கவிதாவுக்காகக் காத்திருந்த திலீப், அவள் வந்த பிறகு என்ன நடக்கும் என்று எண்ணி மனதுக்குள்ளே சிரித்துக்கொண்டிருந்தான். நான்கு வருடங்கள் துபாயில் பணி புரிந்து விட்டு அவன் நாடு திரும்பியிருந்தான். கவிதாவை உடனடியாக சென்று பார்க்க வேண்டும் என்று அவனது மனம் துடித்தது. ஆனால், கவிதாவின் கணவனின் தங்கை ஊரிலிருந்து வந்திருந்தாள். எனவே ஓசைப்படாமல் ஓரிரு நாட்களுக்கு அவன் ஒரு பகட்டான ஹோட்டலில் தங்கிக்கொண்டு, இத்தனை நாட்களாக கவிதாவுக்காக அவன் சேமித்து வைத்திருந்த இச்சைகள் மொத்தத்தையும் தீர்த்துக்கொண்ட பிறகு, நல்ல பிள்ளை போல அவளது வீட்டுக்குப்போய், அவளது கணவனையும் மரியாதை நிமித்தமாக சந்தித்து விட்டு, தான் கொண்டு வந்த பரிசுப்பொருட்களையும் அளித்து விடுவது என்று முடிவு செய்திருந்தான்.
கவிதாவும் திலீப்பும் இத்தனை நாட்கள் பிரிந்திருப்பது அதுவே முதல் தடவை. இப்போது அக்கா கவிதா பிரபாகரின் மனைவியாகி விட்டிருந்தாள். அவர்களது இளமைக்கால இனிய நினைவுகள் மாத்திரமே இருவருக்கும் மிச்சப்பட்டிருந்தது. ஆனால், இன்று அதற்கெல்லாம் சேர்த்து வசூலித்து விட வேண்டும் என்று முடிவு கட்டியிருந்தான் திலீப். 25 வயதில் கவிதா திலீப்பை விடவும் ஐந்து வயது மூத்தவள். ஆனால், அந்த வயது வித்தியாசம் அவர்களது கண்மூடித்தனமான காமத்திற்கு குறுக்கே நிற்கவில்லை. இருவரும் சிறிய வயதிலிருந்தே ஒற்றுமையாக இருந்து வந்ததால், அவர்கள் வளர்ந்தபிறகு, அவர்களது உறவில் ஏற்பட்ட ரகசியமான திருப்பங்களைப் பற்றி எவருக்கும் எவ்விதமான சந்தேகமும் ஏற்பட்டிருக்கவில்லை. அது தகாத உறவு தான் என்று அவர்களுக்குத் தெரிந்திருந்தும், அவர்களுக்கு குற்ற உணர்ச்சி ஏற்படவில்லை. கண்ணுக்கழகான அக்காவை விட அவனுக்கு வேறு எந்தப் பெண்ணின் மீதும் அப்போது ஈடுபாடு ஏற்பட்டிருக்கவில்லை. அதே போல, செவ்வாய் தோஷத்தால் திருமணம் தள்ளிப் போய்க்கொண்டிருந்த கவிதாவுக்கும், தனது இளமைப்பசியைத் தீர்த்துக்கொள்ள, தம்பியின் வேட்கையைப் பயன்படுத்திக்கொள்ளுவதில் எந்தத் தயக்கமும் ஏற்பட்டிருக்கவில்லை. நெல்குதிரில் தொடங்கி, குளியலறை, மொட்டைமாடி, கொல்லைப்புறம், படுக்கையறை, கூடம், கிணற்றடி, ஓரிரு முறை சமையலறையில் கூட திலீப் அக்காவை வித விதமாக அனுபவித்து, தானும் மகிழ்ந்து அவளையும் மகிழ்வித்தான்.
தனக்குத் திருமணமாவது வரைக்கும் திலீப் வேறு எந்தப் பெண்ணோடும் உடலுறவு கொள்ளக்கூடாது என்று கவிதா கண்டிப்பாக சொல்லியிருந்தாள். ஆனால், திலீப்போ ஒரு படி மேலே போய், அவளுக்குத் திருமணம் ஆன பிறகும் கூட, அவனுக்குத் தேவைப்படும்போதெல்லாம் அவள் தன் காமப்பசியை அடக்க உதவ வேண்டும் என்று நிபந்தனை விதித்திருந்தான். இப்போது, அவளை அவன் இரண்டு வருடங்களுக்குப் பிறகு, அவளது திருமணத்தன்று சந்தித்ததற்குப்பிறகு சந்திக்கவிருக்கிறான். அவள் எப்படியிருப்பாளோ? எது எப்படியோ, அவன் குளித்து முடித்து, சீவிச் சிங்காரித்துக்கொண்டு, அக்காவின் வருகைக்காகக் காத்திருந்தான். அவள் வந்ததும்…..
டிங்..டாங்! அழைப்பு மணியின் சத்தம் கேட்டது. ஆவலோடு ஓடிப்போய்க் கதவைத் திறந்தான். எதிரே கவிதா! அக்கா!! அழகுதேவதையாக நின்று கொண்டிருந்தாள். அடடா! இந்த நான்கு வருடங்களில் அவளது உடல் தான் எப்படி பூசி விட்டாற்போல ஆகி விட்டிருக்கிறது?
“ஹை திலீப்!” அவள் சிரித்தபோது, திலீப் உடல் சிலிர்த்தான். அதே முத்துப்பல் வரிசை!
“ஹை கவி!” அவனும் புன்னகையோடு அவளை உள்ளே வர அனுமதித்தான். “எந்தக் கடையிலே அரிசி வாங்குறேக்கா?”
“உதைபடுவே படுவா!” அவனது முதுகில் அவள் ஓங்கிக் குத்தினாள். அவன் திரும்பி, நினைவுக்கு வந்தவனாக கதவை அவசரமாக சாத்தித் தாளிட்டான்.
“அடடா! என்ன அவசரம்,” என்று அவள் மீண்டும் சிரித்தாள். “சென்னைப் போக்குவரத்து நெரிசல்லே சிக்கி சிதைஞ்சு போய் வந்திருக்கேண்டா! கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் பண்ண வுடேன்!”“ஓ யெஸ்!” என்று கூறியபடி சோபாவில் உட்கார்ந்து கொண்டான். “பீர் சாப்பிடுறியாக்கா?”
“என்னடா கிண்டலா? உங்கக்கா இன்னும் அவ்வளவு முன்னேறலே தெரிஞ்சிக்கோ!”
“ஆனா ரொம்பவே மாறிட்டே!” என்று கூறிய திலீப் அவளது நெஞ்சுப்பகுதியையே வெறித்தான். “நீ சுடிதார் போட்டு நான் பார்க்கிறது இது தான் முதல் தடவை!”
“பின்னே, இந்த ஊர் கிளைமேட்டுக்கு கசகசன்னு புடவையை உடுத்திக்கிட்டா அவ்வளவு தான்,” என்றாள் கவிதா. தம்பியின் கண்கள் தனது முலைகளை அளவெடுப்பதை உணர்ந்ததும்,அவளது பிராவுக்குள்ளே காம்புகள் விடைத்தன.
“ஆனா, எனக்கென்னமோ நீ புடவை கட்டிக்கிட்டாத் தான் ஒரு கிக் கிடைக்கும்,” என்று கண் சிமிட்டினான் திலீப்.
“ஆமாம், அப்பா அம்மா வீட்டுலே இல்லாத நேரமாப் பார்த்து வில்லன் மாதிரி என் புடவையை உருவிடுவியே..பாவி,” என்று சிரித்தாள் கவிதா.
“அக்கா!” திலீப் பொறுமையின்றி அவளை வளைத்துப் பிடித்து அணைத்தான். அக்காவின் உடல் சிலிர்ப்பதை உணர்ந்து கொண்ட திலீப், அவளை அப்படியே இறுக்கியபோது, அவளது செழிப்பான முலைகள் அவனது மார்பின் மீது அழுந்தின. அவள் அவனது காதருகே சூடான மூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்தாள். பரபரத்த திலீப்பின் கைகள் அக்காவின் முலைகளின் மீது விழுந்தன.
“இஸ்ஸ்ஸ்! பொறுடா! இப்பத்தானே வந்திருக்கேன்,” என்று கவிதா சிணுங்கினாள்.
“ரெண்டு வருஷமா ஏங்கிட்டிருக்கேன் தெரியுமா?” என்று முணுமுணுத்தான் திலீப்.
தம்பியின் அணைப்பிலிருந்து விடுபட்ட கவிதா, அவனது முகத்தை இரண்டு கைகளிலும் ஏந்தி, அவனது கண்களை ஓரிரு கணங்கள் ஊடுருவி விட்டு, அவனது உதடுகளில் மென்மையாக முத்தமிட்டாள். திலீப்பின் உதடுகள் அவளது உதடுகளைக் கவ்விக்கொண்டு ஒரு சில நிமிடங்கள் சுவைத்தன. அவனது நாக்கு வெளியேறி அவளது வாய்க்குள்ளே துழாவத் தொடங்கியதும், கவிதாவின் விரல்கள் அவனது தலைமயிரைக் கோதி விடத் தொடங்கின. அவர்களது நாக்குகள் பின்னிக்கொண்டிருந்தன. அவர்களது உடல்கள் ஒன்றோடொன்று அழுந்திக்கொண்டிருந்தன. அவர்களது உடலுக்குள்ளே, நான்கு வருடங்களாக துருப்பிடித்துக்கொண்டிருந்த காம இச்சை கிளரப்பட்டுக்கொண்டிருந்தது. அவர்கள் இருவருக்குமே கால்களுக்கு நடுவே கலவரம் ஏற்படத்தொடங்கியிருந்தது. ஒரு வழியாக, அவர்களது முத்தம் முறிபட்டபோது, கவிதா ஒரு நீண்ட பெருமூச்சை விடுத்தாள்.
