவின் வார்த்தைகள் அவரை பெருமித்ததில் பறக்க வைத்தன.

பாவனா காமெராவின் கோணத்தை ஓரளவுக்கு மனதில் வைத்துக்கொண்டு, அவர் முகம் உடல் உறுப்புக்கள் நன்றாக பதியும் வண்ணம் அவரை நிறுத்தி வைத்துக்கொண்டு அவரது ஆடைகளைக் களைந்து அவரையும் அம்மணக் கோலத்தில் ஆக்கினாள். அவரது செவ்வாழைப் பழம் விறைத்து நின்று கொண்டிருந்தது.

பாப்பா, மேப்பாவின் “தம்பி”யின் தண்டை மெல்ல வருட, அது மேலும் கீழும் துடித்தது.

“சார் கொஞ்சம் கரும்பு ஜீஸ் உறிஞ்சவா..?” எனக் கேட்டதும், அவர் ஆசையுடன், “அதெல்லாம் செய்வியா..?” என்று அப்பாவித்தனமாகக் கேட்டார்.

“ஏன் சார்..? உங்க வீட்டம்மா இதெல்லாம் செய்ய மாட்டங்களா..?”

மேப்பா சற்று அசட்டு முழியுடன், “ம்..ஹீம்.. இல்லை..!!” என்று பதில் அளிக்க, “நீங்க வேணும்னு கேட்டிருக்கீங்களா சார்..?” என்று கேட்டதும் அவர், “அச்சச்சோ..!! இல்லவே இல்லை..!! அவா தப்பா நினைச்சுப்பா..!!”

“என்ன சார் தப்பு. சரி. படுக்கை அறையில் எல்லாமே ஓகே தான். கேளுங்கள் கொடுக்கப் படும் என்று கேட்டதில்லையா சார்..?” என நம்பிக்கை ஊட்டினாள்.

மனோதத்துவ ரீதியாக அவருக்கு இந்த விஷயத்தில் ஒரு குற்ற உணர்வு அவர் மனதின் அடித்தளத்தில் இருப்பது பாவனாவுக்கு புலப்பட்டது.

மேலும் அவள் மேப்பாவை உசுப்புவதற்காக, “அய்யா..!! நீங்க எத்தனை பள்ளிக்கூடங்களை பூட்ட வச்சிருக்கீங்க..? உங்க சொந்தப் பொண்டாட்டியின் வாயை உங்க வாழைப் பழத்தாலே பூட்ட முடியல்லியா என்ன..?” என்று சவால் தொனியில் வினவினாள்.

மேப்பாவுக்கு இன்னும் சற்று சங்கோஜமாகவே இருந்தது.

“குடும்பப் பொண்ணுங்க இதெல்லாம் செய்வாங்களா என்ன..?” என்று இன்னும் சந்தேகமாகவே கேட்டார்.

பாப்பா பின்னர் கேட்ட சில கேள்விகள், அவர் அளித்த பதில்கள், தனது உள்ளுணர்வில் விழிப்புணர்வு கொடுத்து, அவருக்கு மீண்டும் வேறு ஒரு புதிய கண்ணோட்டத்தைத் திறந்து விட்டது.

அதாவது தான் தனது மனைவியின் யோனியை இதுவரைச் சுவைத்ததில்லை என்பதும், போதிய “முன் விளையாட்டு”களில் ஈடுபடுவதில்லை இப்பொது அவருக்குப் புரிந்தது. அதனாலேயே அவர் எடுத்தோம் கவிழ்த்தோம் என்ற ரீதியில் அவர் புணர்ச்சிக்கு முயற்சி செய்வது அவளுக்கு இன்பம் அளிப்பதில்லை என்பதையும் மீறி வேதனை என்ற துன்பம் உண்டாக்குவதனாலேயே அவள் பெரும்பாலான நாட்களில் “விரதம் அது இது” என்று சாக்குப் போக்கு சொல்லித் தன் தொடைகளைப் “பூட்டி” வைத்துக்கொண்டு, “உள்ளே வர அனுமதி இல்லை..!!” என்று ஜாடைமாடையாக தெரிவித்து விடுகிறாள்.

