முந்தையதினம் ஏறக்குறைய இதே நேரம் மெயிலில் பெங்களூர் வந்திறங்கி, அம்மாவின் உத்தரவுப்படி சித்தியின் வீட்டுக்கே முதலில் சென்றிருந்தான். எத்தனையோ ஆண்டுகள் கழித்து வீடுதேடி வந்த அக்காவின் ஒரே மகனைப் பார்த்ததும் ரஞ்சிதா சித்தி பூரித்துப்போனாள். ஆனந்த், இத்தனை வருடங்களில் சித்தியின் தலையில் சற்று நரைத்திருந்தபோதிலும், அவளது முகத்திலிருந்த பொலிவோ, உடலிலிருந்த மெருகோ சற்றும் குறையாதிருப்பதை, பார்த்தமாத்திரத்திலேயே புரிந்து கொண்டான். ஆனால், தான் அழைப்பு மணியை அழுத்தியபோது வந்து திறந்த அந்த பெண், சித்தியின் மகன் பாஸ்கரின் மனைவி புஷ்பா என்பது அவனுக்குப் பின்னாலே தான் தெரிந்தது. பாஸ்கர் கல்யாணத்திற்கு அவன் வந்திருக்கவில்லை.
“வணக்கம்!” என்று சம்பிரதாயமாக ஒரு கும்பிடுபோட்டவாறே, தந்தத்தில் கடைந்தெடுத்த சிலைபோல, தகதகவென்றிருந்த புஷ்பாவை அவனது கண்கள் வெறித்தன.ஆனால், அவனுக்குள்ளிருந்து ஒரு குரல்: “அது உனக்கு அண்ணிமுறை! அவளை முறைக்காதே!” என்று அவனை எச்சரித்தது.
அலுவல்வேலையாக பெங்களூர் வந்திருப்பதையும், அனேகமாக ஒரு வாரம் தங்கியிருக்க வேண்டும் என்றும் சொன்னபோது, ரஞ்சிதா அவனை அங்கேயே தங்க வேண்டும் என்று வற்புறுத்தி சம்மதிக்க வைத்து விட்டாள். புஷ்பாவைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கலாமே என்ற அற்பசந்தோஷம் அவனுக்கு ஏற்பட்டபோதும், பாஸ்கர் ஊரிலில்லாத சமயத்தில் தான் வந்து தங்கியிருப்பது சரியா என்ற கேள்வியும் எழாமலில்லை. ஆனால், சித்தியின் பேச்சைத் தட்டினால், அவளுக்கு மட்டுமல்ல, அம்மாவுக்கும் வருத்தம் ஏற்படும் என்பதால் அங்கேயே தங்கியிருக்க சம்மதித்து விட்டான்.
குளித்துமுடித்து, சித்தி செய்து கொடுத்த டிபன் சாப்பிட்டு விட்டு, வந்த வேலையைக் கவனிக்க நகருக்குள் போனவன் இரவு ஏழுமணியளவுக்குத் தான் திரும்பினான். பெங்களூர் சீதோஷ்ணமும், புஷ்பாவின் நினைவும் அவனை லேசாக உசுப்பி விட்டிருந்தது. இப்போதும் அவள் தான் கதவைத் திறந்தாள்; சினேகமாக சிரித்தாள். சாப்பாடு பறிமாறுகிறபோது அவளது ரவிக்கையில் தெரிந்த மார்புப்பிளவை அவன் கவனிக்கத் தவறவில்லை. அதே சமயம் மனசாட்சியும் உறுத்தியது.
சித்தியின் மகள் அர்ச்சனாவைப் பற்றி விசாரிக்கலாமா என்று யோசித்தான். அர்ச்சனா யாரையோ காதலித்துத் திருமணம் செய்து கொண்டு போனதன்பிறகு, அவளுக்கும் சித்திக்கும் தொடர்புகள் முறிந்து விட்டதாய் அம்மா சொல்லிக் கேட்டிருக்கிறான். இப்போது எப்படியோ? இருந்தாலும் தேவையில்லாதவற்றைப் பற்றிப் பேசி, சித்தியின் மனதை நோகடிப்பானே என்று அந்த யோசனையைக் கைவிட்டு விட்டான்.
உறங்க வேண்டிய நேரம் வந்தபோது தான், ஒரு சிறிய பிரச்சினை! யார் எங்கே படுத்துக்கொள்வது என்று. முடிவில், ஹாலிலிருந்த சோபா-கம்-பெட்டில் புஷ்பா படுத்துக்கொள்ள விரும்பவே, சித்தியும் ஆனந்தும் அறையில் படுத்துக்கொள்வதாக முடிவு செய்யப்பட்டது. ஆனால்,அறைக்குள் சென்றதும் இன்னொரு பிரச்சினை.
“சித்தி! நீங்க கட்டிலிலே படுத்துக்கோங்க; நான் தரையிலே படுத்துக்கிறேன்,” என்றான் ஆனந்த்.
“பெரிய மனிஷா! உன்னை சின்ன வயசிலே எத்தனை தடவை நான் குளிப்பாட்டி விட்டிருக்கேன் தெரியுமா? பேசாம கட்டிலிலே படு! பெங்களூர் குளிர் எல்லாருக்கும் ஒத்துக்காது. தலைவலி காய்ச்சல்னு படுத்துக்கப்போறே!” என்று கூறிவிட்டாள் சித்தி.
“நான் வேண்ணா சோபாவிலே படுத்துக்கிறேனே! நீங்களும் அண்ணியும் இங்கே படுத்துக்கோங்களேன்,” என்றான் ஆனந்த்.
“அவ மாட்டாடா!” என்று சட்டென்று சித்தி கூறவும், சரிதான், மாமியார்-மருமகள் பிரச்சினை போலும் என்று எண்ணிக்கொண்டான் ஆனந்த். பிறகென்ன, வேறு வழியின்றி அந்த இரட்டைக் கட்டிலில் சுவரோரமாக அவன் ஒண்டிக்கொள்ள, சித்தியும் இன்னொரு பக்கத்தில் படுத்துக்கொண்டாள்.
பயணக்களைப்பும் அன்றைய தினத்தின் அலைச்சலோ, அவன் சிறிது நேரத்திலேயே அயர்ந்து உறங்கி விட்டான்.
பெங்களூரின் குளிர் அவனை அதிகநேரம் உறங்கவிடவில்லை. ஏறக்குறைய நள்ளிரவில் விழித்துக்கொண்ட ஆனந்துக்கு, இன்னும் ஒரு போர்வையோ கம்பளியோ இருந்தால் கதகதப்பாக இருக்குமே என்று தோன்றியது. ஆனால், உறங்குகிற சித்தியை எப்படி எழுப்புவது என்று புரியாமல் படுக்கையில் சிறிது நேரம் புரண்டவனுக்கு, ஹாலில் இருந்து மெல்லிய முனகல் சத்தம் வருவது கேட்டது. கூர்ந்து கவனித்தவனுக்கு, புஷ்பா உறக்கத்தில் இழுத்து இழுத்து மூச்சு விடுவது போலிருந்தது. அவளுக்கு ஜூரம் கிரம் வந்து முனகிக்கொண்டிருக்கிறாளோ என்று எண்ணியவன், சித்தி அயர்ந்து உறங்கிக்கொண்டிருப்பதைப் பார்த்து விட்டு, என்ன பிரச்சினை என்று எழுந்து போய்ப் பார்க்கலாமா என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டது.
சித்தியை எழுப்பாமல் கட்டிலை விட்டு எழ முயன்றான். ஆனால்…
“ஆனந்த்…!” சித்தி கிசுகிசுத்தாள். “எங்கே போறே?”
“சித்தி!” ஆனந்த் சுதாரித்துக்கொண்டான். “யாரோ ஹாலிலே முனகுற மாதிரியிருந்தது..அதான்..”
