அந்த அழகி தன் தந்தம் போன்ற கால்கள் இரண்டையும் அகலமாகத் திறக்க அலிபாபாவின் குகை போல அதன் நடுவில் ஒரு செஞ்சுரங்கம் தெரிந்தது. அதன் மேல் கூரை முன்னணியில் ஒரு சிறிய வாழைப்பூ விளக்கு போல மொட்டொன்று தெரிய என் வாயில் எச்சில் ஊறியது. அப்படியே ஒரு அழகான பாட்டு பின்னணியில் ஒலிக்க ஆரம்பித்தது.
” கூதி கூதிதான் இது சூப்பர் கூதிதான்
இந்த கூதியில் குத்தும் சுண்ணி எனதுதான்
ஏ குத்து குத்து குத்து குத்து ஆழக் குத்தவா\
ஏ சப்பு சப்பு சப்பு சப்பு காம்பை சப்பவா
ஏறி இறங்கி எம்பி குதிச்சு கஞ்சி பாய்ச்சவா”
“சார்….”
என்ன இது பாட்டு நடுவில தொந்தரவு ? எவன் அவன் ?”
“குட் மார்னிங் சார்”
குமரவேலின் காவிப்பல் சிரிப்பு என்னை நினைவுலகுக்கு கொண்டு வந்தது.
“சார்.. டீ வச்சிருக்கேன். ஆறிடப் போவுது. இன்னைக்கு நாகத்தி கிராமத்துக்கு போகணுமின்னு சொன்னீங்களே?”
“அப்படி வச்சிடேன் குமரு”
“சார்.. லுங்கி நழுவிக் கிடக்குது. கர்ச்சீப்பு வச்சாவது துடைச்சிக்காட்டி சோத்துக் கஞ்சி போல ஒட்டிக்கிட்டு தொந்தரவு செய்யும் சார்”
நான் சட்டென்று கையை தொடை இடுக்கில் வைக்க அது டிஎம்டி ஸ்டிராங் கம்பி ஒன்றில் இடித்துக் கொண்டது. உடனே படுக்கையில் இருந்து எழுந்து பாத்ரூமுக்குள் ஓடி முகம் கழுவி பல் துலக்கி கண்ணாடியில் பார்த்துக் கொண்டேன். குமரவேல் இந்த ஒரு வாரத்தில் என்னை இந்தக் கோலத்தில் பல முறை பார்த்திருக்கிறான். ( தினமும் காலை எழுந்திருக்கும்போது இதே நிலைமைதான் )
நான் காமராஜ். வயது 30. இன்னும் திருமணமாகாதவன். வங்கி அதிகாரி. இந்த கிராமத்து கிளைக்கு மேலாளராக போன வாரம் வந்து சேர்ந்தேன். ப்ழைய மேலாளர் அடுத்த வாரம் ஓய்வு பெறுவதால் என்னை உடனே பொறுப்பை ஏற்றுக்கொள்ளும்படி தலைமை அலுவலகம் கட்டளை இட்டு விட்டது. இந்த கிளைக்கு எக்கசக்கமான கடன்காரர்கள் இருப்பதால் யாரும் பொறுப்பேற்க வர பயந்து இருக்கும் நேரத்தில் நான் மாட்டிக் கொண்டேன்.
சுற்று வட்டார கிராமங்களில் இருக்கும் லோன் வாங்கி அடைக்காத ஜனங்களை நேரில் பார்த்து கடன் பாக்கியை கட்டச் சொல்லி வற்புறுத்த வேண்டிய நேரம். குமரவேல் இங்கே ஆல் இன் ஆல் அழுக்கு ராஜாவாக இருந்தான். அவன் இல்லாவிட்டால் கிளையிலும் சரி, நான் தங்கி இருக்கும் ஒற்றை அறையிலும் சரி. எந்த வேலையும் நடக்காது. என்ன கஷ்டம் என்றால் அவன் பக்கத்தில் வரும்போது இந்தியாவின் மொத்த ஜனத்தொகையும் குளிக்காமல் இருப்பதாக நம் மனதுக்கு தோன்றும் அம்புட்டுதேன்.
பழைய மேனேஜர் சொன்ன விஷயம் நினைவுக்கு வந்தது.