பாப்பா அந்த விஷயைங்களை ஆராய்ந்து விளக்கி மேப்பாவுக்கு அறிவுறை கூறினாள்.

“சார் நாக்கு இருக்கிறதே, அது மிகச் சிறந்த சாவி. எந்தப் பூட்டையும் சாதுர்யமாகத் திறந்து விடும்..!! சொற்களாலும், செயலாலும் மனப் பூட்டையும், உடல் இறுக்கத்தையும்..!!

இதைப் புரிந்துகொண்டு படுக்கை அறையில் செயல்படும் மாந்தர் சிறந்த காமசாலிகளாக விளங்குவார்கள்..!!” என்று கல்வி ஆய்வாளருக்கே “கலவிக்” கல்வி புகட்டினாள்.

பாஸ்கரன் வியப்புடன் வாயைப் பிளந்துகொண்டு நிற்க, பாவனா மண்டியிட்டுக்கொண்டு அவளது செவ்வாய்க்குள் அவரது செங்கோலை நுழைத்து உறிஞ்சிக் நாக்கைக் குதப்பத் தொடங்கினாள்.

இந்த இன்பத்தை இதுவரை உணர்ந்திராத மேப்பா, பாப்பாவின் வாயில் கக்கி விடுவாரோ என்ற நிலைக்கு வரவும், பாப்பா தனது வேகத்தைக் கட்டுப் படுத்திக்கொண்டு அவரைப் பார்த்து புன்னகையுடன், “சார், அவசரம் அசட்டுத்தனம்..!! நிதானம் தேவை..!! கொஞ்சம் கட்டுப் படுத்துக் கொள்ளுங்கள்..!!” என்று கூறிவிட்டு, படு சாவதானமாக தனது வாய்ஜால வித்தைகளைக் காட்டினாள்.

அவள் மானசீகமாக நன்றி கூறியது தலைமையாசிரியர் ராஜலிங்கத்துக்குத்தான்.

திருமணம் ஆன புதிதில் தனது கணவன் பாலன் கூட இந்தமாதிரி அவசரக் குடுக்கை மாதிரி ஒரு நிமிடம் கூடத் தாக்குப் பிடிக்காமல் விந்து கக்கி விடுவான்.

அவன் வெளிநாடு போன பிறகு ஹெட்மாஸ்டருடன் உறவு மலர, அவர் புதிய புடிய வித்தைகளை எல்லாம் அவளுக்கு படிப்பித்திருந்தார். தற்போது விடுப்பில் வரும் கணவன் அவள் கட்டிலில் காண்பிக்கும் திறமையைக் கண்டு வியந்தான். அவனும் படிப்படியாக இப்போது பேராண்மையுடன் கால் அல்லது அரைமணி நேரம் எளிதாகத் தாக்குப் பிடித்து திறனுடன் செயல்படுவதுண்டு.

தற்போது பள்ளியின் எதிர்காலத்துக்காக ஆய்வாளரின் உறுப்பை உறிஞ்சி அவருக்கு இன்பம் புகட்டிய பாப்பா, “இனி மகுடி வாசித்தது போதும்..!! நாகத்தைப் பொந்துக்குள் படமாட வைத்து, நஞ்சு கக்க வைத்து விட்டால் “ஆப்பரேஷன் பாப்பா” சக்ஸஸ்..!!” என்று நினைத்துக்கொண்டு, எழுந்து மேசையின்மேல் மல்லாக்காகப் படுத்துக்கொண்டு, தொடைகளை நன்றாக விரித்து வைத்துக்கொண்டு, சிலுக்கு குரலில், “மேப்பா..!! உள்ளே வாப்பா..!!” என்று, உள்ளே வர மேப்பாவுக்கு அனுமதி கொடுத்து அழைப்பு விடுக்கவும், பாஸ்கரன் ஏறக்குறைய ஒரு மாதத்துக்குப் பின்னர், மனைவி கூட கொடுக்காத “பொந்துக்குள் உள்ளே செல்ல வா, வா, வா..!!” என்ற அனுமதியும், நல்ல சான்ஸ் கிடைத்ததே என்ற களிப்பில் மேசையை நோக்கி அடியெடுத்து வைத்துக்கொண்டு, தனது ஆண்குறியை அவளது பிளவுக்கு நேரே குறி வைத்து முன்னேறினார்.

