நான் போய் அவளுக்கு தேவையான பள்ளி உடைகளை எடுத்து வைத்தேன். அவள் ஜட்டியை எடுத்தேன் அதை கையில் எடுத்தவுடன் என்னை அறியாமல் ஒரு கிளர்ச்சி ஏற்பட்டது. தன்னிச்சையாக அவள் ஜட்டியை முகத்தில் கொண்டு போய் முகர்ந்து பார்த்தேன். அக என்ன ஒரு வாசனை, மெய் மறந்தேன்.
கதவு திறக்க படும் ஓசை கேட்டு திரும்பினேன் என் மகள் ஓர் துண்டை எடுத்து மார்போடு கட்டி கொண்டு, கட்டி கொண்டு என்பதை விட சுருட்டி கொண்டு வந்தாள்.
“என்னமா இப்படி சுருட்டி வர, என் அழகு சுட்டி”
“போங்கப்பா கேலி பண்ணாதிங்க, போக போக நான் எல்லாம் சரியாய் செய்வேன், நிங்களே பாருங்க”
“சரி உனக்கு உள்ளே போடுற சிம்ஸ் எதுவும் இல்லையா, ஜட்டியும் ஒன்னுதான் இருக்கு”
“ஆமப்ப வாங்கணும்”
“சரி ஆபீச்ல இருந்து வந்ததும் எனக்கு ஞாபக படுத்து கடைக்கு போய் வாங்கிட்டு வரலாம்”
“ஐ யா ஜாலி, என் செல்ல அப்பான்னா அப்பா தான்”
அவளுக்கு ஆடையை எடுத்து கொடுக்க அவள் பள்ளி உடைகளை போட்டு முடித்தாள் அவள் பாவாடை அவள் முட்டிக்கு மேலே இருந்தது. அவள் சட்டை முன் பட்டன்கள் வாய்த்த மாடல் சட்டை அதனால் அவள் சைடு வழியா அவள் உள் மார்பு அழகு பார்க்க முடிந்தது. வர வர பள்ளி உடைகள் கவர்ச்சி கூடி கொண்டு இருப்பதாய் உணர்ந்தேன்.
நானும் வேகமா கிளம்பி காலை உணவை முடித்து இருவரும் புறப்பட்டோம். நான் பைக்கை பார்கிங்கில் இருந்து எடுத்து வந்தேன் அவள் காலை குறுக்கே போட்டு கொண்டு என் முதுகை அனைதவரு பிடித்து கொண்டாள். அவளின் சிறிய முலை என் முதுகில் அழுத்தி பிதுங்கியது. அது பற்றி எதுவும் கவலை படாமல் அவள் இறுக்கி பிடித்து கொண்டே வந்தாள். நான் அவளை பள்ளியில் இறக்கி விட்டு விட்டு சாவியையும் கொடுத்து விட்டு
“மகளே ஸ்கூல் முடிந்ததும் நேர விட்டுக்கு போய் பத்திரமா கதவ சத்திக்க, அப்பா வர லேட் ஆகும் சரியாய்”
“சரிப்பா, பை”
“பை, செல்லம்”
இரவரும் புன்னகைத்து கொண்டு கிளம்பினோம்”
நான் ஆபீஸ் போய் பைகை பார்க் செய்து விட்டு என் அறைக்கு சென்றேன். ஒரு மாதம் நான் அலுவலகம் வராததால் துசி எல்லாம் தட்டி பைல்கள் எல்லாம் தட்டி அடுக்கி வைத்து கொண்டு இருந்தேன் அப்போது ஆபீஸ் பையன் வந்து
“சீனிவாசன் சார் கொஞ்ச நேரம் கழித்து அறைக்கு வந்து பக்க சொன்னார் சார்”
“சரிப்பா எல்லாம் ரெடி பண்ணிட்டு வந்து பாக்குறத சொலிடு”
என் மானம் இவர் என்ன சொல்ல போறாரோ, எப்படி சமாளிப்பது, விட்டில் நடந்ததை சொல்லலாமா இப்படி பலவாறு யோசித்து கொண்டு, என் அறையை எல்லாம் சரி செய்த பிறகு அவர் அறைக்கு சென்றேன்
“மே ஐ கம இன் சார்”
“வாங்க சார், எப்படி இருக்கீங்க, உங்க பொண்ணு எப்படி இருக்க” முதல் கேள்வியே என் பொண்ண பத்திய கேக்கணும், கொஞ்சம் கடுப்ப தான் இருந்தது
“இருக்கோம் சார்”
“ம்ம்.. நான் சொன்னது ஞாபகம் இருக்கு இல்ல”
“இருக்கு சார், ஆன”
“என்ன சொல்லுங்க என்ன ஆன, உங்களுக்கு எவ்ளோ பெரிய ரிஸ்க் எடுத்து இருக்கேன் தெரியும் இல்ல”
“தெரியும் சார், ஆன எப்படி நான்… என் …பொ… ”
“நீங்க தான் சரி பண்ணனும், நான் உங்களுக்கு ஒன்னு செய்யும் போது நீங்க இது கூட செய்ய கூடாத”
“சார் இந்த மாதிரி எல்லாம் நாட்டுல சாதாரணம் நடக்குமா, என் கஷ்டம் கொஞ்சம் புரிஞ்சிக்குங்க”
“இப்போ என்ன சொல்ல வரிங்க …” கொஞ்சம் ஏமற்றம் கலந்த கோபத்தில் பேசினார்.