“எல்லாரும் ஒன்னாம் நம்பர் கேடிப் பசங்க. கடன் வாங்குற வரைக்கும் காலுக்கு கீழே கிடப்பானுங்க. அப்புறம் கண்ணுலேயே படமாட்டானுங்க”
அதுவும் நாகத்தி கிராமத்தில் ஒரு இருபது கணக்குகள் காலாவதியாகி கோர்ட்டுக்கு போகும் நிலையில் இருந்தன. அதில் சிலர் உண்மையாகவே திரும்பக் கட்டும் வழி இல்லாதவர்களாக இருந்ததால் அதை தலைமை அலுவலகத்துக்கு எழுதி அடுத்த நடவடிக்கை பற்றி கேட்டிருப்பதாக சொன்னார். அந்த டாகுமெண்ட்ஸை பார்த்தபோதுதான் அதில் சில குஜிலிகளின் புகைப்படங்கள் என்னை கவர்ந்து இழுக்க ஜொள்ளு வழிந்த வேகத்தில் ஒரு பிராமிசரி நோட்டு முழுக்க நனைந்து போனது.. கிராமத்தில் சைட் அடித்தால் கிழக்கே போகும் ரயிலை ஏற்றி கொன்றே விடுவார்கள் என்ற பயமும் இருந்தது. அதனால் அடக்கி வாசித்தேன். ( அடக்கி வச்சதோட சரி. அந்த ஃப்ளூட்டை வாசிக்க எவளும் கிடைக்கலையே )
ஜீன்ஸ், டிஷர்ட்டில் நான் கிளம்பியபோது குமரவேல் “சார்.. காலேஜு பையனாட்டம் போனா மருவாதி கெடைக்காது. தொளதொளன்னு பேண்டும் சட்டையும் போட்டுகிட்டு சும்மானாச்சும் ஒரு கண்ணாடி மாட்டிகிட்டு போங்க. அப்போதான் பாங்கு மேனேஜருன்னு நம்புவாங்க” என்றான். அவனும் அதிசயமாக சுத்தமாக குளித்து விட்டு நின்றிருந்தான்.
அவன் சொன்னதும் சரியாகப் பட்டது. உடையை மாற்றிக் கொண்டு (கண்ணாடி கிடைக்கல ) வாகை சூட வந்த ஹீரோ போல பைக்கை ஸ்டார்ட் செய்தேன். ( ஆபீஸ் வண்டிதான். கன்னா பின்னான்னு ஓட்டலாம்.)
“சார்.. சார்,, ”
“என்ன குமாரு?”
“நாகத்தியிலே ஆளுங்களைத் தெரியுமா ? யாருன்னு முகம் தெரியாட்டி ஏமாத்திப்புடுவாங்க”
அந்த பிரச்சினை எனக்கும் புரிந்தது. ஊர்த்தலைவரை சந்தித்து யாரையாவது உடன் அனுப்பச் சொல்லலாம். ஆனால் அந்த ஆசாமியே டிராக்டர் லோனை இன்னும் கட்டாமல் நழுவிக் கொண்டு இருக்கிறாரே !
“என்ன செய்யலாம் குமரு ? யாராச்சும் தெரிஞ்சவங்க இருக்காங்களா ?”
அவன் தலையைச் சொறிந்தபடி “சார்.. நானும் வர்ரேனே.. எனக்கு இந்த மோட்டாரு சைக்கிளிலே போவணுமின்னு ஆசைங்க” என்றான்.
அவனிடம் என் முழ நீள பவுடர் டப்பாவை கொடுத்து பூசிக்கொண்டு வரச் சொன்னபிறகு இருவருமாக கிளம்பி நாகத்தியை நோக்கி விர்ர்ர்ரினோம். ஊர் எல்லையில் ஒதுக்குப் புறமாக வண்டியை நிறுத்தி கடன் பாக்கி கட்ட வேண்டியவங்க பட்டியலை எடுத்தேன்.
“முதல்ல இந்த தேன்மொழி..” சொல்லும்போதே நாக்கு இனித்தது. போட்டோவில் சூப்பராக இருந்தாள்.
“அது பரமசிவன் சம்சாரம். இன்னைக்கு ஊருல இருக்காது”
“ஏன் ? இன்னைக்கு என்ன விசேஷம் ?”
