ஏய்.. சாப்பிட போகலாம் எழுந்திரிடி…! என்ற கீர்த்தனாவின் குரலை கேட்டு மூழ்கியிருந்த வேலையிலிருந்து விடுபட்டு நிமிர்ந்தேன். அவள் சாப்பாட்டு கேரியருடன் நிற்பதை பார்த்து
மணி ஒன்றாகிவிட்டதா….? என்றபடி திறந்திருந்த கோப்புகளை ஒவ்வொன்றாக கணினியில் மூட,
”வேலைக்குள் நுழைந்துவிட்டால் உனக்குதான் உலகமே மறந்துவிடுமே..! என்றவாறு என் நாற்காலிக்கு பின்னால் உள்ள கப்போர்டை திறந்து என் கேரியரையும் எடுக்க பின் இருவரும் லன்ச் ரூமை நோக்கி நடந்தோம். முன்னால் நடந்த அவளின் உடல் அசைவை பார்த்ததும் மனம் தானாக ரசிக்க தொடங்கியது. என்னைவிட ஒருவயது மட்டுமே குறைவான கீர்த்தனா அழகில் சிற்பம் போன்றவள்.
சுருள் கூந்தலும் ரோஜாபூவை ஒத்த இதழ்களும், சிரிக்கும் போது பளீரென ப்ரகாசிக்கும் பற்களும், வழு வழுவென தந்தம் போன்ற மூக்கும், நீள்வட்ட முகமும், அதில் படபடக்கும் கறிய கண்களும், சற்று உயரமான அவள் உடலின் அகன்ற தோள்களும், பார்க்கும் எந்த கண்களையும் சுண்டி இழுக்கும் எடுப்பான முலைகளும் என சொல்லிகொண்டே போகலாம். வேலையில் சேர்ந்து இவளை முதன் முறையாய் பார்க்கும் வரை நான் தான் அழகி என்ற ஒரு இறுமாப்பு மனதின் ஓரத்தில் இருந்தது என்னவோ உண்மைதான்.
அதனால் ஆபீஸில் இருந்தவர்கள் இவளிடம் அதிகமாய் ஜொள் விடுவது எனக்கொன்றும் வியப்பளிக்கவில்லை. பணியில் சேர்ந்ததும் வேலை சம்மந்தமாக அவ்வப்போது வரும் பல சந்தேகங்களை என்னிடம் அடிக்கடி வந்து கேட்க நானும் பொறுமையாக விளக்கமளிக்க இருவரும் நெருங்கிய தோழிகளானோம். இத்தனை அழகிருந்தும் செவ்வாய் தோஷம் என ஜாதகம் சரியாக அமையாததால் திருமணம் கூடிவராமல் மிகவும் கஷ்டபட்டு கொண்டிருந்தாள். பெற்றோர்களோ இவளுக்கு பின்னால் இருக்கும் பெண்ணை நினைத்து எப்படிபட்ட மாப்பிள்ளையாயிருந்தாலும் முடித்துவிட முனைந்துகொண்டிருந்ததுதான் இவளுக்கு மிகவும் வேதனையளித்தது.
அவளுக்கு அப்படியென்றால் எனக்கோ திருமணமாகியதால் வேதனையில் இருந்தேன். பெண்பார்க்கும் போதே என் மாமியாரின் சிடு சிடு மூஞ்சியை பார்த்து பயந்து போய் அம்மாவிடம் கூற அதேல்லாம் ஒன்றுமில்லை நீயாக கற்பனையை வளர்த்துகொள்ளாதே…! என அடக்கிவிட்டாள். திருமணமாகி ஒரு மாதத்திற்கு பின் சிறு சிறு விஷயத்திற்கெல்லாம் குறைகண்டு பிடிக்கதொடங்கினாள். ” வேலைக்கு போகிறோம் என்கிற திமிரு உனக்கு……! என எதற்கெடுத்தாலும் குத்தி காட்டி திட்டுவாள். ஆனால் சம்பளத்தைமட்டும் குரங்கு திண்பண்டத்தை பிடுங்கி செல்வது போல் பிடுங்கிகொள்வாள். இதையெல்லாம் நான் பெரியதாய் எடுத்துகொள்வதுமில்லை வருத்தப்பட்டதுமில்லை, ஆனால் இரண்டு வருடங்களாய் இன்னும் குழந்தையில்லை என்பதால் இப்போது அவள் விஷ்வரூபம் எடுத்து ராட்ஷசி போல் ஆடுவதை என்னால் தாங்கிகொள்ளமுடியவில்லை. கணவரோ முதலில் ஏனோதானோவென என்பக்கம் இருந்தவர் இப்போது முழுமையாய் அம்மாவின் பக்கம் பேசுவது மிகவும் வேதனையாய் இருந்தது.
சாப்பிட்டதும் இருவரும் அலுவலகத்தின் பின்னால் உள்ள மரத்தடிக்கு வந்து அமர்ந்தோம். இதுவரை ஆபீஸ் விஷயங்களை பற்றி பேசிய நாங்கள் இப்போது தனிமைக்கு வந்ததால் அவளிடம் சரி நேற்று வந்த மாப்பிள்ளை எப்படி…? என கேட்டேன்.
ஊம்….! கல்யாணராமன் கமலஹாசன் மாதிரி இருந்தான்…..! அதாவது பரவாயில்லை மனிதனுக்கு இரண்டாவது கல்யாணம் என தோன்றுகிறது ஏனென்றால் வயது நாற்பது இருக்கும்…..!
என் நிலையை பார்த்தும் நீ திருந்தவில்லையா…..? புற அழகை பார்க்காதேடி….. நல்லகுணம் இருக்கானு பாரு அதுதான் சந்தோஷமான வாழ்க்கை..!
நான் ஒன்னும் அதுக்காகவெல்லாம் மறுக்கவில்லை…இத்தனை வயதிலும் வேலைக்கும் போகாமல் சொந்தமாய் தொழிலும் செய்யாமல் …..ரிட்டையர்ட் ஆன பிறகும் வேலைக்கு போய் வரும் அப்பாவின் சம்பளத்தில் வாழ்கிறான். ”ஏன் வேலைக்கு போகவில்லைனு நான் கேட்டதற்கு அதான் நீ வேலைக்கு போறயல்ல”னு ஏதோ கல்யாணம் ஆகிவிட்டதுபோல் சொல்றான்.
”என்ன செய்யறது…. இந்த செவ்வாய் தோஷம் உச்சிக்கும் கொண்டுபோகும் சில சமயம் பாதாளத்திற்கும் கொண்டுபோகும்னு சொன்னது சரிதான் …!” என அங்கலாய்த்தேன்.
அதெல்லாம் ஒன்றுமில்லை இதெல்லாம் நாமா நமக்கு விதிச்சிகிட்ட விலங்கு நினைக்கிறேன். நல்ல மாப்பிள்ளை வந்தபோதெல்லாம் வெட்கத்தை விட்டு நானே அப்பவிடம் எப்படியெல்லாம் கெஞ்சியிருப்பேன்….அதுமட்டுமா மாப்பிள்ளை வீட்டுகாரங்களே பலமுறை வந்து தோஷமெல்லாம் ஒன்னும் பாக்காதீங்க அதுக்கு பரிகாரம் பண்ணிக்கலாம்…பெண்ணை மகனுக்கு ரொம்ப பிடித்துவிட்டது …சரினு சொல்லுங்க…!” என்று கேட்டபோது எப்படியெல்லாம் விரட்டியடித்தார் என்றாள்.
“ஏய்….! அந்த சுகுமாரை வைத்துதானே பேசுகிறாய்…! ”உண்மையாலுமே நல்ல வரன்தான் !
ஊம்…. பேசி என்ன பண்ணறது அவருக்குதான் இப்ப கல்யாணமாகி ஆறு மாதமாகிறதே…! சரி விடு உன் ஹிட்லர் என்ன சொல்கிறாள்…?
ஆமா…உன் பேச்சை கேட்டுகிட்டு அவளிடம் அவருக்கு மெடிக்கல் செக்கப் பண்ணி பாக்கலாமேனு போனவாரம் சொன்னதுதான் இப்ப உச்சகட்டத்துல ஆடுரா….! தன் மகனுக்கு வேறு கல்யாணம் செய்து வைக்கபோறதா குண்டை தூக்கி போடுகிறாள். என்ன செய்யறதுனு எனக்கு ஒன்றும் புறியவில்லை.
உன்னை மாதிரி ஒரு ஸாப்ட் கேரக்டர் உள்ள பெண்ணை நான் பாத்ததேயில்லை….! உன் மாமியா எதை திட்டினாலும் தலையை குனிந்துகொண்டு நீ நிக்கறதுதான் பெரிய தப்பே கவலையே படாதே உன்னை மீறி ஒன்றும் அவர்களால் செய்யமுடியாது.
அதுக்கில்லை அவர் இப்போதெல்லாம் என்னுடன் சரியாய் பேசுவதுகூட இல்லை. மூனு நாலு மாசம் பாப்போம் இல்லைனா வேற கல்யாணம் பண்ணிகிறேன் என்று அம்மாவிடம் சொல்வதை நானே காதால் கேட்டேன்.
சிறிது நேரம் யோசித்தவள் பின் சங்கீதா எனக்கு ஒரு ஐடியா …!
என்ன…?
2
நாளை நாம் ஒரு ஹாஸ்பிடலுக்கு சென்று உனக்கு டெஸ்ட் பண்ணிவரலாம், அதன் பின் மற்றதை பேசலாம் என்றாள். அதே சமயம் நேரமாகிவிடவே இருவரும் பணியிடத்திற்கு கிளம்பினோம்.
அடுத்த நாள் ஹாஸ்பிடல் சென்று செக்கப் செய்துகொள்ள ரிசல்ட் இரண்டு நாளைக்கு பின் வந்து வாங்கிகொள்ள சொன்னார்கள். அதன்பின் இருவரும் காலியாய் வந்த பஸ்ஸை பிடித்து அலுவலகத்திற்கு பயணித்தோம்.
நான் பொதுவான விஷயங்களை பற்றி பேசிவர அவள் அன்றைய செய்தித்தாளை படித்தபடி வந்தாள். எனக்கு எரிச்சல் வர …இந்தமாதிரி பஸ்ஸில் ஏறிய பின் படிப்பது துளியும் பிடிக்கவில்லை என்றவாரு பேப்பரை பிடுங்க
ஏய்….இருடி சங்கீதா உனக்கு ஒரு முக்கியமான செய்தி இருக்கு பார் என்றபடி அதை காட்டினாள்.
அதுவொரு விளம்பர செய்தி….உங்களுக்கு தொழிலில் அடிமேல் அடியா…வியாபாரத்தில் நஷ்ட்டமா…புதுவீட்டில் எப்போதும் சண்டையா நிம்மதியின்றி தவிக்கிறீர்களா…… தீராத நோயால் அவதிபடுகிறீர்களா….. திருமணம் கூடிவரவில்லையா…..குழந்தை பாக்கியம் இன்றி தவிக்கிறீர்களா…..என மேலும் சிலவற்றை குறிப்பிட்டு…….இதுபோன்ற பிரச்சனைகளில் இருந்து வெளிவரமுடியாமல் தவிக்கிரீர்களா…. ….உடன் ஸ்வாமிகளை அணுகி ஆசிபெற்று தகுந்த பரிகாரம் செய்துகொள்ளுங்கள்…. அடுத்த இருபது நாளில் பலனை காணலாம் என அச்சிட்டிருந்தார்கள்.
… வரும்போது உங்கள் ஜாதகத்தை கண்டிப்பாக கொண்டுவர வேண்டும் என குறிப்பிட்டு கீழே அர்த்தானந்தா ஸவாமிகள் என்று முகவரி தரப்பட்டு இருந்தது.
என்னடி நீயா இதை நம்புகிறவள்…?
அப்படியெல்லாம் ஒன்றுமில்லை ஜாதகம் என் வாழ்க்கையை மிகவும் பாதித்ததால்தான் விரக்தியில் அப்படி சொன்னேன்.
இதெல்லாம் ஏமாற்றி பணம் பறிக்கும் வேலையோ என தோன்றுகிறது….! என சொல்லிவிட்டு ரிசல்ட் எப்படி வருமோனு மனம் திக் திக் என அடித்துகொள்கிறது என்றேன்.
கவலைபடாதே நல்லபடியாதான் வரும்…! அப்படியே நெகட்டிவா வந்தாலும் அதற்கென வைத்தியம் இருக்கிறது என்றாள்.
