கொழுந்தனுக்கு கூதி விரிச்ச அண்ணி!!

என் கணவர் சென்னையில் வேலை செய்வதால், நானும் எங்கள் பூர்வீகத்தை விட்டு அவருடனேயே தங்கி இருக்கிறேன். என் கணவரின் தம்பி சென்னையில் தான் ஒரு கல்லூரியில் படிக்கிறான் என்பதால் அவனையும் எங்களுடனேயே தங்க வைத்துக் கொண்டோம். என் பெயர் ஆர்த்தி, வயது 22 ஆகிறது. திருமணமாகி 4 வருடங்கள் ஆகி விட்டாலும், இன்னும் எங்களுக்கு குழந்தை இல்லை. அந்த குறை சில நேரங்களில் வலியைத் தரும் என்றாலும், பல நேரங்களில் அதை மறக்கடிக்க செய்வது என் கொழுந்தன்கள் தான். அதனால் தானோ என்னவோ… எனக்கும், என் கணவருக்கும் ‘அவர்கள்’ வந்து போவதில் எப்பொழுதும் எந்த பிரச்சினையும் இருந்ததில்லை.

கொழுந்தன்களை பற்றி…

என் தம்பியைப் போலவே அவனின் நண்பர்களும் என்னை ‘அக்கா’ என்று எப்படி அழைப்பார்களோ, அப்படியேதான் என் கணவரின் தம்பியின் நண்பர்களும் என்னை ‘அண்ணி’ என்று அழைப்பார்கள். அந்த வகையில் எனக்கு 6 கொழுந்தன்கள் உண்டு. ஒரு கொழுந்தன் என்றாலே சந்தோசத்திற்கு குறைவிருக்காது, அதில் இத்தனை பேர் என்றால்… சந்தோசத்திற்கு சொல்லவா வேண்டும். என் கணவர் மிகவும் ‘சோஷியல் டைப்’ என்பதால் நான் அவர்களுடன் சேர்ந்து அடிக்கும் அரட்டைகளை கண்டு கொள்ள மாட்டார். அவரும் தன் பங்கிற்கு எங்களோடு சேர்ந்து கொள்வார். ஒன்றாய் உட்கார்ந்து அரட்டை அடிப்பது, டிவி பார்ப்பது, இண்டோர் கேம்ஸ் விளையாடுவது என எங்கள் பொழுதுகள் இன்பமாகவே கழிந்தன.

என் கொழுந்தன்கள் அனைவருமே கல்லூரியில் படிப்பவர்கள். இள வயதினருக்கான அனைத்து ‘வேலைகளுமே’ அவர்களிடம் இருக்கும். பெண்களை சைட் அடிப்பது, கடலை போடுவது, கை போடுவது… கொஞ்சம் விட்டால் ‘பூளையும்’ விடுவது என சேட்டைக் கார பசங்க தான். கல்லூரி நாட்களில் ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தில் மட்டும் எங்கள் வீட்டிற்கு வந்து சென்றாலும், விடுமுறை நாட்களில் எங்கள் வீடே ‘தஞ்சம்’ என கிடப்பார்கள்.

அதில் ‘ஒருவன்’ மீது மட்டும் என் பார்வை அவ்வப்போது நிலைத்து விடுவதுண்டு. காரணம், அவன் உடலமைப்பும், செயல்பாடுகளும் தான். அவன் கொஞ்சம் அமுல் பேபி போல் கொழு கொழுவென்று இருப்பான். அவன் கன்னங்கள் புஸ் புஸ் என்று இருப்பதை பார்த்தால் அப்படியே கடித்துத் தின்று விடலாம் போல் இருக்கும். 6 பேருக்கும் அப்போது தான் மீசை முளைத்திருந்தாலும், அவனுக்கு மட்டும் ஏதோ… மெல்லியதாக பட்டும், படாமலும் ஒட்டிக் கொண்டு இருக்கும். அவன் டி-ஷர்ட் போட்டு வரும் போது, வழக்கத்தை விட கூடுதலாகவே அவனை நோட்டம் விடுவேன். அவன் மார்பு பகுதியை பார்த்தால்… உள்ளே பெண்களுக்கு இருப்பது போல் ‘முலைகள்’ தான் இருக்குமோ என்று சந்தேகம் வரும். அவன் பேசி, சிரிக்கும் போதும், உடலை அசைக்கும் போதும் அதுவும் குலுங்கும். நடை கூட கொஞ்சம் நளினமாகத்தான் இருக்கும்.

