அம்மாவுக்கு ஆறுதலாக பாப்பா குடுத்தேன்!

அம்மாவத் தேடி பொன்னேன்ல, போன பாகத்தில…அப்புறம் என்ன நடந்திச்சுன்னு கேளுங்க). ஒரு வேளை பாத்ரூமில் இருக்கலாம் என்று நினைத்துக் கொண்டே அங்கே செல்ல, இப்போது கிட்சன் அறையின் கதவு மூடியிருந்தது. பொதுவாக சமையல் அறையின் கதவை யாரும் மூடுவதே இல்லை. சந்தேகத்துடன் கதவைத் தள்ள கதவு உள்புறமாகத் தாளிடப் பட்டிருந்தது. அங்கிருந்த ஜன்னல்களும் மூடியிருக்க…சந்தேகத்துடன் மெதுவாக ஜன்னலருகே ஊர்ந்து சென்று…லேசாக ஜன்னலைத் திறக்க…..

அங்கே மீண்டும் அம்மா, நேற்றுப் பார்த்த அதே கோலத்தில்…கால்களை நன்றாக விரித்து அமர்ந்து கொண்டு…கை விரல்களால் சேலைக்குள் எதோ செய்து கொண்டிருந்தாள். ஜன்னலின் வழியாக ஊடுருவிக் கொண்டிருந்த விளக்கின் ஒளியில் அவள் செய்து கொண்டிருந்தது நன்றாகத் தெரிந்தது. ஆனால் இன்று ஒரே ஒரு வித்யாசம்…வலது கையில்….நன்றாக உற்றுப் பார்க்க, அது நேற்று நான் அணிந்திருந்த வெளிர் நீல நிற சட்டை….அதனை மூக்கின் மீதும், முகத்தின் மீதும் லேசாக வருடிக் கொண்டு, மூச்சை இழுத்து, நன்றாக முகர்ந்து கொண்டிருந்தாள்.ு இடது கையால்…..இல்லை…. இடது கையில் எதையோ வைத்துக் கொண்டு தொடையின் நடுவில் உள்ளேயும் வெளியேயும் ஆட்டிக் கொண்டிருந்தாள். என்னவென்று மங்கிய ஒளியில் சரியாகாத் தெரியவில்லை. சிறிது நேரம் என்னை மறந்து உற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போது யாரோ என் தோளின் மீது கை வைக்க,

யார் அது……..

(இனி)

திரும்பிப் பார்க்கிறேன் அங்கே என் தோளில் கை வைத்தபடி என் அக்கா கீதா நின்றுகொண்டிருந்தாள். எனக்கு பக் என்று இருந்தது. என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல், திரு திருவென்று முழித்துக் கொண்டிருக்க…என்னை மெதுவாகக் கையைப் பிடித்துக் கொண்டு அங்கிருந்து சற்று தொலைவு அழைத்துச் சென்று..

“இந்த நேரத்தில இங்க என்ன பண்ற நவீ” என்று தலையை சற்று சாய்த்தபடி என்னைப் பார்த்துக் கேட்க…

“ஒன்னும் இல்ல….வந்து….பாத்ரூம்….போகலாம்னு வந்தேன்”

“அப்பறம், ஜன்னல்ல என்ன பாத்துட்டு இருந்தே”

“அது வந்து அம்மா…அம்மா, கையில” என்று எதையோ உளரிக் கொட்ட

“அம்மா கையில, கையில என்ன… கத்திரிக்கா வச்சிருந்தாங்களா இல்ல கேரட்டா” என்று கேட்டுக் கொண்டே குனிந்து என் வேஷ்டியில் அப்பட்டமாக, நீடிக்க கொண்டிருந்த என் ஆணுறுப்பை ஆச்சரியமாகிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் ஒரு நிமிடம் மூச்சு விட மறந்து, சிலைபோல் நின்றுகொண்டிருக்க, அவளே தொடர்ந்தாள்.

“நவீ….நீ இப்பத் தான பாக்குறே. ஆனா இது ரொம்ப நாளா நடந்திட்டு இருக்கு. நானே நெறைய வாட்டி பாத்திருக்கேன். நான் பக்கத்தில தூங்கும் போதே….. நான் நல்லா தூங்குறேன்னு நெனச்சிட்டு….அம்மா இந்த மாதிரி பண்றத கூட பாத்திருக்கேன். என்ன பண்றது நவீ, பாவம் அம்மா. நீ ஹாஸ்டல், காலேஜ், இப்ப…. வேலைக்குன்னு…வெளியூர் போயிட்டே. ஆனா நான், அம்மா கூடவே இருக்கேனே. எனக்கு எல்லாமே தெரியும் நவீ. எனக்கு வெவரம் தெரிஞ்சு நம்ம அப்பா, அம்மா கூட இருந்து நான் பாத்ததே இல்லை…நான் என்ன சொல்றேன்னு புரியும்னு நினைக்கிறேன்” என்று சொல்லி நிறுத்தினாள். எனக்கு அப்போதுதான் ஒரு டவுட் வந்தது…அப்படின்னா அக்காவுக்கு, அம்மா, என்னோட பேரைச் சொல்லிக்கிட்டே மாஸ்ட்ருபேட் பண்றங்கன்னு கூட தெரியுமா? …இப்போதும், நான் அமைதியா இருக்கிறதை பார்த்த அக்கா,