இருவரும் அலுவலகத்தை அடைந்து வேலை பார்க்க தொடங்கினோம். என்றைக்கும் இல்லாமல் என் மனம் இன்று ஏனோ வேலையில் லயிக்காமல் அந்த செய்தியை சுற்றி சுற்றியே வந்தது. ஒருமுறை பரிகாரமும்தான் செய்து பார்கலாமா…? எவ்வளவுதான் விஞ்ஞானம் வளர்ந்தாலும் மனம் என்ற குரங்கு இதுபோன்ற விஷயங்களில் ஏன் இப்படி நம்பிக்கை கொள்கிறது என தெரியவில்லை…! இறுதியில் அதையும்தான் செய்து பார்த்துவிடுவது என்ற எண்ணம் வலுத்துவிட, கீர்த்தனாவின் டேபிலுக்கு சென்றேன். என்னை பார்த்துமே
” பரிகாரம் செய்யவது என முடிவுசெய்துவிட்டாய்… அதுதானே…! என்றாள் மெதுவாக
எப்படி தெரிந்துகொண்டாய்…?
உன்னோட தோழி எனக்கு தெரியாதா…!
சரி பேப்பரை கொடு முகவரி வேண்டும் …!
இரு….. என பேப்பரை எடுத்து கொடுக்க, முகவரியை நன்றாக பார்த்தேன். என்னடி செங்கல்பட்டுக்கு பக்கத்தில் இருக்கும் போலிருக்கு. சரி நீயும் நாளைக்கு லீவுபோட்டுவிட்டு என்னுடன் வாயேன் உன் செவ்வாய் தோஷத்திற்கும் பரிகாரம் பண்ணிக்கலாம் என்றேன். சிறிது யோசித்தவள் பின்
இதுவும் நல்ல யோசனைதான் ….! சுகுமாரின் அம்மா கூறியதிலிருந்து எனக்கும் அப்படியொரு எண்ணம் கொஞ்சம் இருக்கிறது…….! என்றாள்
அடுத்தநாள் இருவரும் அலுவலகம் செல்வதாய் வீட்டில் கூறிவிட்டு அர்த்தானந்தா ஸவாமிகளின் குடிலை நோக்கி பயணித்தோம். அது மெயின் ரோட்டிலிருந்து உள்ளே இரண்டு மைல் தள்ளி தனியாக இருக்க, அங்கே செல்வதற்கு அதிக சிரமம் இருக்கவில்லை காரணம் சிலர் சென்று வந்துகொண்டிருந்தனர். அதன் அமைப்பு ஏதோ சோலைபோல் இருக்க சுற்றிலும் மிக உயர்ந்த காம்பவுண்ட் சுவர் நேர்த்தியான முறையில் கட்டப்பட்டிருந்தது.
உள்ளே சிறு குடில்களுக்கு இடையே சற்று பெறிய குடில் நடுவே இருந்தது. உள்ளே நுழைந்தவுடன் வரவேற்பு அறை போல் இருந்த அதில், பலரும் அமர்ந்திருக்க, இத்தனை பேரா தினம் வருகிறார்கள் என இருவரும் வியந்துபோனோம். சிறிது நேரத்தில் நெற்றிமுழுவதும் திருநீரும், தலையில் குடுமியும், இடுப்பில் வெள்ளை வேட்டிமட்டும் கட்டிகொண்டு கழுத்தில் நீளமான பூனூலோடு இளம் சாமியார்அருகே வந்து ”என்ன காரியமாய் ஸ்வாமிகளை தரிசிக்க வந்துள்ளீர்கள்….? என கனிவான குரலில் கேட்டார். எப்படி இதை அவரிடம் கூறுவது என நான் தயங்க, கீர்த்தனா படபட வென மெல்லிய குரலில் கூறினாள்.
உங்கள் ஜாதகங்களை கொண்டுவந்துள்ளீர்களா…? என கேட்டு வாங்கியவர்
”அம்மா நீங்கள் இப்படி அமர்ந்திருங்கள் …….ஜாதகங்களை கணித்து ஸ்வாமிகளின் பாதங்களில் வைக்கிறேன் பின்னர் அவரே உங்களை அழைப்பார்….அம்மா ..! தாங்கள் இருவரும் தனித்தனியாக தரிசிக்கவிரும்புகிறீர்களா…? என்றார். இல்லை…! சேர்ந்தே பார்க்கிறோம் ….! என்றோம். பின் எங்கள் ஜாதகங்களை ஏதோ ஸ்லோகம் சொல்லியபடி தன் முகத்தருகே கும்பிடுவதுபோல் செய்துவிட்டு எடுத்துசென்றார்.
இருவரும் மீண்டும் அமர்ந்து காத்திருக்க தொடங்கினோம். பக்கத்தில் நிர்வாக அலுவலகம் என்ற பலகை மாட்டியிருக்க உள்ளே ஒரு பெண்ணும் வயதான ஒருவரும் கணினியோடு வேலைபார்த்தனர். அதைகண்ட கீர்த்தனா இங்கபாருடி ஸ்வாமிகள் கணினியெல்லாம் வைத்திருக்கிறார்…..அப்புறம் இங்க இருக்கிற யாருக்கும் தோஷமே இருக்காதுனு நினைக்கிறேன்….! என சொல்லியபடி சிரிக்க, ஏய் …! பேசாமல் இருக்கமாட்ட என அடக்கினேன்.
குடில் மரத்தாலும் ஓலையாலும் வேய்ந்தவைகளானாலும் விலையுர்ந்தவை என தெறிந்தது. நாங்கள் இருந்த இடத்திலிருந்து பெறிய குடிலுக்கு அகலமான மொசைக் பாதை இருக்க மேலே மட்டும் கூரை அமைத்திருந்தார்கள். குடிலை சுற்றி மரங்களும், புல்வெளியும் அதில் மலர்செடிகள் நிறைந்து நந்தவனம் போல் மிகவும் ரம்மியமாய் இருந்தது. அதனால் வந்த குளிர்ந்த காற்று அந்த வெய்யில் காலத்தில் உடலுக்கு இதமாய் இருக்க இருவரும் அதை ரசித்துகொண்டிருந்தோம்.
அடுத்த ஒரு மணிநேரம் கழித்து அதே இளம் சாமியார் மீண்டும் வந்து எங்களை உள்ளே அழைத்துபோனார். நடைபாதையை கடந்து உள்ளே சென்றதும் வெளியே இருந்து பார்த்ததைவிட குடில் பெரியதாகதான் இருந்தது. நறுமணம் நாசியில் நுழைந்து இனம்புரியாத உணர்வை உடலிலும் மனதிலும் உண்டுபண்ணியது. சிறு சிறு ரூம்கள் போல் இருக்க சிலவற்றில் விஷ்னு மற்றும் அம்மன் சிலைகளை ப்ரதிஷ்டை செய்திருந்தார்கள். குடிலின் மையத்தில் இருந்த அந்த பெரிய அறைக்குள் நுழைய அங்கு மின்விளக்குகள் ஏதுமின்றி குத்து விளக்குகள் மட்டுமே இருக்க அரையிருட்டாய் இருந்தது. நடுவேயிருந்த மேடையில் அர்த்தானந்தா ஸ்வாமிகள் அமர்ந்திருந்தார்.
முதலில் கண்களுக்கு எதுவும் சரியாய் புலப்பாடாமல் இருக்க சற்று நேரத்தில் மெல்ல தெரிய தொடங்கியது. ”குழந்தைகளே இப்படி அமருங்கள் …! என ஸ்வாமிகள் இதமாய் அழைத்து தனக்கு எதிரே அமர வைத்தார். நடுத்தர வயதிலிருந்த அவர், காவி துணியால் உடலை சுற்றிக்கொண்டு தலையை மொட்டை அடித்து முகத்தில் மீசை தாடி எதுவும் இன்றி இருந்தார். நெற்றியிலும் கைகளிலும் திருநீர் மற்றும் சந்தனம் பூசியிருக்க உடல் சற்று பருமனாக இருந்தது. விளக்கொளியில் அவர் உடல் மினு மினுக்க தேஜஸ் நிறைந்த முகத்திலிருந்து ஒரு காந்த அலை பரவி ஈர்த்தது. அவரின் இருபுறமும் குத்துவிளக்குகள் ஒளியை உமில ஊதுபத்தியும் சாம்பிராணியும் நறுமணத்தை காற்றில் புகையாய் கலந்துகொண்டிருந்தது
குழந்தைகளே உங்களுக்கு கடவுளின் ஆசி பரிபூரணமாய் கிடைக்கட்டும் …! என்று கையை தூக்கி ஆசீவாதம் செய்ய அதை கேட்டதும் மனம் லேசானது போல் தோன்றியது.
குழந்தைகளே உங்களின் குறைகளை மனம்விட்டு சொல்லுங்கள் அதை கேட்க கடவுள் மனமுவந்து இங்கே வந்துள்ளார் ……! என கூற சிலிர்ப்பாய் இருந்தது.
என்னை போலவே கீர்த்தனாவும் தடுமாறியிருக்க வேண்டும் அதனால் அவளும் பேசாமல் இருந்தாள்.
என்ன குழந்தைகளே கடவுளிடம் உங்கள் குறைகளை கூற என்ன தயக்கம்….? என மீண்டும் சொல்ல
சுதாரித்த கீர்த்தனா முதலில் ” ஐயா என் ஜாதகத்தில் தோஷம் இருப்பதாக கூறுகிறார்கள் என ஆரம்பித்து சரளமாய் எல்லாவற்றையும் சொல்ல தொடங்கினாள். அவரின் கண்களிலிருந்து வந்த காந்த அலை ஏதோ அவரிடம் பல வருடங்கள் பழகியதுபோல் உணர்வை ஏற்படுத்தியது. அதனாலேயோ என்னவோ கீர்த்தனா தன் மனதில் உள்ள அனைத்தையும் கொட்டினாள். சுகுமாருக்காக ஏங்கியதையும் அதற்காக அப்பாவிடம் கெஞ்சியதையும் கூட தெளிவாய் சொன்னாள்.
பின் அவளின் ஜாதகத்தை எடுத்து சற்றுநேரம் பார்த்தவர் முகத்தில் சந்தோஷத்தை காட்டினார்.
”ஆஹா….! மிக அருமையான ஜாதகம்…..! என்றவர்
” கவலைபடாதே குழந்தாய் ….வெண்நிலவை கருமேகங்கள் சூழ்ந்துள்ளது போல் …தற்போது சில தீய சக்திகள் கொண்ட கிரகங்கள் உன் ஜாதகத்தை சூழ்ந்துள்ளன…..அவைகளின் சக்தியை கடவுள் கிருபையால் எளிதில் அழித்துவிடலாம்….! என மிகவும் கவர்ந்திழுக்கும் புன்னகையோடு கூறிவிட்டு என்னை நோக்கினார். பின் நானும் என் கஷ்டங்களை ஒன்றுவிடாமல் தயக்கமின்றி கூறி முடித்தேன்.
என் ஜாதகத்தையும் எடுத்து அதேபோல் சற்று நேரம் பார்த்தவர் புன்னகையோடு உனக்கு சிங்க குட்டிபோல் ஒரு அழகான மகன் பிறப்பான் …..படிப்பிலும் குணத்திலும் தலைசிறந்தவனாக விளங்கி உயர் பதவிகளை வகிப்பான் என கூற என் மனம் மகிழ்ச்சியில் தத்தளித்தது. பின் இரண்டு ஜாதகங்களையும் அருகில் சிறியதாய் இருந்த சாமியின் பாதங்களில் வைத்துவிட்டு கண்களை மூடி தியானம் செய்யதொடங்கினார். அவரின் செயல்களும் காந்தம் கலந்த கனிந்த பேச்சும் மனதில் நம்பிக்கையையும் நிம்மதியையும் கொடுத்தன.
சுமார் ஐந்து நிமிடம் அசையாமல் தியனத்தில் இருந்தவர் பின் மெல்ல கண்விழிக்க முகம் லேசாய் வாடியதுபோல் இருந்தது. உடன் எங்கள் ஜாதகங்களையும் வேறு சில புத்தகங்களையும் விரித்துவைத்து பேப்பரில் கணக்குகள் போட ஆரம்பித்தார். சிறிது நேரத்தில் அவரின் முகம் மிகவும் வாடி இருண்டுபோனது.
”குழந்தைகளே தீய சக்திகொண்ட கிரகங்கள் வெற்றி பெற்று, எங்கே உங்கள் வாழ்க்கையை பாழடித்துவிடுமோ என்ற பயம் எனக்கு இப்போது வருகிறது என்றார் மிகவும் சோகமாய்.
ஏன் …? அப்படி சொல்கிறீர்கள் ஐயா….! என்றேன் அவசரமாய்.
