எங்க கிராமத்துல இருக்கதுலயே பெரிய வூடு எங்க வூடுதேன். பரம்பரை சொத்தெல்லாம் நெறைய இருந்ததால, எங்க அய்யா கிராமத்துலயே பெரிய ஆளா இருந்தாக.
ஊர்ல நடக்குற எல்லா நல்லது கெட்டதும் எங்க அய்யா இல்லாம நடக்காது. ஏழ பாழைங்களுக்கு என்ன கஷ்டம்னாலும் முன்னாடி வந்து நிப்பாக. சுத்து பட்டில உள்ள எந்த பஞ்சாயத்தும், “மரத்து நிழல்” இல்லாம கூட நடந்துரும். ஆனா எங்க “அய்யா நிழல்” விழாம நடக்காது..!!
அய்யா வெள்ள சொக்காயும், வெள்ள வேட்டியும் உடுத்துக்கிட்டு, தோளுல துண்டும் போட்டுக்கிட்டு நடந்து வந்தாகன்னா அவ்களோட மீசையயும், மிடுக்கயும் பாத்து கையெடுத்து கும்புடாத சனமே ஊர்ல கெடையாது. வண்ணாத்திகிட்ட கொடுத்து வெள்ளாயில போட்டு துவைச்சு வாங்கித்தான் நெதமும் துணிமணி உடுத்துவாக. 60 வயசாயும் கம்பீரமா இருப்பாக.
அய்யாவோட தோற்றத்தையும், அவுகளுக்கு கெடைக்கிற மரியாதயயும் பாத்து எனக்கே நாமளும் ஏன் “ஆம்புளையா பொறந்திருக்க கூடாது..?”ன்னு தோனும். என்ன பண்றது..? என் ஆத்தா என்ன பொம்பள புள்ளயா பெத்து போட்டுட்டாக..!!
இருந்தாலும், என் ஆசய வேற விதத்துல தீத்துக்கிட முடிவு செஞ்சேன். எனக்கு வெவரம் தெரிய ஆரம்பிச்சு, என் அய்யாவ பாத்து இந்த நெனைப்பு வந்ததுல இருந்து, “ஆம்பள பையங்கள மாதிரியே” நானும் சரிக்குசமமா எல்லாமும் செஞ்சு பாத்துக்குவேன்.
நான் பெரிய மனுசியா ஆனதுக்கு பொறவும் அப்படியேதேன் இருந்தேன். வூட்ல நிக்குற சைக்கள ஓட்டுவேன். எங்க மாமா தோப்பு, தொறவுக்கு போவ வச்சிருக்கிற பெரிய மோட்ரு சைக்கள ஓட்டுவேன். எல்லாமே எங்க அய்யாவுக்கு தெரியாமத்தேன் செய்வேன். எல்லாம் ஒரு பயந்தேன்..!!
அதனால, அய்யா இல்லாத நேரமா பாத்து எங்க மாமாவ கெஞ்சி, கூத்தாடி ஒருக்கவாவது நெதம் ஓட்டி பாத்துடுவேன். புதுசா சைக்களும், மோட்ரு சைக்களும் ஓட்ட பழவ ஆரம்பிச்சப்போ நெறைய வாட்டி கீழ உழுந்து கை, காலெல்லாம் புண்ணாக்கி இருக்கேன்.
“ஏம் புள்ள உனக்கு எதுக்கு இந்த தேவயில்லாத ஆசயெல்லா..?”ன்னு சொல்லி மாமா கூட வைய்வாக.
கை, கால் எல்லாம் உரசி புண்ணான இடத்துல அங்கனயே நிலத்துல கெடக்க புழுதி மண்ண எடுத்து வாயால ஊதி ஊதி புண்ணுல தூவிக்குவேன். பெரியாஸ்பத்திருக்கு கூப்பிட்டா கூட, அய்யாவுக்கு தெரிஞ்சிடுமேனு போவமாட்டேன்.
இதெல்லாம் அய்யாவுக்கு தெரியாதுனு நாதேன் நெனச்சுக்கிட்டு இருந்திருக்கேன். அவுகளுக்கு எல்லாமே தெரிஞ்சுதான் இருக்குன்னு எனக்கு புறவாட்டிதேன் தெரியும். குறிப்பா நான் அவுக துண்டை என் தோளுல போட்டுக்கிட்டு, மீசய முறுக்குற மாதிரி அப்பப்போ செஞ்சு பாக்குறத கூட அய்யா பாத்திருக்காக.
ஆம்பள பையங்களுக்கு சரிக்கு சமமா இப்படி செய்ற எனக்கு “வித்தியாசமா” ஒரு எண்ணமும் வந்துச்சு. ஆரம்பத்துலயெல்லாம் வெளி நடப்புல ஆம்பளைக்கு இணையா இருக்க ஆசைப்பட்டவ, கொஞ்சம் கொஞ்சமா அவங்க நினப்புல வர்ற காம, வக்கிர எண்ணங்களையும் பத்தி, மனசுக்குள்ளார யோசிக்க ஆரம்பிச்சேன்.
ஆம்பிளைங்க என்னல்லாம் பண்ணுவாங்க..? ம்ம்ம், பொட்டப்புள்ளை நின்னா சைட் அடிப்பாங்க, கிட்ட நின்னா தொட்றது, தடவுறதுன்னு சில்மிசம் பண்ணுவாங்க. அப்புறம்..? அப்புறம் கட்டிபுடிப்பாக, காய்ய பிசைவாக, புண்டைய தடவுவாக, குண்டிய அமுக்குவாக, இப்படி சொன்னா கத கதயா சொல்லிக்கிட்டே போகலாம்..!!
என்னதான் நான் ஆம்பளையா, கம்பீரமா, தெனாவெட்டா இருக்க ஆசைப்பட்டாலும், இந்த பாழப்போன பந்து முலையும், கொசகொசன்னு மசிரு மண்டின ஆப்பமும், கொளுத்த குண்டியும் என்ன ஒரு பொம்பளையாக காட்டி கொடுத்துடுங்க. இருந்தாலும் அதையும் மீறி என் முகத்தில் ஒரு ஆளுமை தன்மை இருக்கறதா, நெதமும் கண்ணாடி முன்னாடி நிக்கிறப்போ நான் நல்லாவே கவனிச்சிருக்கேன்..!!
ஒரு நா அப்படித்தான், என் காம ஆசைக்கு செயல் வடிவம் கொடுக்க தோணிச்சு. அய்யா ஒரு முக்கியமான வேல விஷயமா பட்டணம் போய்ட்டாக. வர எப்படியும் சாயங்காலம் ஆகும்..!! எங்க வீட்ல யாரும் இல்லாத நேரம். நானும் என் வயசு ஒத்த வேலைக்காரி வைதேகி மட்டும் இருந்தோம்.
இதுதான் சமயமுன்னு, அவசர அவசரமா எங்க அய்யா ரூமுக்குள்ள நுழைஞ்சேன். கதவை சாத்தினேன். என் தாவணிய உருவி எறிஞ்சேன். இப்போ வெறும் ஜாக்கெட், பாவாடைல நின்னேன். கொஞ்சமும் தொங்காம தினவெடுத்து கும்முன்னு நின்ன முலைங்க, பாவாடைக்கு மேலே திரண்டு தெரிந்த தொடையும், அப்படியே லேசாக மேடா தெரிஞ்ச கூதியையும் பாத்தேன்.
யோசிக்காம ஜாக்கெட் பட்டன விடுவிச்சு, கைவழியா அதை கழற்றினேன். பாவாடை நாடா முடிச்ச நீக்கி விட, தரையில் சுருண்டதை காலால் உந்திவிட்டேன். இப்போ இடுப்பில் ஒரே ஒரு ஜட்டி மட்டுமே இருக்கறச்சே, நடந்து போய் அய்யாவின் அலமாரிய திறந்தேன்.
மலுமலுன்னு மல்லு வேட்டியும், மொட மொடன்னு கதர் சட்டையும் இஸ்திரி போட்டு அழகா மடிச்சு இருந்தது. மனசு பூரா ஒரே மத்தாளம். ஒரே துள்ளல்..!!
ஆசையோடு மல்லு வேட்டியை கையால் தடவி விட்டு, அதில் ஒன்றை எடுத்து இடுப்பில் கட்டினேன். ஜம் ஜம் பச்சை பெல்ட்ம் அங்கே இருந்துச்சு. அத எடுத்து வேட்டி மேலே வச்சு இருக்கினேன். அப்படியே அரைக்கை கதர் சட்டையை எடுத்து மேலே அணிந்தேன். அவுக துண்டையும் தோளில் எடுத்து போட்டுக்கொண்டேன். கண்ணாடி முன்ன வந்தேன்.
அட நானா இது..? என்ன ஒரு கம்பீரம்..!! வேட்டி சட்டையில் ஒரு ஆம்பள சிங்கம் மாதிரி என்னையே கண்ணார பாத்து ரசித்து இருமாத்து நின்னேன். என் கண்களில் ஒரு பெருமிதம். ஒரு பூரிப்பு. பல நாள் ஏக்கம், கனவு..!! அது நனவானதில் சந்தோசம்.
அதே வேகத்தில் வெளியே வந்தேன். என் நடையில் என்றும் இல்லாத நிதானம் நிரஞ்ச ஆளுமை தெரிந்தது. என் உடம்பில் இப்போ முலையும், கூதியும் மறைந்து காணாமல் போன மாதிரி, இருந்தும் இல்லாத மாதிரி ஒரு பிரம்மை, ஒரு பிம்பம், ஒரு மாயை எனக்கு உண்டானது.
வேலைக்காரி வைதேகியை தேடினேன். சமையல் அறையில் மும்முரமாக பத்துபத்திரம் விளக்க குத்துகாலிட்டு உட்க்கார்ந்திருந்த வைதேகி என் கண்ணில் விழுந்தாள். எங்க வீட்டு சாப்பாடோ, அவளோட குடும்பவாகோ என்னவோ..? அவளுக்கு வயதுக்கு மீறிய உடம்பு..!! நல்ல கலர். வளுவளுவென வாளிப்பான சருமம். தேக்கு கடைசல் போல தொடைகள். மதார்த்த இடுப்பு. புடிச்சு வச்ச கொழுக்கட்டையா குண்டு முலைங்க ஜாகெட்டை துருத்திக்கொண்டு எப்போதும் தெரியும். இப்போதும் தெரிந்தது.
