படிப்பை பாதியில் விட்டு சென்னைக்கு ஓடி வந்த எனக்கு அழகு, கட்டான உடல் எல்லாம் இருந்தாலும் அதிர்ஷ்டம் இல்லை என்று தான் சொல்ல
வேண்டும். மாதக் கணக்கில் ஸ்டுடியோ வாசல்களிலும்,
டைரக்டர்கள் வீட்டு வாசல்களிலும் நின்றது தான் மிச்சம்.
கடைசியில் தாக்குப் பிடிக்க முடியாமல் வேறு வேலைக்குப் போகத் தயாரானேன்.
நண்பன் ஒருவன் ஒரு டிரைவர் வேலை இருக்கிறது என்று சொன்னான். தங்க ஒரு இடமும் அங்கேயே கிடைக்கும் என்று சொன்னதால் ஒத்துக் கொண்டேன்.
துபாயில் எக்கச்சக்கமாய் சம்பாதித்து இங்கும் வியாபாரத்தில் கணக்கில்லாமல் சம்பாதிக்கும் ஒரு பணக்காரருக்கு டிரைவர் ஆனேன். அவருக்கு கிட்டத்தட்ட
35 வயது தான் இருக்கும். பெயர் தேவன்.
மலையாளி. பிரம்மாண்டமான ஒரு பங்களாவில் அவரும் அவர்
மனைவியும் மட்டும் இருந்தனர். அவுட் ஹவுசில் என்னைத் தங்க அனுமதித்தனர். அவர் மனைவி காமினி அழகாக இருந்தாள். கிட்டத்தட்ட சினிமா நடிகை ஹீரா மாதிரி இருந்தாள். வயது 25 இருக்கலாம். என்னை விட இரண்டு வருடங்கள் அதிகம்.
வேலை இல்லாத நேரங்களில் நானே தோட்ட வேலை போன்ற வேலைகளை எடுத்துச் செய்ய ஆரம்பித்தேன். எத்தனை நேரம் தான் சும்மா இருப்பது?
மே மாதம். சென்னையின் வெயில் கொடுமையால் ஷர்ட், பனியன் எல்லாம் கழற்றி விட்டு ஒரு லுங்கியை மடித்துக் கட்டிக் கொண்டு தான் வேலை செய்வேன். சில சமயங்களில் காமினியும் கூட இருந்து அப்படிச் செய் இப்படிச்
செய் என்று லானில் உட்கார்ந்து கொண்டு சொல்வது வழக்கம். அப்போதெல்லாம் அவள் கண்கள் என் முடிபடர்ந்த மார்பிலும், தொடைகளிலும், இறுகும் தசைகளிலும் அதிகமாகப் படர்ந்ததாக எனக்குப் பட்டது.
அவளும் மிக அழகாக இருந்ததால் எனக்கு நிஜமாகவே மனம் சஞ்சலப்பட்டது. ஆனாலும் பயந்தேன். இப்போது தான் இருக்க ஒரு இடமும் வேலையும் கிடைத்து இருக்கிறது. அதைப் போக்கிக் கொள்ள நான் விரும்பவில்லை.
தேவன் அவ்வப்போது வெளியூர் போவார். அப்போது எல்லாம் மிகவும் குறுகிய ஆடைகளைக் காமினி அணிய ஆரம்பித்தாள். ஒரு நாள் மிகவும் லோ கட் ஜாக்கெட், மற்றும் பாவாடை அணிந்து கொண்டு வந்தாள். டிபிகல் கேரளா டிரஸ். அவளது பருத்த வளமான பால் பந்துகள் அந்த ஜாக்கெட்டில் அடங்காது திமிறி நின்றன. வெயிலில் அந்த மெல்லிய பாவாடை மிக அழகான நீண்ட கால்களையும், அழகான வாழைத் தொடைகளையும் அடையாளம் காட்டின.