“என்ன நவீ பேசாம இருக்கே”

“ஒன்னும் இல்ல, ஆனா…வந்து…அம்மா என்னோட” என்று, எதையோ சொல்ல வந்து பாதியிலேயே நிறுத்த. அதைப் பார்த்த அக்கா,

“நீ என்ன சொல்ல வர்றேன்னு எனக்குப் புரியுது நவீ….பண்ணும் போது உன்னோட பேரச் சொல்றத கேட்டியா?”

“ஆமாக்கா….நேத்து நான் போட்ட சட்டையைத்தான் கையில வச்சிருந்தாங்க. இன்னிக்கு மட்டும் இல்லக்கா, நேத்தே அம்மா என் ரூம்ல இந்த மாதிரி பண்ணும் போது பாத்துட்டேன்”

“அதான், நான் காலைல உன் ரூமுக்கு வரும் போது, கையில புடிச்சி ஆட்டிக்கிட்டு இருந்தியா” என்று நான் எதிர்பாராத கேள்வியைக் கேட்டுவிட நான் திக்குமுக்காடிப் போனேன்.

“இல்லக்கா…..சாரி….எனக்கு தப்புன்னு தெரியும்” என்று தலையைக் குனிந்து கொண்டே சொன்னேன்.

“பரவாயில்ல நவீ…..எனக்குப் புரியுது….நீ அப்படிப் பண்ணலேன்னா தான் எனக்கு உன்மேல சந்தேகம் வந்திருக்கும்…நீ ஆம்பளயான்னு?… இப்ப எனக்கு அந்த சந்தேகமே! சுத்தமா! இல்ல” இதைச் சொல்லும்போது அவளது கண்கள், என் வேஷ்டிக்குள், என் தொடை வரைக்கும் நீட்டிக் கொண்டிருந்த என் ஆணுருப்பையே ஆராய்ந்து கொண்டிருந்தது. பின்பு மெதுவாகத் தலையை உயர்த்தி என்னைப் பார்த்தவள், குறும்பாகச் சிரித்தாள். அந்த நேரத்தில் கதவு திறக்கும் சத்தம் கேட்கவே …நங்கள் இருவரும் திடுக்கிட்டுத் திரும்ப, அம்மா கிச்சன் கதவை திறந்து வந்து கொண்டிருந்தாள்….அம்மாவின் கையில், நேற்று நான் அணிந்து கொண்டிருந்த சட்டை இருந்தது. எங்களை அந்த நேரத்தில் எதிர் பார்க்காத அம்மா திடுக்கிட்டு, என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் தவிக்க….அவள் தவிக்கும் தவிப்பு அவள் முகத்திலேயே அப்பட்டமாகத் தெரிந்தது. முகம் சிவந்து ஒரு நொடிக்குள்ளாக வேர்த்துவிட்டிருந்தது. அந்த நேரத்திலும் நான், அவளது களையான முகத்தை கவனிக்கத் தவறவில்லை…..அவளின் தவிப்பை உணர்ந்த அக்கா, சமாளிக்கும் விதமாக,

“ஏதோ சத்தம் கேட்ட மாதிரி இருந்தது….பூனையா இருக்குமோன்னு, நான் தான் தம்பியைக் கூட்டிட்டு வந்து பாத்தேன்” இதைக் கேட்கும் போதே அம்மா மெது மெதுவாக எங்களை நெருங்கி வந்திருந்தாள். நான் அதற்குள் பக்கத்தில் காய்ந்து கொண்டிருந்த டவல் ஒன்றை எடுத்து நீட்டிக் கொண்டிருந்த என் ஆணுறுப்பை மறைத்தேன். இதை பார்த்துக் கொண்டிருந்த அக்கா, லேசாகச் சிரித்தது அந்த மெல்லிய விளக்கொளியிலும் நன்றாகத் தெரிந்தது. அதற்க்கு மேல் நங்கள் எதுவும் பேசிக்கொள்ளாமல் எங்கள் அறைக்கு வந்து படுத்துக்க கொண்டோம்.

மறுநாள் காலை 7 மணி.

நன்றாகத் தூங்கிக் கொண்டிருந்தேன். அம்மா வந்து என்னை எழுப்பினாள். அவள் இன்னமும் குளித்திருக்கவில்லை என்று நினைக்கிறேன்…இருந்தாலும் மிகவும் அழகாகவே இருந்தாள். தலையில் கொண்டை போட்டிருந்தாள்….காலை எழுந்து அனைவருக்கும் சமையல் வேலை செய்ததன் காரணமாக முகம், முத்து முத்தாக வேர்த்திருந்தது. நேற்று அணிந்திருந்த அதே! நீல நிறச் சேலையில் காட்சி அளித்துக் கொண்டிருந்தாள். நான் அவள் முகத்தையே மெய் மறந்து பார்த்துக் கொண்டிருக்க..