நின்னு நிதானிச்சு அவள பாத்து கம்பீர குரலில் கூப்பிட்டேன்.
“வைதேகி” என்றேன்.
“என்ன சின்னம்மா..?” என்று என் குரலுக்கு பதில் சொன்னவ, ஏறெடுத்து என்னை பார்த்ததும் ஒரு கணம் மிரண்டா.
விளக்கிகொண்டிருந்த பாத்திரத்தை அப்படியே விட்டுவிட்டு கையை கழுவிக்கொண்டு எழுந்தாள். சேலையும், பாவாடையும் தூக்கி இடுப்பில் சொருகி இருக்க முழங்கால் வரை முழுசாக தெரிந்தது. மாராப்பு நடுவில் ஓரம் கட்ட, கட்டான இரண்டு காய்களும் முரடு கட்டி வீங்கி தெரிந்தது.
“அய்யா ரூமுக்கு உடனே வா..!!” என்றேன்.
“எதுக்..?” என்றவள் என் பார்வையின் தீவிரத்தை உணர்ந்தவளாய், தலை குனிந்தவாறு என் பின்னால் நடந்து வர, நான் அதே நிதான நடையில் கம்பீரமாக அய்யா ரூமை நோக்கி நடக்கலானேன்.
நான் ருமுக்குள்ளார நுழஞ்சி அங்கிருந்த கண்ணாடி பதிச்ச டிரஸ்ஸிங் மேசை மேலே புட்டங்களை சாய்ச்சி ஒய்யாரமாக நின்னு உள்ளே நுழைந்த வைதேகியை பார்த்தேன். அவளோ மலுங்க மலுங்க முழிச்சப்படி, தயங்கி தயங்கி உள்ளே நுழைந்தாள்.
“என்ன சின்னம்மா..? எதுக்கு இப்போ தடுக்குன்னு கூப்டீங்க..? அதுவும் ஐயா மாதிரி வேஷத்தை தரிச்சிக்கின்னு..?”
“இந்தா வேதேகி, ஐயாவும் ஆத்தாவும் ஒரு விசேஷத்துக்கு போயிருக்காக. சாயங்காலத்துக்கு மேலேதான் திரும்புவாக. வீட்டில நம்ம ரெண்டு பேருதான், சரியா. இப்போ நீ எனக்கு பாடம் சொல்லி கொடுக்க போற, என்னா புரிதா..?”
“என்னாம்மா இது..? நா என்னா பாடத்தை உங்களுக்கு சொல்லி கொடுக்கறது..?”
“இந்த ஆம்பிள பசங்க பொட்டப்பிள்ளைக கிட்ட என்னென்னா சிலிமிசம் பண்ணுவாங்க..? அதுக்கப்புறம் என்ன செய்வாங்க..? கடைசில அது எப்படி முடியும் என்றதை நீ இப்ப எனக்கு சொல்லி தரப்போற..!!” என்றேன்.
“சின்னப்பிள்ள நீங்க, அதல்லாம் எப்படி உங்கட்ட நான் சொல்றது..?”
“அதல்லாம் எனக்கு தெரியாது. இப்போ என்னை ஐயான்னு நினைச்சுக்கோ. நான் என்னன்னா செய்யனும்னு சொல்லு. முதலில் என்ன..? தடவுறதா, இல்லை முத்தம் கொடுக்கறதா..?” என்று கேட்டேன்.
“ஐயய்யோ, இதெல்லாம் சரிபட்டு வராதும்மா..!! தாயே என்னை விட்று, நான் போறேன்..!!” என்று வைதேகி நழுவப்பார்த்தாள்.
“ஏய் வைதேகி, இந்தக்கதையெல்லாம் என்னிடம் வேண்டாம். அன்னிக்கு ஒரு நா நான் மாமாவோட மோட்டார் சைக்கிளை தென்னந்தோப்பில் ஓட்டுச்ச, நீ ஒளிஞ்சி ஒளிஞ்சி கிணறு பக்கத்தில் இருந்த மோட்டார் ஷெட் கிட்ட போறத பார்த்தேன். நான் மோட்டார் சைக்கிளை ஓரமா நிறுத்திட்டு ஷெட்டாண்ட வந்து மறைஞ்சி நின்னு பார்த்தேன். உள்ளே நீயும், தோட்டக்காரன் மாரிமுத்துவும் துணியில்லாமல் ஒருத்தரோட ஒருத்தர் கட்டிப்பிடிச்சி, அதுக்கப்புறம் பாக்க பயந்திட்டு ஓடி வந்துட்டேன். இப்போ அன்னிக்கு ஐயா உன்கிட்ட என்னன்னா செஞ்சாருன்னு எனக்கு விளாவரியா சொல்லு. நான் அதை உன் கிட்ட செஞ்சி பாக்கறேன்..!!” என்றேன்.
“ஐயோம்மா, அதை நீங்க பாத்திட்டீங்களா..? வெளியில சொல்லிடாதீங்கம்மா. ஊர் ஜனம் என்னை வெட்டி போட்டுடும். இப்போ நான் என்னா செய்யனும். சொல்லு..!!”
“நீ எங்கிட்ட வா, நான் உன்னை முதலில் கட்டி பிடிச்சி கிஸ் தரப்போறேன்..!!” என்றேன்.
“என்னம்மா நீ, மாரிமுத்து கிஸ்ஸெல்லாம் கொடுக்க மாட்டாக. நேரா விவகாரத்துக்கு போயிடுவாக. அதெல்லாம் நீங்க செய்ய முடியாதம்மா..!!” என்று தவித்தாள் அவள்.
“கிஸ் கொடுக்காம இந்த காலத்தில யாரும் இருக்க மாட்டாக. நீ வா என்னண்ட, நான் ஒரு கிஸ் கொடுத்து பார்க்கிறேன்..!!” என்று சொல்லி அவளை கிட்டே இழுத்து அணைத்து, அவள் முகத்தை தூக்கினேன்.
அவள் வாயண்ட என் உதடுகளை கொண்டு போனேன். அப்போதான் புரிஞ்சுது தோட்டக்காரன் மாரிமுத்து ஏன் கிஸ் கொடுக்கறதில்லன்னு. அவ வாயி ஒரே பொய்ல கப்பு அடிச்சுது.
சே.. சே..!! இதை எப்படி ஒருத்தன் கிஸ்ஸடிக்கிறது. சரி வேணாம். அடுத்தது என்ன..? சில்மிசம்தானே..?
நான் ஜாக்கட்டை மீறி பிதுங்கிண்டு வெளியில் தெரிந்த அவளுடைய முலைகளின் மீது கையை வைத்தேன். என்னுடைய முல ரெண்டும் கல்லு மாறி இருக்க, வைதேகியின் முலைகள் ஊரவைத்த புண்ணாக்கு மாதிரி கொல கொலன்னு இருந்தது. ஆனாலும் அதை பிசைவது நன்றாகவே இருந்தது.
“யாராவது ஆம்பள என் முலையை இப்படி பிசைஞ்சா எப்படி இருக்கும்..?” நினைக்கும் போதே என் கூதியில் ஈரம் படுவது தெரிந்தது.
நான் வைதேகியின் ஜாக்கட்டு பட்டன்களை கழற்றி, அவளின் இளநீர் முலைகளை விடுதலை செய்தேன். பெரிய கருத்த வளையத்தின் நடுவே நட்டுக்கொண்டிருந்த முலை காம்புகளை தடவி கொடுத்தேன். அதை தடவும் போதே என் முலை காம்புகள் விரைப்படைவதை உணர்ந்தேன்.
நான் மெதுவாக அவளின் பாவாடை நாடாவில் கையை வைத்தேன்.
“ஊஹும்..!! சின்னம்மா இதுக்கு மேல கட்டுப் படியாகாது. இதுக்கு மேலே சாமான் இருக்கிற ஆம்பளையாலத்தான் என்னை சமாளிக்க முடியும். நீ பாட்டுக்கு என் வெறியை தூண்டி விட்டுட்டன்னா, நான் என்னா செய்றது..?” என்று சொல்லி சட்டென்று ஒதுங்கினாள்.
அவள் சொல்லுவதின் அர்த்தம் புரிந்துக்கொண்ட நான்m சரி விளையாட்டு போதும் என்று நினைத்தேன்.
“சரி.. சரி.. நான் உன்ன ஒன்னும் செய்யல. ஆனா அதுக்கப்புறம் என்ன நடக்குமுன்னு எனக்கு தெளிவா சொல்லு..!!” என்று சொல்லி அவளை அங்கே இருந்த கட்டிலின் மீது உட்கார வைத்து, நானும் பக்கத்தில் உடகார்ந்து ஆவலோடு அவள் முகத்தை பார்த்தேன்.
“சரி.. சரி.. சின்னம்மா. நீங்க கொஞ்சம் சூடாயிட்டீங்க போல இருக்கு..!! மாரிமுத்து எப்பவுமே அவுத்து சொருகி ஒழுக்கிவிட்டு நடையை கட்டும் டைப். அத சொல்லி கொடுத்தா உங்களுக்கு பயனில்லை எனக்கும் பயனில்லை. அதனால நான் வேற ஆளோட செஞ்சதை சொல்லி கொடுக்கறேன்..!!”
“அது யாரடி இன்னொரு ஆளு, நீயே மாரிமுத்துக்கு கீப்பு உன்னையே தொடும் தில்லு உள்ள ஆளு யாரடி இங்க..?” என்று வியப்புடன் கேட்டேன்.
“நம்ம தென்னந்த தோப்புல தேங்காய் உரிக்கற ஓல்வாத்தியார் தாம்மா..!!”
“என்ன அந்த 50 வயசு கிழவனா பாத்தா இன்னிக்கோ நாளைக்கோ’ன்னு நோஞ்சான் மாதிரி இருக்கார். அந்த ஆளா..?” என்று நான் கேட்க, “ஆளு பாக்கறதுக்கு தான் அப்படி..!! ஆனால் பட்டாபட்டி கழுட்டி சுண்ணியை எடுத்து நீட்டினா, சும்மா மலைப்பாம்பு மாதிரி நிக்குங்கோ..!! எட்டுபட்டி ஊர்ல இருக்கும் எல்லா கீப்புகளும் இவருக்கும் கீப்பு..!! மலைபாம்பு மாதிரி சாமான் வச்சிருக்கறாதால, எல்லா அய்யா பொண்டாட்டிக கூட இவருக்கு கீப்புங்கம்மா..!!”