அவைகள் மிகவும் வலுப்பெற்றுள்ளதால் கடுமையான பரிகாரம் செய்ய வேண்டியுள்ளது, அதுமட்டுமில்லாமல் பரிகாரம் செய்ய பல வகைகளிலும் தடையாய் நிற்கின்றன என்றார்.
ஐயா..நீங்கள்தானே சற்றுமுன் ஜாதகத்தில் பலன் நன்றாக உள்ளதாய் கூறினீர்கள்..இப்போது என்னவாயிற்று….? என்றாள் கீர்த்தனா.
உண்மைதான் குழந்தாய்…….இந்த கடும் பரிகாரங்களை செய்தால் பலன் நிச்சயம், ஆனால் இதை செய்வதற்கு உங்கள் இருவருக்கும் மிகுந்த மனோதிடமும் உறுதியும் வேண்டும் என்றார்.
கண்டிப்பாய் உறுதியோடு இருப்போம்…! என கீர்த்தனா கூற, அவளுக்கும் இதில் முழு நம்பிக்கை வந்துவிட்டதை புரிந்துகொண்டேன்.
குழந்தைகளே இந்த தீய கிரகங்கள் பகலில் மிகவும் வலுவுடனும் இரவில் பலவீணமாயும் இருக்கும் அதனால் இந்த பரிகாரத்தை இரவு ஒன்பது மணிக்குமேல்தான் செய்யமுடியும். நீங்கள் சொன்னதிலிருந்து உங்களுடன் ஆண்துணை வரமுடியாது என்பதை உணர்ந்துள்ளேன், அதனால்தான் மிகவும் வருந்துகிறேன்.
அப்படியில்லையென்றால் நான்கு வருடங்களுக்கு பின் கிரகங்களின் இறுக்கம் குறைய வாய்ப்புள்ளது அப்போது பகலில் செய்யலாம் என்றபடி கீர்த்தனாவின் கண்களை சொகத்தோடு காந்தம் கொண்ட ஈர்ப்பு பார்வை பார்த்தார்.
அதற்குள் எங்கள் வாழ்க்கை சீரழிந்துவிடுமே…..? என்றேன்
குழந்தைகளே இனி நீங்கள்தான் முடிவு செய்யவேண்டும்…! என என்னை பார்த்தார்.
நான் அவளை பார்க்க, ”சம்மதம் செல்லிவிடலாம் ….! என்பதுபோல் முகத்தோற்றம் தெறிந்தது.
சரி..ஐயா …! என்றேன்.
உடன் அவர்முகத்தில் இதுவரை இருந்த கவலை டக்கென மறைந்து காந்த புன்னகையோடு
நல்லது….குழந்தைகளே …! பரிகாரம் மிகவும் கடுமையாகவும் ஆச்சாரமாயும் இருப்பதால் உங்கள் இருவரின் மாத நாட்களை சொல்லுங்கள் உடன் தேதியை கணித்துவிடலாம் என்றார்.
சற்று தயங்கியபடி மாதவிலக்கு நாளை நான் சொல்ல, அவளும் சொன்னாள்…. அவைகளை குறித்துகொண்டவர் மீண்டும் கணக்குகள் போடதொடங்கினார். சற்றுநேரத்தில் இன்றிலிருந்து 12 நாள் கழித்து வரும் வளர்பிறை வெள்ளிக்கிழமை மிகவும் உகந்த நாள், அதனால் அன்றே வந்துவிடுங்கள் என்றார்.
சரி…! என இருவரும் தலையாட்ட
கடவுளின் கிருபை உங்களுக்கு எப்போதும் கிடைக்கட்டும்…! என கைகளை தூக்கி ஆசீர்வாதம் செய்தார்.
இருவரும் எழுந்து வெளியே வர, அந்த இளஞ்சாமியார் எங்களிடம் வந்து அம்மா…! பூஜை பொருட்களுக்காகவும் தொடர்ந்து கடவுளுக்கு தொண்டு செய்யவும் தலைக்கு எழுநூறு ரூபாய் அலுவலகத்தில் கட்டிவிடுங்கள் என்றார். பணத்தை கட்டியதும் ரோட்டிற்கு வந்து சென்னை செல்லும் பஸ்ஸில் அமர்ந்தோம். பேசாமல் சிந்தனையோடு வந்த கீர்த்தனாவிடம்
என்னடி ஆச்சி ….. பிடிக்கலையா..! என்றேன்.
அதுக்கில்லை …எப்படி வருவதுனு யோசிக்கிறேன் என்றாள்.
அதெல்லாம் ஒன்றும் கஷ்டமில்லை ….! நான் திருச்சி அம்மாவீட்டிற்கு போவதாய் சொல்லிவிட்டு வருவேன்…நீயும் என்னுடன் போவதாய் கூறிவிட்டு வா..! என்றேன். அருமையான யோசனைடி என என்னை பாராட்டினாள். பின்னர் இருவரும் அந்த ஸ்வாமிகளை பற்றி பேசிகொண்டே வர கீர்த்தனாவுக்கும் இப்போது மிகுந்த நம்பிக்கை வந்துவிட்டதை புரிந்துகொண்டேன்.
அடுத்த நாள் வந்த ரிசல்ட் எனக்கு குறைபாடு இல்லை என கூறியது. அதை கொடுத்த நர்ஸ்
மேடம் … டாக்டர் உங்கள் கணவரை அழைத்துவரும்படி கூறினார் என்றாள். சரி..! என சொல்லிவிட்டு கிளம்பினேன். தங்களிடம் குறை வைத்துகொண்டு எப்படியெல்லாம் பேசுகிறார்கள் என நினைத்தபோது மனம் மிகவும் வேதனை அடைந்தது.
உடன் அதை மாமியார் முகத்தில் எரியும்படி கீர்த்தனா திட்டினாள். பாவம்..! அப்படி செய்தால் அவர் மனம் மிகவும் கஷ்டப்படும். இதமாகதான் அவர் அம்மாவுக்கு கூட தெரியாமல் சொல்லி ட்ரீட்மென்டுக்கு அழைத்து போகவேண்டும் என்றேன். உன்னை மாதிரி ஒருத்திய பாக்கறது அபூர்வம்னு நினைக்கிறேன் என்றாள்.
பரிகாரத்தை முதலில் செய்து முடிப்போம் ..அதனால் அப்புறம் எது செய்தாலும் நன்மையாகவே முடியும்னு நினைக்கிறேன் என்றேன்.
அந்த வெள்ளி கிழமையும் வந்துவிட அலுவலக வேலைமுடிந்ததும் இருவரும் வீட்டிற்கு போய் குளித்துவிட்டு துணிகளை எடுத்துகொண்டு கிளம்பினோம்.
தொடரும்அந்த வெள்ளி கிழமையும் வந்துவிட அலுவலக வேலைமுடிந்ததும் வீட்டிற்கு போய் குளித்துவிட்டு துணிகளை எடுத்துகொண்டு கிளம்ப வழியில் கீர்த்தனாவும் இணைந்துகொண்டாள். புத்தம் புது மலராய் நீலக்கலர் சேலையில் தங்க சிற்பம் போல் ஜொலிக்க வந்து நின்றாள்.
ரொம்ப அழகா இருக்கடீ கீர்த்தனா…! என்றேன் கொஞ்சம் பொறாமையோடு.
நீ மட்டும் என்னவாம் படு அமர்க்களமா இருக்க…! என்றாள் புன்னகைத்தபடி.
பின் பஸ்ஸை பிடித்து அமர்ந்ததும் ஏனோ ஒருவித பயம் மனதை கவ்வ தவிப்போடு இருந்தேன். என்னடி ஆச்சி உனக்கு…? என்றாள். என்னமோ தெறியலை பயமா இருக்கு, பேசாமல் அவரையும் கெஞ்சி அழைத்து வந்திருக்கலாமோனு தோனுது என்றேன்.
ஆமா…. அந்த ராட்ஷஸி பேச்சை கேட்காமல் மனுசன் நீ கூப்பிட்டதும் ஓடி வந்துவிடுவார் பார்…! எதுக்கு நீயும் பயந்து என்னையும் பயமுறுத்தர….! நாம என்ன கொலையா பண்ண போகிறோம் எல்லோரும் தினம் தினம் பண்ணும் பூஜை பரிகாரம்தானே பண்ணபோகிறோம் என சொல்ல மனம் நிம்மதியடைந்தது. பின் அலுவலக விஷயங்களை பேசிகொண்டே போனதில் இருவருமே கலகலப்பானோம்.
அந்த இடத்தை அடைந்த போது மணி எட்டாகியிருக்க, எப்படி குடிலுக்கு இந்த இருட்டில் போவது என இருவரும் யோசித்தபடி பஸ்ஸில் இருந்து இறங்க எங்களுக்கு ஆச்சர்யம் காத்திருந்தது, அந்த இளம் சாமியார் ரோட்டின் மறுபக்கம் நின்றுகொண்டிருப்பதை கண்டு நிம்மதியடைந்தோம்.
ரோட்டை கடந்து மறுபக்கம் சென்றதுமே எங்களை புன்னகையோடு
வாருங்கள் அம்மா…! உங்களை அழைத்துபோகவே ஸ்வாமிகள் என்னை அனுப்பினார் என்றார். அதை கேட்டதுமே அவர் மேல் இருந்த நம்பிக்கை பலமடங்காக அதிகரித்தது.
எவ்வளவு நேரமாய் காத்திருக்கிறீர்கள் ….? என நான் கேட்க
”சுமார் இரண்டு மணி நேரமாய் காத்திருக்கிறேன் அம்மா…! அதனால் எனக்கொன்றும் சிரமம் இருக்கவில்லை…! என்றார்.
அதைகேட்ட கீர்த்தனாவும் ஸ்வாமிகளை பற்றி என்னிடம் புகழ, அவளுக்கும் பலமடங்கு நம்பிக்கை வந்திருப்பதை புரிந்துகொண்டேன். குடிலை அடைந்ததும் அலுவலகத்தில் எங்கள் பெட்டிகளை வைத்துவிட்டு அமர்ந்திருக்கும்படி சொல்லி உள்ளே சென்றுவிட, அன்று தோட்டவேலையாட்களும், அலுவலக ஊழியர்களும் பார்க்கவந்தவர்களும் என கூட்டமாய் கலகலப்பாய் இருந்த குடில் இன்று யாருமின்றி அமைதியாய் இருந்தது. அதை போக்க எண்ணியோ ஆங்காங்கிருந்த ஒலிபெருக்கியில் கடவுளின் ஸ்தோத்திரங்கள் ஒலித்துகொண்டிருந்தது.
சிறிது நேரம் கழித்து இளம் சாமியார் கையில் பெறிய பால் டம்ளர்களோடு வந்து எங்களுக்கு கொடுத்துவிட்டு ”ஸ்வாமிகள் தியனத்தில் இருக்கிறார் …! முடிந்ததும் பரிகாரத்தை ஆரம்பிப்பார் அதற்குள் நான் பூஜை பொருட்களை எடுத்து வைக்கிறேன் என்றபடி கிளம்பியவர் இங்கே அமர்ந்திருப்பது சிரமமாய் இருந்தால் உள்ளே வந்து அமர்ந்துகொள்ளலாம் என்றார். பாலை குடித்ததும் ” சரி வாடி உள்ள போகலாம் ..என்றாள் கீர்த்தனா.
உள்ளே அன்றைய தினத்தைவிட மிகவும் மெல்லிய ஒளி இருக்க வாசனை திறவியங்களின் புகை எங்கும் நிறைந்திருந்தது. இளம் சாமியார் எங்களை பார்த்து புன்னகைத்தபடி பொருட்களை எடுத்துவைத்து கொண்டிருந்தார். குடிலின் அமைப்பை இருவரும் பார்த்தபடி மெல்ல நடந்து உள்ளே நடுகுடிலை அடைய அங்கே அர்த்தானந்தா ஸ்வாமிகள் அன்றைக்கு பார்த்தது போலவே அமர்ந்து தியனத்தில் இருந்தார். பின்னால் ஓடிவந்த இளஞ்சாமியார் மெல்லிய குரலில்
”மன்னிக்க வேண்டும் ….! ஸ்வாமிகள் தியனத்தில் இருக்கும் போது யாரும் உள்ளே போகக்கூடாது என்னைதான் கோபித்துகொள்வார்…! என்றார். உடன் இருவரும் வெளியே வந்து ”நாங்கள் அல்லவா மன்னிப்பு கேட்க வேண்டும்…! என்றோம். பரவாயில்லை அம்மா…! என்றவர் மீண்டும் தன் வேலையை தொடங்க இருவரும் ஒரு ஓரத்தில் அமர்ந்துகொண்டோம். சுமார் அரைமணி நேரம் கழித்து ஸ்வாமிகள் வெளியே வர, எழமுயன்ற எங்களை ”பரவாயில்லை குழந்தைகளே அமர்ந்திருங்கள் …! என சொலியபடி இளம் சாமியரிடம் சென்று பரிகாரம் பற்றிய ஏற்பாடுகளை மெல்லிய குரலில் கூறிவிட்டு அவர் சென்றுவிட, இவர் எங்களை அழைத்தார்.