“அம்மாடியோ!” என்று கிசுகிசுத்தாள். “எவ்வளவு நாளாச்சுடா என் தம்பிக்குட்டி!”
கவிதாவின் ஒரு கால் திலீப்பின் தொடையோடு உராய்ந்து கொண்டிருந்தது. அவனுக்கு மிகுந்த எழுச்சி ஏற்பட்டிருந்ததனால், அவன் அணிந்து கொண்டிருந்த பேண்ட்டுக்குள்ளே அவனது ஆணுறுப்பு முட்டிக்கொண்டிருந்தது. கவிதாவுக்கும் அந்த ஸ்பரிசத்தின் பாதிப்பு ஏற்பட்டிருந்தது. அவளது பிராவுக்குள்ளே முலைகள் விம்மத் தொடங்கியிருந்தன. அவளது காம்புகளை யாரோ பிடித்து இழுத்து விட்டது போல ஒரு சுரீர் என்ற உறுத்தலோடு அவை விடைத்துக்கொண்டன. அவர்களது அணைப்பு மேலும் இறுகியது.
“அக்கா!” அவளது காதில் அவன் மூச்சை அனலாக விட்டான். “வாக்கா, உடனே வேணும். வாக்கா!”
“அஞ்சு நிமிஷம்,” என்றாள் கவிதா. “கொஞ்சம் பேசிட்டிருப்போம். அப்புறம் அக்கா வேண்டான்னா சொல்லப்போறேன்?”
************************************************************************************************************
நாற்பத்தைந்தைத் தொட்டுக்கொண்டிருந்த வயது பர்வதத்துக்கு. இத்தனை வருடங்களில் கூந்தல் மிகவும் குறைந்து போய், தோள் வரையோடு நின்று விட்டது. இரண்டு பிள்ளைகளைப் பெற்றவள், திருமணத்துக்குப் பிறகு, தான் பயின்ற நாட்டியத்தை நிறுத்தி விட்டதாலோ என்னவோ, உடம்பு புசுபுசுவென்று ஊதிப்போய்க் கிடந்தது. ஆயினும், அவளை வயசுப்பையன்கள் ’ஆன்ட்டி,’என்று அழைத்துப் பேசும் போது, அவர்களது கண்கள் தனது பருத்த முலைகளையே வெறித்துக்கொண்டிருப்பதை அவள் கவனித்துக்கொண்டு தானிருந்தாள். தினசரி ஆற்றங்கரைக்கு சென்று குளித்து விட்டு வருகிற வழக்கமுள்ளவள், ஒவ்வொரு நாளும் அவள் வீடுதிரும்புகிறபோது, சந்து டீக்கடையில் ஓசிப் பேப்பர் படிக்கிற கிராக்கிகள் அவளைப் பார்த்து விட்டு, அவளது கொழுகொழு முலைகளைப் பற்றியும், மதர்த்திருந்த குண்டியைப் பற்றியும் பச்சை பச்சையாக எதையாவது சொல்லிச் சிரிப்பதை அவளே பல தடவை காதால் கேட்டிருக்கிறாள். தனது உடல் உப்பியிருந்தபோதும், எல்லாரது கவனமும் தனது முலைகளின் மீதும், குண்டியின் மீதுமே இருந்தன என்பது குறித்து அவளுக்கு ஒரு பெருமிதம் இருந்து வந்தது.
அன்றைக்கு பர்வதம் தனது உடைகளை மிகவும் அசட்டையாகத் தேர்ந்தெடுத்து அணிந்து கொண்டிருந்தாள். இரண்டு வருடங்களுக்கு முன்னர் தைத்துக்கொண்டிருந்த, நாளாவட்டத்தில் சுருங்கிப்போயிருந்த இளமஞ்சள் நிற பிளவுஸ். அதற்குள்ளே கன்னங்கரேலென்று பிரா அணிந்திருந்தாள். மெல்லிய பார்டர் போட்டிருந்த வாயில் சாரி! தலையை அசிரத்தையாக அள்ளி முடிந்து உச்சியில் கொண்டை போட்டிருந்தாள். ஆனாலும், எதிர் வீட்டுப் பையனின் கவனம் தன் மீது இருந்தது, அவளுக்கு அருவருப்பை ஏற்படுத்தினாலும் கூட, இன்னும் சின்னப்பையன்களையும் தன்னால் கவர முடிந்திருந்தை எண்ணி மகிழ்ச்சியும் ஏற்படாமல் இல்லை.
பல்வேறு சிந்தனைகளோடு வீட்டு வேலையைக் கவனித்துக்கொண்டிருந்த பர்வதம், கதவு தட்டப்படும் சத்தம் கேட்டு வாசல்கதவைத் திறந்தபோது அவர்கள் மூவரும் நின்று கொண்டிருந்தனர். வீட்டின் பின்பகுதியில் தனிப்படிக்கட்டு வைத்து மாடியை வாடகைக்கு விட்டிருந்தாள்; அதில் அவர்கள் மூவரும் தங்கி, டவுணுக்குத் தினசரி போய் கல்லூரியில் படித்து வந்து கொண்டிருந்தனர். குணா,ராஜேந்திரன், தென்னரசு…இவர்கள் மூவரில் யாராவது ஐஸ்வர்யாவை…சே! என்ன இது, எந்த வயதுப் பையனைப் பார்த்தாலும், அவன் தான் தன் மகளைக் கெடுத்திருப்பானோ என்று தனக்கு ஏன் தோன்றுகிறது?
கதவைத் திறந்ததும், அவள் எதிர்பார்த்தது போலவே அவர்களது கண்கள் முதலில் அவளது முலைகளையே தேடின. பர்வதம் சிரித்துக்கொண்டாள். இது போன்ற அறிந்தும் அறியாத வயசுக்காரப்பையன்களின் கண்கள் தன் உடலை மேயும்போது,அவளுக்கு அவ்வப்போது ஒரு கிளர்ச்சி ஏற்படுவது வழக்கமாகி விட்டிருந்தது. அதிலும், இந்த மூன்று வாலிபர்களும் பார்ப்பதற்குப் பொலி காளைகளைப் போலிருப்பார்கள். ஆற்றங்கரை மணலில் தினசரி உடற்பயிற்சி செய்கிற வழக்கமுள்ளவர்கள் என்பதை பர்வதம் பார்த்துத் தெரிந்து கொண்டிருந்தாள். வேட்டி அல்லது லுங்கியைத் தார்பாய்ச்சிக் கட்டிக்கொண்டு, அவர்கள் சிலம்பம் ஆடுவதையும் அவர்கள் பார்த்திருக்கிறாள். அவளது கண்கள் அவர்களது தொடைகளைக் கண்டு ரசித்ததுமுண்டு. தூண்களைப் போலிருந்த அவர்களின் தொடைகளைப் பார்க்கும்போதெல்லாம், பர்வதத்துக்கு அந்தத் தொடைகளுக்கு நடுவே, இடுப்புக்குக் கீழே, அவர்களது ஆணுறுப்புக்கள் எப்படியிருக்கும் என்று பார்க்கிற ஆவலும் ஏற்பட்டதுண்டு. கணவன் இறந்தபிறகு, உடலுறவு என்பதே சுத்தமாக இல்லாமல் போயிருந்த நிலையில், வேறு வழியில்லாமல் சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டு அரிப்பைத் தீர்த்துக்கொள்ள அவள் முற்பட்ட ஒரு சில சந்தர்ப்பங்களில் அவளையுமறியாமல் அந்த மூவரில் யாராவது ஒருவனின் முகம் தன் கண் முன்பு வந்து தோன்றியதுண்டு. அதற்கேற்றாற்போல, அவர்கள் மூவரும் அவளை சந்தித்து வாடைக கொடுக்க வரும்போதெல்லாம், வந்த சிறிது நேரத்திலேயே அவர்களது உறுப்புகளில் எழுச்சி ஏற்பட்டு, வெட்கமின்றி அவர்களது வீக்கம் வெளிப்படுவதையும் அவள் கவனித்திருக்கிறாள். இருந்தாலும், பேரன் பேத்தி எடுக்கிற வயதில், ஊரில் ஒரு கவுரவமான டீச்சரின் விதவையென்ற நற்பெயரையும், கண்ணியமான ஒரு குடும்பத்தலைவி என்ற நற்பெயரையும் காப்பாற்ற வேண்டி அவள் தனது உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டிருந்தாள்.
“என்னப்பா, மூணு பேரும் சேர்ந்து வந்திருக்கீங்க? காலேஜ் இல்லையா?” என்று கேட்டாள். அவர்கள் பதிலேதும் கூறவில்லை.
“என்னாச்சு..?”
“ஆன்ட்டி..,” என்று தொண்டையை செருமிக்கொண்டு பேசத் தொடங்கினான் தென்னரசு. “நாங்க வேண்ணா அடுத்த மாசத்துலேருந்து கூடுதல் வாடகை கொடுக்குறோம். தயவு செய்து காலி மட்டும் பண்ணச் சொல்லாதீங்க!”
“ஆமாம் ஆன்ட்டி,” என்று சேர்ந்து கொண்டான் குணா. “எங்களாலே டவுணுக்கெல்லாம் போய் வாடகைக்கு வீடு எடுக்க முடியாது. நாங்க அமைதியாப் படிக்கிறதுக்கு இது மாதிரி வேறே எங்கேயும் இடம் கிடைக்காது..”