நானும் கல்லூரி வாழ்க்கையை அனுபவித்தவள் தான். தோழிகள் மூலம் ப்ளூ பிலிம் சிடி வரை பார்த்திருக்கிறேன் என்றால், எங்கள் பேச்சுக்கள் எல்லாவற்றையும் பற்றி இருந்திருக்கும் என்பது சொல்லியா தெரிய வேண்டும்… ‘அவனா இவன்?’ என்று எனக்குள் நான் நினைத்துக் கொள்வேன். இந்த நிலையில் தான்… அவனை ஒரு முறை ‘உரித்துப் பார்த்தால்’ என்ன என்று தோன்றியது. அதற்கான சந்தர்ப்பத்தை நானே தேட ஆரம்பித்தேன். எங்களது அரட்டையிலும், டிவி பார்க்கும் போதும், கேம்ஸின் போதும் அவனை அடுத்ததாகவே உட்கார ஆரம்பித்தேன். மற்ற கொழுந்தன்கள் பார்க்காத போது / பார்க்காத வாறு… அவன் தொடையை தடவுவது, கன்னத்தில் கை வைப்பது என என் சீண்டல்கள் தொடங்கின. எதற்கும் அவன் எதிர்ப்போ, ஆதரவோ தர மாட்டான். ஆனால், இது போல் ஏதாவது செய்யும் போதெல்லாம் அவன் ‘கூச்சத்தில் நெளிவதை’ மட்டும் தவறாமல் செய்வான்.

என் கொழுந்தன்களிடம் சகஜமாக பழகும் நான், அவர்களை தொட்டு பேசுவது புதிதல்ல. ஆனால், இவனை கொஞ்சம் கூடுதலாகவே தொட ஆரம்பித்தேன். கிச்சன் வேலை என்றால் எப்போதும் ஒட்டிக் கொள்வான். அதிலும் தான் அவனுக்கு எவ்வளவு ஆர்வம் என்றும் நான் ஆச்சரியப்பட்டது உண்டு. முன்பு ஒரு முறை இப்படித்தான்… காஃபி போட்டு கொண்டு வாரேன் என்று நான் சென்ற போது, அவனும் கூடவே வந்து விட்டான். அவனுக்கு சமையல் விஷயத்தில் தான் விருப்பமா? அல்லது என் மீதுமா? என்று எனக்கு புரியவில்லை. ஏனென்றால், அவன் ஒரு முறை கூட என்னை ‘அந்த மாதிரி’ அனுகியதில்லை; ஆனால் என் உரசல்களை நன்றாக அனுபவிப்பான் என்பது மட்டும் தெரியும்.

“டேய், பால் கொதிச்சதும் காபித் தூளை போட்டுடு”

“சரி அண்ணி”

நான் கிச்சன் சிங்கில் கிடந்த பாத்திரங்களை கழுவ ஆரம்பித்தேன். அவன் பாலையே உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். சட்டியில் இருந்த பாலைத்தாங்க. என் பாலை பார்க்காமல் இருக்கிறானே என்று நான் தான் வயிற்றெரிச்சலில் இருக்கிறேனே…! ஆனால், எனக்கு அவன் பாலை பார்க்க ஆசை வந்து விட்டது. கீழே இருக்கும் ‘பால்ஸை’ இல்லை… மேலே இருக்கும் அவன் முலைப் பாலைத்தான். சட்டியை கழுவி அங்கேயே அடுக்கி விட்டு, அவன் பின்னால் வந்து நெருங்கி நின்றேன். அப்படியே அவன் முன் எனது இரு கைகளையும் கொண்டு சென்று அவன் மார்பில் கை வைத்தேன்.