அம்மா…! ஸ்வாமிகள் ஸ்நானம் பண்ணிவிட்டு பால் அருந்தியபின் வருவார், அதற்குள் பரிகாரத்தின் முதல் பகுதியை ஆரம்பிக்கலாம் என்றபடி ஏற்பாடு செய்திருந்த இரண்டு ஹோமகுண்டத்தின் முன் எங்களை அமரசொல்லி, எதிரே அமர்ந்தார். குத்துவிளக்கு ஏற்றிவிட்டு சூடம் ஏற்றி சாமி கும்பிட்ட பின் அந்த சூடத்தை குண்டத்தின் விறகிற்கு அடியில் இட்டு தீ மூட்டினார். உடன் சத்தமாய் ஸ்தோத்திரங்களை சொல்லியபடி எங்களை ஒவ்வொறு முறையும் நவதானியங்களையும் பால் நெய் போன்றவற்றையும் ஹோமத்தில் பக்தியோடு போட சொன்னார். அதே சமயம் ஸ்லோகத்தை சொல்லியபடியே மஞ்சள் கையிற்றால் தேங்காயை சுற்றி கட்டினார். அதேபோல் வெற்றிளை பழம் என கட்டிவிட்டு எங்கள் வலது கைகளை நீட்டசொல்லி கட்டிவிட, அப்போது அவர் கை நடுங்குவதுபோல் உணர, பாவம் முதன் முதலாய் பூஜை செய்கிறார் போலும் என நினைத்தேன்.
ஸ்லோகத்தை சொல்லியபடி தேங்காய்களை உடைத்து, அதன் நீரை சிறிய இரண்டு வெண்கல கிண்ணத்தில் விட்டு எங்களிடம் கொடுத்து, அதில் இதுவரை ஹோமத்தில் விட்டுகொண்டிருந்த பாலை கொஞ்சம் கலக்க சொல்லி சைகை செய்தார். கலந்ததும் கையால் ஹோமத்தை மூன்றுமுறை சுற்றிவிட்டு அதை குடிக்க சொன்னார். அதேபோல் மூன்றுமுறை செய்து குடிக்க வைத்தார்.
அவர் வாயோ மந்திரங்களை நிறுத்தாமல் சொல்லிகொண்டிருக்க, பக்கத்திலிருந்த விறகு தூளை எடுத்து ஓரு தட்டிலிட்டு அதனோடு நெய்யையும் சந்தனத்தையும் சேர்த்து பிணைந்து எங்களிடம் கொடுத்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக ஹோமத்தில் போட வைத்தார். இப்போது புகை குபு குபுவென கிளம்பி வர அதில் சாம்பிராணியையும் போட்டார். சிறிது நேரத்தில் புகை அடர்ந்து சூழ்ந்துகொள்ள தலை சுற்றுவதுபோல் இருந்தது.
ஏன் இப்படி புகையை கிளப்புகிறார்…! என ஒருபக்கம் எரிச்சலாக இருந்தாலும் சரி பொருத்துதானே ஆகவேண்டும் என நினைத்தேன்.
பொதுவாக தலைசுற்றல் வந்தால் மிகவும் கஷ்டமாக இருக்கும் ஆனால் இதுவோ இனம்புரியாத சந்தோஷத்தை கொடுத்தது. இன்னும் கொஞ்சம் வந்தால் நன்றாக இருக்கும் போல் இருந்தது. சற்று நேரம் கழித்து மாஇலை கட்டிய பால் சொம்புகளை கையில் எடுத்து, கையை நீட்டசொல்லி கொஞ்சமாக ஊற்றி ஹோமத்தை சுற்றி தௌ¤க்கவைத்தார் பின் அடுத்த முறை ஊற்றி குடிக்க சொன்னார். இதேபோல் மூன்று முறை செய்தபடியே மந்திரங்களை விடாமல் சொல்லிகொண்டிருந்தார்..
நேரம் ஆக ஆக தலைசுற்றல் மிகுந்த மகிழ்ச்சியை கொடுத்தது, மனம் மிகவும் இலகுவாகி பஞ்சுபோல் மாறியதாய் உணர்வு வந்தது. உலகமே ஒரு சந்தோஷ சொர்க்கம் போல் தோன்றியது. எங்களின் கஷ்டங்களை போக்க பாடுபடும் இவர்களுக்கு கோடான கோடி நன்றி சொல்லவேண்டும் போல் இருந்தது. சிறிது நேரம் கழித்து மந்திரம் சொல்வதை நிறுத்தியவர்
”அம்மா ..இப்போது ஸ்நானம் செய்துவிட்டு அம்பாளின் துணியைமட்டும் உடலில் கட்டிகொண்டு உள்ளே ஸ்வாமிகளிடம் போகவேண்டும் என்றார்.
உடன் எழமுயன்றபோது மிகவும் தடுமாற்றமாக இருக்க,
அம்மா …! எழுந்திருங்கள் என்றார்.
சற்று திக்கியபடி ”தலை சுற்றுவது போல் இருக்கிறது …! என்றாள் கீர்த்தனா
உலகாளும் அம்மையே…! தாயே …! உன் கருணையே கருணை….! என்றவாரு எங்கள் காலில் விழுந்து வணங்கியவன்
அம்மா…! உங்கள் உடலில் வந்திறங்க உலகாளும் அம்மை மனமிரங்கியிருக்கிறாள் அதுதான் இந்த மாற்றம்……அவள் வரும் இடமெல்லாம் மகிழ்ச்சி தாண்டவமாடும்….! என்றான்
ஆஹா … என்ன உளருகிறார் இவர்…! அம்மன் எங்களுக்குள் வருகிறாளா…? ஒரு வேளை அப்படியும் கூட இருக்குமோ….! என குழம்பினேன்.
உடன் அருகே வந்து தடுமாறிய எனக்கு கை கொடுத்து உதவினார். பக்கத்தில் கீர்த்தனா என்னைவிட அதிகமாய் தடுமாற அவளை இரண்டு கைகளாலும் பிடித்து தூக்கிவிட்டார். பின் ”வாருங்கள்… ! ஸ்நானம் செய்யும் இடத்திற்கு போகலாம் …! என வெளியே அழைத்துபோக சற்று அதிகமாய் தடுமாறிய கீர்த்தனாவின் கக்கத்திற்குள் கையை நுழைத்து நன்றாக தாங்கிகொண்டு மற்றொரு கையால் என் கையையும் லேசாய் பிடித்தவாரு சென்றார்.
உடல் ஆகாயத்தில் மிதப்பதுபோல் சந்தோஷமாய் இருந்தது. இதுபோன்ற உணர்வை நான் இதுவரை உணர்ந்ததில்லை, ஒருவேளை இவர் கூறுவது உண்மையாகதான் இருக்குமோ ..! என்ற எண்ணம் மனதில் அடிக்கடி வந்துபோனது.
குடிலுக்கு வெளியே இருந்த புல்வெளி தோட்டத்திற்குள் கூட்டிபோக அங்கே சிறிய கிணறும் அதன் அருகில் உட்கார இரண்டு முக்காலிகளும் இருந்தன. அந்த இடத்தில் விளக்குகள் எதுவும் இல்லாததால் மிக லேசான வெளிச்சமே இருக்க, முக்காலியில் எங்களை உட்கார வைத்துவிட்டு
இருங்கள் ..அம்மா ..! நான் பூஜைபொருட்களை எடுத்துவருகிறேன் என உள்ளே சென்றார்.
இங்கேயும் பூஜையா…! என நினைத்தேன்.
பூஜை பொருட்களோடு இரண்டு தட்டுகளில் மஞ்சள் நிற துணிகளையும் கொண்டுவந்தார். மீண்டும் சூடம் ஏற்றி எங்கள் முகத்தின் முன் சில முறை சுற்றி காலடியில் போட்டுவிட்டு, ஸ்லோகத்தை சத்தமாய் சொன்னபடி தட்டிலிருந்த சில மாவு உருண்டைகளை எங்கள் தலையை பல முறை சுற்றி எரிந்தார்.பின் கிணற்றிலிருந்து தண்ணீரை இரைத்து இரைத்து தன் தலையில் ஊற்றிகொண்டவர், கொண்டுவந்த துணி தட்டை ஒருமுறை வணங்கி அதிலிருந்த ஒரு வேட்டியை எடுத்துகொண்டு நான்கடி தள்ளிபோய் திரும்பி நின்றபடி உடை மாற்றினார். ஈர வேட்டியை முதலில் உறுவி விட்டு பின் புதியதை எடுத்து கட்ட அந்த சில வினாடி முழு அம்மணமாய் நிற்க, அவரின் சிவந்த புட்டங்களும் தொடைகளும் இருட்டிலும் தௌ¤வாய் தெறிந்தது.
அதை கண்டதுமே மகிழ்ச்சியில் மிதந்துகொண்டிருந்த மனதிற்குள் உணர்ச்சி பரவியது. வேட்டியை முன்போல், காலை சுற்றி ஒருபகுதியை காலுக்கு நடுவேவிட்டு பின்னால் இடுப்பில் செறுகியதும், வாலியில் தண்ணீரை இரைத்துகொண்டு எங்களிடம் வந்தார். தலைமுடியை கொண்டைபோட சொல்ல, கையை பின்புறமாய் கொண்டுபோய் கூந்தளை சுருட்டி இறுக்க, கை வலுவின்றி தடுமாறியது, என்றாலும் கஷ்ட்டபட்டு போட்டுகொண்டேன். ஆனால் அதுவும் முடியாமல் கீர்த்தனா போராட, உடன் அருகே போய் கூந்தளை சுற்றி அழகாய் கொண்டை போட்டுவிட்டார்.
கொண்டு வந்த நீரை என் தலையில் ஊற்ற புகையில் வேர்த்துபோயிருந்த உடலுக்கு இதமாய் இருந்தது.பின் இருவர் தலையிலும், மாறி மாறி வாலியில் நீரை இரைத்து ஊற்றிவிட்டு துணி தட்டுகளை எடுத்துவந்து எங்கள் முன் தனித்த தனியாக சற்று தள்ளிவைத்தார். இந்த ஈர துணிகள் முழுவதையும் கழட்டிவிட்டு பின் அந்த அம்பாளின் துணியை உடுத்திகொள்ளுங்கள், ஏனென்றால் தீட்டு துணிமீது அம்பாள் துணி படகூடாது என்றவாறு, கையைபிடித்து இருவரையும் தூக்கிவிட்டார்.
அம்மா…! நீங்கள் உடை மாற்றுங்கள், நான் பூஜை தட்டுகளை உள்ளே வைத்துவிட்டு ஸ்வாமிகள் வந்துவிட்டாரா….? என பார்த்துவருகிறேன்…என கூறி உள்ளே போக,
அவர் மீண்டும் வருவதற்குள் உடை மாற்றவேண்டும் என்ற அவசரத்தோடு சேலையை கழட்ட, தோளில் இருந்த சேப்டி பின்னை கழட்டிவிட்டாலும் வயிற்றின் மேல் இருந்த பின்-ஐ வலுவிழந்த கைகளில் கழட்ட மிகவும் சிரமமாக இருந்தது. ஒருவழியாய் சேலையை கழட்டிவிட்டு ஜாக்கெட்டை கழட்டினேன். ஆனால் ப்ராவின் கொக்கியை பின்புறமாய் கழட்ட முடியாமல் தவித்தேன். சீக்கிரத்தில் உடை மற்றவேண்டும் என்ற அவசரம், இன்னும் தடுமாற வைத்தது.
சற்று நேரத்திற்கு பின் அந்த சாமியார் திரும்பி வருவது தெறிய, கூச்சம் என்னை கவ்வ மறுபக்கம் திரும்பி நின்றேன்.