“அது புருஷனை பாக்க ஜெயிலுக்கு போயிருக்கும். நம்ம பக்கத்து ஊரு பாங்கு மேனேஜர் அது பணம் கட்டலையின்னு திட்டும்போது கையை நீட்டுனாரு. அது அந்தம்மா மேல பட்டுடுச்சுனு அவ புருசன் மேனேஜரு கையை வெட்டிபுட்டான்”
என் காலிடுக்கில் ஒரு கிர்ர்ர்ர்ர் சத்தம் கேட்க ரிவைண்ட் ஆன கேபிள் போல எழுந்த விஷயங்கள் எல்லாம் சுருண்டு அடங்கின.
“சரி.. அதை விட்டுத் தள்ளு. அடுத்தது இந்த சிந்தாமணி”
போட்டோவைப் பார்த்தபோது அந்தக் கால சில்க் ஸ்மிதாவை நினைவு படுத்தினாள். என்னை மிகவும் படுத்தினாள். அவளைப் படுத்தினால்.. அதாவது படுக்க வைத்தால்…. என்று கவிதையாக சிந்தனை செய்தபோது குமரவேலின் குரல் “அது வீட்டுல இன்னைக்கு ஏதோ விசேஷமுன்னு சொன்னாங்க” என்றான்.
தலைமை அலுவலகத்தில் இருந்து வந்த லிஸ்டை எடுத்து பார்த்தேன். என் முகம் மலர்ந்தது.
“என்ன விசேஷமானாலும் இன்னைக்கு விட்டா திரும்ப திரும்ப வர முடியாது. போகலாம் வா. எப்படியாவது கட்ட சொல்லணும்”
“வண்டி கிளப்ப வேணாம் சார். இப்படியே வரப்புல நடந்தா.. அதோ தெரியுதே அந்த வூடுதான்”
காற்றில் தலை ஆட்டிய பச்சைவயல் பரப்புக்கு நடுவே அடர்ந்த தென்னை மரங்கள் சூழ தெரிந்த ஓட்டு வீடும் அருகிலிருந்த துரவுக் கிணறும் அவள் அப்படி ஒன்று பணம் கட்ட வழியில்லாதவள் இல்லை என்று சொன்னாலும் இருவரும் அவள் வீட்டை அடைந்தபோது விசேஷத்துக்கான அறிகுறிகள் ஒன்றுமே தெரியவில்லை.
“சார்.. இப்படியே இருங்க. நான் போய் விவரம் சொல்லி கூட்டிகிட்டு வரேன்”
வைக்கோல் போரும் அதன் அருகே கிடந்த ஒரு வண்டிச் சக்கரமும் தவிட்டு வாசமும் என் பட்டணத்து மூக்குக்கு புதுமையாக இருக்க மெதுவாக வீட்டைச் சுற்றி வந்தபோதுதான் அந்த உரையாடல் கேட்டது.
“என்னாது ? கடனைத் திருப்பி கட்டணுமா ? அதுல வாங்கின மாடு ஓடிப் போயிடிச்சு. அப்புறம் பாலு கறந்து வித்து காசு பாத்து கடனைத் திருப்புறது எல்லாம் எப்படி முடியும் ? எங்க வீட்டுல இன்னைக்கு விசேஷம். நான் இதோ குளிச்சிட்டு கிளம்பணும். இதை போயி உங்க புது மேனேசரு கிட்ட நீ சொல்ல முடியாதோ ?”
“ஏன் அதை நீங்களே வந்து சொல்லிப் பாருங்களேன். இவரு பழைய மேனேஜரு போல இல்ல. சின்ன வயசுக்காரரு. பெரிய துப்பாக்கி எல்லாம் வச்சிருக்காரு. சாக்கிரதையா நடந்துக்குங்க. அம்புட்டுதான் சொல்லுவேன்”
கடன் வாங்கி ஏப்பம் விட்ட சிந்தாமணியிடம் குமரவேல் கதை விட்டு பயமுறுத்துவது புரிந்தாலும் அவன் சொன்ன விஷயம் புரியவில்லை. மெதுவாக எட்டிப் பார்த்தேன். அய்யோ…அப்போதான் எனக்குப் புரிந்தது. குமரவேல் ஏன் அப்படி சொன்னான் என்று !
குளிக்கப் போவதற்காக ஒரு பெரிய துணியை மட்டும் முலை வரை தூக்கி கட்டி இருந்தாள். சிலுக்கு போலத்தான் இருந்தாள்.ஆனாலும் அந்த பெரிய பம்பளிமாஸின் பரிமாணங்கள் பார்ப்பவரை மூச்சடைக்க வைக்கும் விதத்தில் இருந்தன.