“ஹாலிலே புஷ்பாதானேடா படுத்திட்டிருக்கா? தூக்கத்துலே உளர்றாளோ என்னமோ!”
“இது உளறல் மாதிரியில்லையே சித்தி! ஜுரமாயிருக்குமோ….”
“ஒண்ணுமில்லேடா ஆனந்த்! படுத்துக்க, உனக்கு நாளைக்கு வேலையிருக்கில்லையா..?”
அவர்கள் பேசிக்கொண்டிருக்கையிலேயே ஹாலில் முனகல் சத்தம் அதிகரித்தது.
“கேட்டீங்களா சித்தி?”
“ஐயோ..உனக்கு எப்படிப் புரிய வைக்கிறதுன்னு….” வாக்கியத்தை முடிக்காமல், சித்தி சிரிப்பை அடக்கிக்கொண்டிருப்பதை, அவளது உடல் குலுங்குவதிலிருந்து புரிந்து கொண்டான் ஆனந்த். அப்போது தான் அவனுக்கு உறைத்தது. கணவன் வெளியூர் போயிருக்க, புஷ்பா தனது காமவேட்கை காரணமாக, உறக்கத்தில் விரல்போட்டு சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருந்தாள் போலும். அந்த நினைப்பு வந்ததுமே, அவனுக்கு அகாலமாக எழுச்சி ஏற்பட்டது.
புஷ்பா சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருப்பது போல அவன் மனதுக்குள்ளே கற்பனை செய்யத் தொடங்கினான். புடவை,உள்பாவாடையை இடுப்புக்கு மேலே சுருட்டிவிட்டுக்கொண்டு, பேன்ட்டீசை இறக்கி விட்டுக்கொண்டு, பிளவுஸ், பிராவிலிருந்து தனது இளமுலைகளை விடுவித்துக்கொண்டு, புஷ்பா அவளது விரல்களாலே, அவளது புழையையே குத்தி விளையாடுவது போல ஒரு காட்சி அவனது மனதுக்குள்ளே ஏற்படவே, சாதாரணமாக ஏற்பட்டிருந்த அவனது எழுச்சி சட்டென்று வீரியமடைந்து அவனது பெர்மூடாவில் கூடாரம் போலக் குத்திட்டு நின்றது.
புஷ்பா விரல் போட்டுக்கொண்டிருந்தபோது, யாரைப் பற்றிக் கற்பனை செய்திருப்பாள்? பாஸ்கரைப் பற்றியா? ஒரு வேளை என்னைப் பற்றி இருக்குமோ? – ஆனந்த் யோசித்தான். ஒரு கணம், விரல் போட்டுக்கொண்டிருந்த புஷ்பாவின் கால்களுக்கு நடுவே தான் ஊர்ந்துபோவது போலவும், அவளது புழைக்குள்ளே தனது பூலைச் சொருகி அவளை விடுவிடுவென்று ஓப்பது போலவும் கற்பனை செய்தவன், தானிருந்த இடம், சூழல் அனைத்தையும் மறந்தபடி, தனது எழுச்சியைத் தடவிக்கொள்ளத்தொடங்கினான்.
“தூக்கம் போயிடுச்சா ஆனந்த்?” சித்தி கிசுகிசுப்பாகக் கேட்டாள்.
“ம்-ம்-ம்ம்-ம்ம்!” ஆனந்த் திணறினான். போர்வையால் தனக்கு ஏற்பட்டிருந்த எழுச்சியை மறைக்க முற்பட்டான்.
“புஷ்பா தூங்கியிருப்பா…பாத்-ரூம் போறதுன்னா போயிட்டு வாயேன்!”
“பாத்-ரூமா? எனக்கு வரலே!”
“அப்புறம் ஏன் போர்வைக்குள்ளே என்னென்னமோ பண்ணிட்டிருக்கே?” சித்தியின் குரலில் ஒரு மெல்லிய கேலி இருப்பதை உணர்ந்தவனுக்கு கூச்சம் பிடுங்கித்தின்றது. இவ்வளவு எளிதாக மாட்டிக்கொள்வோம் என்று அவன் எண்ணியிருக்கவில்லையே.
“ஒண்ணுமில்லையே சித்தி…” அவன் தடுமாறினான்.
“அப்புறம் தூக்கம் வராம கஷ்டப்படுவேடா!” சித்தி அக்கறையோடு கூறுவது போலிருந்தது. அந்த அரையிருட்டில் அவள் புரண்டு கொண்டபோது, அவளது முகத்தில் ஒரு மெல்லிய புன்னகை அரும்பியிருப்பதை அவனால் கண்டுகொள்ள முடிந்தது.
“தூங்கிடுவேன்..தூங்கிட்டேன் சித்தி!” ஆனந்த் உளறினான்.
“எப்போ? நாளைக்குக் காலையிலேயா?” சித்தி சிரித்தாள். அந்த அரையிருட்டிலும் சித்தியின் கண்கள் தனது கூடாரத்தையே வெறிப்பதைக் கண்ட ஆனந்த், இதற்கு பேசாமல் பாத்-ரூம் சென்று கையடித்து விட்டு வந்து படுப்பதே மேல் என்று புரிந்து கொண்டவனாக, படுக்கையிலிருந்து எழ முயன்றான்.
“இரு!” என்று கிசுகிசுத்தாள் சித்தி.
“சித்தி…?”
“ஆரம்பிச்ச காரியத்தை முடி. இங்கேயே…!”
“அதுக்கில்லே…எனக்கு பாத்-ரூம்….”
ரஞ்சிதா ஆனந்தின் ஒரு கையை தனது இரண்டு கைகளாலும் பிடித்தாள். சித்தி தன்னிடம் எதையோ சொல்ல விரும்புகிறாள் என்று ஆனந்த் புரிந்து கொண்டான்.
“எதுக்கு பாத்-ரூம்? ஏன் இந்தக் கூச்சம்?”
“சித்தி!” ஆனந்துக்கு கூச்சத்திலேயே இறந்துவிடுவோமோ என்ற பயம் ஏற்பட்டது.
“நீ ஒண்ணும் சின்னப்பையனில்லே! கல்யாணமான என் மருமகளுக்கு இருக்கிற அதே உணர்ச்சிகள் கல்யாணமாகாத உனக்கு இருக்காதா? என் வயசுக்காரி கிட்டே ஏன் ஒளிவு மறைவெல்லாம்…?”
“அப்படியெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே சித்தி!” ஆனந்துக்கு சித்தி என்ன சொல்ல வருகிறாள் என்பதைப் புரிந்து கொள்ளவே குழப்பமாக இருந்தது.
“அடிக்கொரு தடவை தூக்கத்திலே இருந்து முழிச்சிட்டு பாத்-ரூமுக்குப் போறது….”
“சாரி சித்தி! இனிமே பண்ண மாட்டேன்!”
“நான் அப்படியா சொன்னேன்? எதுவா இருந்தாலும் இங்கேயே, இந்தக் கட்டிலிலேயே பண்ணுன்னு சொன்னேன்.” சித்தி சொன்னதைக் கேட்டு ஆனந்த் உறைந்தான். “உனக்கு இப்போ உன்னோட விளையாடணுமா, விளையாடு! சித்தி ஒண்ணும் சொல்ல மாட்டேன்.”
“சித்தி! எப்படி…நான்..வந்து…!”
“நீ என்ன வேண்ணா நினைச்சிக்க! உங்க சித்தப்பாவோட என்னோட உணர்ச்சிகளும் செத்துடலே! எனக்கும் அப்பப்போ இது மாதிரி தோணும். அதுக்காக ஒவ்வொரு வாட்டியும் பாத்-ரூமுக்கெல்லாம் போயிட்டிருக்க மாட்டேன். இப்போ கூட எனக்கு வேணும்போலிருக்கு! இப்பவும் பாத்-ரூமுக்குப் போகப்போறதில்லை!”