பாவனா புன்னகையுடன் அவரை வரவேற்றவாரே, “சார்..!! இப்போது நான் தான் பூட்டு..!! நீங்க சாவி..!! உங்கள் நோக்கம் பூட்டுவது இல்லை. திறப்பது. அதாவது இன்பத்தின் திறவுகோல் உங்களிடத்தில் இருக்கிறது..!! ஆக்ககரமாக திறனுடனும் பொறுப்புடனும் உபயோகித்தால் சொர்க்கத்தக் காணலாம்..!!” என்று ஆழ்ந்த சுவாசத்துடன் அவரை வரவேற்றாள்.

இதுவரை அவர் கண்டிருந்தது தன் மனைவியின் வழக்கமான கோலம். வேண்டா வெறுப்பாக கண்களை மூடிக்கொண்டு, “இந்தத் தொல்லை எப்போது முடியும்..?” என்று, சகட்டு மேனிக்கு புடவையை தொடைகளுக்கு மேல் தூக்கி வைத்துக் கொண்டிருக்கும் தன் மனைவியுடன் ஒப்பிடும்போது, இங்கு பூரண நிர்வாணமாக தங்கச் சிலைபோல் ஜொலிக்கும் மேனியுடன், மேலும் கீழும் பொங்கி தாழ்ந்து கொண்டிருந்த பால் குடங்கள் போன்ற மார்பகங்கள், கால்களுக்கு நடுவே தேன் கசியும் பவள நிற யோனிப் பிளவு, மேப்பா காமப் பித்தம் பிடித்தவர்போல் பாப்பாவுக்குள் ஆப்பு வைத்தார்.

அவர் கன்னம் அவள் கன்னத்துடன் இழைய உள்ளே நுழையும் ஒவ்வொரு கணமும், “மெல்ல மெல்ல..!! நிதானம் தேவை..!!” என்று அவள் அவர் காதில் கிசுகிசுக்க, சாதாரணமாக அவசர அவசரமாக பத்து பதினைந்து “தள்ளூ தள்ளு” என்று செயல்பட்டு ஒழுக்குவதைத் தவிர்த்து, “மிமி”யாக முன்னேறினார்.. அதாவது மில்லி மீட்டர் – மில்லி மீட்டராக..!!

நிதானமாகச் செயல்படும்போது அனுபவிக்கும் சுகமே தனி என்பது மேப்பாவுக்கு அப்போது புரிந்தது.

அவசர அடி என்பதை விட்டு விட்டு, ஒவ்வொரு அசைவும் தசைகளின் இறுக்கமும் அதன் இளம் சூடு..!! அப்பப்பா வண்டு மலரைத் துளைத்துக்கொண்டு மகரந்தம் அருந்துவதுபோல், அவரது தண்டு அவளது தேன்பிளவில் நுழைந்தபோது, சாவி பூட்டுக்குள் நுழையும்போது சாவியும் பூட்டும் இரண்டுமே இன்ப அதிர்வுகளில் நாளங்கள் முழுவதும் பரவ, மேப்பா பாப்பாவுக்குள் தாப்பா போட்ட அந்த மயக்கத்தில் சிறிது நேரம் அதைப் பூரணமாக ஆனந்தத்தில் ஆழ்ந்து அனுபவித்து, பின்னர் மேலே இழுத்து, மீண்டும் பாவனாவின் இன்பப் பொய்கையில் காமச் சிறகடித்து நீந்துவது போல உணர்வு.

நிதானம் இன்பத்தை நீடிக்கும் என்பதை இப்போது தனது சொந்த அனுபத்தில் உணர்ந்த பாஸ்கரன், தனக்கே உரித்தான அசட்டுத்தனமான அவசரத்தை அடியோடு கைவிட்டு சில கணங்களிலேயே, ஒரு “ஸ்டெடி ரிதம்” – அதாவது சீரான அசைவுகளை எய்தும் திறன் பெற்ற பின்னர் கேட்கவா வேண்டும்..?