“என்னமா கொழுகொழுன்னு இருக்கு அவன் மார்புகள்..! கை நிறைய அள்ளி பிசையலாம் போல…!” எனக்கு கூட சிறிய முலைகள் தான். நான் அவன் மார்பில் கை வைத்து விளையாட ஆரம்பித்ததும், அவன் அப்படியே நெளிந்து கொண்டே குனிந்தான். இப்போது, அவன் குண்டி என் முன் பகுதியில் உரசியது. நானும் இது தான் நேரம் என்று என் சேலையை இரு பக்கமும் ஒதுக்கி விட்டு, எனது முன் பகுதியை அவனின் உரசலை ‘எளிதாக்கி’ அனுபவிக்க வழி செய்தேன். அவன் சட்டை மேல் பட்டனை கழட்டிவிட்டு, உள்ளே கை விட்டேன். பாத்திரங்களை கழுவிய ஈரக் கைகள் என்பதால் அவனுக்கு ஜில்லென்று கூட இருந்திருக்கும்.

“அண்ணி…”

“என்னடா கொழுந்தா?”

“என்னண்ணி இது?”

“ஏன் டா பிடிக்கலியா?”

“விடுங்க அண்ணி”

அங்கு இருந்த சூழலில் அதற்கு மேல் ஒன்றும் செய்ய முடியவில்லை. என் சிறிய மார்பகங்களை அவன் முதுகில் அழுத்தி தேய்த்து விட்டு, அவன் குண்டி உரசலையும் அனுபவித்து விட்டு.. விட்டு விட்டேன். ஆனால், அடுத்த நாளே ‘பசங்களும், என் கணவரும்’ கேரம் ஆடிக் கொண்டிருக்க.. நான் டீ, ஸ்நாக்ஸ் எடுத்து வரச் செல்லவும்… கூடவே, அவனும் சேர்ந்து கொண்டான்.

“பேசாம அவனையே டீ போடச் சொல்லிட்டு.. நீ இங்கேயே இரேன்” என்றார் என் கணவர்.

“ஆமா. அவனே போட்டுட்டு வரட்டும் அண்ணி. எங்களுக்கு ஒரு அண்ணி இல்ல; இரண்டு அண்ணி” என்று பசங்களும் சேர்ந்து கிண்டல் அடிக்க… அவனோ “போங்கடா” என்று கிச்சனுக்குள் சென்று புகுந்து கொண்டான். நான் இதை விட்டால்.. அவனுடன் ‘தயார் செய்ய’ சான்ஸ் கிடைக்காதோ என்று… “நானும் போய் ரெடி பண்ணிட்டு வர்றேன்”னு சொல்லிவிட்டு, கிச்சனுக்கு சென்றேன். அவன் அதற்குள் சட்டியை கழுவி அடுப்பில் ஏற்றி இருந்தான். சட்டி சூடானதும், பால் பாக்கெட்டை உடைத்து ஊற்ற.. நானோ அவனையே ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன்.

“ஏண்டா பொம்பளை வேலையில உனக்கு அவ்வளவு ஆர்வம்?” என்று கேட்டே விட்டேன்.

“போங்க அண்ணி. நீங்களுமா?” என்றான். சரி அவன் விரும்பவில்லை போல என்று கேட்பதை விட்டு விட்டு, அவனை சீண்டும் வேலையில் இறங்கினேன்.