“சரி அந்த ஆளு பெருமை போதும். அந்த ஆளு சாமானை நான் இன்னொரு நாள் பாத்துக்கறே. அந்த ஆளு என்னன்ன சேட்டை செய்வானு வெவரமா சொல்லுடி என் வைதேகி..!!” என்று சொல்ல, வைதேகியின் முகத்தில் வெட்கம்.
அந்த வெட்கத்தில் தெரிந்த அவள் முப்பத்தி ரண்டு பற்களும், அவள் முகத்தில் தெரிந்த ஆயிரம் வாட்ஸ் பூரிப்பும், ஓல்வாத்தியாரின் பெருமை பரைசாற்றின.
“சரி வாங்கம்மா என்னை கட்டில்ல சாய்ச்சு மேல படுங்க..!!” என்று வைதேகி சொல்ல, நான் அவளை கட்டிலில் சாய்ச்சு அவள் மேலேறி படுக்க, என் கூதியில் ஒரு கிளுகிளுப்பு ஏற்பட்டது.
எனக்கு தெரிஞ்ச முலை சப்பலை செய்ய, “அம்மா என் சேலையை தூக்குங்க..!!” என்று வெட்கத்தில் சொல்ல, நான் வெறி பிடிச்ச நாய் மாதிரி அவ சேலையை தூக்கினேன்.
என் கூதியை பல முறை கண்ட நான், இன்னொரு நங்கையில் கூதியை முதல் முறை கண்டதும் என் நாக்கில் ஜொள் ஊறியது.
கருத்த பெண்னாக இருந்தாலும் கூதி என்னவோ சிறுத்து இருந்தது இந்த வைதேகிக்கு..!! கொஞ்சமாய் முடி, அதுவும் அவள் கூதிக்கு ஒரு ஆபரனமாய் அழகு சேர்த்தது. மேல் பகுதியில் மட்டுமே முடி பிளவை மறைக்க முடி வெட்டபட்டிருந்தது. அந்த பிளவை பார்த்தேன் கருத்த ஒரு முக்கோன பெட்டகமாய் இடையில் கிளிவேஜ் போல ஒரு பிளவாய் பிளவின் ஓரத்தில் கருஞ்சிவப்பு நிறமாய் கூதி வாசல் என்னை கிறங்கடிக்க செய்தன.
“தொட்டு பாரு சின்னம்மா..!!” என்று வைதேகியின் கெஞ்சல் என் பொந்தில் கேட்டது.
ஆளுமை உனர்வுடன் தான் நான் ஆரம்பித்தேன். ஆனால் சிதியை தொட ஏனோ ஒரு சின்ன பயம். ஆனாலும் ஆளவந்தவள் இறங்கியாக வேண்டும்..!!
மெல்ல என் கைகளை கொண்டு போய் அவள் சிதியில் வைத்தேன்.
வைதேகி, “அஹ்.. அஹ்..!!” என்று அனத்தினாள்.
ம்.. என் செயலுக்கு வெற்றி வெற்றி..!! அவள் கூதி முடிக்குள் கையை விட்டு துலாவினேன். ஆகா கூதி முடிக்கு கூச சாம்பு போடுவாளோ அவ்வளவு மென்மை, மென்மையான முடி.
கூதி மேட்டை மெல்ல வருடி, முடிக்குள் சீப்பாய் என் விரல்களை விட்டு விளையாடி கொஞ்சம் கீழே இறக்க, வைதேகியின் மூச்சு பெருகியது.
கூதிபிளவை நான் தொட்டதும், “வாத்தி..!!” என்று வைதேகி சினுங்க, “ஏய் நான் சின்னம்மாடி..!!” என்று சொல்லி அவள் கூதி இதழை வருடினேன்.
“மன்னிச்சிருங்கம்மா..!!” என்று சொல்லி அவள் கால்களை விரித்து வைக்க, அவள் கூதியோ பிளந்து நிற்க என் நாக்கில் லிட்டர் கனக்கில் எச்சில் ஒழுகியது.
“சின்னம்மா உள்ள ஒரு விரல விடுங்கம்மா..!!” என்று வைதேகி சொல்ல, கொஞ்சம் சங்கடபட்டாலும் சொல் பேச்சை கேட்டா ஒழுக்கிக்கலாம் என்ற ஒரு அறிவு உதிக்க, விரிந்த அவள் கூதியில் என் மோதிர விரலை லேசாக விட்டேன்.
“ம்ம்ம்.. ம்ம்ம்ம்ம்..!!” என்று வைதேகியின் முனகல் அதிகரிக்க, அந்த கூதிசுவரை கொஞ்சம் வருடினேன்.
“ஆஅ.. அஅஅஅஅஅ..!!” என்று அவள் முனகல் நாலு சுவற்றிலும் பட்டு எதிரொலித்தது.
நான் ஆம்பளை அந்தஸ்தை தொட்டு விட்டேனோ..? என்ற இருமாப்பு என்னுல் ஏற, உடனே அவள் கூதி பிளவை விரல் விட்டு தேச்சேன்.
“ஆ அஅஅஅ..!! அப்படி தான் சின்னம்ம்ம்மா, வாத்தி ரண்டு விரல் போடுவாரு..” என்று சொல்ல, நான் அவள் கூதியில் இரு விரலை விட்டு தேச்சு விட, “ஆஆஆ.. அம்மா.. ஐயோ அம்மா..!! ஆம்பளை தோத்துருவான் தாயீ..!! உள்ள ஆழமா விடுங்க..!!” என்று கேட்டுவிட, வேலைகாரி சொலல்றதை நான் கேட்டால் அது அவமானம், ஆனால் காமத்தீயை அனைக்க வேண்டும் என்றால் அவமானத்தை அனுசரித்து அதையே அனைக்க வேண்டுமே..!!
ஒரு விரலை மட்டும் அவள் கூதியின் ஆழத்தில் விட, ஆஆ.. அப்படி தான்..!! ஆஆஆ.. இன்னும் ஆழம்..!!” என்று சொல்ல, நான் என் விரலை முழுவதும் விட, “ஆட்டு.. ஆட்டு..” என்று வைதேகி ஆணையிட, நானோ வெட்கம், மானம் எல்லாம் மறந்து போய் அவள் கூதியில் கொடைய ஆரம்பித்தேன்.
வைதேகியின் கை என் சூத்தை பற்றியது. பற்றிய வேகத்தில் கொஞ்சம் பிசைந்தது. என் உடலில் ஒரு மின்சாரம் பாய்ந்தது. சூத்தை பிசைந்த வேகத்தில் வைதேகி கையை முன்னால் கொண்டு வந்து என் வேட்டியை உருவ, வேட்டி முழுக்க விலகி, என்னை சட்டை அணிந்த “ஜட்டி குட்டி”யாக்கினாள்.
தெலுங்கி சினிமாவில் குத்தாட்டம் போடும் குட்டிகள் போல என் உருவம் எனக்கு தெரிய, அதுவே என் கூதிக்குள் ஒரு கிர்ரென்ற சிலிர்ப்பை தந்தது.
என் விரலை கொண்டு வைதேகியின் கூதியை கொடைய கொடைய, என் விரலில் ஈரம் உணர, “ஆகா சூட்டில் ஒர் ஈரம்..!! இல்லை, ஈரத்தின் பிறகு சூடு..!!” எதுவோ வைதேகி விரித்திருக்கிறாள், வைதேகி ஒழுகியிருக்கிறாள்.
“ஆஆஆஆஆ.. ஓஓஓஓஓஓ.. ஊஊஊஊஉ..!!” என்று, அவளுக்கே தெரியாத வவ்வல்ஸ் சொல்ல, நானும் அவள் கூதியை கொடையும் வேகத்தை அதிகரிக்க, “நாக்கு போடுங்கம்மா சின்னம்மா..!!” என்று வைதேகி கத்தினா.
“என்ன சொல்லற வைதேகி எனக்கு புரியல..!!” என்று கேட்க, “என் கூதிய நக்குங்கம்மா..!!” என்று வைதேகி சொல்ல, நான் அதிர்ந்து விட்டேன்.
“என்னடி கூதிய யாராச்சும் நக்குவாங்களா..?” என்று புரியாமல் கேட்க, “ஐயோ உங்களுக்கு புரியாது சின்னம்மா. வாத்தி அதை தானே மணிகனக்கா செய்வாரு..!! நக்குங்க, அப்புறம் நானும் உங்க கூதியை நக்கி காட்டறேன்..!!” என்று சொல்ல, “ஆகா கூதி விரிஞ்சிருந்தா, டீல் பேசும் மூடும் வந்துடும் போல இருக்கு..!!” என்று மனதுக்குள் யோசித்து கொண்டிருந்தேன்.
“வாத்தி மாதிரியே நக்கறேன்” என்று அவள் மறுபடியும் சொல்ல, ஐயோ என் கூதி ஈரம் கசிய ஜட்டி நனைந்தது.
என்னிடம் கை கட்டி வேலை செய்யும் வேலைகாரியின் கூதிய நோக்கி என் முகத்தை கொண்டு போனேன். அவ கூதி அருக எம் மொகத்த கொண்டு போனப்பதேன் தெரிஞ்சுது, அவ “மே வாய” மாதிரியே “கீ வாயும்” நாத்தம் புடிச்சதினு.
மே வாய் போயில நாத்தம்னா, கீ வாய் பொகஞ்சு போன நாத்தம்..!! எழவு எடுத்தவ கூதிய வாழ்க்கையில கழுவியே இருக்க மாட்டா போல..!! அவ கூதிய கிட்டத்துல பாத்து மோந்ததுல, எனக்கு இனி எந்த பொம்பள கூதியயும் வாழ்க்கையில பாக்கவே கூடாதுன்னு தோனுச்சு..!!
ஆனா, அந்த எழவெடுத்த ஓல்வாத்தி இத விட நாத்தம் புடிச்ச சாக்கடைக் கூதிய கூட நக்குவாரு போல. அதேன் இவ கூதிய போட்டு மணிக்கணக்கா நக்கி எடுத்திருக்காரு..!!