நேரம் போவதே தெரியாமல், இருவரும் கலவி நிலையில் இருந்து, “நாம் ஒருவரை ஒருவர் சந்திப்போம்..!!” என அந்தரங்க அங்கங்களின் சந்திப்பில் சுகித்துக் கொண்டிருக்கும்போது, திடீர் என “டண் டண் டண்” என பள்ளி மணி ஓசை முழங்கியது.

மணி பன்னிரண்டு.

மேப்பாவுக்கு தன்னையே நம்ப முடியவில்லை. சாதாரணமாக ஒன்றிரண்டு நிமிடம் கூடத் தாக்குப் பிடிக்க முடியாமல் கக்கிவிடும் தனது தண்டு, அரை மணிநேரத்துக்கும் மேல் பாப்பாவுக்குள் தாலாட்டும் சுகத்தில் நீந்திக் கொண்டிருக்கிறது.

பாப்பாவும் இனி இந்தப் படலத்தை முடிக்கும் தருவாய் வந்து விட்டது என்ற உணர்வில், அவர் செவிகளில் .. “மேப்பா, என் இன்பக் கிணற்றுக்குள் தண்ணி தாப்பா..!! உள்ளே விந்து வெள்ளம் வாப்பா..!!” என்று முனகியவாறே, தனது யோனித்தசைகளை இருக்கி, உள்ளே இயங்கிக் கொண்டிருந்த அவரது கரும்பைப் பிழியத் தொடங்கினாள்.

இதுவும் ஹெட் மாஸ்டர் ராஜலிங்கம் அவளுக்கு கற்பித்திருந்த ஒரு காம வித்தை. காமத்தின் உச்சக் கட்டத்தின் விளிம்பில் இருந்த மேப்பாவுக்கு அந்த இன்ப இம்சையில் உன்மத்தமே பிடித்து விடும்போல இருந்தது.

எப்படியும் நேரம் அதிகம் ஆகி விட்டது என்ற உணர்விலும், அற்புதமான அதிக நேரம் நீண்ட் புணர்வு தந்த திருப்தியிலும் அவர் வேகத்தை அதிகம் ஆக்கி, புயல் போன்ற உச்சத்தை எய்தவும் சீறிக்கொண்டு பாய்ந்த மேப்பாவின் பழத்தில் இருந்து பால் வழிந்து, பாப்பாவின் தேன் பிளவு நிரம்பியது.

சொல்லவே தேவை இல்லை. மேல்வத்தூர் பாஸ்கரன் ரிப்போர்ட் அந்த பள்ளிக்கூடத்தை ஒரு மாதிரி பள்ளி (மாடல் ஸ்கூல்) என்று புகழ்ந்து வர்ணித்திருந்தது.

ஹெட்மாஸ்டர் ராஜலிங்கம், துணைத் தலைமையாசிரியர் காசிநாதன் மற்றும் பாவனா பாலன் என்ற பாப்பா டீச்சர் எல்லோருக்கும் பள்ளி நிர்வாகம் உரிய பாராட்டையும் அங்கீகாரத்தையும் தந்தது.

மேப்பா அன்று முதல் ஒரு புதிய மனிதர் ஆகி விட்டார். வீட்டிலும் சரி, அலுவலகத்திலும் சரி. வீட்டில் மனைவியை புதிய கோணத்தில் இருந்து நாவால் காமத்தாக்குதல் தீவிரமாக நடத்தினார்.

சொல்லாலும் சரி, செயலாலும் சரி. படுக்கையில் “யாகாவாராயினனும் நா காக்க..!!” தேவையே இல்லை. மாறாக நாவாட்டல் நன்றே நன்று..!! அதன் விளைவு மனைவி விரதத்துக்கு நோ நோ சொல்லி, விரக தாபத்துடன் தினமும் அவரை நாடு நாடு என்று நாடி வந்தாள்.

அந்தரங்க வாழ்க்கை திருப்தியாக இருக்கும் பட்சம் அலுவலக வாழ்க்கை படு சிறப்பாக இருக்கும் என்பதை அனுபவித்தவர்கள் எல்லோருமே அறிவார்கள்.