“என்ன நவீ…அம்மாவை புதுசா பாக்கிற மாதிரி பாக்கறே….”

“ஒன்னும் இல்லம்மா…இன்னைக்கு நீ ரொம்ப அழகா இருக்கே”.

“ஏன் இத்தனை நாள் நான் அழகா இல்லையா”

“நீ எப்பவுமே அழகுதாம்மா…”

“ரொம்ப ஐஸ் வைக்காதே….இப்ப என்ன வேணும் உனக்கு காலையிலேயே இப்படி ஐஸ் வைக்கிறே.” எனக்கு நீ தான் வேண்டும் என்று மனசுக்குள்ளேயே நினைத்துக் கொண்டேன்.

“திரும்பவும் கனவு காணப் போயிடாதே….இன்னைக்கு மூணாவது நாள்….இலை வச்சி சோறு படைக்கணுமாம். 11 மணிக்கு போகணும். சாப்பிட்டு, குளிச்சி ரெடியாகு.” (இதைச் சொல்லும் பொது அம்மா…அப்பாவுக்கு என்பதை குறிப்பிடவே இல்லை…எனக்கு இது ஆச்சரியமாக இருந்தது)

󈫻 மணிக்கு தானம்மா. மணி 7 தான ஆகுது. இன்னும் கொஞ்ச நேரம் தூங்குறேனே”

“படைச்சிட்டு அப்படியே (அது பொள்ளாச்சி பாக்கத்தில இருக்கிற ஒரு ஃபேமஸ் ஆன அருவி) போய் அஸ்தியைக் கறைக்கணுமாம். நான் கேட்டேன்…. உங்க பாட்டி, சித்தி, அத்தை எல்லாரும் வர்றேன்னு சொல்லிட்டாங்க. நம்ம கார்ல எல்லாரும் போக முடியாது. அதனால ஒரு வேன் புடிக்கணும். வர்றதுக்கு சாயங்காலம் ஆயிடும் சாப்பாட்டுக்கு வேற சொல்லணும்… நெறய வேலை இருக்குப்பா” என்று அம்மா சொன்னவுடன் சரியென்று எழுந்து சீக்கிரமாகக் குளித்து சாப்பிட்டு விட்டு பொள்ளாச்சிக்கு புறப்பட, அப்போது அக்கா

“நவீ….நானும் உன்கூட வர்ரேண்டா….வீட்டிலேயே இருக்க போர் அடிக்குது டா” என்று சொல்ல. நாங்கள் இருவரும் எங்களது ஸ்விப்ட் டிசைர்ல் புறப்பட்டோம்…நாங்கள் காரில், ஊரை விட்டுத் தான் தாண்டி இருப்போம்….அக்கா என்னிடம்

“சரி நவீ….நேத்து நைட் அப்படி என்ன பாத்தே….ஒரு மாதிரி ஆயிட்டே போல” என்று சொல்லிவிட்டு அக்கா என்னுடைய பான்ட்ன் முன்புறம் பார்த்தாள். நானும் காரை ஒட்டிக் கொண்டே

“அக்கா….நீ வேற ஏன்கா….அத ஞாபகப் படுத்தறே…எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்குது”

“ஏன்….அம்மாவைப் பத்தி கேட்ட ஒடனே, சாருக்கு திரும்பவும் அது தூக்கிக்குமோ” என்று என்னைப் பார்த்து சிரித்துக்கொண்டே கேட்டாள்

“அக்காஆ…..”

“என்னடா.. அக்கா, நொக்கான்னுகிட்டு…அதான் நேத்து பாத்தேனே, ஆஆன்னு வாய பொளந்துட்டு இல்ல பாத்திட்டு இருந்தே. எனக்கு இப்ப நெனச்சாலும் என்னமோ பண்ணுதுடா…அம்மாடி….வேஷ்டியில எவ்வளவு பெரிய கூடாரம்”

“நீ வேற சும்மா இருக்கா….எனக்கே அம்மாவை நெனச்சா கஷ்டமா இருக்கு…..என்னன்னு தெரியலாக்கா, அம்மாவை அந்த மாதிரி பாத்ததுக்கு அப்புறம், எனக்கே ஒரு மாதிரியா இருக்கு, நான் அவங்கள தப்பான நோக்கத்தில பாக்கிறேனோன்னு….ரொம்ப கஷ்டமா இருக்குக்கா…ரெண்டு நாளா சரியா தூக்கம் கூட வரல”

“ஒரே அம்மா நெனப்பாவே இருக்கா….அம்மா இன்னும் செம்ம அழகா இருக்காங்க இல்ல….எனக்கே அவங்கள பாத்தா பொறாமையா இருக்கும் சில நேரம்…அப்பா!! என்ன அழகு அவங்க…இல்ல?”