“ப்ளீஸ் ஆன்ட்டி,” மற்ற இருவருக்கும் ஒத்து ஊதுவது போலத் தானும் சேர்ந்து கொண்டான் ராஜேந்திரன்.
பர்வதத்துக்கு அவர்கள் மூவரையும் பார்த்தால் பரிதாபமாகத் தானிருந்தது. ஆனால்…
“வாடகையை ஏத்தறதுக்காக நான் உங்களைக் காலி செய்யச் சொல்லலியே…?” என்றாள் பர்வதம். “உங்களுக்கே தெரியுமில்லே..இப்போ என் புள்ளை, பொண்ணு ரெண்டு பேரும் பட்டணத்திலே இருக்காங்க! டீச்சர் சாரும் இப்போ உயிரோட இல்லை. நான் மட்டும் இங்கே தனியாக் கஷ்டப்பட வேண்டாமேன்னு தான் என்னையும் பட்டணத்துக்கே வர சொல்லிட்டாங்க..இந்த வீடு மட்டுமில்லேப்பா..எங்களுக்கிருந்த கொஞ்ச நஞ்ச சொத்து எல்லாத்தையுமே கைமாத்தியாச்சு! அதுனாலே தான் உங்களையும் காலிபண்ண சொன்னேன், புரியுதா?”
“அப்படீன்னா..ஊரை விட்டே போறீங்களா?” என்று அதிர்ச்சியோடு கேட்டான் குணா.
“ஆமாம்..பின்னே..?”
அவர்கள் மூவரும் முகத்தில் அதிர்ச்சி உறைந்திருக்க, ஒருவரையொருவர் மாற்றி மாற்றிப் பார்த்துக்கொண்டனர். பிறகு..
“ரொம்ப வருத்தமாயிருக்கு ஆன்ட்டி! உங்களை மாதிரி ஒரு லேண்ட்-லேடி யாரு கிடைப்பாங்க?”
“தேங்க்ஸ்!” என்று புன்னகைத்தாள் பர்வதம். “சின்னப்பையன்கள் தானே நீங்க? டவுணுக்குப் போனா ஏதாவது பொழுதுபோக்காவது இருக்கும். இந்த கிராமத்தைக் கட்டிக்கிட்டு ஏன் அழுவறீங்க? நாங்களே ஒவ்வொருத்தரா வெளியே போயிட்டிருக்கோம்..”
“அது வந்து ஆன்ட்டி…,” என்று ஆரம்பித்தான் ராஜேந்திரன். “நாங்கல்லாம் மிடில்-கிளாஸ்! மாசா மாசம் எங்கப்பா அம்மா அனுப்புற பணத்தை வைச்சுக்கிட்டு, தினசரி மூணு வேளை சரியா சாப்பிடறதே சில நாள் முடியறதில்லே. டவுணுக்குப் போனா சினிமா பார்க்கணுமுன்னு தோணும்; இன்டெர்நெட்டுக்குப் போகத் தோணும்..வீண் செலவு..அதான் எங்களுக்கு கிராமம் தான் எல்லாத்துக்கும் சரீன்னு முடிவெடுத்திட்டோம்.”
’ஐயோ பாவம்,’ மனதுக்குள்ளே நினைத்துக்கொண்டாள் பர்வதம்.
“அப்படியா, சரி!” என்று கூறியவள்,”இன்னிக்கு உங்க மூணு பேருக்கும் எங்க வீட்டுலே தான் சாப்பாடு. நாளையிலிருந்து நான் மூட்டைமுடிச்சு கட்டுறதுலே மும்முரமாயிடுவேன். அப்புறம் ஒண்ணும் நடக்காது…இன்னிக்கு எங்க வீட்டிலே சைவம் தான்! சாப்பிட வர்றீங்களா?” என்று கேட்டாள்.
மூவரும் ஒருவரையொருவர் பார்த்துக்கொண்டிருந்து விட்டு ஒரே குரலில் ’ஓ.யெஸ்..தேங்கஸ் ஆன்ட்டி,’ என்று கூறி விட்டு சென்றார்கள்.
பர்வதம் மனதுக்குள்ளே சிரித்துக்கொண்டாள். ’விருந்து உங்களுக்கில்லை; எனக்குத்தான்.
************************************************************************************************************
“என்ன பேசணும்?” திலீப் அவளை மெதுவாகத் தளர்த்தினான்.
“அவரோட தங்கச்சி எங்களோட தங்க வந்திருக்கா…,” என்றாள் கவிதா. “அவ ஒரு பிராப்ளத்திலே மாட்டிக்கிட்டா. எவனோடயோ படுத்து கர்ப்பமாயிட்டா.”
“யாரு? ஐஸ்வர்யாவா?” திலீப் அதிர்ந்தான்.
“பரவாயில்லையே! பெயர் மறக்காம ஞாபகம் வைச்சிருக்கியே!” என்று கிண்டலாக சிரித்தாள் கவிதா.
“அக்கா! உன் கல்யாணத்தின் போது அவளைப் பார்த்தபோதே அவ கிட்டே மனசைப்பறி கொடுத்திட்டேன்,” என்று உண்மையை ஒப்புக்கொண்டான் திலீப். “எனக்கு அதிர்ச்சியா இருக்கு! அவளா இப்படி…? சே! நான் என்னென்னமோ மனக்கோட்டை கட்டினேனே!”
திலீப்பின் விசனத்தை கவிதா புரிந்து கொண்டாள். அவளே கணவனிடம் பேசி திலீப்-ஐஸ்வர்யா கல்யாணத்தை முன்னிருந்து நடத்தி வைக்கலாம் என்று தான் எண்ணியிருந்தாள். ஆனால், அதற்குள்ளாக கொழுந்தி வழிதவறி கர்ப்பமாகியிருந்த சேதி வந்திருந்தது. அது கவிதாவுக்கு அதிர்ச்சியாகவே இருந்தாலும் கூட, அவளது மனதிலிருந்த திட்டத்தை மாற்றிக்கொள்ள விரும்பவில்லை.
“யாருக்கா அவளை கர்ப்பமாக்கினவன்? ஏதாவது சொன்னாளா?” திலீப்பின் கைகள் இப்போது கவிதாவை விட்டு முற்றிலும் தளர்ந்திருந்தன. அவனது முகத்தில் சோகம் மண்டிக்கிடந்தது.
“சொல்ல மாட்டேங்குறாடா! என் மாமியார்காரி தான் வாடகைக்கு ஆசைப்பட்டு வீட்டு மாடியிலே ரெண்டு தடிப்பசங்களை வாடகைக்கு வைச்சிருந்தாளே! போதாக்குறைக்கு அந்த ஊரிலே கொழுகொழுன்னு கோவில்லே மணியடிச்சிட்டிருக்கிற ஒரு ஐயர் பையனோட ஐஸ்வர்யா சுத்திட்டிருந்ததை நிறைய பேர் இவர் கிட்டே சொல்லியிருக்காங்களாம். ஆனா, அழுத்தக்காரி, பேரை சொல்லமாட்டேங்குறா! காதும் காதும் வைச்சாப்புலே கர்ப்பத்தைக் கலைச்சிட்டோம்”
“சே!” சலித்துக்கொண்டான் திலீப். “அவளை ராணி மாதிரி வைச்சுக்கணுமுன்னு கனவு கண்டேனே.!”
“இப்போ என்ன குடிமுழுகிப்போச்சு?” என்று அவனது தலையைக் கோதினாள் கவிதா. “சொல்லப்போனா, இப்பத் தான் நீ அவளைக் கல்யாணம் பண்ணறது ரொம்ப சுலபமாயிடுச்சு..”
“அக்கா! என்னக்கா இது?” திலீப் குமுறினான். “ஒரு கெட்டுப்போன பொண்ணை என் தலையிலே…..”
“நிறுத்துடா!” கவிதா இடைமறித்தாள். “அக்காவைக் கன்னிகழிச்சிட்டு அவ கூட ஆறு வருஷம் குடித்தனமே நடத்தினவன் நீ! நீ பேசறியா?”
“அக்கா!” திலீப் குழம்பினான். கவிதா என்ன சொல்ல வருகிறாள்?
“இதோ பாருடா தம்பி! உனக்கு என்னை விட்டிட்டு இருக்க முடியாது; எனக்கும் உன்னை விட்டிட்டு இருக்க முடியாது. நீயும் ஐஸ்வர்யா மேலே ஆசைப்பட்டிருக்கே! நம்ம எல்லாரோட ஆசையும் நிறைவேறணுன்னா நீயே அவளுக்கு வாழ்வு கொடு! அவ உனக்குப் பொண்டாட்டியா இருப்பா! நம்ம தொடர்பும் தொடரும்! நீ வேறே யாரையாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கிட்டா அப்புறம் இதெல்லாம் நடக்குமா?” கவிதா அவனிடம் விளக்கமாகக் கூறினாள்.
“அதில்லைக்கா..அவ வந்து…,” என்று திலீப் ஏதோ சொல்ல முயன்றபோது மீண்டும் அவனை அவள் இடைமறித்தாள்.
“டேய்! முன்னே பின்னே தெரியாத ஒரு பொண்ணை நீ கல்யாணம் பண்ணறேன்னு வைச்சுக்குவோம். அவ மட்டும் முன்னாடி எப்படியிருந்தான்னு உனக்கு என்னடா தெரியும்? பின்னாலே அவ மோசமானவன்னு தெரிஞ்சா என்ன பண்ண முடியும்? அதுக்கு இது பெட்டர். ஐஸ்வர்யாவுக்கு நீ வாழ்வு கொடுத்த மாதிரியும் இருக்கும். அப்பப்போ அக்காவையும் நீ ருசி பார்க்கலாம். இது போதாதா?”