“ஆனா சித்தி அது வந்து….” ஆனந்துக்கு சித்தி சொல்லச் சொல்ல ஆர்வம் ஏற்பட்டபோதிலும், வேண்டுமென்றே அவளது வாயைக் கிளறினான்.
“தப்பில்லே!” என்று இடைமறித்தாள் சித்தி. “இதெல்லாம் இயற்கைதானே? யாரு பண்ணாம இருக்காங்க? இந்த நாலு சுவத்துக்குள்ளே நாம என்ன பண்ணினா யாருக்கென்ன?”
“நீங்க சொல்றதும் சரின்னு தான் தோணுது…!”
“அப்போ நமக்குள்ளே ஒரு அக்ரீமெண்ட்! நீ அந்தப் பக்கம் திரும்பிக்க; நான் இந்தப் பக்கம் திரும்பிக்கறேன். உனக்கு வேணுங்கிறதை நீ பண்ணு; எனக்கு வேணுங்கிறதை நான் பண்ணிக்கிறேன்.”
அவனிடமிருந்து மறுப்பை எதிர்பாராதவள் போல, சித்தி திருப்பிப்படுத்துக்கொண்டாள். ஆனந்த் மீண்டும் அதிர்ந்தான். என்ன இது, ஒரே கட்டிலில் தானும் சித்தியும் சுய இன்பம் பெறுவதா? கேட்கவே விரசமாக, ஆனால், படுசுவாரசியமாக இருக்கிறதே?
“என்ன, ரெடியா?” சித்தி வினவினாள்.
“உம்ம்ம்!”
“ஆனா ஒண்ணு! ஒருத்தரை இன்னொருத்தர் திரும்பி மட்டும் பார்க்கக்கூடாது. உன் வேலை உனக்கு; என் வேலை எனக்கு. அப்புறம், இன்னிக்குத் தான் புது பெட்ஷீட் போட்டிருக்கிறேன். நாசமாகாமப் பார்த்துக்க!”
ஆனந்த் ஒரு கணம் அடுத்து என்ன செய்வது என்று புரியாமல் மோட்டையே வெறித்தபடி படுத்திருந்தான். சித்தி கட்டிலில் இன்னும் சவுகரியமாகப் படுப்பதைக் கவனித்தான். அவளது உடல் குறிக்கோளின்றி எம்பி எம்பித் தாழ்ந்தது. அவளது புடவை,பெட்டிக்கோட் சுருட்டப்பட்டு, அவளது இடுப்புக்கு மேல் ஏற்றப்படுவதை ஆனந்த் ஓரக்கண்ணால் கண்டுகொண்டான். சற்றே பரபரப்புடன் அவன் தனது பெர்மூடாவை இறக்கிவிட்டு, தனது சுண்ணியைப் பிடித்துக்கொண்டு தடவத் தொடங்கினான். இதற்குள் சித்தியின் கைகள் சற்றே வேகமுறுவதை அவனால் காண முடிந்தது.
நடந்து கொண்டிருப்பவற்றை நம்ப முடியாமல், ஆனந்த் தனது சுண்ணியை முட்டியில் இறுக்கிக்கொண்டு மெதுவாக வருடத்தொடங்கினான். ஒரே கட்டிலில் தானும் சித்தியும் சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டிருக்கிறோம் என்பதை அவன் உணர்ந்து கொண்டான். அந்த அபூர்வமான நிகழ்ச்சியளித்த கிளர்ச்சியிலேயே அவனது சுண்ணி அபாரமாக விறைத்தது. தொடர்ந்து ஒரு சில குலுக்கல்களிலேயே தனது சுண்ணி பீறிட்டு விடும் என்கிற அபாயம் இருப்பதையும் அவன் உணர்ந்து தானிருந்தான். ஆனால், சித்தியோ நொடிக்கு நொடி தனது வேகத்தை அதிகரித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
“டேய், நொள்ளைக்கண் போடாதே!” என்று சித்தி முனகியபடியே கிசுகிசுத்தாள்.
“இல்..இல்லே சித்தி!”
“நல்ல பையன்,” என்று சித்தி தொடர்ந்தாள். “சித்தி தன்னைத் தானே சந்தோஷப்படுத்திக்கிறதை நீ பார்க்கக் கூடாது. சரியா?”
சித்தியின் இந்த வார்த்தையைக் கேட்டதுமே, ஆனந்துக்கு சுண்ணி வெடித்து விடும்போலிருந்தது. அவளை நேரடியாகப் பார்க்காத போதிலும், அவளது உடல் கட்டிலிலிருந்து எழும்பி எழும்பித் தாழ்வதை அவனால் கவனிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. சற்றே துணிச்சலை வரவழைத்தபடியே ஆனந்த் அவளிடம் பேச்சுக் கொடுத்தான்.
“நல்லாயிருக்கா சித்தி?”
ஒரு சில கணங்கள் மவுனமாகக் கழிய, பிறகு கிசுகிசுப்பாக சித்தி பதிலளித்தாள். “ம்-ம்ம்-ம்ம்ம்-ம்!”
“ஓ!”
“திரும்பவும் சொல்றேன். சித்தியைப் பார்க்காதே! நான் ரொம்ப மோசமான வேலையைப் பண்ணிட்டிருக்கேன்.”
ஆனந்த் தன் சுண்ணியை இறுகப்பிடித்துக்கொண்டே முணுமுணுத்தான். “நானும் தான் சித்தி!”
“ஓஹ், என்ன…என்ன பண்ணுறே? குலுக்கிட்டு இருக்கியா?”
“ஆ…மாம் சித்தி!”
இதற்குள் கிளர்ச்சியின் அடுத்த கட்டத்தை அடைந்திருந்த ரஞ்சிதா, உடலை முன்னோக்கி வளைத்து முனகினாள். அவளது விரிந்திருந்த தொடைகளுக்கு நடுவே அவளது விரல்கள் சுறுசுறுப்பாக இயங்கிக்கொண்டிருந்ததை ஆனந்த் கவனித்தான். அவளது முனகல்களின் சத்தங்களும் உரத்து விட்டிருந்தன.
“சத்தம் ரொம்பக் கேட்குது சித்தி!” ஆனந்த் கிசுகிசுத்தான்.
“ம்! தெரியுது! சித்தி ரொம்பவே ஈரமாயிட்டேன் ஆனந்த்!”
“கேட்கவே சுகமாயிருக்கு சித்தி!”
“எனக்கும் உன்னோட சத்தம் கேட்குது! இன்னும் ரொம்ப ஸ்லோவாத் தான் பண்ணிட்டிருக்கியோ?”
“ஆமாம் சித்தி!”
“கண்ணை மூடிக்கோயேன்! சித்தி பிளவுஸ், பிரா ரெண்டையும் அவிழ்த்திட்டேன்.”
ஆனந்தின் சுண்ணி இப்போது பழுக்கக்காய்ச்சிய இரும்புத்துண்டம் போலக் கொதித்துக்கொண்டிருந்தது.
“சித்தி, உங்களோட மாரை நீங்களே அமுக்கிட்டிருக்கீங்களா?”
“ஆமா…ஆனா நீ பார்க்கக் கூடாது!”
“ஏன் சித்தி? உங்க காம்பை நீங்களே கிள்ளிட்டிருக்கீங்களா?”
“ஆ…ஆமாம்…”
“எனக்கு ஒரு தடவை காமியுங்க சித்தி! உங்க காம்பு எப்படியிருக்குன்னு நான் பார்க்கணும்.”
“ஊஹும்!” என்றபடியே ரஞ்சிதா ஒரு கையால் ஆனந்தின் கண்களை மூடினாள். “சித்தியோட மாரை பார்க்கக் கூடாது. பேசாம உன் வேலையை நீ கவனி! ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து பண்ணி முடிக்கணும்.சரியா?”
“எனக்கு இப்பவே வருது சித்தி!”