“அக்கா….உனக்கு, என்னப் பாத்தா எப்படித் தெரியுது….ஏன் இப்படி ஓட்றே”

“அதில்லடா நவீ….அம்மா ரொம்ப பாவம்டா…..இவ்வளவு அழகையும் கொடுத்த ஆண்டவன், ஒரு நல்ல புருஷனக் கொடுக்கலையே…நீ காலேஜீக்கு, அப்புறம் வேலைக்கு போனதுக்கப்புறம், அம்மாவை விட்டு தள்ளியே இருந்திட்டே…ஆனா நான் அம்மா கூடவே இருந்திருக்கேன். அவங்க படர அவஸ்த்தையெல்லாம் பக்கத்தில இருந்து பாத்திருக்கேன்….இப்படி அம்மா இடத்தில வேற யாரவது இருந்திருந்தா….இந்நேரம் அவங்க அனுபவிச்ச கஷ்டத்துக்கு வேற யாரையாவது இழுத்துட்டு போயிருப்பாங்க.”

“உனக்கு ஞாபகம் இருக்கா….நீ +2 படிச்சிட்டு இருந்தே அப்ப…. அப்பா குடிச்சிட்டு வந்து அம்மாவை பெல்டால அடிச்சப்ப…நீ அப்பாவக் கீழ தள்ளி அவரை கன்னத்தில அடிச்சியே…ஞாபகம் இருக்கா, அன்னிக்கு நைட் அம்மா அழுதிட்டு இருந்தாங்க….நான் ‘ஏம்மா அழறீங்கன்னு’ கேட்டப்ப… ‘இந்தாளு பண்ற கொடுமைக்கெல்லாம் என்னைக்கோ நான் செத்துப் போயிருக்கணும்….இவரு அடிக்கிற கூத்துனால என்னால கடைல, தெருவில நிம்மதியா போகக் கூட முடியல. கண்டவனெல்லாம் என்னைப் பாத்து கண்ட படி பேசுறான்….அவனவன் சொல்ர வார்த்தையெல்லாம், காதிலயே கேக்க முடியல. ஆனா இன்னைக்குப் பாத்தியா என் செல்லக் குட்டி, நவீய….என்ன அடிச்சிட்டார்ன உடனே அவனுக்கு எவ்வளவு கோவம்….அப்படியே அவங்க அப்பா மேல பாஞ்சிட்டானே….எம் புள்ளைக்கு எம்மேல எவ்வளவு பாசம் தெரியுமா … உனக்காகவும் அவனுக்காகவும் தான் நான் உயிரோடவே இருக்கேன்’ – அப்படின்னு எங்கிட்ட புலம்புனது, எனக்கு இன்னமும் ஞாபகம் இருக்குதுடா நவீ” – இப்போது அவள் கண்கள் கலங்கி இருந்தது. குரலும் உடைந்திருந்தது. சிறிது இடைவெளி விட்டு, அக்காவே மீண்டும் தொடர்ந்தாள்..

“நான் மட்டும் ஆம்பளையா பொறந்திருந்தேன்னா…..அம்மாவை கட்டிப் புடிச்சி…அவங்க உதட்டிலே முத்தம் கொடுத்து…அப்படியே நாக்கை அவங்க வாய்க்குள்ள விட்டு சப்பி எடுத்திட்டு. அப்புறம், அவங்களோடத பிடிச்சி, பெசஞ்சிகிட்டே….அவங்க ட்ரெஸ்ஸ எல்லாத்தையும் அவுத்துட்டு…அம்மா மேல படுத்து…அவங்க போதும் போதும்னு சொல்ற வரைக்கும்…அவங்க இழந்த சொகத்தையெல்லாம் கொடுத்திருப்பேன்” என்று சொல்லியவளை, நான் திரும்பிப் பார்க்க….இதைச் சொல்லும் பொது அவளது கண்களில் வெறி இல்லை. அதீதமான காதலும் அன்பும் மட்டுமே தெரிந்தது. அவளே,

“நான் இப்ப உன்கிட்ட சொன்னதை எல்லாம் நீ அவங்களுக்கு செய்யணும் நவீ…உன்ன விட அவங்கள வேற யாராலும் நல்ல புரிஞ்சிக்கவோ, பாத்துக்கவோ முடியாது….அப்படியே இருந்தாலும் அவங்க ஒடம்புக்காகத் தான் வருவாங்க…நவீ, நான் உன்கிட்ட கெஞ்சிக் கேக்குறேன், செய்வியா நவீ… நம்ம அம்மாவுக்கு அந்த சொகத்த! நீ கொடுப்பியா நவீ”

“அக்காஆஆ………” அக்கா…அக்கான்னு தான் சொல்ல வருதே தவிர அதைத் தவிர வார்த்தை எதுவும் வரவில்லை. நான் காரை வேறு ஒட்டிக் கொண்டிருந்தேன்.