என்னையும் அறியாமல் அந்த இயற்கை அழகை ரசித்தேன். பின் சுதாரித்துக் கொண்டு தோட்டத்தில் இருந்த களைகளைப் பிடுங்க ஆரம்பித்தேன்.
அவள் ஒரு சிறிய ரோஜா செடியில் உள்ள ஒரு ரோஜாவை ரசிக்கக் குனிந்தாள். அந்த கனத்த மார்புகள் சரிந்த போது தெரிந்த காட்சி ஆண்மையற்றவைக் கூட ஆசைப் பட வைக்கும். இரு வெள்ளை முயல் குட்டிகளை அந்த ஜாக்கெட்டில் பதுக்கி வைத்தது போல் இருந்தது.
“இது அழகாயில்லையா தினேஷ்” என்று நிமிராமல் ரோஜாவைக் காண்பித்துக் கேட்டாள்.
“கண்ணை எடுக்கவே தோணலை மேடம்” என்று முயல்களைப் பார்த்துக் கொண்டே பதில் சொன்னேன். அவள் நான் சொன்னதை ரசித்த மாதிரித் தெரிந்தது. அந்த நேரம் பார்த்து சமையல்காரி “என்ன சமையல் செய்யட்டும் மேடம்” என்று கேட்டுக் கொண்டே வர, காமினி நிமிர்ந்து அவளிடம் பேசிய படியே உள்ளே போய் விட்டாள். அந்த வேலைக்காரியை மனமார சபித்தேன். வர இந்த நேரம் தானா கிடைத்தது?
நான் தோட்ட வேலையைத் தொடர்ந்தேன். சிறிது நேரத்தில் காமினி திரும்பி வந்தாள். ஒரு செடியைக் கொண்டு வந்தாள்.
“தினேஷ் இது ஒரு புது செடி. எங்க நடலாம்.” என்று கேட்டாள்.
பக்கத்தில் ஒரு இடம் நான் காண்பிக்க “அப்ப லேசாய் குழி தோண்டு” என்றாள்.
மண்வெட்டியால் நான் தோண்டி நான் தண்ணீர் ஊற்றினேன். அவள் செடியோடு அந்த புல் தரையில் குனிந்து அந்த செடியை நட ஆரம்பித்தாள். மறுபடி valley view. கனத்த மார்புகள் அசைந்த போது என் ஆண்மை சீறு கொண்டு எழ ஆரம்பித்தது. லுங்கியை மடித்துக் கட்டியிருந்ததால் அந்த
மடிப்பு என் மேட்டை பெரிதாகக் காட்டிக் கொடுக்கவில்லை. நான் நின்ற படி அந்த அழகைப் பருகிக் கொண்டிருந்தேன். அந்த ஈர மண் கலவையை அவள் கையாண்ட விதத்தில் அது தெறித்து அவள் ஜாக்கெட்டில் விழுந்தது.
“சே” என்றவள் அதைத் துடைக்கைப் போகும் போது தான் கையில் உள்ள சேற்றை உணர்ந்தவளாக “ப்ளீஸ் இதைத் துடையேன்” என்று சர்வ சாதா
ரணமாகச் சொன்னாள். எனக்கு என் காதுகளை நம்ப முடியவில்லை. மண் வெட்டியைக் கீழே போட்டு விட்டு அந்த சேற்றைத் துடைக்க அந்த கனத்த கனிகளைத் தொட்டேன். துடைக்கத் துடைக்க அந்த முலைகளின் குருத்துகள் இருகியதை கைகள் உணர்ந்தன. நான் சற்று அதிகமாகவே அழுத்தித் துடைத்தேன். சுகமாக இருந்தது. அவளும் அதை ரசித்ததாகத் தோன்றியது. ஆனால் சடாரென விலகினாள். புன்னகைத்து விட்டு ஒன்றும் நடக்காதது போல போனாள்.