நேற்றைப் போலவே, இன்றும் அவன் பின்னால் நின்று கொண்டு… உரச ஆரம்பித்தேன். என் கைகளை அவன் கன்னங்களில் வைத்து தடவினேன். அவன் பக்க வாட்டில் என் முகத்தை கொண்டு சென்று, அவன் கன்னத்தை என் வாயில் அள்ளினேன். இன்னொரு கன்னத்தை கையால் பிடித்து விளையாடினேன். அதுவே ஒரு இன்பமாக இருந்தது. கைகளை அப்படியே கீழிறக்கி அவன் மார்பை பிசைய ஆரம்பித்தேன். அவன் மார்பு நுனியில் ‘காம்பு’ இருக்கா என்று தடவிப் பார்த்தேன். ஏதும், அப்படி தட்டுப்படவில்லை. சரி தான். நாம் தான் தப்பா நினைத்து விட்டோமோ.. என்று தோன்றியது. என்றாலும், அவனுக்கு ‘கீழே’ என்ன இருக்கும்.. எப்படி இருக்கும்? என்று பார்க்க மனம் ஆசைப்பட்டது. அவன் பின்னால் நின்றபடியே அவன் மேல் உரசிக் கொண்டு, கையை கீழே கொண்டு சென்றேன். அவன் பேண்டின் மேலாகவே ‘அந்த’ இடத்தில் கை வைத்தேன். நான் நினைத்தது தவறு தான் என்று தெரிந்தது. அவன் ஒரிஜினல் ஆம்பிளை தான்.

ஆனால், அவன் ‘பூளை’ பிடித்த எனக்கு ‘ஷாக்’ ஆகியதை தவிர்க்க முடியவில்லை. அங்கே பூளை வைத்திருக்கிறானா? இல்லை.. ஏதும் ‘பெரிய பொட்டலத்தை’ ஒழித்து வைத்திருக்கிறானா? கையே கொள்ளாது போல..!

“இங்க என்னடா வச்சிருக்க?”

“அய்யோ அண்ணி…” என்று சொல்லிக் கொண்டே நெளிந்தான்.

“ஆம்பளை மாதிரி நில்லுடா. ஏண்டா எப்ப பார்த்தாலும் நெளியற? இருந்தாலும், நீ நெளியறது நல்லா இருக்குடா. சரி சரி.. டீயை எடுத்துக்கிட்டு போவோம் வா” என்று அவனை அழைத்துக் கொண்டு ஹாலுக்கு வந்து விட்டேன். என் மனம் முழுவதும் அவனின் ‘பொட்டலத்திலேயே’ நிறைந்திருந்தது. கையில் கொள்ளாத அளவுக்கு சுருட்டி மொத்தமாக வைத்திருக்கிறானோ… ‘குட்டிப் பாம்பு’ போல் இருந்தாலும் இருக்கும். அது தான் அவனை அவ்வப்போது நெளிய வைக்கிறது போலும்.. என பலவாறு சிந்தித்தேன். சீக்கிரமே அதை பார்த்து, பிடித்து, உருவி, சொருகிக் கொள்ள வேண்டும் என்றும் முடிவு செய்து கொண்டேன்.

நாங்கள் போட்டு வந்த ‘டீயை’ அனைவருக்கும் கொடுத்து விட்டு, ஸ்நாக்ஸை எடுத்து கொரித்துக் கொண்டிருந்தேன். 4 பேர் கேரம் ஆட, மீதிப்பேர் வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். எந்த டீம் (இருவர் கொண்ட டீம்) தோற்கிறதோ, அது வெளியேறிவிடும். அவர்களுக்கு பதில் அடுத்த இரண்டு பேர் சேர்ந்து கொள்வார்கள். இப்படியாக கேரமும் விறுவிறுப்பாக சென்று கொண்டிருக்க, நான் என் ‘கொழு கொழு கொழுந்தனை’ கிறுகிறுக்க வைத்துக் கொண்டிருந்தேன்.

அவன் அருகில் இருந்த நான் கொஞ்சம் குனிந்து பக்க வாட்டில் அவனுக்கு, என் க்ளிவேஜை காட்டிக் கொண்டிருந்தேன். அவனும் எச்சிலை விழுங்கியவனாக… பார்த்து ரசித்தான். கிச்சனில் அவிழ்த்த அவன் சட்டையின் மேல் பட்டன் மாட்டப்படாமல் இருக்க, அவனின் மார்பின் மேல் பகுதி தெரிந்தது. அதை பார்க்கும் போது, “என் கிளிவேஜ் தோற்றது போ” என மனதிற்குள் சொல்லி… எனக்குள் சிரித்துக் கொண்டேன்.