என்னம்மா…! சிரமமாயிருக்கிறதா….? நான் உதவி செய்கிறேன்…! என்றபடி பின்புறம் வர,
பரவாயில்லை ….நானே பார்த்துகொள்கிறேன்…! என்று நான் சொல்ல சொல்ல ப்ராவின் கொக்கியை பிடித்து கழட்டியது மட்டுமில்லாமல் உடன் தோளில் இருந்த கச்சையை இரண்டு கைகளாலும் பிடித்து முன்புறமாய் கைவழியே தள்ளிவிட்டார். ப்ரா கீழே விழ என் இரண்டு பெரிய வெள்ளை முயல் குட்டிகளும் கிண்ணென்று வெளியே வந்து நின்றன. கூச்சத்தில் என்ன செய்வது என புரியாமல் கைகளை மடித்து முலைகளை மறைக்க முயன்றேன். ஆனால் அவரோ உடன் அங்கிருந்து நகர்ந்து கீர்த்தனா பக்கம் போக, சற்று நிம்மதியடைந்தேன்.
அம்மா…! நீங்கள் மிகவும்தான் சிரமப்படுகிறீர்கள் போலிருக்கு…? என்ற அவரின் கேள்வியை கேட்டதும்தான் அவளை கவனித்தேன். என்னை போல் திரும்பி நின்றவள், சேலையையே இன்னும் கழட்ட முடியாமல் பாதி கழட்டிய நிலையில் தடுமாறிகொண்டிருப்பதை கண்டேன். இவர் அருகே போனதும் கூச்சத்தில் தவித்தபடி வேண்டாம் ..! வேண்டாம் …! என்பதுபோல் ஏதோ திக்கியபடி சொன்னாள்.
அம்மா…! கூச்சபடாதீர்கள் நாங்கள் முற்றும் துறந்தவர்கள்…! இந்த உணர்ச்சிக்கெல்லாம் அப்பாற்பட்டவர்கள் …! எங்களுக்கு ஆணும் பெண்ணும் ஒன்றுதான்…..! உங்கள் உடலில் இப்போது அம்பாள் குடியேற இருப்பதால் ..அந்த அம்பாளாகவே நினைக்கிறோம்….! என சொல்லிகொண்டிருந்தார். மீண்டும் கீர்த்தனா கூச்சத்தில் ஏதோ சொல்வதுபோல் கேட்க,
அம்மா…! இந்த பரிகாரம் கடுமையானது என்றும், எந்த வகையில் என்பது பற்றியும், இதற்கு அதிக மனோதிடம் வேண்டுமென்றும் ஸ்வாமிகள் உங்களிடம் தெரிவிக்கவில்லையா….? என்றவர்.
இப்போதும் ஒன்றுமில்லை…! உங்களுக்கு பிடிக்கவில்லை என்றால் உடன் கிளம்பி சென்றுவிடலாம்…! என சொன்னார். அதன்பின் கீர்த்தனா சற்று அமைதியானது போல் இருக்க இளஞ்சாமியார் அவளின் சேலையை கழட்ட உதவிகொண்டிருந்தார்.
சாமியரின் பதில் தௌ¤வாய் எனக்கும் கேட்டதால் கூச்சத்தை வலுகட்டாயமாய் அடக்கிவிட்டு தைறியமாய் என் பாவாடையையும் ஜட்டியையும் வலுவிழந்த கைகளால் கஷ்டபட்டு கழட்டி நிர்வாணமாய் கீழே தட்டிலிருந்த துணியை எடுத்தேன். அது துண்டின் நீளமே 2 அடி இருக்க அகலம் மட்டும் அதிகமாய் இருந்தது
அதை மார்பில் சுற்றிகட்டியதும் கீழே பாதி தொடைவரைதான் இருக்க, துணி மெலிதாக இருப்பதுபோல் தோன்றியது.
பின் ஆவலோடு கீர்த்தனாவை கவனிக்க, அவளுக்கு பின்புறமாய் நின்றபடி ஜாக்கெட்டை இப்போது உறுவிகொண்டிருந்தார். உறுவியதும் ப்ராவையும் கழட்ட, எனக்கு ஒரே சிலிர்பாய் இருக்க, ஆஹா…! எத்தனை பெரிய அதிஷ்டம் இந்த சாமியருக்கு ….யாரும் இதுவரை பார்க்காத முலை அழகை காணும் சந்தர்ப்பம்…!
எப்போதும் சேலையை தாண்டி கூறாய் துருத்திகொண்டிருக்கும் அவள் ஜாக்கெட்டிற்குள் முலைகள் எப்படியிருக்கும் என பல முறை எண்ணியதுண்டு. பெண்ணான எனக்கே அப்படி என்றால் இவருக்கு எப்படி இருக்கும் …! என நினைத்துகொண்டிருக்கும் போதே ப்ராவை கழட்டி கீழே போட்டார். பின்புறமாய் அவர் நின்றதால் அவளின் அழகு உடல் முழுமையாய் தெரியவில்லையென்றாலும் சைடில் கொஞ்சம் தெரிய பொன்நிறமாய் தக தகவென இருட்டில் மின்னியது. அருகே சென்று நாமும் அந்த அழகை பார்க்கலாமா…? என்ற ஆவல் மனதில் எழ
அதேசமயம், அவளின் அசைவுகள், மிகுந்த கூச்சத்தில் தத்தளிப்பதுபோல் தோன்ற, சாமியாரை அனுப்பிவிட்டு நாம் உதவினால் என்ன..? என்ற எண்ணம் ஒடியது. ஆனால் புதிதாய் உடலில் தோன்றியிருந்த சந்தோஷமும், இனம்புரியாத ஒரு இன்ப உணர்ச்சியும், அந்த காட்சியை பார்த்து பார்த்து மிகவும் ரசிக்க, உதவும் எண்ணம் அமுங்கிபோனது. இப்போது பாவாடையும் கீழேவிழ, ஜட்டியை இரண்டு பக்கமும் பிடித்து குனிந்து உருவ தொடங்கினார்.
அப்பா….! பளீரென அவளின் பின்புற உடல் வைரமாய் மின்ன, அருகே சென்று பார்க்கும் ஆவல் மீண்டும் தலைதூக்கியது. ஆஹா… என்ன இது ..! கழட்டும்போது முகத்தை உடலை ஒட்டி கொண்டுபோவதுபோல் தோன்றுகிறது…..! ஒருவேளை தன் உதடுகளால் தக தகவென மின்னும் புட்டத்தையும் தொடைகளையும் வருடி ரசிக்கிறாரோ….? இல்லை …இருட்டில் எனக்கு அப்படி ப்ரம்மையாய் தெறிகிறதா…..? என குழம்பினேன்.
எது எப்படியோ..! தங்க சிற்பம்போல் அந்த உடல் இருட்டிலும் மின்ன, சிறிய இடையும், மலைகுன்றுகள் போல் புட்டங்களும் பட்டுபோன்ற தொடைகளும் என்னை திகைக்க வைத்தது. உண்மையிலேயே என்னைவிட பலமடங்கு அழகு தேவதைதான் என வியந்தேன். அழகை முழுமையாய் பார்க்கும் ஆவலில் மெல்ல அவர்களை நோக்கி செல்ல, இதற்குள் ஜட்டியை உருவி அவளை முழு நிர்வாணமாக்கிய வினாடியே டக்கென மஞ்சள் துணியை எடுத்து பின்புறமாய் நின்றபடியே கக்கத்தின் வழியே கட்ட முயன்றார்.
அவர்களை சற்று நெருங்கியதும் தான் கீர்த்தனா கூச்சத்தில் எவ்வளவு தூரம் நெளிந்து தவித்துகொண்டிருக்கிறாள் என்பதை புரிந்துகொண்டேன். என்னைபோலவே முலைகளை கைகளால் அவளும் கூச்சத்தில் மறைத்துகொண்டிருக்க, கைகளை மேலே தூக்கிவிட சாமியார் முயன்றார். நிலைமையை புரிந்துகொண்டு அவளும் கையே மேலே மெல்ல தூக்கிகொடுக்க, டக்கென மஞ்சள் துணியை மார்பின் நடுவே கட்டிவிட்டார். அதற்குள் நானும் அருகே வந்திருக்க, கையை தூக்கியபின் கட்டிவிட்ட, அந்த இடைவெளியில் ஒரு சில வினாடி அவளின் முழு முலையும் தெரிந்தது.
அப்பா…..! பால்போல் வெள்ளை வெளேறென, மலைகுன்றுகள் போல் பெறியதாய் நிமிர்ந்து நிற்க, அதன் முனை சற்று சூம்பி நீளமாய், மொழு மொழுவென காம்பின்றி இருந்தது. திருமணத்தின் போது என்னுடையதும் இதுபோல் காம்பின்றி கூராய்தான் இருந்தது, ஆனால் இத்தனை அழகான வடிவத்தில் சற்று சூம்பி இருக்கவில்லை.
வினாடியில் துணியை கட்டிமுடித்த சாமியார் உடன் வாருங்கள்…அம்மா…! இப்படி சற்று உட்காருங்கள் …! என சொல்லி உட்காரவைக்க, இத்தனை அழகான தங்க சிற்பத்தை பார்த்து துளியும் தடுமாறாமல், தன் வேலையில் கண்ணும் கருத்துமாக இருக்கிறாரே….! உண்மையிலேயே இவர் கூறியதுபோல் மனித உணர்வுகளுக்கு அப்பாற்பட்டுதான் இருக்கிறாரோ…? என தோன்றியது. ஆம்…நாம்தான், தவறாய் நினைத்துவிட்டோம்..? என வருத்தப்பட்டேன்.
இடுப்பில் வைத்திருந்த திருநீரை எடுத்து, எங்கள் நெற்றியில் பட்டையாய் தீட்டிவிட்டு, நிமிர்ந்த போது அவரின் இடுப்பு முகத்திற்கு மிக அருகே தெரிய, சுண்ணியின் உப்பல் தெரிகிறதா..என என்னையும் அறியாமல் பார்த்தேன். வேட்டி கட்டிய அந்த அமைப்பில் எதுவும் புலப்படவில்லை.
சே…! நாம்தான் மீண்டும் மீண்டும் தவறாய் நினைக்கிறோம்…! இவர்கள் முன் நிர்வாணமாய் நின்றாலும் தவறொன்றும் இல்லை என்ற எண்ணம் முதன் முதலாய் மனதில் தோன்றியது.
திருநீர் இட்டதும் எங்கள் முன் விழுந்து வணங்கி
”உலகாளும் அம்மையே …! இவர்கள் உடலில் முழுமையாய் வந்திறங்கி …தீய கிரகங்களின் சக்தியை அழிக்க வேண்டும்..தாயே…! என்றார்.
இருவரையும் முன் போலவே அழைத்துகொண்டு அவர் உள்ளே செல்ல, கால்கள் மேலும் வலுவிழந்ததுபோல் இருக்க, மனதிற்கும் உடலிற்கும் வந்த புது சந்தோஷம் ஏறிகொண்டே போனது.
வெளியே வரும்போது இவரின் பிடியை சற்று விரும்பாதது போல் வந்த கீர்த்தனா, இப்போது சற்று இணக்கமாய் வருவது, அவளுக்கும் நம்பிக்கையை அதிகமாக்கியிருக்குமோ…? என நினைத்தேன்.
குடிலின் உள்ளே செல்வதற்காக படிகளில் ஏற, வலுவின்றி கட்டிய துணி என் மார்பில் இருந்து நழுவியது. தட்டு தடுமாறி துணியை மட்டும் எப்படியோ பிடிக்க, கிண்ணென்ற வெள்ளை முலைகளின் நீட்டிய காம்போடு அம்மணமாய் நின்றேன்.
தொடரும் மீண்டும் கூச்சம் என்னை தவிக்கவைக்க, ஏதோ தன் வேட்டி அவிழ்தது போல் அடுத்தவினாடியே கீர்த்தனாவை விட்டுவிட்டு ”இருங்கள் அம்மா..! உதவுகிறேன்..! என்றபடி முன்பக்கமாய் மிக அருகே வந்து டக்கென துணியை வாங்கி, கையை தூக்கசொல்லி நன்றாக இறுக்கி கட்டிவிட்டார்.
அந்த சில வினாடிகள் அம்மணமாய் நின்றபோது அவர் கண்கள் முலைகளையும், கீழே புண்டையையும் பார்த்தது போலவும் இருக்க பாக்காதது போலவும் இருக்க, சற்று குழம்பினேன். ஆனால் முகத்தில் துளியும் மாற்றமின்றி எப்போதும் போல் அமைதியாகவே இருந்தது, என்றாலும் முடியின்றி சுத்தமாய் வைத்திருந்த என் புண்டையை பார்த்து தவறாய் நினைத்திருப்பாரோ….? என துணுக்குற்றேன். எதிரே சற்று தள்ளியிருந்த கீர்த்தனாவை எதேட்சையாய் பார்த்த போது
”அப்படியா சங்கதி ….! என கிண்டலாய் முகத்தை காட்டுவதுபோல் எனக்கு தோன்றியது..