மறு நாள் தேவன் வந்தார். பத்து நாட்கள் ஊரிலேயே இருந்தார். மனிதர் எப்படா மறுபடி போவார் என்று ஏங்கினேன். ஒரு நாள் போனார். போகும் முன்
“மேடம் டிரைவிங் படிக்கணும்னு சொல்றாள். நீ சொல்லிக் கொடேன். நான் வர ஒரு வாரம் ஆகும். அதுக்குள்ளே அவள் காரோட்டக் கத்துகிட்டிருக்கணும், தினேஷ்” என்று சொல்லி விட்டுப் போனார்.
காமினி காலையில் டென்னிஸ் விளையாட லேடிஸ் கிளப் போவது
வழக்கம். அந்த டென்னிஸ் டிரஸ்ஸில் அவள் எப்போதும் செக்ஸியாக எனக்குத் தோன்றினாள். அவள் டென்னிஸ் ஆடுகையில் தூரத்தில் நின்று அந்த குட்டை ஸ்கர்ட் அவ்வப்போது மேல் எழும்பும் அழகை ரசிப்பேன்.
மறு நாள் டென்னிஸ் விளையாட லேடீஸ் கிளப் அழைத்துப் போகையில் கேட்டேன். “மேடம் எப்ப டிரைவிங் கத்துக்க ஆரம்பிக்கலாம்.”
பின் சீட்டில் அமர்ந்திருந்தவள் “டென்னிஸ் முடிந்தவுடன்இன்னைக்கே ஆரம்பிச்சிடலாம்” என்று சொன்னாள். அவள் ஆடி முடித்து விட்டு வந்தவள் முன் சீட்டில் என்னருகில் அமர்ந்தாள். என் இதயம் சத்தமாக அடிக்க ஆரம்பித்தது. அவளுக்குக் கற்றுக் கொடுக்க ஆரம்பித்தேன். மிக அருகில்
இருந்து கற்றுக் கொடுக்கையில் அவளை அங்கங்கே தற்செயலாக(?)தொட்டேன். அவள் இசைந்து கொடுத்தாள். என் மார்பில் சில சமயங்களில் லேசாக சாய்ந்தாள். என்னால் என்னைக் கட்டுப் படுத்த முடியவில்லை. காலேஜில் படிக்கையில் என் நண்பன் ஒருவன் முலைகளை “ஹாரன்” என்பது
வழக்கம். அந்த நினைப்பு வர அவளை ஹாரன் அடிக்கச் சொல்கையில் என்னையும் அறியாமல் அவளது ஹாரன்களையும் ஏதாவது விதத்தில் அழுத்தி
னேன். முதல் முறை சாரி என்றேன். பிறகு அதுவும் சொல்லவில்லை. அவள் ஒன்றும் சொல்லவில்லை. ஆனால் ஜீன்சில் இருந்த எனக்கு என் நீண்ட தண்டு தான் பெரும் தொந்திரவு கொடுத்தது. மறு நாள் வசதிக்காக லுங்கிக்கு மாறினேன். அவளுக்கு டிரைவிங் சொல்லித் தருகையில் நானும் லுங்கியை மடித்துக் கட்டி இருந்ததால் எங்களது தொடைகள் அடிக்கடி நேரடியாக சந்தித்துக் கொண்டன. அன்று புழுக்கமாக இருப்பதாகச் சொல்லி தன்
டென்னிஸ் மேலாடையின் மேலிரண்டு பட்டன்களை அவள் கழற்ற அவளது பருத்த ஹாரன்கள் பிராவில் கட்டுக்கடங்காமல் தவிப்பதை அடிக்கடி
ஓப்பனாக இருந்த இடைவெளியில் எட்டிப் பார்த்தேன். என் மன்மதக் கோல் நீண்டு வீறு கொண்டு எழுந்தது. அதை அடக்க முடியாமல் தவித்தேன். இன்றும் அவளது ஹாரன்களை சற்று அதிகமாகவே அழுத்தினேன்.