இதுலயே தெரிஞ்சுக்கிட்டேனே, “வைதேகி மூதேவி” மூட்டக் கணக்குல பொய் சொல்லிருக்கான்னு..!!
ஆமாங்க. இந்த ஓல்வாத்தி பின்னாடி ஊர்ல உள்ள எல்லா கீப்பும், பொண்டாட்டியும் படுப்பாகன்னு சொன்னது எல்லாம் பொய் தாங்க. இந்த கேடு கெட்ட கூதிய நக்கவும் ஓல்வாத்தின்னு ஒருத்தர் கெடைச்சாரேன்னு சொல்லி, அவருக்கு என்னமோ “பெருசா” இருக்குற மாதிரி அளந்து வுடுறா. அந்த ஆளுதேன் இப்படி யாருகிட்டயாவுது வாய்ப்பு கெடச்சா என்னப் பத்தி சொல்லுன்னு சொல்லிருப்பார்.
அவ மொதல்ல “அந்த ஆளு” நக்குறதப் பத்தி சொன்னப்ப, எனக்கு கூட கூதி ஈரம் கசிஞ்சு ஜட்டி நனஞ்சுது. ஒருக்கா அவர கூட்டியார சொல்லி நக்க சொல்லலாம்னு கூட தோனுச்சு..!! ஆனா, இந்த கூதிய நக்குன நாக்கால எங் கூதிய நக்க விடுவேனா..?
அந்தாளு கெடச்சா, “இந்த நாத்த கூதியயும் நக்கிருக்கியே, உனக்கெல்லாம் நாக்கு தேவயா..?”ன்னு கேட்டு, அவரு நாக்க அறுத்துடனும்.
“இவகிட்ட, பாடம் சொல்லித்தான்னு கேக்கப் போயி, நம்மள இந்த நெலைக்கு கொண்டு வந்துட்டாளே..!!”ன்னு மனசுல நெனச்சுக்கிட்டு, “எந்திரிடி..!!” அப்படின்னு அதட்டுற தோரணைல சொன்னேன்.
அவ சேல எல்லாத்தயும் கைல தூக்கி சுருட்டிக்கிட்டு எழுந்துட்டா.
“என்ன சின்னம்மா..?”ன்னு பம்மிக்கிட்டே “உண்மைய சொல்லு..” அப்படின்னு கேட்டா.
நான் எம் மனசுல நெனச்சதை எல்லாம் அவகிட்ட சொல்லி கேட்டேன். அவளும் எல்லாத்தயும் ஒத்துக்கிட்டா.
“எப்படிம்மா எல்லாத்தயும் தெரிஞ்சிருக்கீக..?”ன்னு ஆச்சரியத்தோட கேட்டா.
“ஊர்ல நாலு பஞ்சாயத்துக்கு போற அய்யாவோட பொண்ணு நான். அவுக அறிவு எனக்குந்தேன் இருக்கு. குத்தவாளி முகத்த பாத்தே, யாரு குத்தஞ் செஞ்சா, என்ன குத்தஞ் செஞ்சான்னு தெரிஞ்சுக்கிட்டு அய்யா தீர்ப்பு சொல்லிப்புடுவாக..!! இதுல உங்கூதி நாத்தத்த மோந்தவளுக்கு கண்டுபிடிக்கிறதா கஷ்டம்..?”ன்னு சொன்னேன்.
அதோட, “இங்க நடந்தத வெளில சொன்னே, பொறவு அய்யாகிட்ட உன்ன நான் வேற மாதிரி சொல்லி உண்டு இல்லைன்னு பண்ணிடுவேன்..!!”ன்னு மெரட்டியும் வுட்டேன்.
அவ நடுநடுங்கிப் போனா. அய்யாகிட்ட நான் எதாச்சும் ஏடாகூடமா சொன்னா அவ ஆளே இல்லாம போயிடுவான்னு அவளுக்கு தெரியாதா என்ன..? அதுவும் நான் அய்யாவோட உசுராச்சே..!!
“நீங்க கூப்பிட போய் தாம்மா வந்தேன். என்ன மன்னிச்சிடுங்கம்மா..!!”ன்னு சொல்லிக்கிட்டே, எங் காலுல விழுந்திட்டா. ஒரு பக்கம் பாவமா இருந்தாலும், இன்னொரு பக்கம் எனக்கு “கர்வமாவும்” இருந்துச்சு..!!
அய்யாவ மனசுல நெனச்சுக்கிட்டே, மீசய முறுக்குறாப்ல ஒருவாட்டி செஞ்சுக்கிட்டேன்.
அய்யாவ நெனச்சதாலயோ என்னவோ, எங்க தெரு எல்லையில அய்யாவோட “சில்லு வண்டி” சத்தம் கேக்குற மாதிரியே இருந்துச்சு. எங் கால்ல விழுந்து கிடந்த வைதேகியும் பதறிக்கிட்டு எழுந்தா.
“சின்னம்மா, அய்யாவோட வண்டிச் சத்தம்மா..!!”ன்னு சொன்னா.
மனசுலதேன் அப்படி சத்தம் கேக்குதுன்னு நெனச்சவளுக்கு, அவ சொன்னதும் நெசமாவே வண்டிச் சத்தந்தேன் கேக்குதுன்னு புரிஞ்சுது. நானும் பதறித்தேன் போனேன்.
எங்க அய்யா போற வில்லு (மாட்டு) வண்டி மேலயும், உள்ளயும் ஒரு மாளிக மாதிரி சோடிச்சு இருக்கும். காளையோட கழத்து, கொம்புன்னு மணிய கட்டினது போறாதுன்னு, வண்டிய சுத்தியும் மணி வெதவெதமா தொங்கிக்கிட்டு இருக்கும்.
வண்டி போற வாரப்ப கேக்குற, “சில் சில்” சத்தத்துக்காகவே, எங்க வண்டிய ஊர்ல எல்லோரும் “சில்லு வண்டி”ன்னுதேன் சொல்லுவாக.
இப்ப அந்த வண்டிச் சத்தம் இன்னும் கிட்டக்க கேக்க ஆரம்பிச்சுது. அரகுறயா என் இடுப்புல தொங்கிக்கிட்டிருந்த அய்யாவோட வேட்டிய அவுத்துப் போட்டுட்டு, எல்லாத்தயும் ஒழுங்கா வச்சிடுன்னு வைதேகி கிட்ட சொல்லிட்டு, என் தாவணி முத கொண்டு என் உடுப்பையெல்லாம் அள்ளிக்கிட்டு அங்கிருந்து ஓடியாந்துட்டேன்.
அய்யாவோட வண்டிச் சத்தம் இப்ப வூட்டு வாசல்ல கேட்டுச்சு. வேகவேகமா என் உடுப்பை உடுத்தி முடிச்சேன். அய்யா எப்ப வீட்டுக்கு வந்தாலும், வாசல்ல கால கழுவிட்டுத்தேன் வருவாக. இப்ப வூட்ல யாரும் இல்ல. வைதேகிய கூப்பிட்டா அய்யாவோட வேட்டி, சொக்காய மடிச்சு வக்கிறத வுட்டுட்டு அப்படியே வந்துடுவாளேன்னு நினைச்சுக்கிட்டு, நானே ஒரு பாத்திரத்துல தண்ணி எடுத்துக்கிட்டு வாசலுக்கு போனேன்.
அய்யா வண்டிய விட்டு எறங்கிக்கிட்டு இருந்தாக. எங்க வண்டிய ஓட்டுறவன பாத்தேன். அவன நெறைய வாட்டி பாத்திருந்தாலும், கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னால நடந்த வேலையில என் கூதி கசிஞ்சிருந்ததால, அவன வேற எண்ணத்தோடதேன் இப்ப பாக்க தோனுச்சு..!! எம் பார்வை அவன் தொடைக்கிடையில போயி நின்னுச்சு.
வண்டி ஓட்டுறவங்க பொதுவாவே வேட்டிய சுருட்டி மடிலதேன் வச்சிருப்பானுங்க. இவனும் அப்படித்தேன் வச்சிருந்தான். அவனோட முக்காவாசி தொட தெறந்து கிடந்துச்சு.
எம் பார்வைய இன்னும் ஆழமா அவன் வேட்டிக்கு எடையில நுழைச்சேன். எனக்கு இப்ப மறுபடியும் கூதி ஊத்த ஆரம்பிச்சிடுச்சு. இவன கூப்பிட்டு இன்னைக்கு வேலய முடிச்சுட வேண்டியதேன்னு மனசுல முடிவு கட்டுனேன்.
வண்டில இருந்து எறங்குன அய்யா வாசலுக்கு வந்ததும், நான் தன்ணியோட நிக்கறத பாத்தாக.
உடனே, “என்னம்மா தாயி, நீ போயி. எங்க வைதேகி..?”ன்னு கேட்டாக.
“அவ வேற வேலயா இருக்காய்யா..!!”ன்னு சொன்னேன்.
எங் கையில இருந்த தண்ணிய வாங்கி அய்யா தன்னோட கால்ல ஊத்திக்கிட்டாக. தண்ணி ஊத்த அவுக குனிஞ்சப்ப, தோள்ல கெடந்த துண்டு நழுவப் பாத்துச்சு. எப்படித்தேன் அத உணந்தாகளோ தெரியல. ஏதோ தன்னோட “கவுரவமே” நழுவுற மாதிரி அய்யா “பட்டுன்னு” அதை தடுத்து, மறுபடியும் தோள்ல போட்டுக்கிட்டாக.
எங்கிட்ட காலி பாத்திரத்த தந்துட்டு உள்ளார போயிட்டு இருந்த அய்யாவ பாத்தேன். அவுக நடந்து போற அழகும், கம்பீரமும் பாக்க எனக்கு பெருமையாவும், சந்தோசமாவும் இருந்துச்சு. நாம எப்ப இப்படி ஆவுறதுன்னு எப்பவும் எம் மனசுல கெடக்குற வருத்தமும், ஏக்கமும் அப்பவும் வந்துச்சு.