திலீப் யோசித்தான். அடடா! இந்த யோசனை நமக்குத் தோன்றவில்லையே!
“அது சரி அக்கா,” என்ற திலீப்,”இதுக்கு உன் புருஷன் சம்மதிப்பாரா?”
“அதை நீ என் கையிலே விட்டிடு! நீ சரின்னு சொல்லு போதும்,” என்று அவனைப் பார்த்துப் புன்னகைத்தாள். ’அப்பாடா, அதிக மூளைச்சலவை தேவைப்படவில்லை,’ என்ற ஆறுதல் அவளுக்கு ஏற்பட்டது.
“சரீன்னு சொன்னா எனக்கு என்ன தருவே?” என்று குறும்புப் புன்னகையோடு கேட்டான் திலீப்.
“ஏதோ, எல்லாத்தையுமே எங்கிட்டே கேட்டு வாங்கிக்கிற மாதிரியில்லே நீ பேசுறே?” என்று கிண்டலாக சிரித்தாள் கவிதா. “முத முதல்லே நானாத் தந்தா நீ எடுத்துக்கிட்டே?”
“அப்போ, எடுத்துக்கட்டுமா?” என்று அவளது கண்களைக் கூர்ந்தவாறே கேட்டான் திலீப்.
“உம்!” என்று புன்னகைத்தாள் கவிதா.
திலீப் கவிதாவை மெதுவாகத் தள்ளினான். அவள் தனது முலைகளின் வனப்பை மூடிக்கொண்டிருந்த துப்பட்டாவைக் களைந்து எறிந்தாள். அவளது இடுப்பில் கைவைத்த திலீப், அவளது சுடிதாரை மெதுவாக மேல்நோக்கித் தள்ளத் தொடங்கினான். அவளது தொப்புள் அவனது கண்களுக்கு விருந்தளித்தது. குனிந்து கொண்டு அக்காளின் தொப்புளில் முத்தமிட்டான். கவிதாவுக்கு மயிர்க்கூச்செரிந்தது. ஒரு கையால் அவளது வயிற்றின் பளிங்கு போலிருந்த சருமத்தை வருடியவாறே, இன்னொரு கையால் அவளது சுடிதாரைத் தொடர்ந்து மேலே தூக்கினான். குறிப்பறிந்த கவிதா தான் அணிந்து கொண்டிருந்த சுடிதாரின் கொக்கிகளை அவிழ்த்து விட்டு, அதைக் கழற்றி எறிந்தாள். அடுத்து அவளது கீழாடையையும் களைந்து கொண்டு, வெறும் பேன்ட்டீஸ் பிராவுடன் கால்நீட்டி சோபாவில் படுத்துக்கொண்டாள். திலீப்பின் ஒரு கை, அவளது பேன்ட்டீஸின் மீது விழுந்து அதைத் தடவித் தடவி அதன் கீழிருந்த அவளது உப்பலான மேட்டை உசுப்பத் தொடங்கியது.
“ஹும்ம்! எல்லாமே சோபாவிலே தானா?” கவிதாவின் குரலில் காமமும் ஆர்வமும் குழைந்திருந்தது.
“பிராவைக் கழட்டுக்கா!”
கவிதா தம்பியின் உத்தரவை நிறைவேற்றினாள். விடுபட்ட அக்காவின் அழகுமுலைகளையும், கருஞ்சிவப்பில் சின்னஞ்சிறிய அப்பங்களைப் போலத் தெரிந்த அவளது வளையங்களையும், குத்திட்டு நின்ற அவளது காம்புகளையும் கண்களால் விழுங்கினான் திலீப். அவளது இரண்டு கைகளையும் பிடித்து இழுத்து அவன் அணைத்துக்கொண்டதும், அவளது கொழுகொழுவென்ற முலைகள் அவனது மார்பின் மீது உறுத்தின. மீண்டும் அக்காவும் தம்பியும் மெய்மறந்தபடி முத்தமிடத் தொடங்கினார்கள்.
திலீப்பின் கைகள் கவிதாவின் குண்டிக்கோளங்களை முதலில் மெதுவாக வருடிக்கொடுத்து விட்டு, பிறகு அவற்றைப் பிடித்து அமுக்கத் தொடங்கின. கவிதாவின் உடல் அவனது உடலோடு இறுக்கமாக அழுந்திக்கொண்டது. திலீப் அவளது குண்டிக்கோளங்களுக்கு நடுவே, கீழே ஒரு விரலை அனுப்பி அவளது சின்ன்ஞ்சிறிய துளையை வருடிக்கொடுத்தான். கவிதாவின் கை திலீப் அணிந்து கொண்டிருந்த் ஜீன்ஸின் மீது விழுந்தபோது, அவளது உள்ளங்கை தம்பியின் எழுச்சியோடு உராய்ந்தது. ’அப்பாடியோ,’ என்று மனதுக்குள்ளே மலைத்தவள், அவனது ஜிப்பை இறக்கினாள். எத்தனையோ நாட்களுக்குப் பிறகு, அவளுக்குத் தம்பியின் சுண்ணியைப் பிடித்துத் தடவிப் பார்க்க வேண்டும் என்ற தணியாத தாகம் ஏற்பட்டிருந்தது.
“செல்லத்தம்பி,” அவள் கிசுகிசுத்தாள். “உன் கை படறபோது கிடைக்கிற சுகமே அலாதிடா!”
திலீப்பின் கழுத்தில் முத்தம் கொடுத்தபடி கவிதா இறங்கத் தொடங்கினாள். அவளுக்கு உதவி செய்பவன் போல, திலீப் தான் அணிந்து கொண்டிருந்த டி-ஷர்ட்டைக் கழற்றினான். கவிதாவின் வெதவெதப்பான, ரோஜாப்பூ போன்ற இரண்டு உதடுகளும் அவனது மார்புக்காம்புகளை வருடிக் கொடுத்தன. அங்கிருந்து இன்னும் அவளது உதடுகள் கீழேயிறங்கி, அவனது தொப்புளுக்குள்ளே நாக்கின் நுனியால் துழாவியபோது, திலீப்பின் வாயிலிருந்து ஒரு சீறல் வெளிப்பட்டது. அவனது உடலின் மீது சருகியபடி இறங்கிய கவிதா, சோபாவை விட்டுக் கீழே இறங்கியபடி, மண்டியிட்டுக்கொண்டாள். தனது இரண்டு கைகளாலும் தம்பியின் ஜட்டியைப் பிடித்து இறக்கினாள். அவனது குதியங்கால்வரை அவனது ஜட்டியை சுருட்டி இறக்கியவள் நிமிர்ந்தபோது, அவள் பார்த்துப் பார்த்துப் பழக்கப்பட்டிருந்த தம்பியின் சுண்ணி வீறு கொண்டு எழுந்து நின்று கொண்டிருந்தது. அடுத்து என்ன நடக்கும் என்பதை முன்கூட்டிய அறிந்தவனைப் போல திலீப் சோபாவில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டு கால்களை அகலமாக விரித்துக்கொண்டான்.
அவன் எதிர்பார்த்ததை மெய்ப்பிப்பது போலவே, கவிதாவின் உதடுகள் அவனது சுண்ணியைக் கவ்விக்கொண்டன. கடப்பாரை போல இறுகியிருந்த அவனது சுண்ணி, அக்காவின் வாய்க்குள்ளே காணாமல் போய்க்கொண்டிருந்தது. இதமான சூடும், ஈரமும் நிரம்பியிருந்த அவளது வாய்க்குள்ளே, அவனது சுண்ணியை சுற்றி சுற்றி அவளது நாக்கு வளைய வரத் தொடங்கியிருந்தது.
“கவிதாக்கா…..,” திலீப் கண்களை இறுக்க மூடியபடி முணுமுணுத்தான். “என்னமாப் பண்ணறேக்கா?”
திலீப்பின் கைகள் அக்காவின் தலையைப் பிடித்து இறுக்கிக்கொள்ளவும், கவிதா அவனது சுண்ணித்தண்டின் மீது மேலும் கீழும் சுறுசுறுப்பாக இயங்கத் தொடங்கியிருந்தாள். அவ்வப்போது அவனது சுண்ணியை வாயிலிருந்து விடுவித்து விட்டு, ஊதிப்பருத்துக்கொண்டிருந்த அவனது இரண்டு கொட்டைகளையும் வாயில் வைத்துக் கவ்விக்கொண்டு, நாக்கால் வருடிக்கொடுக்கவும் அவள் தவறவில்லை.
“இதுக்காக என் வாய் எவ்வளவு நாள் காத்திருந்தது தெரியுமா?” கவிதா கிசுகிசுப்பாகத் தனது மனநிலையை வெளிப்படுத்தினாள். பிறகு, தன் ஆசையை வெளிப்படுத்திய மனநிறைவோடு மீண்டும் அவள் தம்பியின் சுண்ணியை சுவைக்கத் தொடங்கினாள். அவளது வாயிலிருந்து ஒரு இடைவிடாத முனகல் வெளிப்பட்டுக்கொண்டேயிருந்தது. தம்பியின் சுண்ணியை வருடக்கணக்காக வருடி வருடிப் பழக்கப்பட்டிருந்த அவளது நாக்கு, அன்று தான் முதல் முறையோ என்று அவன் கிளர்ச்சியுறுமளவுக்கு அவனுக்கு அற்புதமான சுகத்தை அளித்துக்கொண்டிருந்தது. அக்காவின் உதடுகளும்,நாக்கும் தனது சுண்ணியின் மேலும் கீழும் ஒருங்கிணைந்து பணியாற்றுகிற அழகைக் காண திலீப் ஒரு கணம் கண்களைத் திறந்து குனிந்து நோக்கினான். அவளது தலையைப் பிடித்திருந்த அவனது கைகள் இறுகிக்கொள்ள, அவன் தனது சுண்ணியை அவளது வாய்க்குள்ளே வைத்துத் தள்ளித் தள்ளி இழுத்து விடத் தொடங்கினான். அவன் குத்திய குத்தில் அவனது சுண்ணியின் நுனி அவளது தொண்டையோடு மோதியது. அவளது தலை அசைய அசைய அவளது கூந்தல் அலைபாய்வதையும், அவனது தொடைகளின் உள்பக்கங்களோடு அவளது இளமுலைகள் உரசிக்கொண்டிருப்பதையும் கண்டவனுக்கு மென்மேலும் எழுச்சி ஏற்பட்டுக்கொண்டிருந்தது.