“என்ன நவி….செய்வியா”

“உன்கிட்ட சொல்றதுக்கு என்னக்கா….இதுக்கு முன்னாடி அம்மா மேல எனக்கு அந்த மாதிரி எண்ணம் வந்ததே இல்ல….அனா அன்னிக்கு, அவரு இறந்த அன்னிக்கு அம்மா என்னைக் கட்டிப் புடிச்சாங்க தெரியுமா…அன்னியில இருந்து எல்லாமே மாறிப் போச்சு…அவங்க உடம்பு, அழகு, அவங்க கிட்ட இருந்து வந்த வாசனை….அப்புறம்….எல்லாமேக்கா. எப்படின்னு எல்லாம் சொல்லாத தெரியல, ஏன்னும் சொல்லாத் தெரியல… ஆனா அவங்க மேல எனக்கு ஆசை வந்திருச்சு. அதுக்கு அப்புறம் அவங்க மாஸ்ட்ருபேட் பண்ணத பாத்ததுக்கு அப்பறம் என்னால கண்ட்ரோலே பண்ண முடியல. ஒரு பக்கம் இது ரொம்பத் தப்புன்னு வேற தோணுது”

“நவீ…தப்பு சரின்னெல்லாம் எதுவும் கிடையாது….ரெண்டு மனசு ஒத்துப் போச்சுன்னா எதுவுமே தப்பு கிடையாது. உனக்கும் அம்மாவைப் பிடிச்சிருக்கு அம்மாவுக்கும் உன்னைப் பிடிச்சிருக்கு. அப்புறம் என்ன நவீ…….. ஒரு நாள், நான் என்னோட friend வீட்டுக்கு போயிட்டு வந்தேன்…வெளிக் கதவு தப்பா போடவே இல்ல. உள்ள வந்து அம்மாவைப் பாக்கிறேன் அம்மா எங்கயும் இல்ல. அப்ப, உள்ள ரூம்ல இருந்து ஏதோ சத்தம் கேட்டது…கதவு மூடி இருக்க, ஜன்னல் வழியா பாத்தேன்…..அம்மா கட்டில்ல படுத்துக்கிட்டு, உன்னோட shirt, pant ரெண்டையும் ஒரு தலகாணிக்கு போட்டிருந்தாங்க….அம்மாவோட சேலை, இடுப்புக்கு மேல தூக்கி இருந்தது. அந்தத் தலைகாணி மேல குப்புறப் படுத்துக்கிட்டு…..

‘நவீ…நவீவீ….என் செல்லக் குட்டி….குட்டிப் பையா…நான் பெத்த சிங்கமே…அம்மாவை உனக்கு அவ்வளவு பிடிக்குமாய்யா….அன்னைக்கு அப்பா என்ன அடிச்சிட்டாருன்ன உடனே, உனக்கு எவ்வளவு கோவம் வந்துச்சி….அம்மா கிட்ட வாப்பா….செல்ல குட்டி…அப்படித்தான் அம்மாவை இழுத்துப் போட்டு குத்துப்பா….அம்மாவுக்கு சொகம்மா இருக்கு நவீ….அது நீ வந்த வழி தான்….கூச்சப்ப படாம உள்ள போ….இன்னும் நல்லா….அப்படிதான். சின்னப் புள்ளைல குடிச்ச மாதிரி திரும்பவும் அம்மாகிட்ட பால் குடிப்பா….ம்ம்ம்…குடிச்சிக்கிட்டே கீழ குத்து நவீ… பண்ணு நவீ’

அப்படின்னு சொல்லிக்கிட்டே அவங்களோட விரலால உள்ள விட்டு பன்னிட்டு இருந்தாங்க தெரியுமா…. அன்னைக்குத்தான் முதல் முதலா அம்மா மாஸ்ட்ருபேட் பண்ணதப் பாத்தேன்…அதுக்காப்புறம் நெறைய வாட்டி பாத்திருக்கேன்…. உன்னோட மடிச்சு வச்சிருக்கிற ட்ரெஸ்ஸ அம்மா அன்னிக்கு தொவச்சாங்கன்னா…. அதுக்கு முந்தின நாள் நைட் ஈரம் பண்ணிருக்காங்கன்னு அர்த்தம். இப்ப புரியுதா நான் இத ஏன் கேக்கறேன்னு” என்று அக்கா நீண்டதொரு விளக்கத்தை தர, எனக்கு இப்போது அவள் விவரித்த, அம்மாவுக்கு என்மீதிருந்த காதல், காம சம்பவங்களால், என் ஆணுறுப்பு நான் அணிந்திருந்த ஜீன்சை முட்ட, அது தொடை வரைக்கும் நீட்டி ஜீன்ஸில் மேடிட்டிருந்தது. அக்காவும் அதை பார்த்துவிட்டாள்.