நான் ஆம்பள புள்ளையா பொறக்கலியே..? அதுக்கு, இப்படியே என்னால என் ஆசயயும், லச்சியத்தயும் அடக்கிக்கிட்டு இருக்க முடியுமா..? என் ஆசயையும், லச்சியத்தயும் உங்ககிட்ட சொல்லிடுறேனே..!! அய்யா மாதிரி நானும் கம்பீரமா இருக்கனும்; ஊர்ல பெரிய ஆளா ஆவனும்; நாலு பஞ்சாயத்துக்கு போவனும்; ஊர்ல உள்ளவங்க எல்லாம் என்ன பாக்கும் போது கை எடுத்து கும்புடனும். பொம்பளையா இருந்தா இதெல்லாம் கெடைக்காதா..? கெடைக்கும். என்னால கெடைக்க வைக்க முடியும். அய்யாவுக்கு பொறவு நாந்தேன் இந்த ஊருக்கு நாட்டாமையா வரனும். வருவேன்..!!
இது எல்லாத்துக்கும் மேல, முக்கியமா ஒன்னும் எம் மனசுல இருக்கு. அய்யாவுக்கு ஊர் ஊருக்கு வப்பாட்டி இருக்கிற மாதிரி, எனக்கும் நாலு “ஆம்பளைங்க வப்பாட்டன்” இருக்கனும். எல்லாம் நடக்கும். அதுக்கு முன்னால அய்யாக்கமாரு எல்லாம் வேலைக்காரி மேல கை வைக்கிற மாதிரி, நானும் இந்த வேலைக்கார மாட்டுக் காரன் மேல இன்னைக்கே கை வைக்கனும்.
ஆம்பளையோட காம, வக்கிர எண்ணமெல்லாம் அப்படியே ஒரு பொம்பளைக்கு வரக்கூடாதா..? அதேன் எனக்கும் வந்துச்சு. தேவைப்பட்டா, இதுக்கெல்லாம் தொணையா வேலைக்காரி வைதேகியையும், அவ கூதியே கதின்னு கெடக்குற ஓல்வாத்தியயும் பயன்படுத்திக்கனும்னும் நெனச்சுக்கிட்டேன்.
அய்யா அவுக ரூமுக்கு போனதுமே, வைதேகியும் அங்க இருந்து வெளில வந்தா. வண்டிக்காரன் மேல கை வைக்க முடிவு செஞ்சிருந்த நான், அவளை கூப்புட்டேன்.
அவளும், “என்ன சின்னம்மா..?”ன்னு கேட்டுக்கிட்டே வந்தா.
“வைதேகி, எனக்கு அந்த வண்டிக்காரங் கூட படுக்கனும்..!!”ன்னு சொன்னேன்.
அதக் கேட்டதுமே, நான் எதோ சொல்லக்கூடாதத சொல்லிட்ட மாதிரி அவ தங் கையால வாய பொத்துனா.
“அய்யோ..!! என்ன சின்னம்மா நீங்க..? வண்டிக்காரங் கூடவா..?”
“இதப்பாரு வைதேகி. நான் சொல்றத மட்டும் செய்யி. இல்லன்னா அய்யாகிட்ட சொல்லிப்புடுவேன். அதோட இல்லாம, நீ நடந்துக்கிட்டத பத்தி எம் மாமா கிட்டயும் சொல்லிடுவேன்..!!”
“வேணா சின்னம்மா. அய்யாவாவது கொஞ்சம் யோசிப்பாக, உங்க மாமா யோசிக்காம அருவாள தூக்கி என்னை ஒரே போடா போட்டுடுவாக..!!”
“ம்ம்.. அப்படின்னா அவன உள்ளார கூப்புட்டு பேச்சு கொடுத்துக்கிட்டே சூடேத்தி, அவன் சுன்னிய தூக்க வை. மத்தத நான் பாத்துக்கறேன். கொஞ்ச நேரத்துக்கு முன்னால நீ பத்தவச்சத, நான் அணைக்க வேணாமா..?”
“சரி சின்னம்மா..!!”
“நீ அவங் கூட எதும் பண்ணிருக்கியா..?”
“இல்ல சின்னம்மா. அப்படிலாம் எதுவும் இல்ல..!!”
“சரி போ..!!”
கொஞ்ச நேரத்துலயே வண்டிக்காரன எங்க வூட்டு சைடு வாச வழியா வைதேகி கூட்டிக்கிட்டு வந்தா. அவங் கிட்ட அவ பேச்சுக் கொடுத்துக்கிட்டு இருக்கையில, நான் அவளுக்கு பின்னால போயி அவங் கண்ணுக்கு தெரியிற மாதிரி கொஞ்சம் தூரமா நின்னுக்கிட்டேன்.
வைதேகி தெரியாம விழுற மாதிரி அவ சேலய தோள்ல இருந்து நழுவ வுட்டா. அது சைடு வழியா கீழே விழுந்திடுச்சு. அவ அத எடுக்குற சாக்குல கொஞ்ச நேரம் அவன் முன்னாடி குனிஞ்சு நின்னா.
எனக்கு புரிஞ்சு போச்சு. அவளோட பெரிய மொல ரெண்டும் அவன் முன்னாடி தள தளன்னு இப்ப ஆடிக்கிட்டு இருக்கும். மேல பாதி மொல வெளில கெடக்கும். அவனும் கெடச்ச வாய்ப்ப வுடாம, அதத்தேன் பாத்துக்கிட்டு இருந்தான்.
அவ குனிஞ்சு நின்னதால, பின்னாடி நின்ன நான் முழுசாவே அவனுக்கு தெரிஞ்சேன். நான் அவன பாக்குறேன்னு தெரிஞ்சதும், அவனால தைரியமா அவ மொலய பாத்துக்கிட்டே நிக்க முடியல.
ஆனா, அதுக்கே அவன் வேட்டி மேல எழும்ப ஆரம்பிச்சிடுச்சு. “இத பாத்ததுக்கே கிளம்பிடுச்சுன்னா, இவன் காஞ்சு போயித்தேன் கெடக்கான், பாயவும் தயாராத்தேன் இருக்கான்னு..!!” நான் புரிஞ்சுக்கிட்டேன்.
வைதேகி சேலய மேல தூக்கி போட்டுக்கிட்டு, மறுபடியும் அவங்கிட்ட பேச்சுக் கொடுத்துக்கிட்டே நின்னா. அவன் அடுத்த மொற என்ன பாக்கும் போது, நான் எங் கைய தொடைக்கிடையில வச்சு, “என்ன இது..?”ன்னு சைகையில கேட்டேன்.
அவன் முழிச்சான்.
மறுபடியும் அவன பாத்து, “இங்க இல்ல. உனக்கு தொடைக்கு எடையில என்ன இது..?” அப்படின்னு சைகையாலயே கேட்டேன்.
அவன் நெளிய ஆரம்பிச்சான். மறுபடியும் நான் தொடைக்கு எடையில கைய வச்சு, என் வெரலை மட்டும் மேல தூக்கி ஆட்டி ஆட்டி, “கெளம்பிடுச்சா..?”ன்னு வாய அசைச்சு கேட்டேன்.
நான் கேட்டதும், அவன் மூஞ்சி எப்படில்லாமோ மாறிப் போச்சு. பயந்து போனான்னும் தெரிஞ்சுது.
நான் நடந்து அவங்க கிட்டக்க வந்து, “வைதேகி, நாம தோப்புக்கு போறோம். இவன வண்டிய ரெடி பண்ண சொல்லு. நான் அய்யாகிட்ட சொல்லிட்டு வந்துடறேன்..!!”ன்னு சொன்னேன்.
“யேய்.. என்ன கேக்குதா..? சின்னம்மா சொல்றாகள்ல, நின்னுக்கிட்டே இருக்க..!!” அப்படின்னு வைதேகி அவன வெரட்டுனா.
அவன் வேகமா நடைய கட்டுனான். போவும் போது, என்ன மறுபடி மறுபடி பாத்துக்கிட்டேதேன் போனான். என்னமோ நடக்க போவுதுன்னு அவனுக்கு புரிஞ்சிருக்கும்.
நான் அய்யா ரூமுக்கு போயி, அய்யா நான் தோப்புக்கு போயி சுத்திப் பாத்துட்டு வர்றேன்னு சொன்னேன். அய்யாவும் “சரிம்மா”ன்னு சொல்லிட்டு, வைதேகிய கூப்பிட்டு தொணைக்கு அனுப்பிச்சாக.
“சில்லு வண்டியில்” ஏறி மூன்றுபேரும் கெளம்பினோம். காளை மாட்டின் கழுத்திலும், வண்டியிலும் மாட்டியிருந்த பலவிதமான மணிகள் சில் சில் சில்லென்று சத்தம் எழுப்பியப்படி, எங்க தோப்பை நோக்கி சென்றது.
என் மனதுக்குள் மத்தாப்பு தீப்பொறிகள் பறந்தன. என் தொடை நடுவே மூட்டிய அடுப்பில் கனல் சிவப்பது போல சூடு கிளம்பியது.
அப்பா..!! இன்று என் ஆசை போல என் கூதி வாசல் திறந்து விடும். வண்டிக்காரனை என் வழிக்கு கொண்டு வந்து, என் வெள்ளை பணியாரத்தை காட்டி, அவனை என் அடிமையாக ஆக்குவிடுவது என்ற முடிவோடு நான் வண்டியில் சாய்ந்து பயணம் செய்தேன்.
என் அருகில் இருந்த வைதேகியோ ஒன்னும் பேசாமல் தலை குனிஞ்சி உட்கார்ந்திருந்தாள். எனக்குள் ஒரு எண்ணம். இவளை வண்டிக்காரன் போட்டிருப்பானோ..? அதான் அவன் தயங்கினானோ..?
நான் அவனை பார்த்தேன். அவன் முகம் ஒரே குழப்பமாக இருப்பது தெரிந்தது. உம், ஆரம்பிக்கும் வரை இப்படி குழப்பமாகத்தான் இருக்கும். என் கூதியில் அவனது பூளை விட்டு ஒரு முறை ஓத்து விட்டானானால், எப்படி என்னை அவனால் மறக்க முடியும்..? என் முதல் ஆம்பளை வப்பாட்டன் ஆகி விட மாட்டானா..?
“ஹேய்.. ஹேய்… உம்ம்..!!” என்று சத்தம் போட்டு சாட்டையால் பட் பட்டென்று மாட்டை அடித்து ஓட்டினான்.