நல்ல சிவப்பு நிறம். முழங்கால்களுக்கு கீழே தெரிந்த இரு வாழைத் தண்டுகளின் பெயர்தான் கால்கள் என்று சொன்னால் இரட்டை வாழைகளின் உச்சியில் இரண்டு யாழ்ப்பாண இளநீர்க் காய்கள் காய்த்த அதிசயத்தை அங்கேதான் பார்க்க முடிந்தது.
“எனக்கு அதெல்லாம் தெரியாதுங்க. நீங்களே வந்து சார் கிட்டே சொல்லிடுங்க”
“அய்யே.. நான் குளிக்கப் போறேன். நீங்க இப்போ போயிட்டு பொறவு வாங்க”
“நீங்க வட்டியாச்சும் கட்டினாத்தான் அவரு கிளம்புவாரு”
“அட.. விசேஷத்துக்கு போகணுமின்னு சொல்றேனில்ல”
“அத அங்கனே வந்து சொல்லிட்டு போங்க”
“இதென்ன எழவாப் போச்சு ?”
“எழவா ? அதுதான் விசேஷமா?”
அவள் விட்ட பெருமூச்சில் துணி அவிழ்ந்து விழுமோ என்று ஒரு ஆசை இருந்தாலும் அது நடக்கவில்லை.
“சரி.. அவரை உள்ளார வந்து ஒக்காரச் சொல்லுங்க. நான் இதா வர்ரேன்”
என் பாண்ட்டின் முன்பக்கத்தில் ஒரு குழல் துப்பாக்கியை மறைத்து வைத்திருப்பது போல இருந்தது. அதைத்தான் குமரவேல் சொல்லியிருப்பானோ என்றும் தோன்றியது. அதைத்தவிர என்னிடம் வேறு துப்பாக்கி ஏது ?
நான் மீண்டும் வாசல் பக்கம் வந்தபோது குமரவேலும் ஒரு மீசை வைத்த ஒல்லியான பண்ணையாள் போன்ற மனிதனும் வந்தார்கள். அவர்கள் பின்னால் என்னை தவிக்க விட்ட கோலத்திலேயே சிந்தாமணியும் வந்தாள்.
அவள் வாய் திறக்கும் முன்னே “என்னம்மா ? கட்ட சொன்னா சரியா கட்ட மாட்டீங்களா? ” என்றேன்.
அவள் சட்டென்று நின்று என் பாண்ட்டைப் பார்த்தாள். என் கை தானாக கீழே இறங்க ஜிப் அவிழ்ந்து போயிருந்தது தெரிந்தது. விஷயம் என்னவென்றால் ஜட்டியையும் மீறி என் சுண்ணி பிய்த்துக் கொண்டு வெளிவர துடித்துக் கொண்டு இருந்தது.
அவள் சட்டென்று மீசைக்காரனிடம் ” ஒடனே போயி மாடிவூட்டம்மா கிட்டே நான் கேட்டதா சொல்லி ஏதாச்சும் பணம் வாங்கி வா. வட்டியிலே எதையாச்சும் கட்டிப்புட்டா இவரு இது போல வந்து தொல்லை கொடுக்க மாட்டாரில்லே?” என்றாள்.
“நல்லா இருக்குதும்மா ? கட்ட வேண்டிய நேரத்துல கட்டியிருந்தா இப்படி என் முன்னாலே நிக்க வேண்டி இருக்குமா?” என்றேன்
“இதோ கட்ட தயார்னுதானே நானும் சொல்லுறேன். இவங்க போயிட்டு வரட்டுமே?” என்றபடி என்னைப் பார்த்தபோது எனக்குள் என்னென்னவோ ஆகிப் போனது.
“சரி சரி.. குமரு. நீயும் கூடவே போயிட்டு வா” என்றதும் குமரு “சார் .. துப்பாக்கி பத்திரம்” என்று கண்ணடித்து விட்டு நகர்ந்தான்.
“சீச்சீ.. இந்த ஊரே ஒரு மாதிரியாத்தான் இருக்குது” என்றேன்
“இதெல்லாம் பட்டிக்காடு சார். சரி சரி.. உள்ளே வந்து ஓக்… ம்ம்ம்..ஒக்காருங்க” என்று அவள் திரும்பி நடந்தபோது தேய்த்து வைத்த வெங்கலக் குடங்கள் இரண்டு அவள் குண்டிப் பந்துகளாக மாறி உருண்டன.