“ஓ! ரெடியாருச்சா? பீச்சியடிக்கப்போவுதா?”
“ஆமா சித்தி!” என்று கூறியபடி, அவளது முலைகளைப் பார்க்கிற ஆத்திரத்தில் அவளது கைகளிலிருந்து தனது முகத்தை விடுவிக்க ஆனந்த் முயன்றான்; முடியவில்லை.
“எனக்கும் தான்…,” சித்தி மூச்சிரைக்க இரைக்கப் பேசினாள். “இதோ…இதோ…வந்தி…ருச்சி……….உவ்வ்வ்!”
ஆனந்தின் கை இப்போது வெறித்தனமாக அவனது சுண்ணியைக் குலுக்கத்தொடங்கியது. அடுத்த ஒரு சில நொடிகளிலேயே, அவனது சுண்ணி பீறிட்டுப் பீச்சியடித்த அவனது விந்து அவனது வயிறு மற்றும் மார்பின் மீது விழுந்தது. அடுத்த சில நொடிகளுக்கு ரஞ்சிதாவும் ஆனந்தும் பெருமூச்சு விடும் ஓசை தவிர, அந்த அறையில் வேறு எந்த ஓசையும் கேட்கவில்லை.
சுய இன்பம் பெறுவதில் இவ்வளவு சுவாரசியத்தை ஆனந்த் அனுபவித்தது அதுவே முதல் தடவை. ஒரு முழு பாட்டில் விஸ்கியை எதுவுமே கலக்காமல் குடித்தது போல அவனுக்குத் தலை கிறுகிறுவென்று சுழல்வது போலிருந்தது. அவனது கண்களைப் பொத்திக்கொண்டிருந்த சித்தியின் கை, மெதுவாக நகர்ந்தவாறு அவனது தலைமயிரைக் கோதி விட்டது.
பிறகு, “சீக்கிரமா கல்யாணம் பண்ணிக்கோடா ஆனந்த்!” என்று முணுமுணுத்து விட்டு, தனது பிரா, பிளவுஸ் கொக்கிகளை மாட்டிக்கொண்டு, அவனுக்கு முதுகைக் காட்டிக்கொண்டு திரும்பிப் படுத்துக்கொண்டாள்.
ஆனந்த் குழப்பத்தோடு படுத்திருந்தான். கண்ணிமைக்கும் நேரத்துக்குள் என்னென்னமோ நடந்து முடிந்து விட்டாற்போலிருந்தது. சித்தியின் இந்த திடீர் நடத்தை மாற்றத்துக்கு என்ன காரணம் இருக்க முடியும்? அவளது தீர்க்கப்படாத வேட்கை மட்டும் தானா? அவள் தன்னோடு விளையாடிக்கொண்டிருந்தபோது, இன்னும் அவளை வற்புறுத்திப் பணிய வைத்து அவளது முலைகளைத் தான் பார்த்து ரசித்திருக்கலாமோ?
உறக்கம் முற்றிலும் போய்விட்ட நிலையில், ஆனந்த் அரையிருட்டில் பளபளத்துக்கொண்டிருந்த சித்தியின் முதுகையே வெறித்துக்கொண்டிருந்தான்.
சுய இன்பம் கொடுத்த அயர்ச்சியில் உறங்கியிருந்த ரஞ்சிதா அதிகநேரம் உறங்கியிருக்கவில்லை. தூக்கத்தில் புரண்டு படுத்த ஆனந்தின் ஒரு கை அவள் மீது விழுந்து அவளது வழுவழுப்பான வயிற்றின் மீது விழுந்ததும் சட்டென்று கண்விழித்தாள். அவனுக்கு முதுகைக் காட்டியபடி படுத்திருந்ததால் அவனது இடுப்பு அவளது குண்டியோடு அழுந்தியிருக்கவே அவனது சுருங்கிய பூலின் நுனி தனது தொடைகளுக்கு நடுவே உறுத்தியதால் அவளுக்கு மயிர்க்கூச்செரிந்தது. வலது கையால் அவனை சற்றே அவள் தள்ள முயன்றபோது, அவளது உள்ளங்கை தவறிப்போய் அவன் மீது விழவே, அவனது பூல் மீண்டும் விரைக்கத்தொடங்கியதை அவளால் உணர முடிந்தது.
உறங்கிக்கொண்டிருப்பது போல நடித்துக்கொண்டிருந்த ஆனந்த், சித்தியின் உள்ளங்கை தனது பூலைத் தொட்டுக்கொண்டிருப்பதை உணர்ந்ததும், சற்றே தைரியம் வந்தவனாக, அவளது வயிற்றை வருடியபடியே விரல்களை கீழே இறக்கி, அவளது உள்பாவாடைக்குள்ளே சொருகினான். அவனது விரல்கள் அத்துமீறுவதை உணர்ந்த ரஞ்சிதா அவனது கையைப் பிடித்து அப்புறப்படுத்த முயன்றபோது அவனது வெப்பமான மூச்சு அவளது பின்னங்கழுத்தில் அனலாக விழத்தொடங்கியது. கீழே அவனது கை தைரியமாக அவளது உள்பாவாடைக்குள்ளே நுழைந்தபடி, அவளது கூதியை இறுக்கப்பற்றியது. அடுத்த கணமே ரஞ்சிதாவின் முலைக்காம்புகள் விடைத்துக்கொள்ள, தன்னையறியாமல் அவள் தனது கால்களை விரித்துக்கொண்டாள். படுத்தபடியே அவள் தனது புடவைக் கொசுவத்தை உருவினாள்; விடுவிடுவென்று அதைக் களைந்து சுருட்டிக் கட்டிலின் கீழே எறிந்தாள்.
அதுவரை உறக்கத்தில் புரளுவது போல நடித்துக்கொண்டிருந்த ஆனந்துக்குப் புரிந்து போனது-சித்தி விழித்துக் கொண்டிருப்பதும் அவனது சில்மிஷங்களுக்கு அவள் இடமளித்துக்கொண்டிருப்பதும்! அவனுக்கு திக்திக்கென்று இதயம் துடித்தது.
“சித்தி! சாரி சித்தி!” என்று அவள் காதில் கிசுகிசுத்தான்.
“எதுக்கு? உன் வயசு அப்படி! எனக்குப் புரியுது,” என்று சித்தியும் கிசுகிசுப்பாகவே பதிலளித்தாள். “ரெண்டு பேருமே உடம்பிலே ஒண்ணுமில்லாம இருக்கோமில்லே?”
“உங்களுக்குக் குளுரலியா?” என்று கேட்டான் ஆனந்த்.
“இப்போ இல்லை,” என்றாள் ரஞ்சிதா. “அதான் கதகதப்பா நீ கட்டிக்கிட்டு இருக்கியே?”
“சித்தி! தூக்கத்திலே கை தெரியாம…,” என்று வழிந்தான் ஆனந்த்.
“பொய் சொல்றே! தூக்கத்திலே கை அங்கெல்லாம் போகுமா என்ன?”
ரஞ்சிதாவின் உடல் குலுங்குவது போலிருந்தது. ஒருவேளை அழுகிறாளோ? ஆனந்த் இருட்டை ஊடுருவி உற்றுநோக்கியபோது அவள் சிரித்துக்கொண்டிருந்தாள்.
“பயந்திட்டியா?” என்று திரும்பி, சிரித்தவாறே கேட்டாள்.
“கொஞ்சம்..,” என்று ஒப்புக்கொண்டான் ஆனந்த்.
ரஞ்சிதா மீண்டும் சிரித்தாள். இப்போது ஆனந்த் சற்றே ஆசுவாசப்பட்டிருந்தான். அவள் சிரிப்பது அந்த அரையிருட்டிலும் கவர்ச்சியாக இருந்தது.
“தூங்குறதுக்கு முன்னாடி நாம விளையாடினதாலே வந்த வினை,” என்று சிரித்தவாறே கூறினாள் ரஞ்சிதா.