இப்போது ஸ்கூல் இன்ஸ்பெக்ஷன் என்றால் மேப்பா சார் வருவாரா என்று எல்லோரும் ஏங்குகிறார்கள். ஏன் என்றால் அவர் குற்றம் கண்டு பிடிப்பதை அறவே விட்டு விட்டு ஆக்ககரமாகவும் இங்கிதமாகவும் குறைகளைச் சுட்டிக் காண்பித்து பள்ளிக் கூடங்கள் சிறப்பாக செயல் படுத்த உதவுகிறார் என்று அவருக்கு சிறந்த மாவட்ட கல்வித்துறை ஆய்வாளர் என்ற ஜனாதிபதி விருது கிடைத்தது குறிப்பிடத்தக்கது.

30 ஆண்டுகட்குப் பின்னர்.

நித்தியா ஆனந்த் குமார், லிட்டில் ஏஞ்சல்ஸ் மெட்ரிகுலேஷன் பள்ளிக்கூடத்தின் புதிய தலைமை ஆசிரியையாக பதவி ஏற்றாள்.

அன்று நித்தியா சேகர் என்ற 9-ஆம் வகுப்பு மாணவியாக இருந்த அவள், பின்னர் டீச்சர்ஸ் ட்ரையினிங் எடுத்து, அதே பள்ளியில் ஆசிரியையாகச் சேர்ந்து ஓரளவுக்கு இளம் வயதிலேயே ஹெட் மிஸ்ட்ரஸ் ஆகி விட்டாள்.

பழைய தலைமையாசிரியர்கள் பட்டியலில் ராஜலிங்கம் சார், பாவனா பாலன் டீச்சர் என்றவர்களின் லிஸ்ட் போட்ட போர்டில், தனது பெயரும் இடம் பெற்றதில் பெரிதும் பெருமிதம் கொண்டாள் நித்தியா.

ஒரு நாள் தற்செயலாக தனது அறையில் இருந்த ஒரு பீரோவை ஒரு ஃபைல் வேண்டும் என்று தேடிய போது ஒரு மினி காஸட் கிடைத்தது.

போட்டுப் பார்த்த அவள் வாயடைத்துவிட்டாள்.

“அச்சச்சோ..!! இது பாப்பா டீச்சர் ஆயிற்றே.. கூட இருப்பவர் அன்றைய மா.க.ஆ. மேல்வத்தூர் பாஸ்கரன்..!!”

அன்று டீச்சர் தன்னிடம் வந்து ஆஃபீஸ் ரூமில் காமெரா ஸெட் அப் செய்ய வேண்டும் என்று கேட்டபோது, லாபர்ட்டரி மேட்டர்களிலும், இது போன்ற டெக்னிக்கல் விஷயங்களிலும் அவள் எக்ஸ்பெர்ட் என்று டீச்சர் கூறி உதவியை நாடியதும், அவளுக்கு பெருமை பிடிபட வில்லை..!!

அவளும் செய்து கொடுத்து விட்டு, “எதுக்கு டீச்சர்..?” என்று வெகுளியாகக் கேட்க, டீச்சர் அன்று சொன்னது, “ஸ்கூல் இன்ஸ்பெக்ஷனுக்கு ஆய்வாளர் வருகிறார் அவருக்கு ஒரு எக்ஸ்பெரிமெண்ட் செய்து காண்பிக்கப் போகிறோம்..!! அதைப் பதிவு செய்து வைத்துக்கொள்ளலாம்..!!” என்று.

அது இவ்வளவு பெரிய செக்ஸ்பெரிமெண்ட்டாக இருந்திருக்கும் என்று, அன்று அவளுக்குப் புரியவில்லை..!!

ஆனாலும் இப்போது அடைந்த பதவியின் பொறுப்பில், “பள்ளிக்கூடம் பூட்டப்படாமல் இருப்பதற்காக, என்ன எல்லாம் செய்திருக்கிறார்கள்..?” என்று நினைத்ததும் அவளுக்கு அன்று படித்த ஞாபகங்கள் வந்தன.

“ஞாபகம் வருதே.. ஞாபகம் வருதே..!!” என்று பள்ளிக் கூடத்தில் படித்துக் கொண்டிருந்த செல்லக் கிளிகளின் சத்தத்தின் பின்னணியில் தனது மலரும் நினைவுகளில் மூழ்கினாள், நித்தியா ஆனந்த் குமார்.