உள் முற்றத்தின் ஓரத்தில் ஒரு நாற்காலி. அதிலே நான் உட்கார அவள் சட்டென்று முற்றத்தில் இருந்த பலகை மீது உட்கார்ந்து கொண்டு அருகிலிருந்த பெரிய தொட்டியில் இருந்த தண்ணீரை எடுத்து தன் மேலே ஊற்றிக் கொள்ள ஆரம்பித்தாள்.
நான் சட்டென்று எழுந்திருக்க “அட.. ஒக்காருங்க மேனேசர் சார். என்னமோ இப்பவே கட்ட்ணுமின்னு குதிச்சீங்க.. துப்பாக்கி எல்லாம் வச்சுகிட்டு இருக்கீங்களாமில்ல ? எனக்கு நல்ல ஒரு துப்பாக்கியை பாக்கணுமின்னு ரொம்ப நாளா ஆசை. காட்டுங்க பாக்கலாம்” என்றாள்.
என்னையும் மீறி அவள் பக்கம் திரும்பினேன். அவள் மார்பில் இருந்த முடிச்சு நழுவி இரு பெரிய பூசணி முலைகளும் கருப்பு வட்டம் ஈரமாகி மினுமினுக்கும் காம்புகளுடன் தெரிய கொழுத்த தொடைகள் தண்ணீரில் நனைந்த துணியுடன் ஒட்டிக்கொண்டு என்னை வா வா என்று அழைத்தன.
“அட ! துப்பாக்கியை பாண்ட்டுல வச்சிருக்கீங்களா சார்?” என்றபடி எழுந்தவள் சட்டென்று என் பாண்ட்டின் நடுவே இருந்த மேட்டில் கையை வைத்து அழுத்திப் பிடித்து விட்டாள். அடுத்த நிமிடமே அவள் முகம் மகிழ்ச்சியும் பயமும் கலந்து தெரிந்தது.
“நெசமாவே இரும்பு துப்பாக்கியா?” என்றபடி என் ஜிப்பை இழுத்து இறக்கினாள்.
என் சுண்ணி படாரென்று வெளியேறி மேலும் கீழுமாக துடித்துக் கொண்டு ஆட அவள் கண்கள் விரிந்தன.
“ஆத்தாடி ! எவ்வளவு பெருசா இருக்குது? ரெண்டு குண்டுதான் இருக்குது”
அவள் என் அனுமதிக்காக காத்திருக்காமல் என் சுண்ணியை கையில் பிடித்து தயிர் கடையும் மத்தை தடவுவது போல மேலும் கீழுமாக இழுத்துத் தடவினாள். அந்த ஸ்பரிசத்தில் சிலிர்ந்தெழுந்த என் மாவீரன் தலையின் தொப்பியைக் கழற்றி அந்த சிவந்த உதடுகளுக்கு தன் சிவந்த தலையை ஆட்டி ஹாய் சொல்ல அவள் யோசிக்காமல் சட்டென்று தன் உதடுகளால் என் சுண்ணியை கவ்வி விட்டாள்.
“என்ன் இதெல்லாம் ?” என்றபடி நான் பின்னால் நகருவது போல நடிக்க அவள் ஒரு கையாலேயே என் பாண்ட்டை பிடித்து இழுத்தாள். இந்த தொள தொள பாண்ட் அணிவதில் இப்படி ஒரு சௌகரியம் இருப்பது அப்போதுதான் தெரிந்தது. பாண்ட்டும் ஜட்டியும் ஒரே நேரத்தில் ஒரே இழுப்பில் கழன்று விழ அவள் ஈரக்கையின் தட்வலில் என் தொடையின் முடிகள் சிலிர்த்து நின்றன.
என்னையும் அறியாமல் என் கை அவள் தலையைப் பிடித்து அழுத்த அவள் என் சுண்ணியை முழுசாக வாய்க்குள் முழுங்கி உறிஞ்சினாள்.
“என்னம்மா சிந்தாமணி.. நான் இதுக்கெல்லாம் மயங்கிடுவேனா ?”
அவள் எழுந்து தன் உடலில் மிச்சமாக ஈரத்துடன் இருந்த துணியை விலக்கி தூக்கி எறிந்தாள்.