“அக்கா, நீ சொல்றது எல்லாம் சரிதான். ஆனாலும் இத எப்படிக்கா அம்மா கிட்ட போய் கேக்கறது. நமக்கு ஆசை யார் மேல வேணாலும் வரலாம். அது நமக்குள்ளேயே இருக்கிறவரை எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை. ஆனா இதை அவங்க கிட்ட கேட்டு, அம்மா என்னத் தப்பா நெனச்சிட்டாங்கன்னா என்ன பண்றது. எனக்கு, அம்மா மேல உண்மையான பாசமும் அன்பும் இருக்கு….நான் ஒருவேளை, இதை அவங்க கிட்ட கேட்டு…..’அவங்க உடம்பு மேல தான்’ எனக்கு ஆசை இருக்குன்னு, தப்பா நெனச்சிட்டா என்ன பண்றதுக்கா….எனக்கு ஒரே குழப்பமா இருக்குது”

” நீ சொல்றது சரிதான் நவீ….ஆனா இதே மாதிரி அவங்களும் யோசிச்சி தான் பேசாம இருக்காங்கன்னு தோணுது. இல்லேன்னா அவ்வளவு ஆசையா வச்சிட்டு பேசாம இருப்பாங்களா. எதாவது அப்படி இப்படின்னு மூவ் பண்ணி இருப்பங்களே. ஆனாலும் நவீ, இந்த டெட் லாக்அ பிரேக் பண்றது உன் கைல தான் இருக்கு. நீதான் முதல்ல மூவ் பண்ணனும். அப்படி உன்னத் தப்பா நெனச்சாலும் பரவாயில்லை….அவங்க சந்தோஷத்துக்காக, நீ இதக் கூட பண்ணக் கூடாதா… எது எப்படி இருந்தாலும் அவங்களுக்கு உன்னைப் பத்திப் புரிய வைக்க நெறைய டைம் இருக்கு நவீ. முதல்ல நீங்க ரெண்டு பேரும் சேரனும்….மீதியெல்லாம் அப்புறமா பாத்துக்கலாம்.” (எனக்கு ரேஷ்மா சொன்னது தான் இப்போது ஞாபகத்துக்கு வந்தது…எவ்வளவு பெரிய தீர்க்க தரிசி அவள். இதையே தான் அவளும் சொன்னாள் ).

“எனக்குத் தெரியலக்கா…நா அவங்க கிட்ட எப்படிப் பேசி, எப்படிப் புரிய வைக்கப் போறேன்னு”

“அவங்க உனக்கு அம்மான்னா….நான் உனக்கு அக்கா தான நவீ….அவங்க கிட்ட ஆரம்பிக்கிறது கஷ்டமா இருந்ததுன்னா….என்கிட்டயும் அது மாதிரி தானே”

“நீ என்ன சொல்ல வர்றேக்கா…எனக்கு ஒன்னும் புரியல”

“ஒரு நிமிஷம் கார ஓரமா நிறுத்து” என்று சொல்ல. நானும் ரோட்டை விட்டு இறங்கி, காரை ஒரு ஓரமாக மரத்தின் கீழே நிறுத்தினேன். முன் சீட்டில் அமர்ந்திருந்த அக்கா இறங்கி பின் சீட்டிற்கு சென்றாள். என்னையும் பின் சீட்டிற்கு வரச் சொன்னாள். நான் எதற்கு அழைக்கிறாள் என்ற குழப்பத்துடன், பின் சீட்டின் கதவைத் திறந்து உள்ளே செல்ல, சற்றும் தாமதிக்காமல் என் மீது பாய்ந்தவள், என் உதட்டின் மீது அவள் உதட்டைப் பதித்தாள்….பின்பு என்னை ஆக்ரோஷமாக முத்தத்தமிடத் தொடங்கினாள். என் கீழ் உதட்டைக் கடித்து உறிஞ்சினாள்…வலுக்கட்டாயமாக என் வாய்க்குள் அவளது நாக்கை நுழைத்தவள் என் எச்சில் முழுவதையும் உறிஞ்சிக் கொண்டே, மெதுவாக கையை கீழே இறக்கி, என் பேன்டை முட்டிக் கொண்டிருந்த, என் ஆண்மையைக் கையில் பிடித்தாள். பிடித்தவள் அதிர்ந்து போய் சற்று விலக…

“நவீ… பேண்டுக்குள்ள உருட்டுக் கட்டை எதுவும் மறச்சி வச்சிருக்கியா” என்று சீரியஸாக கேட்க

“இல்லக்கா……அக்கா வேண்டாம் இது காரு, காலைல வர்ற போற யாரவது பாத்திருவாங்க”என்று நான் சொல்ல, நான் சொன்ன முதல் வார்த்தையைத் தவிர, வேறு எதையும் காதில் வாங்கியதாகவே தெரியவில்லை.