“கோப படாதிங்க சீனிவாசன் சார், நான் சொல்றது கொஞ்சம் டைம் ஆகும்னு சொலவரேன்”
“யோவ் இவளவு தான, நான் என்னமோன்னு நினச்சிட்டேன், இது எல்லாம் ஒண்ணுமே இல்ல சார், நாட்டுல எல்லா இடத்துலயும் இது நடக்குது ஆன வெளிய தெரியாம நடக்குது”
“உண்மையாவா சொல்றிங்க”
“உண்மையா தான் சொல்றேன், நீங்க வேல முடிஞ்சதும், எல்லோரும் போன பிறகு என் ரெஸ்ட் ரூம்க்கு வாங்க”
“சரி சார், அப்போ நான் வேலைய பக்கவ”
“சரி சார் சாயந்தரம் மறக்காம வாங்க”
நானும் சரின்னு சொலிட்டு என் அறைக்கு போய் அன்று வேலை எல்லாம் பார்க்க தொடங்கினேன். அவர் சொன்னது போல் அனைவரும் சென்ற பிறகு அவர் ஓய்வு அறைக்கு சென்றேன். அந்த அறை அதிகம் தனிமை படுத்த பட்ட அறை வெளியில் இருந்து எதுவும் பார்க்க முடியாது. என்னை பார்த்ததும் சீனிவாசன்
“வாங்க சார்”
“என்ன மணி என்றே சொல்லாம் சார்”
“அப்போ நியும் என்ன சீனினு குப்பிடு” ஒருமைக்கு மாறி இருந்தார்.
“இல்ல வேண்டாம் நான் சார்னே குப்பிடுறேன்”
அப்போது ஆபீஸ் பையன் உள்ளே வந்தான், சில வுணவு பொட்டலங்கள், நொறுக்கு தினி, மற்றும் ஒரு பெரிய கவரும் வங்கி கொண்டு வந்தான் அவனிடம்
“தம்பி முக்கியமா பேச போறோம் வட்ச்மன் கிட்ட யாரு கேட்டாலும் இல்லைன்னு சொல்ல சொல்லிடு, நீ கிளம்பு”
“சரி சார்”
அவன் போனதும் கவரை திறந்து உள்ளே இருந்த பீர் பாட்டிலை எடுத்து மேஜை மிது வைத்தார். கொஞ்சம் சிப்ஸ் மற்றும் கார வகைகளையும் எடுத்து வைத்தார்.
எனக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை
“சார்.. இல்ல சீனிவாசன் நீங்க பீர் சப்பிடுவிங்கள”
“ஏன் சாப்பிட கூடாத” சொல்லி கொண்டே பாட்டிலை எடுத்து இரண்டு கிளாசில் உற்றி ஒன்றை எனக்கு கொடுத்தார் மற்றொன்றை எடுத்து சியேர்ஸ் சொலிவிட்டு ஒரே மடக்கில் குடித்து முடித்தார். நான் மெல்ல மெல்ல குடித்தேன் அவர் லேசான போதையில் கொஞ்சம் கொஞ்சமா வெளிபடைய பேச தொடங்கினர்.
“மணி உங்களுக்கு தெரியாது, நான் சின்ன வயசிலேயே என் மனைவிய இழந்தவன், அப்போ என்னை நம்பி என் அக்கா, தங்கை, தம்பி அப்புறம் என் இரு குழந்தைங்க, இவன்களுக்காக கடுமையா உழச்சி எல்லாரையும் நல்ல நிலைக்கு கொண்டு போயிட்டேன், இப்போ நான் மட்டும் தனி மரமா இருக்கேன்”
“ஏன் சீனி அப்படி சொல்றிங்க, உங்க பசங்கன்னு சொன்னிங்களே அவங்க கூட இருக்கலாமே” நானும் ஒருமையில் பேச தொடங்கினேன்
“அவங்க ரெண்டு பேறும் அமெரிக்க அப்புறம் லண்டன்ல இருகுரங்க, வருசத்துக்கு ஒரு வட்டி பேச கூட அவங்களுக்கு தோன மாட்டேங்குது, என்ன செய்ய அப்ப நான் இருந்த சூழ்நிலை சம்பாதிக்கணும் வேலை வேலைன்னு இருந்துட்டேன் என் குழந்தைங்க கூட நேரம் செலவு செஞ்சதே இல்லை, அது இப்போ என்னையே பதம் பாக்குது”
அவர் அப்படி சொல்கையில் அவர் கண்கள் நீர் கட்ட தொடங்கின முதல் முறைய அவர் மிது எனக்கு மதிப்பும் பரிதாபமும் ஏற்பட்டது. என் மனைவி என்னை விட்டு சென்றதை விட இவர் நிலைமை மிகவும் வேதனையானது என்பது புரிந்தது.