“ஆமாம்..,” என்று ஆனந்த் அவளை இன்னும் ஒட்டிப்படுக்கவே, மீண்டும் அவளது குண்டியோடு அவனது சுண்ணி உராய்ந்தது.
“உங்க சித்தப்பா போனதுக்கப்புறம் இன்னிக்குத் தான் ரொம்பவே சிரிச்ச மாதிரியிருக்கு!” என்றாள் ரஞ்சிதா.
அடுத்த ஒரு சில கணங்கள் இருவருமே என்ன பேசுவது என்று அறியாதது போல அமைதியாக இருந்தனர். பிறகு…!
“ஆனந்த்!” ரஞ்சிதா கிசுகிசுத்தாள்.
“சித்தி?”
“உனக்கு லேசா ஒழுக ஆரம்பிச்சிருக்கு!”
ஆனந்துக்கு அப்போதுதான் புரிந்தது. சித்தியின் குண்டியின் மீது உராய்ந்து கொண்டிருந்த அவனது சுண்ணியின் நுனியிலிருந்து மிகவும் ஒழுகிக்கொண்டிருந்தது.
“சாரி சித்தி!”
“சாரியெல்லாம் வேண்டாம்!” ரஞ்சிதா கிசுகிசுத்தாள்.
“அப்புறம்?”
ரஞ்சிதா தனது கால்களால் ஆனந்தின் கால்களைப் பின்னிக்கொண்டாள். அதுவரையிலும் அவளைத் தொட்டும் தொடாமலும் இருந்த ஆனந்தின் சுண்ணி, சரியாக அவளது இரண்டு கால்களுக்கும் நடுவே புகுந்து கொண்டது. எதிர்பாராத அந்தத் தீண்டல் தந்த இன்பத்தில் இருவருமே இழுத்துப் பெருமூச்சு விட்டனர். சித்தியின் தொடைகளுக்கு நடுவே, தனது சுண்ணி துடிதுடிப்பதை ஆனந்த் உணர்ந்தான். அவன் சற்றே கூச்சத்தோடு நெளிய முற்படவும், அவனது சுண்ணியின் நுனி சித்தியின் புழையின் கீழ்ப்பகுதியோடு உராய்ந்தது.
“ஆ…னந்த்…!”
“சா..ரி சித்தி!”
“அதை…அதை…அப்படியே உள்ளே விடு ஆனந்த்!”
ஆனந்த் திகைத்துப்போயிருக்க, சித்தியின் கை அவனது சுண்ணியைப் பிடித்து, அவளது புழைக்குள்ளே வைத்து அழுத்தியது.
“சித்தி!”
ரஞ்சிதா முனகினாள். அவளது முனகலைக் கேட்டதும் ஆனந்தின் கிளர்ச்சி அதிகரித்தது. அவன் மெல்ல மெல்லத் தனது கட்டுப்பாட்டை இழந்து கொண்டிருந்தான். இரண்டு கைகளாலும் சித்தியின் இடுப்பைப் பிடித்துக்கொண்டவன் தனது சுண்ணியை ஒரே அழுத்தாக அழுத்தவும் அவளது ஈரமாகியிருந்த புழையில் அது நுழைய முற்பட்டது. தனக்கு ஏற்பட்டிருந்த கிளர்ச்சி, சித்திக்கும் ஏற்பட்டிருப்பது அவனுக்கு வியப்பாக இருந்தது. இன்னும் ’தம்’கட்டியபடி அவன் தனது சுண்ணியை அழுத்தவும், அது மேலும் ஆழமாக சித்தியின் புழைக்குள்ளே நுழைந்தது. சித்தியின் மூச்சின் வேகம் அதிகரிப்பதை அவனால் கேட்க முடிந்தது.
இதற்கு மேலும் தயங்க வேண்டிய தேவையில்லை என்பதால், துணிச்சலுற்ற ஆனந்த், சித்தியின் இடுப்பைப் பிடித்திருந்த தனது கைகளால் அவளது வயிற்றை வருடினான். ஒரு கணம் நிதானித்தவன், பிறகு ஆர்வத்தை அடக்கமாட்டாமல் கைகளை மேலேற்றி அவளது கொழுத்த முலைகளின் கீழ்ப்பகுதியை வருடினான்.
“ஆ.னந்த், என்னடா இது…?” சித்தி முனகினாள்.
“கசக்கணும் போலிருக்கு சித்தி!” என்று பதிலளித்தவன், சித்தியின் இரண்டு முலைகளையும் இரண்டு கைகளாலும் பிடித்து இறுக்கி அமுக்கிக் கசக்கினான். அவளது விடைத்த காம்புகளின் மீது அவனது உள்ளங்கைகள் அழுந்தியபோது அவள் உரக்க முனகினாள். ஆனந்த் தனது விரல்களால் அவளது காம்புகளைச் சுற்றி சுற்றி வருடினான். அவனது விரல்கள் அவளது காம்புகளை உரசியபோதெல்லாம் சித்தி ’உஸ்ஸ்ஸ்!இஸ்ஸ்ஸ்!!’ என்று சீறிக்கொண்டிருந்தாள். அதே சமயம் அவனது சுண்ணியை அவளது புழை இறுக்கமாகப் பற்றிக்கொண்டிருப்பதையும் அவனால் உணர முடிந்தது. அந்த வெதவெதப்பான இறுக்கம் தந்த கிளர்ச்சியில் அவன் தனது சுண்ணியை அவளுக்குள்ளே வேகவேகமாக இறக்கி ஏற்றி விளையாடினான்.
அவ்வப்போது அவளது காம்புகளில் ஒன்றைப் பிடித்து அதைக் கிள்ளிவிட்டான். ரஞ்சிதா முன்னைவிடவும் அதிகமாக முனகியபடியே தனது குண்டியை அவனது இடுப்பின் மீது வைத்து அழுத்திக்கொண்டதோடு, ஒரு கையால் அவனது தலையைப் பிடித்து இழுத்துத் தன் தோளின் மீது வைத்துக்கொண்டாள். தனது முலையின் மீது விளையாடிய ஆனந்தின் கையை இறுக்கிப் பிடித்துக்கொண்டு, குண்டியைப் பின்னுக்குத் தள்ளியபடி ஆனந்த் அளித்துக்கொண்டிருந்த குத்துக்களை வாங்கிக்கொண்டிருந்தாள்.
ஆனந்த் அவளது கழுத்தில் முத்தமிட்டான். ஒவ்வொரு முறை அவனது உதடுகள் சித்தியின் சருமத்தில் அழுந்தியபோதும் அவளது உடல் சிலிர்ப்பதை உணர்ந்தான். ஒவ்வொரு முறை அவள் சிலிர்த்தபோதும், அவளது புழை அவனது சுண்ணியே மேலும் இறுக்கமாகப் பிடித்துக்கொள்ள முற்பட்டது.
ஆனந்தின் கைகள் ரஞ்சிதாவின் முலைகளிலிருந்து இறங்கி அவளது வயிற்றுப்பகுதியை வருடியது. அங்கிருந்து தொடர்ந்து பயணித்த அவனது கை, அவளது தொடைகளுக்கு நடுவே புகுந்து கொண்டு அவளது மயிர்படர்ந்திருந்த கூதியை வருடிக் கொடுத்தது. சித்திக்கு ஏற்பட்டிருந்த எழுச்சியைப் பயன்படுத்தியபடி, ஆனந்த் அவளது ஈரமான புழையையும் வருடியபடி அவளது மொட்டைத் துழாவத் தொடங்கினான். அவனது விரல் அவளது மொட்டைச் சீண்டியதுமே சித்தி கட்டிலின் மீது துடித்தாள். அவளை ஆசுவாசப்படுத்துவது போல ஆனந்த் அவளது பின்னங்கழுத்தில் தொடங்கி முதுகு வரையிலும் முத்தமிட்டபடியிருந்தான்.