“அப்ப, இது உருட்டுக் கட்டை இல்லையா” என்று கேட்டுவிட்டு, முகம் சிவக்க…அதீத ஆர்வத்துடன், எதை பற்றியும் கவலைப் படாமல், என் உருட்டுக் கட்டையை பேண்டின் மேலாக உருவிக் கொண்டிருந்தாள்.

“அக்கா….ப்ளீஸ் சொன்னா கேளு இங்க வேண்டாம். தெரிஞ்சவங்க யாரவது பாத்திடுவாங்க…ப்ளீஸ்க்கா. ஏன்கா, திடீர்னு என்னாச்சி உனக்கு”

“நவீ…இப்ப அக்காவை நீ தப்பா நெனச்சிக்கிட்டியா”

“சத்தியமா….உன்னத் தப்பா நினைக்கலக்கா”

“அக்காவை உனக்கு புடிக்கலையா”

“இல்ல….உன்னை எனக்கு ரொம்பப் பிடிக்கும். எப்பவுமே நீ என் செல்ல அக்காதான். இப்ப ஏன்கா இதைக் கேக்குறே”

“இப்ப நா உனக்கு பண்ணேனே…இதே மாதிரி தான், நீ அம்மாவுக்கு பண்ணனும். நீ எப்படி என்னைத் தப்பா நினைக்கலையோ, அதே மாதிரி அம்மாவும் உன்னைத் தப்பா நினைச்சுக்க மாட்டாங்க”

இப்போதும் அக்காவின் கை என் ஆணுறுப்பை தடவுவதை நிறுத்தவில்லை. மெதுவாக பேண்டின் மேலாக வருடிக் கொண்டே இருந்தாள்.

“இதை எனக்கு புரிய வைக்கத்தான் இந்த மாதிரி பண்ணியக்கா…..நான் வேற என்னோவோன்னு நெனச்சிட்டேன்”

“என்ன நெனச்சே….எனக்கு உன் மேல ஆசை வந்திடுச்சின்னா”

“சாரிக்கா…..அப்படிதான் நினச்சேன். என்னை மன்னிச்சிடு”

“சாரி எல்லாம் சொல்ல வேண்டாம் நவீ….எனக்கும் உன் மேல ஆசைதான்…கொள்ளை ஆசை. அம்மா உன் மேல ஆசைப் படுறதுக்கு முன்னாடி இருந்தே. உனக்கு அது புரியவே இல்லையாடா நவீ…அம்மா மேல இருக்கிற ஆசையில அக்காவை மறந்துட்டே. அப்படித்தானே”

இதைச் சொல்லும் பொது அவள் கண்கள் கலங்கி இருந்தது. என் பேண்டில் இருந்து அவளது கையை எடுத்து விட்டு, கண்களில் கண்ணீர் வழிய, காரின் பின் சீட்டை விட்டு இறங்கி, முன்னாள் சென்று அமர்ந்து கொண்டாள். நானும்..என் உறுப்பு சற்று டென்ஷன் குறைய காத்திருந்துவிட்டு முன்னாள் சென்று அமர்ந்து, காரைக் கிளப்பினேன். நானோ, அக்காவோ எதுவும் பேசவில்லை. அக்காவின் மேல் உண்மையிலேயே பரிதாபப் பட்டேன். இப்போது பொள்ளாச்சியை நெருங்கி விட்டிருந்தோம்.

பொள்ளாச்சியில், முன்தினமே உணவு ஆர்டர் செய்திருந்த ஹோட்டலை அணுக… அவன், அரை மணி நேரம் கழித்து வந்து எடுத்துக் கொள்ளச் சொன்னான். அதற்க்குள் நங்கள் ஒரு இன்னோவா காரையும் புக் செய்து விட்டு, இன்னோவா கார் எங்களை பின் தொடர ஹோட்டலுக்கு வந்து சாப்பிட்டு கேரியரை என் காரின் டிக்கியில் ஏற்றிக் கொண்டோம். அங்கிருந்து புறப்படும்போது மணி காலை 9.15.

இப்போது, அக்கா என் நினைவு முழுவதையும் அடைத்திருந்தாள். அவளுக்கு மட்டும் என்ன குறைச்சல். அம்மாவின் குணத்திற்கு சற்றும் குறைவில்லாதவள். மிக அழகானவள். வசீகரமான முகம். அம்மாவை விட சற்று நிறம் குறைவு. இருந்தாலும்…அழகான அடக்கமான முன்புறங்கள்…அம்மாவை போலவே எடுப்பான…எனக்கு மிகவும் பிடித்தமான பின்புறங்கள்….என்று அம்மாவின் அழகுக்கு சற்றும் குறைவில்லாதவள், அக்கா