அவனுக்கும் ஆசையிருக்காதா பின்னே..? சாதாரணமா ஒரு வண்டிக்காரனுக்கு கிடைக்கிற சான்ஸா இது..?
வண்டி தோட்டத்தின் நடுவே இருந்த கொட்டகையின் முன்னால் போய் நின்றது. ஒரே மாம்பழ வாசனை. வித விதமான மாம்பழங்கள் உள்ளே குவிந்து கெடந்தன. ஒரு மூலைல நிறைய கோணிகள் அடுக்கி இருந்தன.
“வைதேகி அந்த கோணிகளில் கொஞ்சத்த எடுத்து, மெத்தை போல நடுவில் விரி..!!” என்று சொல்லிட்டு திரும்பி பார்த்தேன்.
அவன் மாட்டை அவுத்து புல் நிறைஞ்ச ஒரு இடத்தில் கட்டிட்டு வந்தான்.
“என்ன வேலா எனக்கு என்ன வேணும்னு உனக்கு புரிதா..? எனக்கு இன்னைக்கு உன்னோட ஓல் வேண்டும். அதுவும் இது எனக்கு முதல் தடவை. ஒழுங்காக செய்து எனக்கு ஓழின்பம் என்னாதுன்னு செய்து காட்டு..!!” என்று சொல்லி அவன் கையை பிடித்து உள்ளே இழுத்து போனேன்.
அதற்குள் நிறைய கோணிகளை பிரித்து போட்டு ஒரு மெத்தையை உருவாக்கி இருந்தாள் வைதேகி. நான் அதன் நடுவே நின்று என் முந்தானையை நழுவ விட்டேன். என் குத்து முலைகள் இரண்டும் கிண்ணென்று மார்பின் நடுவே காட்சியளித்தன.
“வா வேலா, உன் வேட்டியை உருவி போடு. நான் என்னை ஓக்கப்போகும் உன் தண்டை பாக்கனும். டிலே பண்ணாதே வா..!!” என்றேன்.
என்னை நெருங்கியவன் வேட்டியை அவுப்பான் என்று பார்த்தா, அப்படியே என் காலில் நெடுஞ்சாண்கிடையாக விழுந்து என் கால்களை கெட்டியாக பிடித்துக்கொண்டான்.
நான் நகர்ந்து, “டேய்..!! என்னடா இது..? முதலில் நீ எழுந்திரு..!!” என்று பதறினேன்.
இரண்டு கைகளை எடுத்து என்னை கும்பிட்டப்படி எழுந்தவன், “அம்மா, நீங்க ஒரு ஆம்பளை மாதிரியே வளந்திட்டீங்க. உங்களுக்கு பொம்பளை உலகமே புரியல. உங்க குடும்பம் எம்மாம் பெரிசு, உங்களாலே எத்தனை குடும்பங்கள் இந்த ஊருல வாழுதுன்னு உங்களுக்கு தெரியுமா..? உங்க குடும்பத்து பொண்ணொருத்தி, வண்டிக்காரனுக்கு முந்தானை விரிச்சா என்று தெரிஞ்சா உங்க குடும்பத்துக்கு எப்பேற்பட்ட தலைகுனிவு ஏற்படும்..? உங்கப்பாவின் மானம், மரியாதை எல்லாம் என்ன ஆகும் என்று உங்களுக்கு புரியலையே..? வேண்டாமம்மா இந்த விஷப் பரிசோதனை..!! அது மட்டுமா, இந்த ஊரே சேர்ந்து என்னை துண்டு துண்டாக வெட்டி போட்டுடும்..!! என்னை விட்டுவிடுங்கம்மா..!!” என்று சொல்லி மரம் போல நின்றான்.
என் மர மண்டையில் அவன் சொன்னது எல்லாம் சாட்டையில் அடிப்பது போல பதிந்தது. கேவலம் ஒரு வண்டிக்காரனுக்கு இருக்கும் அறிவுக்கூட எனக்கு இல்லையே..?
சரி இது தப்புன்னு வச்சிக்குவோம், அப்போ என் புண்டை அரிப்பு எப்படி தீருவது..? யார் என் சீலை உடைத்து எனக்கு “அந்த” அனுபவத்தை கொடுப்பது..?
“நீ இப்படி சொல்லி விட்டால் எப்படி..? நீ சொல்றதெல்லாம் சரிதான், நான் ஒத்துக்கிறேன். அப்போ என் ஆசை நிறைவேறுவது எப்போது..?” என்றேன்.
“இங்கே பாருங்கம்மா, உங்க லெவலுக்கு ஒரு கலெக்டர், டாக்டர், இல்லை அரசாங்க அதிகாரி என்ற ரேஞ்சில் இருக்கிறவர்தான் லாயக்கு. ஆங், எனக்கு இப்போ ஞாபகம் வருது. போன வாரம் நம்ம ஸ்கூலுக்கு புதுசா ஒரு ஹெட் மாஸ்டர் வேலைக்கு, ஐயா யாரையோ வச்சி எண்டர்வியு நடத்திட்டிருந்தாரு. ஆளு சூப்பரா நம்ம சரத்குமார் மாறி பாடியோட இருந்தார். அடுத்த புதன் கிழமை வேலைக்கு சேர்ரதா சொன்னாரு. நான் ஒன்னு செய்றேன் சின்னம்மா, அவருக்கிட்ட எப்படியாவது கெஞ்சி கூத்தாடி பேசி “ஒரு கன்னிப்பெண்ணின் சாமானில் ஓட்டை போடனும்முன்னு” சொல்லி அழைச்சுண்டு வரேன்..!!” என்றான்.
“எப்ப கொண்டு வருவே..?”
“அடுத்த ஞாயித்துக்கிழமை நீங்க வைதேகியை அழைச்சிக்கின்னு இங்கே வந்துடுங்க, நான் அவரை கொண்டு வரேன். என்னை நம்புங்கம்மா..!!” என்றான்.
அடுத்த ஞாயித்துக்கிழமை காலையில் என்னை வைதேகி எழுப்பி விட்டாள். நான் காபியை குடித்து விட்டு காலை கடன்களை முடித்து விட்டு குளித்தேன்.
உடம்பை மாமா வாங்கி கொடுத்த சிங்கப்பூர் சோப்பை போட்டு தேய்த்து தேய்த்து குளித்து முடித்து, நீலக்கலர் பாவாடையும் வெள்ளை தாவணியும் அணிந்துக்கொண்டேன். மேட்சிங்காக நீல கலர் ஜாக்கட்டை உள்ளே பிரா இல்லாமல் போட்டுக்கொண்டேன். உம்.. உள்ளே ஜட்டி போடாமல் கிளம்பினேன்.
தோட்டத்து வீட்டில் நான் முன்னும் பின்னுமாக நடந்துக்கொண்டிருக்க, வைதேகி, “என்னம்மா இது..? ஆளை காணோமே..?” என்று சொல்லி முடிக்கவும், “டப்.. டப்.. பட்..” பட்டென்ற சப்தத்தோடு ஒரு புல்லட் மோட்டர் சைக்கிள் தோட்டத்தில் வருவது கேட்டது.
அதை கேட்டதும் என் தொடையின் நடுவே ஈரம் கசிய ஆரம்பித்தது. புல்லட் வண்டி கீத்து கொட்டாயிக்கு கிட்ட வந்தோன, செத்த குனிஞ்சு பாத்த எனக்கு நாக்கு மேலன்னத்துல ஒட்டிக்கிடுச்சின்னா பாருங்களேன்..!! அந்தளவுக்கு வேலன் சொன்னது போல வாட்ட சாட்டமா நல்ல கம்பீரமா இருந்தாக பைக்க ஓட்டியாந்த ஆளு..!!
பைக்க கொட்டகைக்கு முன்னாலேயே கொஞ்ச தூரத்துல மாமரத்தடியில நிறுத்தவும், பின்னால சீட்டுலேருந்து கீழே குதிச்ச வண்டிக்கார வேலன் பவ்வியமா அவருக்கிட்ட கொட்டகைய காட்டி ஏதோ சொல்லவும் தலைய ஆட்டிக்கிட்டே கீழயெரங்கி, அந்த பைக்க அநாயசமா ஸ்டாண்டு போட்டப்பத்தேன் கவுனிச்சேன்.
ஒரு 30 இல்ல ஓரு 35 குள்ளத்தாயிருக்கும் அவுகளுக்கு வயசு. காப்பிக் கொட்டை கலருல பேண்டும், சந்தன கலருலருந்த சட்டைய பேண்டுக்குள்ள விட்டுருந்தாக. இவ்ளோ சின்ன வயசுக்காரவுகள அய்யா எப்புடி ஹெட் மாஸ்டரா அமைச்சாகன்னு புரியல..!!