“ஒங்க துப்பாக்கிக்கு இந்த தொள வேணுமின்னா உள்ளே நுழைஞ்சு சுட்டுவிட்டு போங்க. வேணாமின்னா நான் தடுக்கல.” என்றாள்.
“எங்கே இருக்குது தொள ?”
அவள் கால்களை லேசாக பிரித்துக் கொள்ள தொடை நடுவிலிருந்த கரும்புதரின் நடுவில் ஒரு சிவப்பான கீறல் பளீரிட்டது. என் நாக்கில் ஜீவ நதி ஒன்று உற்பத்தியானது.
தொண்டை வழியே உள்ளே இறங்க வேண்டிய ஜொள்ளு அவள் புண்டையைப் பார்த்ததும் உதட்டின் ஓரமாக வெளியே வழிந்து தொலைத்தது.
“ம்ம்.. எச்சி ஊறுதோ ? வாய்யா.. வந்து சொவைச்சுதான் பாரேன்”
ம்ம்.. சரியான கேஸ்தான். ஆனாலும் இன்னைக்கு வட்டியாவது வாங்காமல் போகக்கூடாது என்ற நினைவு மட்டும் உள்ளே மறையாமல் இருந்தது. இது எக்ஸ்டிராவா கிடைக்குது என்றால் ஏன் ஒதுங்க வேண்டும்.?
சட்டென்று சட்டையை கழற்றி விட்டு அவள் முன் மண்டி போட்டு உட்கார்ந்து அந்த செல்லப் புண்டையில் வாய் வைத்து உறிஞ்ச ஆரம்பித்தேன். இப்போது அவள் என் தலையை அழுத்த என் நாக்கு தன் வேலையைக் காட்டியது. மெல்ல அவள் கூதிப்பருப்பைப் பல்லால் கடித்து இழுக்க அவள் “ஆத்தாடி” என்று முனகினாள்.
ஈரத்தொடைகள் வழுக்க அவள் குண்டிப்பந்துகளைப் பிசைந்தபடியே என் நாக்கினால் அவள் புண்டையை முழுச் சோதனை செய்து அடுத்த பெரிய ஆபீசர் வரப்போவதை அறிவித்தேன்.
அப்படியே அவள் சரிந்து வர தரையில் மல்லாத்தி அவள் மேல் கவிழ்ந்தேன். ப்ருத்துக் கிடந்த முலைக்காம்புகளை மாறி மாறி சப்பியபடியே ஒரு கையால் அவள் இடுப்பு சதையைப் பிடித்து அழுத்தினேன்.
அவள் முனகியபடி காலைப் பிரிக்க என் சுண்ணி அவள் புண்டைப் பிளவுக்கு நேராக சரியாக வந்து அட்டென்ஷன் கொடுத்து விட்டு சரக்கென்று உள்ளே புகுந்து விட்டது
“அய்யோ.. என்னாங்க இது செக்குலக்கையாட்டம் இருக்குதே ? அய்யோ அய்யோ”
“செக்குலக்கையை புண்டைக்குள்ள சொருவிப் பாத்திருக்கியா ?” என்றபடி அவள் புண்டைக்குள் அடி வரை அழுத்தி உருவி எடுத்து மீண்டும் குத்தினேன்.
“அதை சொருவியிருந்தா இன்னைக்கு இப்படி வலிக்குமுன்னு தெரிஞ்சிக்க ஒரு அனுபவமாச்சும் கிடைச்சிருக்குமே.. அய்யோ.. யம்மா”
“அப்போ ஒன் புருசன் ஒண்ணும் செய்யமாட்டானா?”
“அவரப் பத்தி இப்போ என்னா ? நீங்க ஓங்கிக் குத்துங்க”
பேச்சு நின்று போக நான் குத்திய குத்தலில் நாகத்தி கிராமத்து மொத்த விளைச்சலும் உமி போய் அரிசியாக மாறி இருக்கும்.
கடைசியில் அவள் முகம் கிறங்கிப் போய் காலை இறுக்கிக் கொள்ள இருவரும் ஒரே சமயத்தில் உச்சம் அடைந்தோம். என் கஞ்சி மழையில் அவள் புழை முழுவதும் நிரம்பி வழிந்தது.
அப்படியே அவள் காதில் “என்ன சிந்தாமணி ? நான் கடனைக் கட்டச் சொன்னா நீ என்னைக் கட்டிகிட்டே?” என்றேன்.