ரஞ்சிதா தலையை சற்றே திருப்பி, ஆனந்தின் உதடுக்ளின் மீது தனது இதழ்களைப் பதித்து முத்தமிட்டாள். அவளது இதழ்கள் அவனது உதடுகளின் மீது அழுந்தி அங்கேயே ஓரிரு நிமிடங்கள் ஒட்டிக்கொண்டவை போல நிலைத்தன. அவை பிரிந்து கொண்டபோது, அவளது நாக்கு ஆனந்தின் வாய்க்குள்ளே புகுந்து கொண்டது. மறுகணமே இருவரின் நாக்குகளும் பின்னிக்கொண்டன. அந்த கிளர்ச்சியில் ஆனந்தின் இடுப்பின் வேகம் அதிகரிக்க அவனது சுண்ணி முன்னை விட வேகமாக சித்தியின் புழைக்குள்ளே புகுந்து விளையாடியது. அவனது வேகத்தைத் தாள முடியாத ரஞ்சிதா, முத்தத்திலிருந்து விடுபட்டவாறு உரக்க முனகினாள்.
“ஆனந்த்! ஆனந்த்!” என்று அனற்றினாள். “எனக்கு ஆகப்போகுது ஆனந்த்!”
ஆனந்த் தனது ஒரு விரலை அவளது புழைக்குள்ளே செலுத்தி, அவளது மொட்டை உராய்ந்தான். அவள் கதறினாள். அவனது சுண்ணி அவளுக்குள்ளே புதைந்து கொண்டிருந்தது. அவளது உடல் சிலிர்த்துக் குலுங்கியது. அவளது புழையுதடுகள் பிரிந்து சுருங்கி அதிர்ந்தன. சித்தி தனது இன்பப்பெருக்கை அடைந்து கொண்டிருப்பதை ஆனந்த் உணர்ந்தான். தனது சுண்ணியின் மீது அவளது கணவாய் அழுந்த, அவளது புழையின் தசைகள் துடிப்பது ஒரு சுகானுபவமாக இருந்தது. அந்த அனுபவத்தின் தீவிரத்திலேயே, அவனது வீங்கியிருந்த கொட்டைகளில் சுரந்து தேங்கியிருந்த விந்துவின் வெள்ளம் சீறிக்கொண்டு வெளியேற ஆரம்பித்தது. ஆனந்த் சித்தியின் இடுப்பை இறுக்கப் பிடித்துக்கொண்டு, தனது சுண்ணியை பலங்கொண்ட மட்டும் அவளது புழைக்குள்ளே ஆழமாகச் செலுத்தினான். அவனது சுண்ணியின் நுனி அவளது கணவாயின் ஆழத்துக்குள்ளே அமிழ்ந்த அதே நேரத்தில், அவனது உச்சத்தின் தீவிரத்தால் அவனது உடம்பெங்கும் நெருப்புப் பற்றிக்கொண்டது போலுணர்ந்தான். சித்தியின் புழைக்குள்ளே அவனது சுண்ணி துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. அவனது சுண்ணியிலிருந்து பீறிட்டுக் கிளம்பிய விந்துவின் வெள்ளம் சித்தியின் புழையை நிரப்பியது.
அப்போது ஆனந்துக்கு ஏற்பட்ட ஆனந்தத்தில் அவனது உடலே உறைந்து போனது போலிருந்தது. தனக்கும் சித்திக்கும் ஏற்பட்ட இன்பப்பெருக்கின் தீவிரத்திற்குப்பிறகு அதிலிருந்து உடலையும் மனதையும் மீட்க முடியாத அளவுக்கு இருவரும் பரவசத்தில் ஆழ்ந்து போயிருந்தனர்.
ரஞ்சிதம், தனது உடல் அடங்கும்வரைக்கும் அவனது இடுப்பின் மீது தனது உடலை மேலும் கீழும் தேய்த்துத் தேய்த்து அவனது சுண்ணியை தன் புழையிலிருந்து நழுவ விட விரும்பாதவள் போல இறுக்கிப் பிடித்து வைத்துக்கொள்ள முயன்று கொண்டிருந்தாள்.
தனது கடைசிச் சொட்டு விந்தையும் சித்தியின் புழைக்குள்ளே இறக்கியபிறகு, ஆனந்த் அயர்ச்சியில் தளரவும், அவனது சுண்ணி சுருங்கியபடி அவளது புழையிலிருந்து வெளியேறத் துவங்கியது.
சித்தியைப் புரட்டியவன், அவளை இறுக்கி அணைத்துக்கொண்டு, அவளது முலைகளுக்கு நடுவே தனது முகத்தைப் புதைத்துக்கொண்டு உறங்கத் தொடங்கினான்.
அன்றையை இரவின் மிச்சம் மவுனமாகவே கழிந்தது.
முந்தைய இரவில் சித்தியோடு சுய இன்பம் அனுபவித்து, பிறகு அவளோடு உடலுறவும் கொண்ட பிறகு, ஆனந்த் அயர்ந்து உறங்கி விட்டிருந்ததால், மறுநாள் காலை அவன் எழுந்து கொண்டபோது, கட்டிலில் சித்தியைக் காணவில்லை. கடியாரத்தைப் பார்த்தபோது மணி ஏழு ஆகியிருந்தது. சோம்பல் முறித்து எழுந்து கொண்டவன், தனது பையிலிருந்து பற்பசை, பிரஷ் எடுத்துக்கொண்டு பாத்-ரூமை அடைந்தபோது, ஏற்கனவே உள்ளே யாரோ இருப்பதை அவன் அறிந்து கொண்டான்.
“புஷ்பா போயிருக்கா!” என்று குரல்வந்த திசையை நோக்கி ஆனந்த் திரும்பியபோது, சமையலறையில் அவனுக்கு முதுகைக் காட்டியபடியே சித்தி ரஞ்சிதா அடுப்பில் பாலைக் கவனித்துக்கொண்டிருந்தாள். ஒரு கணம் முந்தைய இரவில் தான் சித்தியோடு விளையாடிய காமலீலைகள் ஆனந்துக்கு நினைவுக்கு வரவே, அவன் குறும்புப்புன்னகையோடு சமையலறைக்குள்ளே நுழைந்தான். அவனது காலடிச்சத்தம் கேட்டும், ரஞ்சிதா கூச்சம் காரணமாக திரும்பிப்பார்க்காமலே இருந்தாள். ஆனால், அவனது இடுப்பு தனது குண்டியின் மீது வந்து அழுந்தியதும், அவளால் சும்மாயிருக்க முடியவில்லை.
“ஆனந்த்! அதுதான் ராத்திரி சித்தியை உண்டு இல்லேன்னு பண்ணியாச்சில்லே? இப்போ, காலங்கார்த்தாலேயே என்னவாம்?”
ஆனந்துக்கு ஒரு நப்பாசை ஏற்பட்டது. முந்தைய இரவில் அவன் அரையிருளில் பார்த்த சித்தியின் அழகை பகல் வெளிச்சத்தில் பார்க்க வேண்டும் என்று தோன்றியது.
“சித்தி! பல்விளக்கிட்டு வர்றேன்! சூடா ஒரு காப்பியோட பெட்-ரூமுக்கு வாங்க!” என்று அவள் காதில் கிசுகிசுத்தான்.