இப்படி நினைத்த படி, காரை ஒட்டிக் கொண்டே அவளைத் திரும்பிப் பார்க்க…அவளது களையான முகத்தில் சொக்கிப் போனேன். நான் எதுவும் சொல்லாத போதும், என் கண்கள் அனிச்சையாக….அக்காவின் முலைப் பந்துகளை நோக்கி இறங்கியது….அந்தக் கண்கள் என் சொல்லை மீண்டும் கேளாமல் அங்கிருந்து இறங்கி, அவள் அமர்ந்திருந்த சீட்டின் கீழே நசுங்கி, சேலையில் இருந்து வெளியே வரத் துடித்துக் கொண்டிருந்த அந்தக் குண்டிக் கோளங்களை குறிவைத்தது. தற்செயலாக மீண்டும் ஏறிட்டு அவள் முகத்தை நோக்க, இப்போது அவளும் என்னை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்….அக்காவின் கண்களிலும் அதே ஏக்கம் தெரிந்தது. நான் அவளின் உடலை மேய்வதைக் கண்டவள்….கோபங்கள் எல்லாவற்றையும் காற்றில் பறக்க விட்டுவிட்டு, என்னைப் பார்த்து புன் முறுவல் புரிந்தாள். எனக்கு அப்பாடா என்றிருந்தது.

இப்போது நான், காரை சாலையின் ஓரமாக நிறுத்திவிட்டு…காரில் இருந்து கீழே இறங்கி, பின்னால் வந்து கொண்டிருந்த இன்னோவா டிரைவரிடம், வீட்டு அட்ரெஸ்ஸை சொல்லி, முன்னாள் போகச் சொல்லி விட்டு…..காரின் பின்புறமுள்ள சீட்டில் சென்று அமர்ந்தேன். அக்காவைப் பார்க்க அவள் பின்னால் திரும்பி ‘என்ன’ என்பது போல கண்களாலேயே சைகை செய்தாள்…

“அக்கா இப்படி பின்னாடி வாயேன்” என்று அவளை அழைக்க அவளும் சிரித்துக் கொண்டே

“நவீ..டைம் ஆயிடிச்சு….வந்து காரை எடு வீட்டுக்குப் போகணும்” என்று அதே குரும்புச் சிரிப்புடன் என்னைப் பார்த்துச் சொல்ல

“அக்கா, பிளீஸ்க்கா….உன்கிட்ட ஒரு முக்கியமான விஷயம் சொல்லணும்” என்று சொல்ல. அவள் கன்னங்கள் சிவக்க, வெட்கிச் சிவந்தபடி, இறங்கி பின் சீட்டில் நுழைய…இப்போது நான் அக்காவின் மேல் பாய்ந்தேன். அவளது மெல்லிய ஆரஞ்சு சுளை உதடுகளை என் உதட்டால் கவ்வினேன்…இப்போது எனக்கு காமத்தோடு, அதீதமான காதலும் சேர்ந்துகொள்ள. அதையெல்லாம் முத்தத்தின் வாயிலாக அவளுக்கு உணர்த்திக் கொண்டிருந்தேன்….5󈻢󈻧 நிமிடங்கள், முழுமையாக இருவரும் முத்தத்தில் திளைக்க….அவள் இப்போது மூச்சு விட, என் உதட்டில் இருந்து அவளது உதட்டை விடுவித்துக் கொண்டாள்….மூச்சு வாங்கிக் கொண்டே, நான் சொன்ன அதே டையலாக்கை…வரி மாறாமல் அப்படியே திரும்பிச் சொன்னாள்.

“நவீ ….ப்ளீஸ் சொன்ன கேளு, இங்க வேண்டாம். தெரிஞ்சவங்க யாரவது பாத்திடுவாங்க…ப்ளீஸ். ஏண்டா, திடீர்னு என்னாச்சி உனக்கு” இதைச் சொல்லும் பொது அவளது முகத்தில், டன் கணக்கில் சிரிப்பும், குறும்பும் நிறைந்திருந்தது. இப்போது, நான் அவளிடம்

“இப்ப நா உனக்கு பண்ணேனே…இதே மாதிரி, அம்மாவுக்கும் நான் பண்ணட்டுமா. நீ எப்படி என்னைத் தப்பா நினைக்கலையோ, அதே மாதிரி அம்மாவும் என்னைத் தப்பா நினைச்சுக்க மாட்டாங்கல்ல” என்று அவள் சொன்னதை திருப்பி அவளுக்கே சொல்ல…..அவள் முகத்தில் வெட்கம் லிட்டர் லிட்டராக வழிந்தது….இப்போது எனது வலது கையை, அக்கா அணிந்திருந்த சேலைக்கு மேலாக…அவளின் தொடைகளில் ஊர்ந்தபடி, அக்காவின் பெண்மை இருக்கும் இடத்தை நெருங்க….

“நவீ…..இதுக்கெல்லாம் இப்ப நேரம் இல்ல. பொறுமையா வீட்டுக்கு பொய் பாத்துக்கலாம்” என்றவளை மீண்டும் கட்டி அணைத்து, உதட்டில் முத்தமிட்டுவிட்டு அங்கிருந்து கிளம்பி வீடு வந்து சேர்ந்தோம்…