பின் எங்களை அழைத்துகொண்டு ஸ்வாமி அர்த்தானந்தாவின் பெரிய அறைக்குள் செல்ல, இப்போது நிறைய குத்து விளக்குகள் எரிந்து, வெளிச்சம் அதிகமாய் இருந்தது. அதில் முலைகள் இரண்டும் மெல்லிய துணியில் வெளியே தெரிவதை கண்டு, முதலில் சற்று துணுக்குற்றாலும் பின் இளம் சாமியார் நடந்துகொண்டதை எண்ணி சமாதானமானேன். ஆனால் பக்கத்தில் கீர்த்தனா சற்று கூச்சத்தோடு வருவதுபோல் இருந்தது. அவளின் முலைகள் துணியை முட்டிகொண்டு இரண்டு மலை சிகரங்கள் போல் இருக்க, காம்பு இல்லாத அதன் முனை லேசாய் தெரிந்தது. ஆவலை அடக்கமுடியாமல் கீழே பார்க்க, கரு கருவென புண்டை மயிர்காடு அரைகுறையாய் தெரிந்தது. அவளின் பாதி தொடைகளும் மேலே தோள்களும் இப்போது மெழுகுபோல் வழுவழுவென இருக்க, விளக்கின் சிவப்பு ஒளியில், பொன் நிற ஜோதியாய் கண்களை கூசியது.
மங்களம் உண்டாகட்டும் குழந்தைகளே…….! கடவுளின் அருள் என்றும் உங்களுக்கு கிடைக்கட்டும்….! என கையை தூக்கி ஆசீர்வாதம் செய்தபடி எதிரே அமரச்சொன்னார். உட்காரும் இடத்தில் எங்களுக்கு மெத்தை விரித்து இருக்க, அதில் அருகருகே மண்டியிட்டு, உட்கார வைத்தார் இளம் சாமியார். பின் அவரும் எதிரே ஸ்வாமிகளோடு இணைந்து உட்கார, கீர்த்தனாவுக்கு எதிரே இளையவரும் எனக்கு எதிரே பெரியவரும் இருந்தனர்.
பெரியவர் இன்று இடுப்பில் மட்டும் சின்னவரைபோல், காவி வேட்டியை கட்டியிருந்தார். அவரின் பெறிய அகன்ற மார்பகங்களில் காடுபோல் முடிகள் நிறைந்து இருக்க, தோள்கள் ஜிம்முக்கு போவதுபோல் உருண்டு திரண்டிருந்தன. கைகளில் சதை மடிப்புகள் அழகாய் இருந்தன. உடல் மினு மினுவென கவர்ச்சியாய் இருக்க, முகம் அன்றைக்கு போலவே காந்த அலை பரப்பியது. வயது கண்டிபாய் 40 க்குள் தான் இருக்கும் என யூகித்தேன்.
இப்போது நடுவே ஹோமம் இருக்கவில்லை, ஆனால் நிறைய பூஜை பொருட்களும் இரண்டு பெரிய கிண்ணத்தில் சந்தனமும் பக்கத்தில் குங்குமமும் இருக்க, ஊதுபத்தியும் சாம்பிராணியும் மணம் பரப்பிகொண்டிருந்தன. எங்கள் ஜாதகங்களை தட்டில் வைத்து கும்பிட்டு சூடம் ஏற்றி முகத்தருகே சுற்றினார். பின் இருவரும் கண்களை மூடி தியனத்தில் ஆழ்ந்தனர். சுமார் ஐந்து நிமிடம் கழித்து இளையவர் உடுக்கை எடுத்து அடிக்க, இவர் சத்தமாய் அம்மனை வந்திறங்கும்படி பாட,. அமைதியாய் இருந்த அறை இப்போது சத்தத்தில் அதிர்ந்தது. தீய கிரகங்களை பற்றியும், அவைகளை நாங்கள் கட்டியிருக்கும் துணிக்கு, உடலில் இருந்து செல்லும்படியும் பாடினார். சிலவைகள் புரிந்தன பல புரியவில்லை. பாடிகொண்டே நடுவில் கிண்ணியில் இருந்த திருநீரை எடுத்து, நாக்கை நீட்ட சொல்லி அதில் சிறிது வைத்து இருவரையும் விழுங்க சொன்னார்.
அதுதான் அம்மன் என்றும் கிரகங்களை ஓடி துணியில் ஏறும்படியும் பாடுவது ஓரளவு புரிந்தது. நேரம் ஆக ஆக இப்போது மனதில் சந்தோஷம் மேலும் பரவ உடல் ஜிவ்வென ஆகாயத்தில் பறப்பதுபோல் இருந்தது. இறுதியில் அம்மன் எங்கள் உடலில் வந்துவிட்டதுபோல் பாடி நிறுத்தினார். உடன் நெற்றியில் திருநீரையும் குங்குமத்தையும் இட்டு
தாயே…! உலகாளும் அம்மையே …! அடியேனின் வேண்டுதலுக்கு தலை சாய்த்து இவர்களின் உடலில் வந்திறங்கிய உன் கருணையே கருணை…! என விழுந்து வணங்கிய பின்,
தாயே…! இந்த குழந்தைகளின் உடலில் இருந்த தீயகிரகங்கள் உன் அருளால் ஆடைக்குள் புகுந்துள்ளதால் அதை உன் உடலிலேயே அணிவிக்கிறேன் …! நீயே அவைகளை அழித்துவிடு…!
துணியை கழட்டிகொடுக்க, குழந்தைகளுக்கு வேண்டிய மனோதிடத்தை அவர்கள் உடலில் இருக்கும் நீதான் கொடுக்கவேண்டும்…! என உறக்க வேண்டியபடி, என் உடலில் இருந்த துணியை எட்டி அவிழ்க்க முனைந்தார்..
கூச்சத்தில் என் உடல் தவிக்க, இவர் சொல்வது உண்மைதானா..? அல்லது தடுத்துவிடலாமா…..? என்ற கேள்வி மனதின் ஒரு மூலையில் ஒலித்தாலும், பரிகாரத்தை நல்லபடியாய் முடிக்கவும், புதிதாய் உடலில் பரவியிருக்கும் சந்தோஷமும், தடுக்கும் என் எண்ணத்தை அடக்கிவிட்டன. அதற்குள் துணியை அவிழ்த்து, காலைமடித்து அமர்ந்திருந்ததில் தொடைக்கும் காலுக்கும் இடையே சிக்கியிருந்ததை எடுக்க, ”குழந்தாய்……! என்றபடி தோள்களை பிடித்து தூக்கினார்.அவிழ்த்து விட்ட துணி விலகி, காலின்மேல் இருபக்கமும் கிடக்க, முன்புறம் அம்மணமாய் செழித்த முலைகள் கண்களை பறிக்க, அவரின் கைகள் கக்கத்தை பிடித்தபோது அடிமுலையும் அழுத்த, மின்சாரம் பாய்ந்ததுபோல் உணர்ச்சியில் உடல் சிலித்தது.
துணியை உருவியதும் அதை தட்டில் வைத்து, அம்மன் சிலையை நோக்கி சென்றார். கூச்சம் ஒரு பக்கமும், அவர் கைபட்ட இடம் இனிப்பது ஒரு பக்கமும் என்னை தவிக்க வைத்தது. அம்மணமாய் இப்படி அமர்ந்திருப்பது உடலின் புது சந்தோஷத்தை என்னையும் அறியாமல் இன்னும் கூட்டியது.
சற்று நேரம் கழித்து வந்த பெரிய ஸ்வாமிகள், கீர்த்தனாவுக்கு எதிரே அமர, சிறியவர் எனக்கு எதிரே நகர்ந்து வந்தார். அவளின் துணியையும் அவிழ்த்து விட்டு உடன் கக்கத்தை பிடித்து தூக்க, தாங்கமுடியாத கூச்சத்தில் உடல் நெளிய ”ஸ்……! என முனகினாள். பின் துணியை அவர் எடுத்து சென்றுவிட, இருவரும் தங்க சிலைபோல் அம்மணமாய் இருந்தோம்.
3
கூச்சத்தில் கண்களை லேசாய் மூடியிருக்க, தெளிவாய் இப்போது அவள் அழகை பார்த்தேன். தந்தம் போல் வழுவழுவென உடலும், பால்போல் வெள்ளையாய் இருந்த முலைகள் ஈட்டிபோல் கூறாய் நிற்க, முனையில் மொழுமொழுவென கருவளையமும், பொன்னிறமாய் ஜொலிக்கும் உடலும், சிறிய இடையும், பெரிய குண்டியும் வாழைதண்டு போன்ற தொடைகளும் என வர்ணித்துகொண்டே போகும் அழகில் வெளிச்சத்தில் கண்ணாடி ஜொலிப்பது போல் மின்னிகொண்டிருந்தாள். அடர்ந்த மயிர்காடு புண்டையை மறைத்திருக்க, இந்த இரு ஆடவர்களும் எத்தனை பெறிய கிடைத்தற்கரிய அதிஷ்டத்தை பெற்றிருக்கிறார்கள் என நினைத்து பொறாமை கொண்டேன்.
ஆனால் இளம் சாமியாரோ தன் முன் இருக்கும் தங்க சிலைகளை துளியும் ஏறெடுத்து பார்க்காமல், தன் வேலையில் கருத்தாய் இருந்தார். சில பொருட்களை பின்னால் அப்புறபடுத்தியும் சில பொருட்களை முன்னால் எடுத்து வைத்துகொண்டுமிருந்தார். பெரியவர் மீண்டும் வந்து அவளுக்கு எதிரே அமர்ந்து,
குழந்தைகளே….! அம்மன் உங்கள் உடலில் இருப்பதால் … அவளுக்கு செய்யும் அபிஷேகத்தை உங்களுக்கும் செய்யவேண்டியுள்ளது……..! என கூறி
இருவரும் ஒரே சமயத்தில் அடிதப்பாமல் சத்தமாய் ஸ்தோத்திரத்தை சொல்லியபடி திருநீரை எங்கள் காலடியில் துளி துளியாய் போட்டனர். இடையில் சந்தன கிண்ணத்தையும் குங்குமத்தையும் அருகே நகர்த்தி, அதிலிருந்து விரலால் சிறிது எடுத்து நெற்றியில் பொட்டுவைத்து அதன் மேல் குங்குமத்தையும் இட்டனர். பின் சிறிது நேரம் திருநீரை இட்டவர்கள் மீண்டும் விரலில் சந்தனத்தையும் குங்குமத்தையும் எடுத்து கழுத்தில் பொட்டு வைத்தனர்.
சற்று நேரத்தில் மறுபடியும் சந்தனத்தை விரலில் எடுக்க, இம்முறை துளியும் தயக்கமின்றி முலைகளின் காம்பில் பொட்டு வைத்து கருவளையத்திலும் தடவி விட, சிறியவரின் விரல் பட்டதும் காம்புகள் விரைத்துகொள்ள, உடல் நரம்புகளில் ஜிவ்வென காம உணர்ச்சி அலை அலையாய் பாய்ந்தது. பக்கத்தில் கீர்த்தனாவின் ”ஸ்……..! என நீண்ட முனகல் வர, கட்டுபடுத்த முடியாத ஆவலில் திரும்பி பார்த்தேன்.
ஒரு முலையில் தடவிவிட்டு இப்போது அடுத்த முலையின் காம்பு முனையில் அவர் தடவ, அவளின் உடல் நெளிந்து ” ஸ்……..! என மீண்டும் முனகினாள். விரல் காம்பில்லா கருவளையத்தை நன்றாக வட்டமடித்து தடவியது. பின் குங்குமத்தை இரண்டு முலைகளிலும் இட,. என்னையும் அறியாமல் மனம் அவர்மேல் பொறாமைபட்டது.
அடுத்த முறை வந்தபோது முலைகளுக்கு நடுவே நெஞ்சில் பொட்டிட்டனர். பின் தொப்புளில் தடவி வைக்க, உணர்ச்சி மீண்டும் உடலில் பாய்ந்தது.
அடுத்து எங்கே வைப்பார்கள் என்பதை யூகித்ததுமே கூச்சமும் உணர்ச்சியும் போட்டி போட்டன. அதேபோல் சிறியவரின் கை தொடைகளுக்கு நடுவே போக கூச்சத்தில் கண்ணை மூடிகொண்டேன். கையால் தொடைகளை சற்று விரித்துவிட்டவர், மொழுமொழுவென இருந்த என் புண்டையின் இதழ்கள் மேல் சந்தனத்தை இட, புண்டையின் நரம்புகள் விண் விண் என உணர்ச்சியில் சுண்டியது. உணர்ச்சியை வெளியே காட்டாமல் இருக்க, பல்லை கடித்துகொண்டேன். பக்கத்தில் கீர்த்தனாவோ இப்போது ஆ…….! என முனக, தங்க சிலையின் புண்டையை முதன் முறையாக தொட்டுவிட்டார் பெரியவர் என்றதுமே என் உடல் சிலிர்த்தது.