“ஊஹும்! போடா!! புஷ்பா முழிச்சிட்டிருக்கும்போதா?” ரஞ்சிதா திரும்பாமலே பதிலளித்தபோதும், அவளுக்குக் கூச்சம் ஏற்படவே முகத்தை இரண்டு கைகளாலும் மூடிக்கொண்டாள். மேற்கொண்டு ஆனந்த் பேச முற்படுவதன் முன்னமே, பாத்ரூம் கதவு திறக்கவே, புஷ்பா வெளியேறினாள். ஆனந்த் அவளைப் பார்த்து ’குட் மார்னிங்’ என்று புன்னகையோடு கூறிவிட்டு காலியாகி விட்டிருந்த பாத்ரூமுக்குள்ளே நுழைந்தான். பல்விளக்கிக்கொண்டிருக்கும்போதே அவனுக்கு, வெளியே கிளம்புமுன்னர் சித்தியை இன்னொரு தடவை அனுபவிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் ஏற்பட்டிருந்தது. ஆனால், புஷ்பா இருக்கையில் அது எப்படி சாத்தியமாகும் என்ற எண்ணத்தில் அவன் குழம்பிக்கொண்டிருந்தான். கைகால் முகம் கழுவிவிட்டு புத்துணர்ச்சியோடு அவன் பாத்ரூமை விட்டு வெளியேறியபோது, சித்தி ரஞ்சிதம் கண்ணில் படவில்லை. புதிரோடு பெட்-ரூமை அடைந்தவனைப் பின்தொடர்ந்து வந்த புஷ்பா,”காப்பி!” என்று நீட்டினாள்.
“சித்தி எங்கே?” என்று வினவினான் ஆனந்த்.
“ஏன்? சித்தி கையாலே தான் காப்பி சாப்பிடுவீங்களா?” என்று நக்கலாகக் கேட்டாள் புஷ்பா.
“அடடா!” என்று சிரித்தவாறே அவள் கையிலிருந்த காப்பியை வாங்கிக்கொண்டான் ஆனந்த். “நேத்து நான் வந்ததிலிருந்து உம்முன்னு இருந்தீங்க? இப்போ ரொம்ப தைரியமாப் பேசறீங்களே அண்ணி?”
“என் தைரியத்தைப் பத்தி உங்களுக்குத் தெரியாது,” என்று சுருக்கென்று பதிலளித்தாள் புஷ்பா.
“ஓ! சரிதான்,” என்று காப்பியைப் பருகியபடியே புஷ்பாவை மேலிருந்து கீழ்வரையிலும் நோட்டமிட்டான் ஆனந்த். நேற்று மட்டும் இவள் அடுத்த அறையில் விரல் போட்டு முனகாமல் இருந்திருந்தால், சித்தியோடு சரிசமமாக சுய இன்பம் பெற்றுக்கொண்டதும், அதன் பிறகு சித்தியை ஓத்ததும் நடந்தேயிருக்காதே என்று எண்ணியபடி அவளையே கூர்ந்து கவனித்தான் ஆனந்த்.
“நல்லாயிருக்கு அண்ணி!” என்று நமுட்டுச் சிரிப்போடு கூறினான் ஆனந்த்.
“எது?” என்று கிண்டலாகக் கேட்டாள் புஷ்பா.
“காப்பி!” என்று சிரித்தான் ஆனந்த்.
“தேங்க்ஸ்!” என்றாள் புஷ்பா. அவள் அணிந்து கொண்டிருந்த மிகச் சிறிய மூக்குத்தியும் அவளது முகத்துக்கு அழகு சேர்த்துக்கொண்டிருப்பதைக் கவனித்தான் ஆனந்த். அவள் மிகச் சாதாரணமான வாயில் புடவையையே அணிந்து கொண்டிருந்தபோதிலும், அதிலும் மிகவும் கவர்ச்சியாகத் தெரிந்தாள். புடவையை இழுத்துச் செருகியிருந்ததால், அவளது இடுப்பின் இடதுபக்கம் பளீரென்று கண்ணைப் பறித்தது.
“நேத்து ராத்திரி ரொம்ப நேரம் தூங்காம முழிச்சிட்டிருந்தீங்க போலிருக்கே?” புஷ்பாவின் குரலில் நக்கலும் எகத்தாளமும் கலந்திருந்தது.
ஆனந்த் அதிர்ந்தான். ஆனால், மறுகணமே சுதாரித்துக்கொண்டு அவளை நோக்கிப் புன்னகைத்தான்.
“என்ன அண்ணி பண்ணுறது? ஹாலிலேருந்து ஒரே முனகல் சத்தம்! உங்களுக்குக் காய்ச்சலோ என்னமோன்னு கவலைப்பட்டுக்கிட்டு ராத்திரி பூரா சித்தி தூங்கவேயில்லை!” என்று அப்பட்டமாகப் புளுகினான்.
இப்போது புஷ்பா அதிர்ந்தாள். தான் இரவில் முனகிக்கொண்டிருந்ததை கொழுந்தனும், மாமியாரும் கேட்டிருக்கிறார்கள் என்பது அவளுக்கு மிகுந்த கூச்சத்தை ஏற்படுத்தியது. இருந்தாலும், அவள் விடுவதாக இல்லை.
“தூங்காம இருந்தாங்களா? அல்லது…அவங்களை நீங்க தூங்க விடாம தொந்திரவு பண்ணிட்டிருந்தீங்களா?” என்று சிரித்தவாறே கேட்டாள்.
“அப்படியே வச்சுக்கலாமே!” என்று காப்பியைக் குடித்து முடித்து கோப்பையை அவளிடம் நீட்டினான் ஆனந்த்.
“சித்தியும் மகனும் ரொம்பவே காய்ஞ்சு போயிருக்கீங்க போலத் தெரியுது,” என்று மீண்டும் சிரித்தாள் புஷ்பா. “அதுக்காக, இவ்வளவு சத்தமா போடுறது? பக்கத்து வீட்டுக்குக் கூடக் கேட்டிருக்கும் போலிருக்கு!”
“அண்ணி! நீங்க போட்ட சத்தம் பெங்களூர் முழுக்கக் கேட்டிருக்குமே!” என்று கண் சிமிட்டினான் ஆனந்த்.
“நான் ஒண்ணும் அவ்வளவு சத்தம் போடலே!” என்று முகம் சிவக்கக் கூறினாள் புஷ்பா.
“அதை நீங்க சொல்லக் கூடாது அண்ணி! கேட்டவங்க நாங்க சொல்லணும்!” என்றான் ஆனந்த். “நான் கூட என்னவோ ஏதோன்னு பயந்து எழுந்து வரலாமான்னு கூட நினைச்சேன். ஆனா…சித்தி தான்…”
“சித்தி தான்…,” என்று குறும்புப்புன்னகையோடு அவனை ஏறிட்டாள் புஷ்பா. “என்ன சொன்னாங்க அத்தை? என்ன செஞ்சாங்க?”
ஆனந்துக்குப் புரிந்து போனது. தானும் சித்தியும் இரவில் விளையாடியதை, புஷ்பா ஒளிந்திருந்து பார்த்திருக்க வேண்டும் என்பது அவனுக்குப் புரிந்தது.
“எல்லாம் தெரிஞ்சுகிட்டே, என் வாயாலேயே எல்லாத்தையும் கேட்கணுமுன்னு ஆசைப்படறீங்க அண்ணி,” என்று பதிலளித்தான் ஆனந்த்.
“அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்லே! அவுங்க ஆம்புளை சுகத்துக்காக ஏங்குறது பெரிய விஷயமில்லே! ஆனா உங்க வயசுப்பையன் இப்படியா காஞ்சமாடு கம்பங்கொல்லையிலே விளுந்து புரண்ட மாதிரி விளுவீங்க?” என்று சிரித்தாள் புஷ்பா.
“உங்களுக்குப் பொறாமை!” என்று புன்னகைத்தான் ஆனந்த்.
“பொறாமையில்லை! உங்களைப் பார்த்தா பரிதாபமாயிருக்கு,” என்றாள் புஷ்பா.
“எது எப்படியோ? இதை ரகசியமா வச்சுக்கிட்டாலே போதும்,” என்று தாழ்ந்த குரலில் சொன்னான் ஆனந்த்.
“கவலைப்படாதீங்க! தெரிஞ்சதா காட்டிக்க மாட்டேன்,” என்றாள் புஷ்பா. “அதுக்காக ரொம்ப தைரியமா பகலிலேயே அத்தை கூட விளையாடினீங்கன்னா என்னாலே பார்த்திட்டு சும்மாயிருக்க முடியாது.”