அங்கே விளையாடிக் கொண்டிருந்தவர்களில், மறுபடி ஒரு டீம் தோற்றதும்… எனது கணவரும் அவனும் சேர்ந்து கொள்ள, மற்ற நால்வரும் ஒருவருக்கு பின் ஒருவர் சப்போர்ட்டாக உட்கார்ந்து கொண்டோம். எனது ‘கொழு கொழு பேபியும்’ விளையாட ஆரம்பித்தது. நான் அவனுக்கு சப்போர்ட்டாகத்தானே இருப்பேன் என்பது உங்களுக்கு தெரியாதா..?

அவன் அருகில் உட்கார்ந்தவாறும் இல்லாமல், முட்டி போட்டவாறும் இல்லாமல் இருந்து கொண்டேன்; கொஞ்சம் நெருக்கமாகவும் தான். என்னைத்தான் என் கணவர் உட்பட யாரும் தவறாக நினைக்க மாட்டார்களே..! கேரம் போர்டுக்கு கீழே என் கைகள் அவன் தொடையில் இருந்தன. மெல்ல மெல்ல, எனது கைகளை தடவித் தடவியே… அவனை மூடேற்றினேன். வழக்கம் போல், அவன் நெளிந்து கொண்டே கேரமும் ஆடிக் கொண்டிருந்தான். இப்போது அவன் பூளைத் தொட்டு விட்டேன். மீண்டும் அதே ‘பொட்டலத்தையே’ என் கைகள் உணர்ந்தது. என் கணவரும், மற்ற பசங்களும் சூழ்ந்திருக்கும் நேரத்தில்… இப்படி நான் செய்வது என்னை ‘செம மூடுக்கு’ கொண்டு எனக்குள் ‘காம வெறியை’ தூண்டிக் கொண்டிருந்தது. எனக்குள் எழுந்த வெறி கொண்ட ஆர்வத்தை கட்டுப்படுத்துவது சிரமம் என்ற நிலைக்கு ஆளாகிக் கொண்டிருந்தேன்.

கேரம் ஆட்டமும் முடிவுக்கு வந்து கொண்டிருந்தது. நான் அழுத்தி பிசைந்ததில், அவன் அடிக்க இருந்த ‘ரெட்டை’ தவற விட.. அடுத்த டீமில் ஒருவன் இலகுவாக போட்டுத் தள்ளி விட்டான். கேரம் ஓட்டையை மிஸ் பண்ணினாலும், இவன் என் ஓட்டையில் போடுவதற்கு சரியானவனாகவே இருப்பான் என்று மனதிற்குள் நினைத்துக் கொண்டேன். கேரம் முடிந்து ஒவ்வொருவரும் கிளம்பத் தயாரானார்கள். நானோ, விட்டதை மீண்டும் எப்போது பிடிப்பது? என்ற கவலையில் யோசிக்க ஆரம்பித்தேன்.

வேறு வழியே இல்லை… ஆர்வம் கூடிக் கொண்டே இருந்தால், ஆபத்தாகி விடும் என்று முடிவெடுத்தேன். அனைவரும் கிளம்பிச் சென்றதும், என் கணவரின் தம்பியும் அவன் அறைக்குச் சென்று விட்டான். நான் இருந்த மூடில் என் கணவனை ‘உண்டு… இல்லை’ என்று பண்ணி விடலாம் என்று ஆசையுடன் அவருடன் படுக்கைக்குச் சென்றேன். ஆனால், என் கணவரோ.. அன்று ஏதோ மூட் இல்லாததால், படுக்கைக்கு ஆயத்தமானார். இந்த இடத்தில் என் கணவரை குறை சொல்லியே ஆக வேண்டும். அவருக்கு தேவைப்படும் போதெல்லாம் என் மூடைப் பற்றி யோசிக்க மாட்டார்; அதே நேரம் எனக்கு தேவை இருந்தால், அவருக்கு மூட் இருந்தால் மட்டும் தான் எதுவும் நடக்கும். என்றாலும், இருவருக்குமான ஒரு புரிதலில் பிரச்சினை வராமல் சென்று கொண்டிருக்கிறது.