“அக்கா! நான் தயார்!” என்று அவன் அறிவித்தான். அதைக் கேட்பதற்காகவே காத்திருந்தவளைப் போல, கவிதா தனது தலையின் வேகத்தை அதிகரித்தாள்.
“ஓ..அக்கா! வந்திரிச்சு..!!” திலீப் அலறினான். அவளது கைகள் அவனது இடுப்பின் மீது இறுகிக்கொண்டன. அவளது முனகல் ஒலி அதிகப்பட்டது. அவளது உறிஞ்சலின் தீவிரம் அதிகரித்துக்கொண்டே போனது.
“ஆஆஆஆஅ!” திலீப் உரக்கக் குரலெடுத்து ஒலியெழுப்பினான். அடுத்து, அக்காவின் வாயை தம்பியின் சுண்ணியிலிருந்து வெளியேறிய விந்துவின் வெள்ளம் நிரப்பியது. திறமையும் அனுபவமும் ஒருங்கே பெற்றிருந்த கவிதா அவன் பீறியடித்த பெருவெள்ளத்தை முழுமையாக விழுங்கிக்கொண்டாள். அவனது சுண்ணியிலிருந்து இறுதிச்சொட்டு வெளியேறுவரைக்கும் விடாமல் அதை சுவைத்தபடி அவனது சுண்ணியைக் கறந்து கொண்டிருந்தாள். இறுதியாக…
“உம்ம்ம்!” என்று தம்பியின் விந்துவை விழுங்கி முடித்த மகிழ்ச்சியில் திளைத்தாள் கவிதா.
“என்னமா ஊம்பறே?” என்று மூச்சிரைக்க இரைக்க அக்காவைப் புகழ்ந்தான் தம்பி. “அத்தான் ரொம்பக் கொடுத்து வைச்ச மனிஷன்!”
“அவருக்கும் இது ரொம்பப் பிடிக்கும்,” என்று கண் சிமிட்டினாள் கவிதா. “உன்னை மாதிரியே….”
அவளது தோள்களைப் பிடித்துத் தூக்கினான் திலீப். அக்காவும் தம்பியும் மீண்டும் ஆழ்ந்த ஒரு முத்தத்தில் மூழ்கினர். அவர்களது உடல்களின் நெருக்கத்தில் இருவரது உறுப்புகளும் உராய்ந்து கொண்டன. அந்த அணைப்பு தந்த கதகதப்பிலேயே அவனது சுண்ணி இழந்து விட்டிருந்த வீரியத்தை விரைவினிலேயே திரும்பிப் பெறத் தொடங்கியது. அவளது விடைத்த காம்புகள் முட்களாக அவனது மார்பில் தைத்தன. அருகிலிருந்த சாய்வு நாற்காலியில் அக்காவைப் படுக்க வைத்தான் திலீப். அவளது இரண்டு கால்களையும் தூக்கியவன், அதை நாற்காலியின் இரண்டு கைப்பிடிகளின் மீதும் போட்டான். கால்களைத் தூக்கி வைத்து விரித்தபடி அவள் நாற்காலியில் சாய்ந்திருந்த காட்சியைக் காணக் கண்கோடி வேண்டும் போலத் தோன்றியது.
“ஹும்! அக்காவை எப்படியெல்லாம் பண்ணலாமுன்னு உட்கார்ந்து யோசிச்சிட்டே இருந்தியோ?” அவள் புன்முறுவலோடு கேட்டாள். “ஈஸி சேரிலே போட்டு, காலைத் தூக்கி வைச்சிட்டு….கூதியைக் காட்டிக்கிட்டு உட்கார வைச்சுக்கிட்டு…இன்னும் என்னென்னடா செய்யப்போறே அக்காவை…?”
“அக்கா கூதியிலே நாக்குப்போடப்போறேன்,” என்றான் திலீப். கூறியபடியே குனிந்து கொண்டு, அவளது கால்களுக்கு நடுவே புகுந்து கொண்டான். கணகணத்திருந்த, செக்கச்செவேலென்ற, ஈரத்தில் தோய்ந்திருந்த கவிதாவின் புழை காத்திருந்தது. அதிலிருந்து குபீரென்று வெளிப்பட்ட அவளது பெண்மையின் நெடி. உப்பிக்கொண்டிருந்த அவளது புழையின் உதடுகளை அவன் ஒரு விரலால் வருடினான்.
“அப்படித்தாண்டா…,” கவிதா கிசுகிசுத்தாள். அவளது கால்கள் இன்னும் அகலமாக விரிந்தன. “என்ன வேண்ணாலும் பண்ணிக்கோடா..”
அவள் கால்களை விரித்திருந்ததால், அவளது புழையின் உதடுகள் இன்னும் சற்றே அகலமாக விரிந்து கொண்டிருந்தன. அவன் ஓரிரு கணங்கள் அதையே வெறித்தான். அவளது மொட்டு உள்ளே இரத்தம் நிரம்பி விட்டிருந்தது போல சிவந்து பளபளத்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது புழையிலிருந்து அது வெளியே எட்டிப்பார்த்துக்கொண்டிருப்பது போலிருந்தது. திலீப் அதை இரண்டு விரல்களாலும் பிடித்துச் சீண்டியதும், கவிதா நாற்காலியில் முனகியபடியே நெளிந்தாள்.
“அக்கா! உன்னோடது எக்ஸ்ட்ரா லார்ஜ் சைஸ்!” என்றான் திலீப்.
அவனது பரபரத்தகைகள் அவளது புழையை மேலும் பிரிக்க முயன்றன. அதற்குள்ளே புதையல் எடுப்பவனைப் போல அவன் அதை உறுத்து உறுத்து நோக்கினான். பார்ப்பதற்கே பரபரப்பாக இருந்தது அக்காவின் புழை. எச்சில் ஊறத் தொடங்கவே, அவன் தனது உதடுகளை ஈரப்படுத்திக்கொண்டான். பிறகு, அவன் அவளது புழையை முகத்தால் நெருங்கியபோது, அவளது பெண்மையின் சுகந்தம் அவனது நாசியைத் தாக்கியது.
“ஒரு வேடிக்கை காட்டட்டுமா?” கவிதா கிசுகிசுத்தாள். “இதைப் பாரேன்.”
தம்பியின் கைகளை எடுத்துத் தனது வழவழப்பான தொடைகளின் மீது வைத்தாள் கவிதா. பிறகு அவளது கைகள் அவளது புழையின் மீது விழுந்தன. உப்பிக்கொண்டிருந்த தனது மொட்டை அவள் இரண்டு விரல்களால் பிடித்துக்கொண்டாள். ஒரு விரலின் நுனியால் தன் மொட்டின் நாசூக்கான சதையை அவள் சீண்டி விட்டுக்கொள்ளத் தொடங்கினாள். அவளது வேகம் மெல்ல மெல்ல அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது மொட்டு துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது.
“ஆஹ்ஹ்ஹ்!” அவள் இன்பக்கூச்சல் எழுப்பினாள். “பாருடா தம்பி பாரு…”
நாற்காலியின் மீது அவளது குண்டி குதித்துக்கொண்டிருந்தது. அவளது தலை இப்புறமும் அப்புறமுமாக அசைந்து கொண்டிருந்தது. அவளது உடலை ஆட்கொள்ளத் தொடங்கியிருந்த கிளர்ச்சியின் உச்சம் நெருங்க நெருங்க அவள் பந்து போலத் துள்ளினாள்.
“ஓ..ஓ..ஓ…ஓ…ஓவ்…..” அவள் இன்பமிகுதியில் ஓலமிட்டாள். சட்டென்று அவளது உடல் செயலிழந்து விட்டது போல நின்றது. ஓரிரு கணங்களுக்குப் பிறகு, அவளது இமைகள் மெல்லத் திறந்தபடி, வாயடைத்துப்போய்த் தன்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்த தம்பியைப் பார்த்தாள்; புன்னகைக்க முயன்றாள்.
“இது யாரு சொல்லிக்கொடுத்தது?” திலீப் ஆச்சரியத்தோடு கேட்டான். “இப்படியொரு விஷயத்தை நான் பார்க்கிறது இது தான் முதல் தடவை..”
“வெறே யாரு? உங்க அத்தான் தான்…” கவிதா சிரித்தாள். “உனக்கும் பிடிச்சிருக்கா? சந்தோஷம் தான்..”