“பழைய மேனேசரு ஒரு சாமியாரு. நீங்க பாக்க சினிமா ஹீரோவாட்டம் இருக்குறீங்க. நானெல்லாம் ரொம்ப ஏழைங்க. என்னால பணம் கட்ட முடியல. ஆனா இது முடியுமில்ல. இதுக்காக கொஞ்சம் எங்களை கவனியுங்க”
ஏழையா ? இவளா ? அவள் விரலில் மின்னிய வைர மோதிரத்தைப் பார்த்து சிரித்தபடி எழுந்து கொண்டேன்.
சற்று நேரத்திற்கு பிறகு நான் உடைகளை அணீந்து கொண்டு நாற்காலியில் உட்கார அவள் ஜரிகைப் புடவை ஒன்றை கட்டிக்கொண்டு ஐந்தே நிமிடத்தில் ஏதோ நகைகளை எல்லாம் அணிந்து கொண்டு பூ வைத்து விசேஷத்துக்கு புறப்பட தயாரானாள்.
“என்ன விசேஷம் ?”
“இன்னைக்கு எனக்கு கல்யாணமாகி ஒரு வருசமாவுது. எங்க சொந்தக்காரங்க எல்லாரும் ஒண்ணாக் கூடி விருந்து வைக்கிறங்க”
“ஆனா நீ எனக்கு விருந்து வச்சிட்டே” என்றபடி இந்த ரேஸ் குதிரையை தினமும் ஓட்டும் அந்த ஜாக்கியை நினைத்து கொஞ்சம் பொறாமைப் பட்டேன். வாசலில் யாரோ வரும் சத்தம் கேட்டது.
“சரி.. நான் கிளம்புறேன். வட்டி பணம் எங்கே?
அவள் ஒரு மாதிரி வெட்கத்துடன் கையைக் காட்ட அந்த மீசை ஆசாமி உள்ளே வந்து என்னிடம் சில ரூபாய் நோட்டுகளை தந்தான்.
“சரி.. இதை வச்சுகிட்டு ஒங்க மேலே கேஸ் இல்லாம பாத்துக்குறேன். மெதுவா பணம் கட்டுங்க போதும்”
அவள் என் பாண்ட்டையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
பாண்ட் ஜிப் சரியாக இருக்கிறதா என்று சரிபார்த்துக் கொண்டு குமரவேலுடன் வரப்பில் திரும்பியபோது நான் கேட்டேன்.
“யாரு அந்த மீசைக்கார ஆசாமி குமரு ? அவங்க பண்ணக்காரனா ?”
அவன் சிரித்தான்.
“ஹிஹி.. அது அவ புருசன் சார்”
நான் பதில் சொல்லாமல் நடக்க அவன் என் காதோரம் வந்து கிசுகிசுத்தான்.
“சார்.. என்னா இது ? நீங்க சிங்கமுன்னு நெனச்சிருந்தேன். இப்படி கவுந்துட்டீங்களே ? அவ புருசன் கொஞ்சமா வட்டி மட்டும்தான் கொடுத்தான். அசலை அடைக்கவே போறதில்லே. இப்போ நீங்க கேஸ் போடாம பாத்துக்குறேன்னு வேற சொல்லிட்டீங்களே ? எப்படி சமாளிப்பீங்க?”
நான் என் பையைக் காட்டி சிரித்தேன்.
“குமரு.. நேத்து ஹெட் ஆபீசிலிருந்து வந்த தபாலில் ஒரு விஷயம் வந்திருக்குது. அதாவது சில பழைய கடன் பாக்கியை எல்லாம் தள்ளுபடி செஞ்சிருக்காங்க. அதுல இந்தம்மா கடனும் ஒண்ணு”
“அய்யோ சாமி. நீங்க பெரிய ஆளுதான். வெறும் கையை ஆட்டிகிட்டு வேர் வரைக்கும் தோண்டி எடுத்துட்டீங்களே”
“அவங்க நம்மள ஏமாத்த நெனச்சாங்க. பதிலுக்கு ஏமாந்தாங்க.”
குமரவேல் சிரித்தான்.
“நெசமாவே உங்க துப்பாக்கி பயங்கரமுங்கோ. இன்னைக்கு இப்படி அவங்க வீட்டுல விசேஷத்தை நடத்தி முடிச்சிட்டீங்களே !”
எங்களுடன் சேர்ந்து வயலும், வரப்பும், வானமும் சிரித்தன.