மொசு மொசுன்னு மீசையும், நல்ல வழிச்ச மொகமுமா ஒரு ஜாடையில சரத்குமாராட்டம் இருந்தவகள வேலன் கூட்டியார, கொட்டாயிக்குள்ள நுழைஞ்சவுக, “வணக்கம் சின்னம்மா. பாக்குனுமுன்னு சொன்னதா வேலன் சொன்னான் அதான்..!! இந்த பைக்கு மக்கர் செஞ்சதால வர கொஞ்சம் லேட்டாயிடுச்சு மன்னிச்சுக்கோங்கமா..!!”ன்னு அவுக சொன்னத கேட்டதும், அதுவர அவுக கம்பீரத்த பாத்து சொக்கி கெடந்த எம்மனசுல திடுக்குன்னு என்னோட பண்ணையாராதிக்க தோரண உதிக்க, அய்யவாட்டம் மனசுல நெனச்சிக்கிட்டே,
“இல்ல புதுசா வநதுருக்குர வாத்தியாரு எப்புடி இருப்பாரு பாப்போமுன்னுதான் வர சொன்னேன்..!! ஆமாம் வாத்தியாரோட நாமகர்ணம் என்னவா..?”ன்னு தெனாவட்டா கேக்கவும், “எம் பேரு இனியமாறனுங்க. திருநெல்வேலி பக்கமுங்க..!!”ன்னு செத்த பயந்த மாதிரி பேசவும், “ஆஹா நம்ம எண்ணத்துக்கேத்த அடிமை ஒருத்தன் சிக்கிருக்கான்..!! ஆளும் நல்லாத்தானிருக்கான்..!! நமக்கு வைப்பாட்டனாக இருக்க சரியான ஆளுதான்..!! இவனை எப்புடி கொக்கி போட்டு இழுகுரது..? வேலன இவருக்கிட்ட நம்ம ஓல் திட்டத்த பத்தி ஏதாவது சொல்லிருப்பானா இல்லையா..?”ன்னு தெரியாம தவுச்ச நான், ஒரு முடிவுக்கு வந்தவளா,
“என்ன வாத்தியாரே எல்லா பாடமும் நல்லா சொல்லிக்கொடுப்பீகன்னு வேலன் சொன்னான். நல்லா சொல்லி கொடுப்பீங்களா..?”ன்னு சம்மந்தா சம்மந்தமில்லாம இப்புடி நான் கேக்கவும், கொழம்பி போயி நின்னவரோட கையிலருந்த பைக் சாவிக் கொத்து அந்த சமயம் பாத்து நழுவி கீழ விழவும் அதை எடுக்க அவரும், எதேச்சையா நானும் ஒரே சமயத்தில் குனிய, எங்க ரெண்டு பேரோட தலையும் ஒன்னோடு ஒன்னு முட்டிக்கவும், குனிஞ்ச படியே தலைய நிமுத்தி “சாரி”ன்னவரோட கண்ணுல, பட்டுன்னு குனிஞ்சதால எந்தாவணி முந்தானை சரிஞ்சி வுழ, ஜாக்கெட் பிளவுல பிதுங்கி கிட்டுருந்த எம்மொலை ரெண்டும் படவே அத பாத்து விக்கித்து போனது அப்பட்டமா அவுக மொகத்துல தெரிய, அவுக கண்ணு ரெண்டும் எங்கல்லு மொலையில நெலக் குத்தி நின்னபடியே, ஒரு கையால சாவிய எடுக்க தரைய துலாவ, அதுக்கு முன்னாடியே சாவிய தரையிலேருந்து எடுத்த நான் அவரோட கையை புடிச்சி கொடுத்த போது மின்னலடிச்ச மாதிரி உடம்பு சிலுத்துக்குச்சி..!!
ஒரு ஆம்புளைய மொத மொத தொட்டதால உண்டான இன்பமான உணர்வு ஒடம்பெல்லாம் ஓட, ஒன்னும் புரியாம அவுக கைய புடிச்ச படியே அப்புடியே குனிஞ்சிருக்க, அவுகளும் மொலையில வச்ச கண்ண எடுக்காம குனிஞ்ச நெலையிலே செத்த நேரம் இருந்த நாங்க, ஹ்.. ஹூ.. ம்முங்குர வேலனோட கணைப்புல சுயநினைவுக்கு வர, பட்டுன்னு புடிச்சிருந்த அவரோட கைய விட்டுடுட்டு நிமுந்த நான், அவசர அவசரமா சரிஞ்சி கிடந்த தாவணிய எடுத்து மொலைய மறைக்க போவ, அதே சமயம் நிமுந்த அவரோட கண்ணுல அத மூடாதேங்குர கெஞ்சல் தெரிய மொலைய மூடுரதா வேண்டாமாயி ன்னு சொன்னேன் நான் தடுமாறி போயி நிக்கையில, எங்க நெலமைய புரிஞ்சவனாட்டம், “சின்னம்மா நீங்க பேசிட்டுருங்க, நான் போயி மாட்டுக்கு தண்ணி காட்டிட்டு வர்ரேன்..!!”ன்னு சொன்னான் வேலன்.
“ஏய் வாப்புள்ள..!!”ன்னு வேலைக்காரியையும் கூப்புட்டுக்கிட்டு வெளியே போகவும், தனியாயிருந்த எங்க மனசுல ஆயிரமாயிரம் எண்ணங்கள் ஓட மௌனமாயிருந்தோம்.
அவரை பாக்குரதுக்கு முன்ன எம் மனசுல ஓடிய அந்த அய்யாவாட்டம், அதிகாரத்தோட நாட்டாமை பண்ணனும் அவுகளாட்டம், நாலஞ்சு வைப்பாட்டன் வைச்சுக்கனும் என்ற ஆணாதிக்கம், ஆணாட்டம் ஆளுமை பண்ணனுமுங்கிர எண்ணம் ஆசையெல்லாம் இந்த வாத்திய கண்டோன எங்க ஓடி போச்சுதுன்னே தெரியல..!!
இத்தன வருசமா அய்யாவாட்டம் அப்புடிருக்கனும் இப்புடிருக்கோனுமுன்னு இறுமாப்போட இருந்த எம்மனச, ஒரு நொடியில தவுடு பொடியாக்கி அவரோட விரல் எம்மேல படாதா, அப்புடியே கட்டி அணைக்க மாட்டாரான்னு ஏங்குரளவுக்கு வச்சுட்டாரே இந்த பாவி மனுசன்னு, அந்த நிமிசம், இது நாள் வரை நான் கொண்டிருந்த போலி ஆண்மை கனவாக மறைஞ்சு போயி என்னுள்ளேருந்த என் பெண்மை நனவாகி உதிக்க, அதுவரை இல்லாத நாணமும் வெட்க்கமும் உள்ளத்துல புகவும், தலை குனிஞ்சி நின்ன என் தாவாங்கட்டையை அவரோட ஒரு கையால தாங்கி நிமுத்தியவரோட மொகத்த பாக்க கூச்சப்பட்டு கண்ண மூடிக்கிடந்த என் பஞ்சு ஒதட்டுல ரெண்டு மிருதுவான ஒதடுகள் அழுத்தமா பதிஞ்சி முத்தமிட்ட, அந்த கணத்தில் சொர்க்கம் கண்ணில் தெரிய ரெண்டு கையாலையும் அவரோட முதுக வளைச்சி புடுச்சி எம்மொலை ரெண்டும் அவரோட பரந்த மாருல அழுந்துரளவுக்கு இறுக்கி அணைச்சிக்கிட்டேன்.
என்னுடைய மாமா மெத்த படிச்சவரு. அவர் சொல்லுவாரு, “நமக்குள்ள இருக்குற மனம்தான் உண்மையில் தெய்வம். அது முக்கியமான நேரத்தில் சிட்டிகை போட்ற நேரத்தில நமக்கு சரியான வழியை காட்டிடும், ஆனா நாம அதை சிக்குன்னு பிடிச்சுக்குனும்..!!” என்பார்.
அவரோட பரந்த மாருல முகத்தை புதைச்சு அணைச்சுண்ட போது அதுதான் நினவுக்கு வந்தது. கொஞ்ச காலமா ஐயாவை பார்த்து அவருதான் உலகத்திலேயே உசத்தி, நான் பொண்ணா இருந்தாலும் அவரை போலவே இருக்கனுமுன்னு அவர் ஆடையை போட்டு அவரை மாதிரி நடித்தேன். அவரை மாதிரியே நானும் ஆண் வப்பாட்டான்களை செட்டப் பண்ணி வாழனும் என்று கற்பனை பண்ணினேன். ஐயாவை போல ஊருக்கே நாட்டாமையாக இருக்கனும் என்று கனவு கண்டேன். மொத்தத்தில் நான் ஒரு பெண் என்பதையே மறந்து என்னமோ சொல்லுவாங்களே ஒம்போதுன்னு அது போல உடம்பில் பெண்ணாகவும் மனதில் ஐயா போன்ற ஒரு ஆணாகவும் வாழ்ந்து வந்தேன்.
ஆனா, மூடிக்கிடந்த என் இதழ்களில் அவரின் முரட்டு உதடுகள் பதிஞ்சி முத்தமிட்ட அந்த நொடியில் எனக்கு மனம் சொல்லியது, “அடியே இவர்தான் உனக்கு எசமான். இனி உன்னை ஆளப்போரது இவர்தான். இவருக்கு மனைவியா, துணையா, வேலைக்காரியா, முக்கியமா ஒரு குடும்ப பெண்ணாக வாழ்வதுதான் இனி உன் வாழ்க்கை. பிடிச்சுக்கோ இவரை, விடாதே..!!”
உண்மைதான், இன்று முதல் நான் என் கடமையை உணர்ந்த, ஐயாவுக்கு ஏத்த பெண்.
என்னுடைய போலியான ஆண்மை எண்ணங்கள் எல்லாம் காற்றில் கரையும் புகையாக மறஞ்சி போச்சு. அவர் மார்பில் புதைஞ்சிருந்த என் முகத்தை மறுபடியும் நிமித்திய அவர் பேருக்கேத்த மாதிரி இனிய குரலில், “சின்னம்மா என்னவோ பாடம் படிக்கனும் என்று சொன்னிங்களாம், வேலன் சொல்லி கூப்பிட்டு வந்தான். எதில உங்களுக்கு சந்தேகம், கேளுங்க சொல்லித்தரேன்..!!” என்றார்.
பழைய பூங்கோதையாக இருந்திருந்தால், “எனக்கு எப்படி ஓப்பது என்பதில்தான் சந்தேகம்..!!” என்று பட்டென்று சொல்லியிருப்பேன். இனிமே அந்த மாதிரி வார்த்தையெல்லாம் என் வாயில் வருமா..? வரலாமா..?
“தயை செஞ்சி இந்த சின்னம்மா எல்லாம் என்னிடம் வேண்டாம். என்னை பூங்கோதைன்னே கூப்புடுங்க. அதுதான் எனக்கு பிடிச்சிருக்கு..!!” என்று மெதுவாக சொன்னேன்.
“இல்லை, வண்டிக்காரன் ஏதேதோ தப்பு தப்பாக சொல்லி என்னை கூட்டிட்டு வந்தான். ஐயாவின் குடும்பம் பரம்பரை பரம்பரையாக எல்லாருக்கும் வழிகாட்டிய ஒரு ஆதர்சன குடும்பம். அப்படிப்பட்ட ஐயாவோட பொண்ணு அப்பேற்பட்ட பெண்ணா இருக்குமா என்ற சந்தேகத்தில்தான் நான் வந்தேன். ஆனா இப்போ என் சந்தேகம் தீர்ந்து விட்டது..!!” என்றார்.