இன்றும் அப்படித்தான் என்றாலும், என் நிலை முன்பு போல் இல்லையே…. இன்னொருவனின் பூளை பிசைந்து விட்டு அதே வெறியுடன் அல்லவா இருக்கிறேன். இன்று அவர் காயப் போட்டால், நிச்சயம் அவனுடம் எப்போது கூடுவோம் என்ற எண்ணம் மட்டுமே மேலோங்கும்… அதே தான். எனக்கும் அப்படியே என் எண்ணங்கள் மேலோங்கியது. திட்டம் போட்டேன்.

என் கொழுந்தன்கள் ஒவ்வொருவரின் செல் நம்பரும் எண்ணிடம் உண்டு. வழக்கமாக, ஏதும் தேவை என்றால் பயன்படுத்திக் கொள்வோம். வீட்டிற்கு ஏதும் தேவை என்றால் கூட செல்லில் அழைத்து சொன்னால், வாங்கி வந்து விடுவார்கள். இந்த வசதியை ஏன் ‘நம் இந்த தேவைக்காக’ பயன்படுத்தக் கூடாது என்று தோன்றியது. ஆம்.. மறுநாள் காலை ‘என் கொழு கொழு கொழுந்தனுக்கு’ போன் செய்து காலேஜ் போகாமல் வீட்டிற்கு வரச் சொல்ல வேண்டியது தான். கணவர் ஆபீஸ் சென்றுவிடுவார்; அவர் தம்பியும், மற்ற கொழுந்தன்களும் காலேஜ் செல்வார்கள். அவனை மட்டும் நாம் வீட்டிற்கு அழைத்துக் கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்து கொண்டேன். அந்த முடிவில் மனதும் ஓரளவு சமாதானம் ஆகிவிட, அவன் நினைப்பிலேயே தூங்கியும் விட்டேன்.

அடுத்த நாள் காலை, எனது திட்டப்படியே… அவனுக்கு போன் செய்து வரச் சொன்னேன்.

“எதுக்கு அண்ணி கூப்பிடறீங்க? நான் காலேஜ் போகனுமே”

“வெளக்கெண்ண… உனக்கு காலேஜ் இருக்குன்னு தெரிஞ்சுதானே கூப்பிடறேன். வரச் சொன்னா.. வாடா”

“சரி அண்ணி”

“டேய்… வச்சுடாதே. கேட்டுக்கோ… பசங்க கிட்ட ‘இங்க தான்’ வர்றேன்னு சொல்லிடாதடா. கூமுட்டை”

“ஏன் அண்ணி திட்டறீங்க? நான் சொல்ல மாட்டேன் அண்ணி”

“சரிடா கொழுந்தா. என் செல்லக் கொழுந்தா. கோவிச்சுக்காதே. திட்டல.. வீட்டுக்கு வா. நல்லா சேர்த்து வச்சு கொஞ்சுறேன்”

நான் வீட்டில் அவனது வருகைக்காக காத்திருந்தேன். சிறிது நேரத்தில் அவனும் சொன்னபடியே வந்தும் விட்டான். அவனை உள்ளே அழைத்து, நேரே நாங்கள் விளையாடும் அறைக்கு கூட்டிச் சென்றேன்.

“கழட்டுடா”

“எதை அண்ணி?”