இன்னமும் விடாமல் தடையின்றி மந்திரத்தை உச்சரித்த வண்ணம் இருக்க, இப்போது சந்தனம் குங்குமத்திற்கு பதிலாக பாலை சிறிதளவு உள்ளங்கையில் ஊற்றி நெற்றியில் தேய்த்தனர் முன்போலவே சிறிது நேரம் திருநீரை காலடியில் இட்டு மீண்டும் பாலை எடுத்து கழுத்தில் தேய்த்தனர். அடுத்து நான் நினைத்தது போலவே முலை முழுவதும் பாலை இதமாய் இளம் சாமியார் தடவ, முலைகள் இரண்டும் தேனாய் இனிப்பது போல் இருந்தது.
பக்கத்தில் கீர்த்தனாவை ஆவலோடு பார்க்க, எங்களுக்கு சற்று பின்தங்கியிருந்த பெறியவர் இப்போது, படு அமர்க்களமாய் இருந்த புது முலை முழுவதையும், அவள் கூச்சத்தில் நெளிய நெளிய பாலை கொண்டு நன்றாக தடவினார். இந்த தடவை சற்று அதிக நேரமாய் பெரியவர் தடவுவதை கண்டேன்.
அடுத்ததாய் புண்டைக்கு வந்தபோது சிறியவர், நன்றாய் இதழ்கள் இரண்டையும் விரலில் தடவி தேய்க்க எவ்வளவு கட்டுபடுத்தியும் முடியாமல் இன்ப உணர்ச்சியில்
” ஸ்………! என உதட்டை சுழித்து முனகிவிட்டேன். அதைவிட ஆச்சரியமாய் முனகலை கேட்டதும் அவர் முகத்தில் முதன் முறையாக உலகையே வெற்றி கொண்டதுபோல் மகிழ்ச்சியும், புன்னகையும் அரும்பியதை கவனித்தேன். இன்ப உணர்ச்சி ஜிவ்வென ஏற, பாதிகண்கள் மூடிய நிலையில் துடித்தேன். அவரும் அதை ரசிப்பதுபோல் சற்று அதிக நேரம் தடவ, உணர்ச்சியில் இடுப்பு நெளிய தொடங்கியது. பின் கையை எடுத்தவர் மந்திரம் சொல்வதை நிறுத்திவிட்டு, சந்தனத்தை கையில் அள்ளி கன்னத்தில் பூசியபடி கழுத்திற்கு வர, கீர்த்தனாவை பார்த்தேன்.
தொடைகளை சற்று விரித்து, அடர்ந்த மயிர் காட்டினுள் விரல்களை விட்டு பெறியவர் தடவிகொண்டிருக்க, அவள் தாங்கமுடியாத கூச்சத்தில் ….ஆ…! வேண்டாம் !….என தொடைகளை குறுக்கினாள். ஆனால் கால்கள் வலுவின்றி இருக்கவே அதை மிக எளிதில் சமாளித்தார். பின் கைகளாலும் தடுக்க முயன்று தோற்றுபோக, பெரியவரின் கை விரல்கள் விடாமல் புண்டை மயிர் காட்டினுள் விளையாடிகொண்டிருந்தது. கூச்சத்தில் முகத்தை மோசமாய் சுளித்துகொண்டு உடல் நெளிய தவித்தாள்.
அந்த உணர்ச்சி போராட்டத்தை பார்க்க அற்புதமாய் இருக்க, இமைக்காமல் ஆவளோடு கவனித்தேன். நேரம் ஆக ஆக கீர்த்தனாவின் முகத்தில் கூச்ச ரேகைகள் கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் குறைவதுபோல் தெரிய, பெரியவரின் கை விடாமல் புண்டைக்குள் அலைந்துகொண்டிருந்தது.
அதேசமயம் சிரியவர் என் முலைகளில் சந்தனத்தை தடவும்போது, இம்முறை மெல்ல முலையை இறுக்கி பிடித்து காம்பை திருக, அவரின் முகத்தை பார்த்தேன். ஆஹா….! எத்தனை பெரிய மாற்றம் இதுவரை இருந்த அமைதியும் சாந்தமும் காணாமல் போயிருக்க, முகம் முழுவதும் காமம் ததும்ப முலைகளையை வெறித்து கொண்டிருந்தார். என் மனமும் உடலும் மகிழ்ச்சியில் குதூகளிக்க, மீண்டும் அவர்களை நோக்கினேன்.
கீர்த்தனாவின் கூச்சம் பெறுமளவு குறையும் வரை விளையாடிவிட்டு கைகளை எடுக்க, இப்போது விரிந்த அவளின் தொடைகளுக்கு நடுவே புண்டையில் வெளியே துருத்திகொண்டு வெள்ளை பருப்பு இருப்பதை கண்டு வியந்துபோனேன். வந்த வேலையை, கணவரை, ஏன் …! இந்த உலகையே என் மனம் மறந்து, இப்போது இன்ப உணர்ச்சியில் மிதந்துகொண்டிருந்தது.
இடுப்புவரை தடவியவர், பின் என்னை தூக்கி நிறுத்தி குண்டியை சற்று இறுக்கி பிடித்து பிணைந்தபடி தடவினார். தொடைகளை அடைந்தபோது அதன் வழுவழுப்பில் மயங்கி நன்றாக தடவி ரசிப்பதை கண்டேன். பாதங்கள் வரை பூசிவிட்டு மேலே புண்டைக்கு வந்தவர், முக்கோண மேட்டை பிணைந்து கீழே இதழ்களை அழுத்தி வருடியபடி விரலை லேசாய் உள்ளே நுழைக்க,
ஸ்……ஸ்……! என துடித்து கட்டுபாட்டை இழக்கும் நிலையில், அவர் தோள்களை இறுக பிடித்தேன். தலையை நிமிர்த்தி புன்னகையோடு அவர் எழ, என் கைகள் கட்டியணைக்க துடித்தன. அதை புரிந்துகொண்டவர்போல் கையை தன் தோளிலிருந்து விலக்கிவிட்டு
” சங்கீதா குட்டி…..! கவலைபடாதடா….! மெல்ல மெல்ல உன்னை சொர்க்கத்தின் உச்சிக்கே கூட்டி போகிறேன்……! என சொல்ல, அது தேனாய் காதில் பாய்ந்தது.
என்னை மேடையின் ஓரத்திற்கு அழைத்து வந்து குளிப்பாட்டினார். நீர் வெளியேற முன்பே வழி இருக்க, அழுத்தி பிணைந்தபடி உடல் முழுவதும் தேய்த்து குளிக்க வைத்துகொண்டிருந்தார். மேலும் கீழும் வேகமாய் கையை ஆட்டி முலைகளை தேய்க்க, அவைகள் குலுங்கி ஆடின.
பெரியவர் இப்போது அவளை நிற்க வைத்து கன்னத்தில் சந்தனம் பூசினார். அந்த பொன்நிற சிலையின் தோள்களிலும் கைகளிலும் நிதானமாய் தடவிவிட்டு முலைகளை அடைந்தார். முதலில் அதன் மென்மையை மிகவும் ரசிப்பது போல் நீண்ட நேரம் வருடினார். பின் மெல்ல இறுக்கி பிடிக்க, கீர்த்தனா தன் வலுவில்லாத கைகளால் தடுத்தபடி
”வேண்டாம்…….! ப்ளீஸ்……..! என முனக, முகத்தில் இப்போது பயத்தின் ரேகைகள் ஓடுவதை பார்த்து,
பாவம் இப்போது பயத்தில் தவிக்கிறாள் போலிருக்கு…! என நினைத்தேன்.
அதே நேரம் சின்னவர் என் புண்டையை தேய்த்துவிட்டபடி மீண்டும் விரலை உள்ளே விட, தாங்கமுடியாத உணர்ச்சியில், குனிந்திருந்த அவரின் வேட்டியை கழட்ட முயன்றேன். உடன் தன் மற்றொரு கையால் எனக்கு உதவ, வேட்டியும், பூனூலும் கீழே விழுந்தன. பரபரவென என் கை சுண்ணியை தேட, தடுத்து ” பொறுடா குட்டி…. உனக்குதான்……! என்றபடி பாதங்கள் வரை தேய்த்துவிட்டார். அவரின் நிர்வாண உடல் என்னை திக்குமுக்காட வைத்தது. பின்னர் பக்கத்தில் இருந்த துண்டை எடுத்துகொண்டு நிமிற, பனை மரம் போல் இளம் சுண்ணி நேராய் நின்று ஆடிகொண்டிருக்க, முனையில் நீர் கசிந்து சொதசொதவென இருந்தது. டக்கென என் கை எட்டி பிடிக்க, விலுக் விலுகென துடித்த அதன் துடிப்பை உணர்ந்தேன். புது சுண்ணியை பிடித்த உணர்ச்சி வேறு, என்னை துடிக்க வைத்தது.
சிறிது நேரம் பிடிக்க கொடுத்தவர் பின் பொறுமையாய் உடல் முழுவதையும் துவட்டி விட்டார். பக்கத்தில் முனகல் சத்தம் மீண்டும் கேட்க, திரும்பி பார்த்தேன். முலைகளை, இரண்டு கைகளிலும் பிடித்து பெறியவர் பிணைந்து கொண்டிருக்க, தன் வலுவிழந்த கைகளால் தடுக்க முயன்று தோற்றுகொண்டிருந்தாள். முகம் முழுவதும் பயத்தின் ரேகைகளோடு, கண்கள் எங்கள் பக்கம் இருக்க, நிலைமையை புரிந்துகொண்டேன். தனக்கு கண்டிப்பாய் இன்று முதலிரவு நடக்கபோகிறது என்பதை புரிந்து பயப்படுகிறாள்.
துவட்டி முடித்து எழுந்ததும் கப்பென இறுக என்னை சின்னவர் கட்டிபிடிக்க, நானும் கட்டிகொண்டேன். உடைந்த பெரிய அணைகட்டின் வெள்ளம் போல் இருவரின் உணர்ச்சிகளும் பாய்ந்தன. என் குண்டியை இறுக பிணைய இன்னும் ஒட்டிகொண்டேன். அதேபோல் என் கைகளும் அவர் முதுகை அழுத்தி தடவியது. கன்னத்தில் ”ப்ச்…ப்ச்….! என அவர் முத்தம் கொடுத்து கவ்வி சப்பி, என் ரோஜா இதழ்களை கவ்வினார். புது ஆடவனின் அணைப்பும் அவன் எச்சிலும் என்னை துடிக்க வைத்தது. சிறிது நேரம் சுவைத்தவர் பின் காதில்
” சொர்க்கத்திற்கு போகலாமா…? என வினவ
”உம்…..! என்றபடி அவர் காதை கவ்வினேன். உடன் அப்படியே தொடைகளை பிடித்து என்னை தூக்க, கழுத்தை வளைத்து கொண்டேன். என்னை தூக்கிகொண்டு மேடையின் பின்பக்கம் நோக்கி மெதுவாய் செல்ல, கீர்த்தனாவை ஆவளோடு பார்த்தேன்.
மண்டியிட்டபடி பளிங்கு போன்ற அடி வயிற்றை தடவிகொண்டிருந்த பெரியவரின் கைகள், நகர்ந்து தொடைகள் இரண்டையும் பிடித்து லேசாய் விலக்க, இன்னும் தன் வலுவில்லாத கைகளால் போராடிகொண்டிருந்தாள். ஆஹா…..! என்ன செய்கிறார் ….! என நான் சிலிர்க்க, பெரியவர் தன் வாயால் அவளின் புண்டையை கப்பென கவ்விகொண்டார். அதே சமயம் டோரை திறந்து என்னை உள்ளே தூக்கிகொண்டு போக அந்த காட்சி மறைந்து போனது. பொறாமை கலந்த ஏக்கம் மனதை கவ்வியது, காரணம் என் நீண்ட நாள் ஆசையை கீர்த்தனா இப்போது அனுபவிக்கிறாள். கணவர் எப்போதும் சுண்ணியை ஊம்ப சொல்வாரே தவிர புண்டையை இதுவரை நக்கியதில்லை.