அய்யோ, வண்டிக்காரன் பேச்சை கேட்டு என்னை தப்பாக நினைத்து விட்டாரோ..? என் மனம் பக்கென்றது. அவரின் அடுத்த வார்த்தைகள் என் வயிற்றில் பாலை வார்த்தன.
“ஐயா குல வாரிசு என்பதை நீ சரியாக புரிஞ்சி வச்சிருக்கே. ரொம்ப நல்லது, நான் கிளம்புறேன்..!!”
இதன்ன வம்பா போச்சு. இது கால காலமா தொடரும் உறவு என்று நினைத்தால் இப்படி சொல்லுகிறாரே..? என் முகம் தொங்கி போனது எனக்கே தெரிந்தது.
“என்ன பூங்கோதை என்னமோ மாறி ஆயிட்ட..?” என்று அன்போடு கேட்டார்.
“நீங்க வாத்தியாருன்னு சொல்றீங்க. கல்கியின் பொன்னியின் செல்வனை படிச்சிருக்கீங்களா..? அதில் குந்தவை சிறையில் வந்தியதேவனிடம் சொல்லுவது நினைவில் இருக்கிறதா..? குந்தவை தன் கரத்தை நீட்ட அதை வந்தியதேவன் பற்றிக்கொள்ள, “உமது கரத்தைப் பற்றிய இந்த என் கரம் இன்னொரு ஆடவனுடைய கையை ஒரு நாளும் பற்றாது..!!” என்று சொல்வாள். அது போல உங்கள் மார்பில் சாய்ந்த என்னை வேறு ஒரு ஆம்பளை தொட முடியாது. இனி காலா காலத்துக்கும் நான் உங்களுக்கே உரியவள்..!!” என்று சொல்லி மீண்டும் அவரை கட்டி அணைத்துக்கொண்டேன்.
அவர் என் இதழ்களில் தன் உதடுகளை பதித்தார். அவருடைய மீசையின் முடிகள் என் கன்னத்தில் குத்தி இனிய வேதனையை கொடுக்க, அவரின் உதடும் என் உதடும் இணைந்தன.
அவரின் உதடுகள் முரட்டு தனமாக இருந்தாலும், அவரின் வாயின் உட்பக்கம் பட்டு போன்று மெத்தென்று இருந்தது. நாட்டு கொய்யா பழத்தை சாப்பிடுவது போல இனித்தது.
அவர் நாக்கு என் வாயை ஆராய்ச்சி செய்ய, நான் அவருடையது சப்ப, அவர் கைகள் என் மார்பு கனிகளின் மீது படர்வதை உணர்ந்தேன். என் உடம்பெல்லாம் நெருப்பில் போட்டது போல அனலடித்தது.
அதே சமயம் ஐஸ் தண்ணியில் குளித்தது போல குளிரெடுத்தது. அவர் என்னை அப்படியே தூக்கிக்கொண்டு போய் வைதேகி கோணிப்பைகளை அடுக்கி ரெடி பண்ணியிருந்த மெத்தை மீது படுக்க வைத்து, பக்கத்தில் சாய்ந்தார்.
மீண்டும் எங்களின் முத்தங்கள் தொடர்ந்தன. அவருடைய கைகளின் சில்மிஷமும் தொடர்ந்தது. மெது மெதுவாக என் ஜாக்கட்டு பட்டன்களை கழற்றினார். மொத்தமும் கழண்டுட என் மார்பு கலசங்கள் ரெண்டும் துள்ளி குதித்து வெளியில் வந்தன.
அவைகளை பார்த்ததும் அவர் என் உதடுகளை மறந்து, என் முலைகளோடு விளையாட ஆரம்பித்தார்.
“நீ பிராவே போடலையா..? பிரா இல்லாமலேயே உன்னுடைய மார்பு கும்மென்று இருந்ததே..!! இவைகளை பார்த்ததுமே நான் உன்னிடம் மயங்கிட்டேனே..!!” என்றவர், என் இடது முலையை கையால் பிசைய வலது மார்பை வாயில் கவ்வி சுவைக்க ஆரம்பித்தார்.
சிறிதாக முலையோடு ஒட்டிப்படுத்திருந்த என் முலை காம்பு விரைத்து பருத்தது. சின்ன புளியங்கொட்டை சைஸ் இருந்த அது கொட்டைப்பாக்கு அளவுக்கு வளர்ந்தது.
என் உடம்பில் என்னென்னவோ மாற்றங்கள் எற்படுவது எனக்கு புரிந்தது. என் வயிற்றில் எல்லாம் கலங்குவது போல தோன்றியது. அதுவும் அடி வயிற்றில் சொல்ல முடியாத குறுகுறுவென்ற உணர்ச்சி கிளம்பி என்னை பாடாய் படுத்தியது.
அதே சமயம் அடுத்தது என்ன என்ற கேள்வி என் மனதில் எழுந்தது. அந்த படுபாவி தேவிகா நான் கேட்டப்போது சொல்லியிருந்தா நான் இப்படி விழிக்க மாட்டேனில்ல. இப்போ என்ன செய்றது..? ஆமா இதை நான் ஏன் யோசிக்கனும்..? என்ன இருந்தாலும் நான் அவருக்கு, அவர் எனக்கு என்றாகி விட்டது. இனி எல்லாம் அவர் இஷ்டம்தான் என்று நினைத்து அவர் முகத்தை என் மார்போடு அணைத்துக்கொண்டேன்.
என் மார்புகனிகளை சுவைத்தவர் என் வயிற்றில் முத்தமிட்டார். அருகில் இருந்த தொப்புளிலும் முத்தமிட்டார். என் பாவாடை நாடாவில் கையை வைத்தார்.
“ஐய்யோ..!! நாம் ஜட்டி போடாம வந்துட்டோமே..!!” என்று நான் குழம்பும்போது, அவர் கையை என் மீது இருந்து எடுத்துவிட்டு, என் அருகில் கைகளை பின் பக்கம் ஊன்றி உட்கார்ந்தார்.
நானும் ஒன்னும் புரியாமல் எழுந்து உட்கார்ந்தேன். என் வெற்று மார்பையும் என் மூச்சால் மேலும் கீழுமாக ஏறி இறங்கிக்கொண்டிருந்த முலைகளையும் கண் இமைக்காமல் பார்த்தவர், “பூங்கோதை, இதற்கு மேல் நாம் எல்லை மீறக்கூடாது. முதலிரவு அன்று என் மனைவி எப்படி கன்னி கழியாதவளாக இருக்கனும் என்று எதிர்பார்க்கிறேனோ, அதே போல என்னையும் சுத்தமாக அவளுக்கு கொடுக்கனும் என்பது என் ஆசை..!! அதனாலே இதற்கு மேல் நாம நம்முடைய முதல் இரவில் தொடரலாம்..!!” என்று சொல்லி எழுந்தார்.
அவர் நீட்டிய கையை பிடித்து எழுந்த நான் என் ஆடைகளை சரிப்பண்ணிக்கொண்டேன்.
மூன்று மாதங்கள் கழித்து, ஒரு நாள் எங்க வீட்டுக்கு முன் ஒரு வெள்ளை நிற அம்பாசிடர் கார் வந்து நின்றது. அதின் பின்னாலிருந்து ஒரு நடுவயது புருஷனும் மனைவியும் இறங்கினார்கள். இருவரின் கையிலும் பழங்களும் பூக்களும் இருந்தன.
காரின் டிரைவர் சீட்டிலிருந்து இனியமாறன் இறங்கினார். உள் அறையிருந்து பார்த்த எனக்கு ஆச்சரியம் தாங்க முடியவில்லை. அதோடு ஐயா சொன்ன வார்த்தைகள் அதிர்ச்சியை தந்தன.
“வாங்க மச்சான், எப்போ சிங்கப்பூரிலிருந்து வந்தீர்கள்..? வாம்மா தங்கச்சி, வாப்பா மாப்பிள்ளை..!!” என்று மூவரையும் உள்ளே அழைத்து வந்து கூடத்தில் உட்கார வைத்தார்.
அவர்கள் அடுத்து என்ன பேசுகிறார்கள் என்பதை உற்றுக்கேட்டேன்.
“நீங்க என்ன ஐயா, திடீருன்னு உன் பையனை உடனே இந்தியாவுக்கு அனுப்பு. ஆனா என் வீட்டு அனுப்பதே. ஊர் ஸ்கூல்ல வந்து மீட் பண்ண சொல்லு என்று சொல்லீட்டிங்க..!! நானும் அனுப்பி வச்சிட்டேன். போன மாதம் அவன் போன் பண்ணி, “நான் ஐயா பொண்ணைத்தான் கட்டிப்பேன், சீக்கிரம் வந்து ஏற்பாடு பண்ணுங்க..!!” என்று சொன்னான். பாவம் அவனுக்கு தெரியாதுல்ல, இவங்கதான் புருஷன் பெண்டாட்டி என்று நாம எப்போவோ முடிவு பண்ணிட்டோமுன்னு..!!”
“காலம் சரியா கூடி வந்துடுச்சி என்று நினைச்சேன். நாம அவங்களை ஃபோர்ஸ் பண்றத விட, அவங்களே சந்திச்சு இப்படி ஒரு முடிவுக்கு வரனும்தான் மாப்பிள்ளையை என் வீட்டுக்கு வர வேண்டாம் என்று சொன்னேன். உம்.. எல்லாம் நல்லப்படியா முடிஞ்சிடுச்சு..!!” என்று சிரித்தார் ஐயா.
“அதெல்லாம் சரி. நாங்க இன்னும் பொண்ணை பார்க்கலையே. அவளை வரச்சொல்லுங்க..!!” என்றார் என் வருங்கால மாமியார்.
நான் ஆடையணிந்து காப்பி கோப்பைகளை ஒரு தட்டில் வைத்து தலையை குனிந்தப்படி நுழைந்த போது, “ஆஹா..!! பையன் சரியாதான் செலக்ட் பண்ணியிருக்கான்..!!” என்று என் மாமானார் மெச்சுவது கேட்டது.
நான் ஓரக்கண்ணால் அவரை பார்த்தேன். அவர் கண்ணை சிமிட்டினார்.
கள்ளன்.. சிங்கப்பூர் கள்ளன்..!! இருக்கட்டும் பாத்துக்குறேன்..!! என்று மனதுக்குள் சொல்லி கொண்டேன்.