“என்னவோ மணி உன்ன பார்க்கும் போது என் மனசுல இருக்கறத எல்லாம் சொல் தோணுது,நீ கூட என்னடா இவன் நம்ப பொண்ண வச்சி தான் வேலை குடுத்தான்னு நினைக்கலாம்”
“அப்படி எல்லாம் இல்ல சீனி சார்”
“சும்மா சொல்லாத மணி, எனக்கு தெரியும்”
“ஆமா சீனி சார் முதல கொஞ்சம் வருத்தம் தான் இப்போ நீங்க சொல்றத எல்லாம் பக்கும் போது எனக்கு கோபம் எதுவும் இல்ல”
சீனிவாசன் என்னை நன்றியுடன் ஒரு பார்வை பார்த்தார். எனக்கு அவருக்கு உதவ வேண்டும் என்றே தோன்றியது. இருந்தாலும் நான் என் மகளிடம் செய்ததை சீனிவாசன் சார் கிட்ட சொல்ல மணம் வர வில்லை.
“மணி உனக்கு தெரியாது நான் செக்ஸ் அனுபவித்து கிட்ட தட்ட முப்பது வருடம் ஆகுது”
“முப்பது வருடமா, நீங்க என்ன தான் பனுவிங்க”
“கை வேலை தான்” சொலிவிட்டு சிரித்தார், நானும் சிரித்துக்கொண்டேன்.
“ரொம்ப கஷ்டம் சீனி சார்”
“என்ன பண்றது மணி இப்போ வயசு ஆகி போச்சி வெளி பொண்ணுங்க கிட்ட போக பயமா இருக்கு, கொஞ்சம் இளம் பொண்ண இருந்த அவங்கள திருப்தி படுத்துற அளவுக்கு எனக்கு தெம்பும் இல்ல, என் நிலமைய பார்த்தியா மணி”
“சீனி சார் நான் கேட்ட கோப பட கூடாது”
“பார்த்தியா இப்படி எல்லாம் கேக்க கூடாது, நான் இவ்ளோ வெளிபடைய பேசுறேன் நி இப்படி கேக்கலாமா? சொல்லு”
“அதுக்கு இல்ல சீனி சார், நீங்க எதாவது .. என் மகள் வயசு பொண்ண எதாவது பண்ணி இருக்கீங்களா”
“ஒ, நீ அங்க வரியா, ம்ம்.. நெறய பேர நல்ல தடைவிருகேன், ஆன வாயோ, என் சுன்னிய உள்ளேயோ, இல்லா அவங்க வாய்குல்லையோ விட்டது இல்லை”
“உண்மையாவா, அவங்க யாரும் ஒன்னும் சொல்ல மட்டங்கள, யார் கிட்டயாவது சொல்லிட்ட”, நான் என் மகளை ஒப்பிட்டு இந்த கேள்வியை கேட்டேன்.
“எல்லாம் நம்ம கிட்ட தான் இருக்கு, அவங்க கிட்ட முதல்ல நம்பிக்கைக்கு பத்திரமா நடந்துகிட்ட போதும் அவங்க நம்பள நம்ப ஆரம்பிச்சிட்ட நாம அவங்கள எப்படி வேணும்னாலும் பயன் படுத்திக்கலாம்”
“சீனி சார் நீங்க ரொம்ப அனுபவ சலித்தான்”
“இன்னும் ஒன்னு சொல்லவா, நான் என் பேத்தி உன் பொண்ணு வயசுல இருக்கும் போது நல்ல தடவுவேன், அவ லண்டன் பொன்னுல அதனால் உடனே புரிசிகிட்ட, இங்க இருந்த ஒரு வாரம் ரொம்ப சந்தோசமா போச்சி, அதுக்கப்புறம் இதுவரை ஒன்னும் இல்ல”
“அப்போ இப்போ என்ன பண்ணி முடு எத்துகுவிங்க”
“அதுவா இப்படி வா” என்னை அவர் வைத்து இருந்த லேப்டாப் முன்னால் வர சொல்லி அவர் வைத்து இருந்த படங்களை எல்லாம் கட்ட தொடங்கினர். என் கண்களை என்னாலையே நம்ப முடியவில்லை எல்லா படங்களுமே என் மகளின் வயதுக்கு மேல் இல்லை என் சுன்னி மெதுவா விறைக்க தொடங்கியது. அதை விட அந்த படங்களில் அவர்கள் செய்யும் பெரியவர்கள் விளயாட்டு என்னை மெய் சிலிர்க்க வைத்தது.
– தொடரும்