அப்பா……! இது என்ன உண்மையிலேயே தேவலோகமா…? என வியந்து போனேன். அறையின் நடுவே வட்டமான கட்டில் இருக்க, அதற்கு மட்டும் சிதறாமல் பளீரென்ற விளக்கொளி. அறையை சுற்றி உள்ள சுவர்கள், கூறை மற்றும் தளம் என அனைத்தும் முழுக்க முழுக்க கண்ணாடியால் பதிக்கபட்டிருந்தது. என்னை கட்டிலில் போட்டதும் மேலே பாய்ந்து வந்து இறுக கட்டிகொள்ள, நானும் கட்டிகொண்டேன். மேலே கூரையில் பளிச்சென எங்கள் அம்மண உடல்கள் அருமையாய் தெரிய, பக்க சுவர்களை பார்த்தேன். இதுவரை பாக்காத கோணங்களில் எங்களின் அம்மண உடல்கள் தெரிய சிலிர்த்து போனேன். படுத்த இடத்திலேயே அத்தனை கோணங்களையும் பார்த்து ரசிக்கலாம் என்பதை புரிந்துகொண்டேன்.
என் வியப்பை புரிந்துகொண்டு, சங்கீதா ..குட்டி…..! உன்னை துடிக்க துடிக்க நாங்க ஓக்கறதை நீ அனுபவிச்சிகிட்டே கண்ணாடில அதை நல்லா பாக்கலாம்….! என சொல்ல, அதை கேட்டதும் இரண்டு விஷயங்களுக்காக சந்தோஷம் உடலில் ஜிவ்வென பாய்ந்தது. இதுவரை ஸ்தோத்திரங்களை சொல்லி தெய்வீகமாய் இருந்தவர் இப்போது பச்சையாய் சொன்னது, மற்றது ” இருவரும் ஓக்கிறதை ” என சொன்னது.
கன்னத்தை நக்கி அதன் மென்மையை உதடுகளால் வருடி ரசித்து, மெல்ல இதழ்களை அடைந்தார். மீசையும் தாடியும் இன்றி முகம் மொழுமொழுவென இருந்தது, மிகவும் பிடித்திருந்தது. இதழ்களை கவ்வுவதும் தலையை தூக்கி முகத்தின் அழகை ரசிப்பதுமாய் மாறி மாறி சிறிது நேரம் செய்தார். கவ்வும்போது எச்சிளை என் இதழ்களில் விட சொத சொதவென ஈரமானது.
எப்படி குட்டி ரெண்டுபேரும் போட்டி போட்டுகொண்டு அழகாய் இருக்கீங்க…! என கூற, மகிழ்ச்சியில் நிஜமாவா…..! என கேட்க வாயை திறக்க, டக்கென தன் வாயை எனக்குள் திணித்து, நாக்காள் உள்ளே துளாவினார். குடுமி தலையை பிடித்து என்னோடு நான் அழுத்த மூச்சுவிட இருவரும் தடுமாறினோம். இதழ்களில் தேன் வருவதுபோல் நீண்ட நேரம் சப்பி சுவைக்க, நானும் அவர் இதழ்களை சப்பி நாக்கை உள்ளே விட்டு ஆசைதீர துளாவினேன்.
பின் நக்கிகொண்டே முலைக்கு செல்ல, அடக்கமுடியாத என் ஏக்கம், தலையை பிடித்து கீழே தள்ளியது. உடன் முலையை விட்டு விட்டு புண்டைக்கு சென்றார். பக்கத்திலிருந்த தலையணையை என் குண்டியின் அடியில் இட்டு, சுவைக்கவர கால்கள் தானாக விரிந்து கொடுத்தன. முக்கோண மேட்டை முதலில் நக்கியவர், அதை கவ்வி கடிக்க தவித்துபோனேன். மேலே அந்த காட்சி அருமையாய் தெறிய உணர்ச்சி இன்னும் ஏறியது. தொடைகளை வருடி பிணைந்தபடி, கீழே விரிந்த புண்டைக்கு போனார். நுனி நாக்கால் இதழ்களை பொறுமையாய் வருட, நாக்குபட்டதும் மின்சாரம் போல் இன்ப உணர்ச்சி பாய ” ஸ்…….ஸ்……! என துடித்தேன். பிளவில் நாக்கை விட்டு மெல்ல உழவு ஓட்டுவது போல் செய்தவர், மெல்ல மெல்ல அழுத்தி ஆழமாய் புண்டையின் கீழிருந்து மேல் வரை இழுத்தார்.
காட்சியை பார்க்க பார்க்க இன்பம் இரண்டு மடங்காய் ஜிவ்வென பாய ”ஸ்…….ஆ…..! என துடித்தேன். விரலால் இன்னும் புண்டையை விரித்து பருப்பை மட்டும் நுனி நாக்கால் நிமிண்ட துடியாய் துடித்துவிட்டேன். புண்டையின் நரம்புகள் விம்மி துடிக்க, விடாமல் செய்துகொண்டே இருந்தார். பிறகு லபக்கென கவ்வி வாயை உள்ளே அழுத்திகொள்ள, மூக்கு மட்டுமே வெளியே தெறிந்தது. ஆனால் உள்ளே அவர் நாக்கின் விளையாட்டில் துடித்துபோனேன். அழுத்தி கண்டபடி துளாவியவர் ஆழமாய் நாக்கை நுழைத்து ஆட்டினார். ஓரங்களை வருடிவிட இதுவரை அணுபவிக்காத இன்பத்தில் மிதந்தேன்.
ஆழமாய் நன்றாக சுவைத்து ஆட்டியவர் பின் வாயை லேசாக தூக்கி, நடு நாக்கில் கிளிடோரியஸை தேய்க்க தொடங்கினார். நாக்கை மேலும் கீழும் ஆட்டுவது கண்ணாடியில் தௌ¤வாய் தெறிந்தது. இன்பம் புண்டையில் ஜிவ்வென பாய ”ஸ்…..ஸ்….! என முனகியபடி ஒருகையால் அவர் தலையையும் மற்றொரு கையால் தலையணையையும் இறுக்கி பிடித்துகொண்டு துடித்தேன். விடாமல் அழுத்தி தேய்க்க, மெல்ல மெல்ல என் நினைவை இழந்துகொண்டிருந்தேன்.
நேரம் ஆக ஆக கண்கள் தானா மூடிகொள்ள ” ஸ்….ஸ்….! என பாதி வாய் திறந்த நிலையில், உடல் நரம்புகள் முறுக்கி துடிக்க, இடுப்பு வெடுக் வெடுக்கென சுண்டியது. உலகை மறந்து இன்பத்தில் வெகு நேரம் மிதந்து கொண்டிருக்க, நாக்கை அங்கிருந்து நகர்த்தி தொப்புளுக்கு வந்தபின்தான் இவ்வுலகிற்கு மீண்டும் வந்தேன். கிட்டதட்ட உச்சகட்டத்தை நெருங்கும் நிலையில், என் உடல் ஓக்க துடியாய் துடிக்க, ஆஹா…! எவ்வளவு நேரம்தான் சுவைத்தார் ….? என வியந்தேன்.
என் இடுப்பின் துடிப்பில் புரிந்து கொண்டவர்,
” கொஞ்சம் பொருத்துக்கடா குட்டி… அப்பதான் நிதானமா.விடிய விடிய ஓக்கலாம்…..! என்றபடி
அழகான தொப்புளில் நாக்கை நுழைத்து துளாவி இடுப்பை இரண்டுகைகளாலும் பிணைய, கீர்த்தனாவின் நினைவு வந்தது.
ஐயோ… என்ன இது…அவர்கள் இன்னும் ஏன் வரவில்லை…..? என எண்ணி தவித்தேன்.
சாமி ….அவர்கள் எங்கே……? என ஆவலை அடக்க முடியாமல் கேட்க
வருவார்கள் கவலைபடாதே…..! உன் ப்ரண்டுதான் ரொம்ப பயப்படுகிறாளே…..ஒரு வேளை முரண்டு பண்ணுகிறாளோ என்னவோ……! என சிரித்தபடி, அப்புறம்….. என் பெயர் வரதராஜன். அண்ணன் பெயர் சண்முகம் என்றபடி முலைகளுக்கு வந்தவர், முழுவதும் உதடுகளால் வருடி அதன் மென்மையை மிகவும் ரசித்து, மற்றொரு முலையை விரல்களால் தடவி காம்பை திருகினார். பின் அப்படியே இறுக பிடித்து பிணைய, மற்றதை வாயில் கவ்வி மெல்ல சப்பதொடங்கினார்.
அதே சமயம் கதவு திறக்க, அந்த காட்சியை பார்த்து திகைத்து போனேன். கீர்த்தனாவின் ஒருகையை தன் தோளில் போட்டு பிடித்துகொண்டு, மற்றொரு கையை கக்கத்தில் விட்டு வளைத்து, முலையை பிடித்தபடி, அவளை தன்னோடு அணைத்து நடத்திகொண்டு வந்தார். அவரின் அம்மண உடலில், முன்னால் ஆடிகொண்டு வந்த சுண்ணியை பார்த்ததும் என் இதயமே ஒருகணம் நின்று துடித்தது.
சுண்ணி, கரு கருவென பனைமரம் போல் நீண்டு, உலக்கை அளவு தடித்த்திருந்த அதன் முனையில் முன் புறத்தோள் கீழே போய் புளுத்தியதில் வெள்ளை மொட்டு மொழு மொழுவென பெரிய உருண்டையாய் இருக்க, நடுவில் இரண்டாய் பிளந்த ஓட்டையில் நீர் கசிந்துகொண்டிருந்தது. அ..ப்..பா…..! எத்தனை பெரியதாய் இருக்கிறது…..? என ப்ரம்மித்தேன். நேராய் நின்ற அந்த இரும்பு சுண்ணி நடக்கும் போது ஆடியது என் மனதை என்னவோ செய்தது. தூண்கள் போன்ற தொடைகளும் பெரிய இடுப்பும் உடல் முழுவதும் அடர்ந்த முடியும் என ஒரு மாமிச மலைபோல் இருந்தார்.
கையில் இறுக்கி உருட்டி பிடித்திருந்த முலை, விரல்கள் நடுவே பிதுங்கிகொண்டிருக்க, மற்றொரு முலையை பார்த்து வியந்தேன். பால்போன்ற வெள்ளை முலை லேசாக சிவந்து, முனையின் கருவளையத்தில் இப்போது சிறியதாய் காம்பு ஊசி போல் நீட்டிகொண்டிருக்க, முன்பே சப்பி சுவைத்திருக்கிறார் என புரிந்துகொண்டேன்.
தேன் சொட்டும் இதழ்கள் மிகவும் ஈரமாய் இருக்க, தலையை அவர் தோளில் அவளே சாய்த்து கொண்டிருந்தாள். இப்போது முகத்தில் முன்பு இருந்த பயமும் கூச்சமும் மறைந்திருப்பதை கவனித்து சந்தோஷமானேன். அவளின் தந்தம் போன்ற வழுவழுப்பான வயிறும், வெண்ணெய் பூசிய இடுப்பும், பட்டுபோன்ற தொடைகளும் விளக்கொளியில் தக தகவென ஜொலித்தன.
கதவு தானாக மூடிகொள்ள, கீர்த்தனாவை கட்டிலருகே கொண்டுவந்ததும் முன் பக்கம் இழுத்து இறுக கட்டிகொண்டார். அவளும், கழுத்தை வளைத்திருந்த தன் கையை எடுக்காமல் தோளில் முகத்தை வைத்துகொள்ள, புட்டங்கள் இரண்டையும் ஒரே சமயத்தில் இறுக்கி பிணைந்தார். அழகான அவளின் தோளை வாயில் கவ்விகொள்ள, தடித்த நீண்ட சுண்ணி சைடில் வந்து இருவரின் இடுப்புக்கும் வெளியே நீட்டிகொண்டிருந்தது. இடுப்புகளுக்கு இடையில் மாட்டியிருந்த நிலையிலும் அது, ஓணான் தலையை ஆட்டுவதுபோல் ஆடி துடிக்க சிலிர்த்துபோனேன்.
சிறிது நேரம் விளையடியவர் பின் அவளை மெல்ல விடுவித்து
வரது ….! பாரு குட்டி எப்படி உன் ப்ரண்டை சுவைக்கிறான்…..என எங்களை பார்த்து சிரித்தபடி சொல்லிகொண்டே அவளை எங்கள் அருகே படுக்கவைத்தார்.
உடன் பாய்ந்து மேலே வந்தவர் தங்க சிலையை இறுக்கி கட்டிகொண்டார். நெற்றியில் இருந்து நக்கி உதடுகளால் வருடியபடி கன்னத்திற்கு வந்து அதை நிதானமாய் சுவைத்தார். இரண்டு ஆப்பிள் கன்னங்களையும் நன்றாக நக்கி சுவைத்து இதழ்களுக்கு செல்ல, அவளின் கைகள் மெல்ல முதுகை கட்டிபிடித்தன.