ஈரத்தில் தோய்ந்து ஒழுகிக்கொண்டிருந்த கவிதாவின் புழைக்கும் திலீப்பின் வாய்க்கும் இடையே ஒரு அங்குல தூர இடைவெளியே இருந்தது. அவன் அதற்கு மேலும் காத்திருக்கத் தயாராயில்லை. இரண்டு கட்டை விரல்களாலும் அவளது புழையுதடுகளைப் பிடித்து அழுத்தியவன், அவளது பிளவின் மீது நாக்கு வைத்து நக்க ஆரம்பித்தான். ஏற்கனவே எக்கச்சக்கமாக உசுப்பேறியிருந்த அவளது மொட்டை அவனது நாக்கு தீண்டித் தீண்டிச் சீண்டத் தொடங்கின. அவனது உதடுகள் அவளது புழையை உமிழ்நீரால் குளிப்பாட்டத் தொடங்கின. அக்காவுக்குத் தான் ஒரு இன்பப்பெருக்கை ஏற்படுத்தி விட வேண்டும் என்று அவன் அயராது பாடுபட்டுக்கொண்டிருந்தான். அவள் இங்கிருந்து கிளம்புமுன்னர் அவளுக்குத் தன்னால் எவ்வளவு முடியுமோ, அவ்வளவு முறை இன்பப்பெருக்கை ஏற்படுத்தி விட வேண்டும் என்பதே அவனது லட்சியமாக இருந்தது. சிலிர்த்துக்கொண்டிருந்த அவளது புழையுதடுகளின் மீது அவன் தன் நாக்கால் வருடிக் கொடுத்தான். அவளுக்குள்ளே தனது நாக்கின் நுனியை நுழைத்தான். அவளது இடுப்பு அதிரத் தொடங்கியது.
“பாவி!” கவிதா அனற்றினாள். “இப்படி நாக்குப் போட்டுப் போட்டுத் தானேடா அக்காளை உன்னோட தேவடியாளாக்கிட்டே….”
அவள் கிளர்ச்சியடைந்து கொண்டிருப்பதை உணர்ந்து கொண்ட திலீப், தொடர்ந்து தனது நாக்கால் அவளது கணவாயைத் துழாவினான்.
“உம்ம்ம்ம்ம்! நாக்குப் போட்டுப் போட்டு…இஸ்ஸ்ஸ்ஸ்! அக்காவோட கூதிய ரெடி பண்ணறியாடா? அப்பத்தானே…உஸ்ஸ்ஸ்ஸ்! அப்பத்தானே உன்னோட புடுக்கை உள்ளே விட்டுப் புகுந்து விளையாடலாம்…? ஆஹ்…ஓவ்…ஆ…ஹும்ம்ம்ம்ம்ம்”
எவ்விதமான முன்னெச்சரிக்கையும் தராமல், திலீப் சட்டென்று தனது நடுவிரலை அக்காளின் புழைக்குள்ளே குபீரென்று இறக்கினான். அது குத்தீட்டி போல விசுக்கென்று அவளது ஆழத்துக்குள்ளே அமிழ்ந்து கொண்டது.
“ஆவ்வ்வ்வ்வ்வ்!” கவிதா அலறினாள். “சண்டாளா….”
“என்னக்கா, தம்பியோட விரல் உள்ளே போய் என்ன பண்ணுது….?” திலீப் பற்களைக் கடித்தவாறே இரைந்தான்.
“குத்துதுடா..குத்துதுடா….!” கவிதாவின் அலறல் அதிகரித்தது.
தம்பியின் நாக்கு புழையில் நர்த்தனமாடியதில், கவிதா ஏற்கனவே ஊற்றிப் பெருக்கெடுக்கத்தயாராயிருந்தாள். இந்த நிலையில் அவனது விரல் வேறு வேலை செய்யத்தொடங்கியதும் அவளது உடலின் இறுக்கம் மேன்மேலும் அதிகப்படத் தொடங்கியது. அவளது தலை தொய்ந்து போய் பின்பக்கமாக சாய்ந்து கொண்டது.
“வந்திரிச்சிடா…வந்திரிச்சு….” அவள் கதறினாள். “ஈ…ஊஊஊஊஊஊஊஒ”
அடுத்தடுத்த அதிர்வுகளின் தாக்கத்தில் அக்காவின் உடல் குலுங்குவதை திலீப் உணர்ந்தான். நாற்காலியின் மீது அவளது உடல் வளைந்து நெளியத் தொடங்கியிருந்தது. அது அடங்கியபோது, அவளது கண்கள் மூடிக்கொண்டிருக்க, அவள் அசைவற்று சாய்ந்திருந்தாள்.
“இன்னும் ஆகலேக்கா…,” திலீப் குரூரமாகக் கூறினான். அவளை நாற்காலியிலிருந்து மெதுவாகத் தூக்கினான். அவளது கால்கள் தரையின் மீது பதிந்தபோது, அவளது கண்கள் விரைத்திருந்த தம்பியின் சுண்ணியைக் கவனித்தன. அவள் ஒரு கையால் அதைப் பிடித்து விரல்களால் வளைத்துக்கொண்டாள்.
“உள்ளே போடுடா…” கவிதா உத்தரவிடுவது போலக் கூறினாள். “உள்ளே போட்டுப் பண்ணுடா உங்கக்காவை….”
திலீப் தயாராகவேயிருந்தான். அவனது சுண்ணி அவளது புழைக்குள்ளே புகுந்தது. அவளது கால்கள் அவனது இடுப்பை வளைத்துக்கொண்டன.
“பண்ணு..பண்ணு…” கவிதா புலம்பினாள். “எவ்வளவு நாளாச்சு என் தம்பி என்னை ஓத்து…?”
என் அழகு அக்கா…அக்கா..அக்கா…,” திலீப் சீறினான். “எவ்வளவு நல்லாயிருக்குக்கா உன் கூதி…ஆஹா…எனக்கே எனக்கு அக்கா…ஓ..என்ன சுகம்…எவ்வளவு சுகமாயிருக்குக்கா….”
ஆழ ஆழமாக, இலகுவாக திலீப் அவளைக் குத்திக்கொண்டிருந்தான். அவனது இறுக்கமான சுண்ணியை அவளது புழை நெருக்கமாகப் பிடித்துக்கொண்டு விட்டிருந்தது. அவளது புழைக்குள்ளே ஈரமும்,வெப்பமும், வழவழப்புமாகக் கலந்திருந்த அற்புதமான நெகிழ்ச்சி அவனது சுண்ணிக்கு சுறுசுறுப்பேற்றிக்கொண்டிருந்தது. அவன் வேகத்தை அதிகரித்தான். இன்னும்..இன்னும்..இன்னும்..தனக்கு உச்சகட்டம் நெருங்குவதை அவன் உணர்ந்து கொள்ளுகிற வரைக்கும் அவன் இடைவிடாது அவளது புழைக்குள்ளே தனது சுண்ணியால் குத்திக் குடைந்து கொண்டேயிருந்தான். இன்னும் எவ்வளவு நேரம் தாக்குப் பிடிக்க முடியும் என்று அவன் மனதுக்குள்ளே கேட்டுக்கொண்டான்.
“உனக்கும் எனக்கும் தாண்டாப் பொருத்தம்….” கவிதா முணுமுணுத்தாள். “என்ன இருந்தாலும் நாம ரெண்டு பேரும் ஒரே வயித்திலே பொறந்தவங்க தானே? நம்ம பொருத்தம் மாதிரி வருமாடா?”
அவள் தனது இடுப்பைப் பின்னும் முன்னும் அசைத்து அசைத்து அவனது ஒவ்வொரு குத்தையும் சந்தித்துக்கொண்டிருந்தாள். தம்பியின் வேகம் ஏற ஏற அவளது வேட்கையும், குரலும் ஏறிக்கொண்டிருந்தன. அவளது பாதங்கள் அவனது குண்டியின் மீது அழுந்தின.
“பண்ணுடா என் தம்பி..என் ராஜா..என் செல்லம்..”
“உன் முலையை சப்பணும்போலிருக்கு….” என்று இரைந்தான் திலீப். “எனக்கு உன்னோட முலைன்னா ரொம்பப் பிடிக்குமக்கா…”
“எடுத்துக்கோடா என் தங்கமே…என் ராஜாவே….,” கவிதா அனற்றிக்கொண்டே தனது கால்களை சற்றே அப்புறப்படுத்தியவாறு அவன் குனிந்து கொண்டு தனது முலைகளை சுவைக்க உதவி செய்து கொடுத்தாள்.
“அக்கா முலையைக் கடிச்சிடாதேடா என் கண்ணு…! வாயிலே வைச்சு உறிஞ்சு விடு! ஆசை தீர சாப்பிடு…”
திலீப் அவள் சொல்லாமலே அவள் சொல்ல நினைப்பதையெல்லாம் செய்தபடி அவளது முலைகளைக் கசக்கியும், அமுக்கியும்,காம்புகளைத் திருகியும், இழுத்தும், வாயில் வைத்து சுவைத்தும், உறிஞ்சியும் அவளுக்கு வெறியூட்டிக்கொண்டிருந்தான்.
“ஆஹா…ஆ..ஆஅ….ஆஹ்…” கவிதா பித்துப் பிடித்தவளைப் போல ஊளையிடத் தொடங்கினாள். திலீப்பின் சுண்ணி அவளது ஆழத்தின் அடிமட்டத்தை எட்டி விட்டிருந்தது.
“பண்ணுடா…பண்ணுடா…ஆஹ்ஹ்ஹ்!” கவிதாவின் கூச்சல் நின்றபாடில்லை.
“பண்ணாம யாரு விடப்போறாங்க…?” திலீப் சீறினான். “எங்கக்கா புண்டை மாதிரி எவளுக்கிருக்கு இங்கே…?”
“விடாமக் குத்துடா..விடாமக்குத்து..குத்து..குத்திட்டேயிரு….,” அவளது இடுப்பு பின்னோக்கி வளைந்தது. அவளது கால்கள் மீண்டும் தன்னிச்சையாக அவனது முதுகை சுற்றிக்கொண்டன.