“ஹான்.. ஒவ்வொன்னா சொல்லனுமா? அங்கே ‘பொட்டலம்’ போட்டு வச்சிருக்கியே… அதை பார்க்கனும். அதுக்குத்தான் வரச் சொன்னேன். ட்ரெஸ்ஸை கழட்டு” என சொல்லிக் கொண்டே, அவனது பூள் இருக்கும் இடத்தை சுட்டிக் காட்டினேன். அவனும் தன் பேண்ட்டை அவிழ்க்க கையை கொண்டு போனான்.

“டேய்.. அதுக்கு முன்னால, உன் முலைய காட்டறியா?”

“எனக்கு அது எங்க இருக்கு அண்ணி?”

நான் எனது முந்தானையை நழுவ விட்டேன்.

“இங்க பாருடா. இதே மாதிரி நீ வச்சிருக்கல்ல… அதான். என்ன யோசிக்கிற? எனக்கு இருக்குறத விட உனக்குத்தான் சூப்பரா இருக்கும் போல.. அதான் ‘முலைன்னு’ சொன்னேன். விளக்கம் போதுமா? இப்ப காட்டறீங்களா ராசா?”

“ஹிஹி..” என்று வழிந்தான். அவனுக்கு ஒவ்வொன்றும் சொல்லி விளக்கி, வேலையை முடிக்கிறதுக்குள்ள பொழுது ஓடி விடும் என்று நானே… அவன் அருகே சென்று அவன் சட்டையை அவிழ்த்தேன். உள்ளே, பனியன் கூட போட மாட்டான் போல…! சட்டையை கழட்டியதும் தளக், புளக் என்று ஆடிக் கொண்டிருந்தது அவனது மார்பு. அதை கைகளால் பிடித்து பிசைய ஆரம்பித்தேன்.

ஹாஸ்டலில் ஒரு முறை ப்ளூ பிலிம் பார்க்கும் போது, நானும் எனது தோழி ஒருத்தியும் முலைகளை பிசைந்து கொண்டது ஞாபகம் வந்தது. இவன் மார்பை பிசையும் போது அதே உணர்ச்சி தான் கிடைத்தது. நன்றாக அவன் மார்புகளை அள்ளி உருட்டி, பிசைந்தேன். அவன் கையை பிடித்து எனது ஜாக்கெட் மீது வைத்தேன். அவன் கைகள் எனது முலைகளை பிடிக்கும் போது, எனக்கு ‘தாழ்வு மனப்பான்மை’ போல்… ஒரு மாதிரி இருந்தது. ஏதோ அவனுக்கு பிடிக்க ஒன்றுமே கொடுக்காத மாதிரி உணர்ந்தேன். ஆமாம்… அவன் மார்பு பெரிய சைஸில் என் கைகளில் இருக்க, அவன் கைகளின் தொடுதலில் எனது மார்பை சிறியதாகவே உணர்ந்தேன்.

எனது முலையை பிசைய விட்டுக் கொண்டே, நான் அவன் தொடைகளுக்கிடையே எனது கையை கொண்டு சென்று அவன் பூளை தடவினேன். அவனது பேண்ட் புடைத்துக் கொண்டு பெரிதாகியது. பேண்ட் பெல்ட்டை கழட்டி, பேண்ட்டை கீழே இறக்கினேன். அப்படியே வாயடைத்துப் போய் விட்டேன். ‘பொட்டலம், பொட்டலம்’ என்று நான் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாலும், நிஜமாகவே அங்கே ‘ஒரு பெரிய பொட்டலம்’ தான் இருந்தது. ஆம்… அவன் பூளை ஜட்டியில் ‘பொட்டலம் போட்டுத்தான்’ வைத்திருக்கிறான். அவனது ஜட்டியை கீழிறக்கியதும் ‘விசுக்கென்று’ அவனது குட்டிப் பாம்பு தலையை சீறிக் கொண்டு நீண்டது.

“எம்மாம் பெரிசுடா..”

“ஹிஹி..” வழிந்தான்.

“இப்படி வச்சுக்கிட்டு அசடு மாதிரி சுத்திக்கிட்டு இருக்கியேடா. இதை வச்சு எவ்வளவு வேலை முடிச&