பிடித்து நிறுத்திக் கொள்ள முடியாத அளவுக்கு திலீப் உச்சத்தை நெருங்கிக்கொண்டிருந்தான். கவிதாவும் தனது இன்பப்பெருக்கின் விளிம்பில் நின்று கொண்டிருந்தாள். அவர்கள் தங்களது வேகத்தை மெனகெட்டு அதிகரித்தனர். தம்பியின் சுண்ணி இன்னும் ஆழமாக இறங்க வசதியாக, அக்காள் தனது கால்களை மேலும் விரித்துக்கொண்டாள்.
“எனக்கு வந்திட்டேயிருக்கு…,” என்று கவிதா உருகினாள்.”விடாமப் பண்ணிட்டேயிருடா…”
“எனக்கும் தான்…,” என்று கூறியபடியே திலீப் தன் வேகத்தை எவ்வளவு முடியுமோ அவ்வளவு அதிகரித்தான்.
“பண்ணிருடா…..!” அவள் கதறியபடியே கட்டளையிட்டாள்.
“ஹோவ்வ்வ்வ்வ்வ்!” திலீப்பின் வாய் அரைகுறையாகத் திறந்து கொள்ள, அவனது வாய் முணுமுணுத்தது. “ஆயிரிச்சு…”
“எனக்கும்..எனக்கும் தான்….,” கவிதாவும் சேர்ந்து கொண்டாள்.
அக்கா புழையில் தம்பியின் சுண்ணி அமிழ்ந்திருக்க, இருவரது உடல்களூம் நெளிந்தபடி குலுங்கிக்கொண்டிருந்தன. அவளது புழையிலிருந்து பெருகிய திரவமும் அவனது சுண்ணி சுரந்திருந்த விந்துவின் வெள்ளமும் கலந்தன. இருவரும் ஒரே நேரத்தில் சிகரத்தை எட்டியிருந்தனர். வியர்வையில் குளித்திருந்த இருவரது உடல்களும் தளர்ந்தன. இருவரும் ஆசையாசையாய் முத்தமிட்டுக்கொண்டனர். ஒருவரையொருவர் பார்த்தபடி புன்னகை புரிந்து கொண்டனர். ஒரு அற்புதமான உடலுறவு முடிந்திருந்த குதூகலம் அவர்கள் இருவரது முகங்களிலும் ஒளிவீசிக்கொண்டிருந்தது.
“ரெண்டு வருஷ ஏக்கம்…,” கவிதா முணுமுணுத்தாள்.
“எனக்கு மட்டும் என்னவாம்?” திலீப் கேட்டான். அவனது சுண்ணி அவளது புழைக்குள்ளேயே இன்னும் இருந்தது. அவள் அதை இன்னும் வெளியேற விடாமல் புழையால் கவ்விப் பிடித்து வைத்துக்கொள்ள முயன்று கொண்டிருந்தாள். மீண்டும் ஒருவரையொருவர் தழுவியபடி அவரவர் இடுப்பை மற்றவர் மீது வைத்து அரைக்க முயன்று கொண்டிருந்தனர்.
“நான் சொல்லறா மாதிரி நீ ஐஸ்வர்யாவைக் கட்டிக்கிட்டேன்னா, இது மாதிரி நாம அடிக்கடி பண்ணலாம்,” என்று தம்பியின் தலையைக் கோதியபடி கூறினாள் கவிதா.
“அதான் சரின்னுட்டேனில்லே?” என்று புன்னகைத்தபடி கேட்டான் திலீப்.
“அவருக்குத் தங்கச்சி மேலே ரொம்பக் கோபம்! காலையிலே ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்குக் கூடப் போக மாட்டேன்னு அடம் பிடிச்சாரு! வலுக்கட்டாயமா அனுப்பி வைச்சேன்! இன்னும் ரெண்டு பேரும் முகம் கொடுத்துக்கூட பேசிக்கலை! வழக்கத்தை விட சீக்கிரமா இன்னிக்கு ஆபீஸுக்குக் கிளம்பிப்போயிட்டாரு! நம்ம திட்டம் நிறைவேறணுன்னா முதல்லே அண்ணன் தங்கச்சி ரெண்டு பேரையும் சகஜமாப் பேச வைக்கணும்.”
“அது சரி, கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி அவளை நான் ஒரு தடவை…,” என்று ஏதோ சொல்ல வந்த தம்பியை அடக்கினாள் கவிதா.
“டேய்! ஜென்டில்மேன் மாதிரி இரு! என் புருஷனைப் பத்தி உனக்குத் தெரியாது. அவர் இன்னிக்கு ஆபீஸுக்குப் போயிருக்கிறது கூட நல்லது தான்! இல்லாட்டி அவருக்கு இருக்கிற கோபத்திலே தங்கச்சியைக் கழுத்தை நெரிச்சுக் கொன்னாலும் கொன்னுடுவாரு மனுஷன்”
அக்காவும் தம்பியும் மீண்டும் உடலுறவுக்காகத் தங்களது உடல்களை ஆயத்தம் செய்யத் தொடங்கிக்கொண்டிருந்தபோது……
அங்கே கவிதாவின் வீட்டில், ஆபீஸுக்கு கிளம்பிய பிரபாகர் பாதிவழியிலேயே மனம் மாறி வீடு திரும்பியிருந்தான். வீடு திரும்பியவன் தன்வசமிருந்த சாவியை உபயோகித்து வீட்டுக்குள்ளே நுழைந்தபோது, படுக்கையறைக் கதவு சாத்தியிருந்தது. இடைவெளி வழியாகப் பார்த்தபோது, பயணக்களைப்போ என்னவோ, தங்கை ஐஸ்வர்யா படுக்கையில் கால்களை விரித்துப் படுத்திருந்தாள். அவளது ஆடைகள் விலகியிருந்தன.
பிரபாகருக்குக் கிளர்ச்சி பொங்கியது. இவளை என்ன செய்யலாம்?
அவன் சுதாரித்துக்கொண்டான். சே! தப்பு! ஆனால், அவனுக்கு அந்தக் காட்சி ஒரு அபாரமான எழுச்சியை ஏற்படுத்தியிருந்தது. வேறு வழியின்றி பாத்ரூமுக்குள்ளே புகுந்து உடைகளைக் களைந்து கொண்டவன், தனது எழுச்சியுற்றிருந்த சுண்ணியைப் பார்த்தான். அவன் கண்கள் முன்பு மீண்டும் தங்கை ஐஸ்வர்யா கட்டிலில் படுத்திருந்த காட்சி தோன்றியது. அவன் வாய் முணுமுணுத்தது.
’ஐஸ்வர்யா…”
மொட்டை மாடியில் மிளகாய் வற்றலைக் காயப்போட்டுக்கொண்டிருந்த பர்வதத்துக்கு, இன்னும் எதற்காக, யாருக்காக இப்படி வேலை செய்ய வேண்டுமென்ற சலிப்பு மேலிட்டது. பஞ்சாயத்துப் பள்ளிக்கூடத்தில் ஆசிரியராகப் பணியாற்றி வந்த அவளது கணவன் தேவநாதன் மாரடைப்பால் காலமாகி இரண்டு வருடங்கள் ஆகி விட்டன. தந்தைக்குக் கருமம் செய்ய வேண்டிய பொறுப்பு வந்திருந்ததால், வீட்டில் வயதுக்கு வந்த ஒரு பெண்ணிருக்கும்போதே மகன் பிராபகருக்கு, அவசர அவசரமாகத் திருமணம் செய்து வைக்க வேண்டியதாயிற்று. கணவனின் பூர்வீக சொத்தான வீடு, நிலம், தோப்பு எல்லாவற்றையும் விலைபேசி முன்பணமும் கைமாறியாகி விட்டது. பத்திரப்பதிவு முடிந்தபிறகு, மூட்டை முடிச்செல்லாம் கட்டிக்கொண்டு, பட்டணத்துக்குப் போய், மகன் வீட்டில் மருமகள் கைச்சமையலைச் சாப்பிட்டுக்கொண்டு ’ஹாயாக’ இருக்க வேண்டிய வயதில், இன்னும் அவள் சுறுசுறுப்பாக எதையோ செய்து கொண்டிருந்தாள்.
பர்வதமும் ஒரு காலத்தில் டீச்சராகப் பணி புரிந்தவள் தான். அதே ஊரில் எத்தனையோ பிள்ளைகள் அவளிடம் டியூஷன் கற்றுக்கொண்டிருந்தார்கள். ஆரம்பத்தில் கூடுதல் வருமானமாயிற்றே என்ற நப்பாசையில் தொடங்கி, அதன் பிறகு மகள் ஐஸ்வர்யா வயதுக்கு வந்ததும், இன்னும் பணம் சேர்க்க வேண்டுமே என்ற பதற்றத்தில் மேலும் பல பிள்ளைகளுக்கு டியூஷன் சொல்லிக்கொடுக்க ஆரம்பிக்க, அதனால் வந்தது தானோ என்னவோ பர்வதத்தின் மனதை அரித்துக்கொண்டிருந்த சமீப காலமான உறுத்தல்கள்.
மகள் ஐஸ்வர்யா கர்ப்பமாக இருப்பதை அறிந்தவள் திடுக்கிட்டுப்போனாள். கெஞ்சிக் கூத்தாடி, அடித்துக் கேட்டும் மகள் தாயிடம் கூட, தன் கர்ப்பத்துக்கு யார் காரணம் என்று சொல்ல மறுத்து விட்டாள். எவனோ ஏமாற்றி விட்டிருக்கிறான் என்பதை மட்டும் புரிந்து கொண்ட பர்வதம், ஊரிலிருந்து மகன் பிரபாகரை அழைத்து வந்து, டவுணுக்குப் போய், தெரிந்த ஒரு தனியார் மருத்துவமனையில் மகளின் கர்ப்பத்தைக் கலைத்திருந்தாள். ஆனால், அவளது மனதில் ஒரு கேள்வி மட்டும் இருந்து கொண்டேயிருந்தது. யாராக இருக்கும்? என் மகளைக் கன்னிகழித்து, கர்ப்பமுற வைத்தவன் யாராக இருப்பான்?
அவனைக் கண்டுபிடித்து நாக்கைப் பிடுங்கிக் கொள்கிற மாதிரி ஒரு கேள்வி கேட்காமல் இந்த ஊரை விட்டுப்போக வேண்டியிருக்கிறதே!
வேலையை முடித்துக்கொண்டு, அவள் படி வழியாகக் கீழே இறங்கியபோது, எதிர் வீட்டு விடலைப் பையன், அவள் புடவையை இழுத்துச் செருகியிருந்ததால், தென்பட்ட அவளது இடுப்பையும் தொடையையும் வெறித்தவாறு மொட்டை மாடியில் நின்றுகொண்டிருந்தான். ’வெறி பிடிச்ச கழுதை; வயசு வித்தியாசம் கூட இல்லாம எவளாவது புடவை கட்டிட்டுப் போனாலே பார்க்கிறானுங்க,’ என்று அவனை மனதுக்குள்ளே சபித்தவாறு இறங்கியவளுக்கு, ஒரு கணம், ’இவனாகக் கூட இருக்கலாமோ?’ என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது. உடனேயே,’சேச்சே, இந்த முகரைக்கட்டைக்கெல்லாம் மயங்குகிற பொண்ணா ஐஸ்வர்யா? அவளை ஏமாத்தினவன் கெட்டவனா இருக்கலாம்; ஆனா, நிச்சயம் பார்க்க அசிங்கமாயிருக்க முடியாது,’ என்றும் சொல்லிக்கொண்டாள்.
ஐஸ்வர்யாவுக்கு ஏற்பட்டிருந்தது குழப்பமா, கோபமா? தெரியவில்லை. கிராமத்திலிருந்து குண்டுக்கட்டாகத் தூக்கி வந்து பட்டணத்தில் போட்டாகி விட்டது. அங்கே அம்மா பர்வதத்தின் கண்டிப்பு என்றால், இங்கே அண்ணி கவிதாவின் நச்சரிப்பு தன்னை வதைக்கப்போகிறது என்பது புரிந்திருந்தது. நல்ல வேளை, அண்ணி கவிதா கடைத்தெருவுக்குப் போகிறேன் என்று வெளியே கிளம்பி சென்று விட்டிருந்தாள். இப்போது ஐஸ்வர்யாவுக்கு உடனடியாக ஒரு தனியிடம் தேவைப்பட்டது. அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே உறுத்தல் கிளம்பி வெகுநேரமாகி விட்டிருந்தது. எழும்பூர் ரயில் நிலையத்தில் இறங்கி, அண்ணன் பிரபாகரோடு ஸ்கூட்டரில் இங்கு வந்து சேரும் முன்னர் பன்மடங்கு அதிகமாகி விட்டிருந்த அவளது அரிப்பு, இப்போது தாள முடியாத அளவுக்குப் போய் விட்டிருந்தது. உடனடியாக எங்கேயாவது போய் உட்கார்ந்து கொண்டு, விரல் போட்டு சுய இன்பம் பெறாவிட்டால் தலையே வெடித்து விடும் போலிருந்தது.
எல்லாம் ’அவன்’ செய்த வேலை. அவள் பாட்டுக்கு ஒரு கிராமத்துப் பெண்ணாய், லட்சணமாய் கல்லூரிப்படிப்பை முடித்து விட்டு, கம்ப்யூட்டர் வகுப்புக்குச் சென்று வந்து கொண்டிருந்தாள். அந்தக் கிராதகன், தனது பருத்த நீளமான சுண்ணியைத் தனது புழைக்குள்ளே முதல் முதலாக செலுத்தி, தன்னைக் கன்னிகழித்ததோடில்லாமல், உடலுறவின் அத்தனை நுணுக்கங்களையும் தான் கற்றுத் தேர்ந்தவன் என்பதை அவளுக்கு நிரூபித்திருந்ததால், அவளுக்கு சதா ’அவன்’ நினைப்பாகவே இருந்தது. அடுத்து எப்போது என்று அவள் அலைக்கழிந்து போயிருந்தாள்.
சே! இது அண்ணன் வீடு! அண்ணி எப்போது வருவாள் என்று தெரியாது. இருப்பது ஒரே ஒரு படுக்கையறை; அண்ணனும் அண்ணியும் உபயோகப்படுத்துவது. ஹாலில் உட்கார்ந்து கொண்டு விரல் போட அவளுக்குத் துணிச்சல் இருக்கவில்லை. பாத்ரூம் போகலாம் என்றால்…! தன்னையுமறியாமல் அவள் உட்கார்ந்திர்ந்த இடத்திலேயே பாவாடையைத் தூக்கி விட்டுக்கொண்டு விரல்களால் தன் கூதியைப் பேன்ட்டீஸோடு சேர்த்துத் தேய்த்து விட தொடங்கினாள். ’என்னடா அவஸ்தை இது,’ என்று தன்னையே கடிந்து கொண்டாள். இவ்வளவு அவசரம் கூடாது. பொறுமையாக, மெதுவாக விரலை ஆற அமர உள்ளே போட்டுப் போட்டு எடுத்து, கொழுகொழுவென்று ஒழுகத் தொடங்கும் வரைக்கும் குடைந்து விட்டுக்கொள்ள வேண்டும்! அண்ணி வந்து விட்டால்…அண்ணன் வந்து விட்டால்…?
அண்ணி! பற்களை நறநறவென்று கடித்தாள். அப்பா அகாலமரணம் அடையவும், அண்ணனுக்கு அம்மா பர்வதம் அவசரமாகத் திருமணம் முடித்து விட்டிருந்தாள். ஐஸ்வர்யாவுக்கு அண்ணி கவிதாவைப் பார்த்த நாளிலிருந்து பிடிக்கவில்லை. அவளிடமும் தன்னைப் போலவே ஒரு பயங்கரமான ரகசியமான கடந்தகாலம் இருந்தாலும் இருக்கும் என்று அவளது உள்ளுணர்வு சொன்னது. அண்ணன் பிரபாகரின் அழகுக்கும் அத்தனை பொருத்தமானவள் அல்ல கவிதா என்று இன்னொரு எண்ணம் வேறு! பிரபாகர் நல்ல உயரம்; உயரத்துக்கேற்ற உடல்வாகு; கவர்ச்சியான முகம். என்ன பண்ணுவது, அவனது அதிர்ஷ்டம் அவ்வளவு தான்! கவிதாவைக் கல்யாணம் பண்ணிக்கொண்டு விட்டான்.
முதல் முதலாக ஆணின் உறுப்பு தந்த ’அந்த’ அனுபவத்துக்குப் பிறகு, ஐஸ்வர்யாவுக்கு இருப்புக்கொள்ளவில்லை. கட்டுப்பெட்டியான ஒரு கிராமத்துப் பெண்ணான அவள், காமப்பசியில் தறிகெட்டுப் போய்விடுவாள் போலிருந்தது. ஒவ்வொரு நாளும் அவளுக்குத் தன் புழையில் ஒரு ஆணின் உறுப்பு தேவைப்படத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. அவள் கைகள் தனியாக இருக்கும்போதெல்லாம் அவளது புழையையே தொட்டு விளையாடிக்கொண்டிருந்தன.
’அண்ணியாவது..கிண்ணியாவது..,’ என்று பொங்கி வந்த காமத்தில் எல்லாவற்றையும் புறக்கணித்து விட்டு, அவள் விடுவிடுவென்று தான் அணிந்து கொண்டிருந்த உடைகளையெல்லாம் களைந்து விட்டு, அம்மணமாக பாத்ரூமை நோக்கி ஓடினாள். உள்ளே நுழைந்தவள் விக்கித்துப்போய் நின்றாள். அங்கே..
பிரபாகர் – அவளது அண்ணன் நின்று கொண்டிருந்தான்; முழுநிர்வாணமாக.
“ஐஸ்…! கதவைத் தட்டிட்டு வர்றதில்லையா?” அவன் பொருமினான்.
“ஓ! கதவை ஏன் தாள் போட்டுக்கலே?” ஐஸ்வர்யாவும் கூச்சலிட்டாள்.
“நீ இருக்கிறதையே மறந்திட்டேன்; இன்னிக்குத் தானே வந்திருக்கே…?”
“பரவாயில்லே!” என்று ஒரு குறும்புப் புன்னகையை வரவழைத்தபடி அண்ணனை நெருங்கினாள் ஐஸ்வர்யா. “இப்போ நாம ரெண்டு பேரும் மட்டும் தான் இந்த வீட்டிலே இருக்கோமா..?”
பிரபாகரின் சுண்ணியைக் கையால் பற்றியபடி, அவனது உதட்டில் வாய் வைத்து அழுந்தி முத்தமிட்டாள். பிரபாகர் அவளை அரைகுறை மனதோடு தள்ள முயல்வது போலிருந்தது. ஆனால், அவனது சுண்ணியை அவள் பிடித்திருந்த இறுக்கத்தில் அவனால் அதிகம் நகர முடியவில்லை.
“ஐஸ்! உங்க அண்ணி வந்திடுவா…,” என்று முணுமுணுத்தான்.