“என்ன பண்ணுவீங்க அண்ணி?”
“பொறுத்திருந்து பாருங்க!” என்று கூறியபடி அங்கிருந்து நகர முற்பட்டாள் புஷ்பா.
“பேசிட்டிருக்கும்போதே கிளம்பறீங்க அண்ணி,” என்று அவளை வழிமறித்தான் ஆனந்த்.
“என்னைப் போக விடுங்க! உங்க சித்தி காய்கறி வாங்கிட்டு வர்றதுக்குள்ளே நான் சாதம் வைச்சிடறேன்,” என்றபடி அவனைத் தாண்டியபடி புஷ்பா சமையலறையை நோக்கி நடந்தாள். ஆனந்த் பின்தொடர்ந்தான்.
“அண்ணி! உண்மையைச் சொல்லுங்க! உங்களுக்கு உங்க மாமியார் மேலே பொறாமையா இருக்கு தானே?” என்று அவளைச் சீண்டினான் ஆனந்த்.
சமையலறைக்குள் நுழைந்துகொண்டிருந்த புஷ்பா, ஆனந்த் எதிர்பாராத விதமாக சட்டென்று நின்று திரும்பவே, ஏறக்குறைய இருவரும் மோதுகிற தூரத்தில் நின்று கொண்டிருந்தனர். ஆனந்தின் மூச்சு அவளது முகத்தின் மீது விழுந்து கொண்டிருந்தது.
“பொறாமை இல்லை,” என்று அழுத்தம் திருத்தமாகக் கூறினாள் புஷ்பா. காப்பிக் கோப்பையை கழுவுகிற இடத்தில் வைத்து விட்டு மீண்டும் அவள், ஆனந்தைத் தாண்டியபடி வீட்டுக்குள்ளே நடக்க, ஆனந்தி விடாமல் பின்தொடர்ந்தான்.
“ஏன் என் பின்னாலேயே வர்றீங்க?”
“எனக்கு உண்மை சொல்லுங்க! இதை ரகசியமா வைச்சுக்கிறதா சொல்றீங்க! ஆனா நானும் சித்தியும் பண்ணுறது பிடிக்கலேன்னும் சொல்றீங்க! உங்க மனசுலே என்ன இருக்குன்னு தெரியாம போகமாட்டேன்.” என்று அடம்பிடித்தான் ஆனந்த்.
புஷ்பா அவனுக்குத் தனது முதுகைக் காட்டியபடியே மவுனமாக நின்றாள். ஆனந்த் அவளுக்கு முன்னால் சென்று நின்றான். புஷ்பா அவனை ஏறிட்டாள். ஆனந்தின் உயரம், உடல்வாகு, நிறம், அவன் கண்களிலிருந்த விருப்பம் என ஒவ்வொன்றையும் ரசித்தாள்.
அண்ணியின் பார்வைக்கு என்ன பொருள் என்று ஆனந்த் புரிந்து கொள்வதற்கு முன்னமே, புஷ்பாவின் கைகள் அவனது இடுப்பைச் சுற்றி வளைத்தன. ஒருவரது கண்கள் மற்றவரை ஊடுருவிக்கொண்டிருக்கையில், இருவருக்கும் பல விஷயங்கள் புரிய ஆரம்பித்திருந்தன.
புஷ்பா ஆனந்தின் உதடுகளில் முத்தமிட்டாள். ஆனந்த் குழம்பினான்- திரும்ப அவளைத் தானும் முத்தமிடுவதா? அண்ணி செய்து கொண்டிருப்பதை நிறுத்துவதா? அவனது மனதில் குழப்பங்கள் ஏற்பட்டிருந்தபோதும், அண்ணியின் முத்தம் அவனது உடலில் சில மாற்றங்களை உடனே ஏற்படுத்தியது. அதன் விளைவாக, ஆனந்தின் சுண்ணி கண்ணிமைக்கும் நேரத்திலேயே விரைத்துப் போனது.
ஆனந்த் இரு கைகளாலும் புஷ்பாவின் முகத்தை ஏந்திக்கொண்டு அண்ணியின் இதழ்களைக் கவ்வினான். புஷ்பாவின் ஒரு கை அவனது இடுப்பில் ஊர்ந்துசென்று அவனது பெர்மூடாவின் நாடாவை அவிழ்த்தது. இருவரும் முத்தமிட்டுக்கொண்டிருக்க, அவர்களது நாக்குகள் பின்னிப்பிணைந்திருக்க, அண்ணியின் உள்ளங்கை தனது குண்டியை வருடியதும் அவளது வாய்க்குள்ளே முனகினான் ஆனந்த். அவளது சில்லென்ற விரல்கள் தனது சுண்ணியைத் தொட்டு வருடியதும் ஆனந்த் மெய்மறந்தான். அவனது சிலிர்ப்பினால் உற்சாகமடைந்த புஷ்பா கொழுந்தனின் சுண்ணியைக் குலுக்கி விடத் தொடங்கினாள்.
அதற்கு மேல் பொறுத்திருக்க விரும்பாத ஆனந்த், அண்ணியின் மாராப்பை விலக்கி, அவளது பிளவுஸின் மீது கைவைத்து, இரண்டு முலைகளையும் பிடித்து அமுக்கினான். அவனது கைகள் பட்டதும் அவளது முலைகள் வெடித்து விடுவன போல வீங்கி விம்முவதை அவனால் உணர்ந்து கொள்ள முடிந்தது. தான் கற்பனை செய்திருந்ததை விடவும் அண்ணியின் முலைகள் இறுக்கமாக இருப்பதை எண்ணி ஆனந்த் அகமகிழ்ந்தான். அவனது சுண்ணி அவளது முட்டிக்குள்ளே துடிதுடித்துக்கொண்டிருந்தது. அவனது நரம்புகள் தனது உள்ளங்கைகளில் முறுக்கேறுவதை ரசித்தபடி, புஷ்பா கொழுந்தனின் சுண்ணியை வேகவேகமாகக் குலுக்கத் தொடங்கினாள். அவளது கையின் வேகத்திற்கு சற்றும் சளைக்காமல் அவனது கைகளும் அண்ணியின் முலைகளை பிளவுசோடு சேர்த்துக் கசக்கிப் பிசைந்து கொண்டிருந்தன. தனது இறுக்கமான பிராவின் கொக்கிகள், தனது முலைகளின் வீக்கம் தாளாமல் பட்டென்று அறுபடுமோ என்று எண்ணுமளவுக்கு, அவளது முலைகள் விம்மிக்கொண்டிருக்க, அவளது முலைக்காம்புகள் அவளது பிரா,பிளவுஸ் இரண்டையும் குத்திக் கிழித்து வெளியேறி விடுமளவுக்கு விடைத்துப்போய் விட்டிருந்தன. திடீரென்று…
“அண்ணி! எனக்கு நீங்க வேணும்,” என்று முத்தத்தை முறித்து விட்டுக் கூறினான் ஆனந்த்.
“எனக்கும் தான்,” என்று கிசுகிசுத்தாள் புஷ்பா.
“இப்பவே வேணும்,” என்று அழுத்தமாகக் கூறினான் ஆனந்த்.
“காத்திட்டிருக்கேன்,” என்று கூறிய புஷ்பா ஆனந்தைக் கட்டிலில் அமர்த்தினாள். ஆனந்த் அண்ணியின் புடவைத் தலைப்பைப் பிடித்து இழுக்கவும், அவள் அவன் தன்னைத் துகிலுரிய உதவியபடி நின்ற இடத்திலேயே ஓரிரு முறை சுற்றினாள். வெறும் பிளவுசும் உள்பாவாடையுமாக நின்ற அண்ணியின் பேரழகை ஆனந்த் கண்களால் விழுங்கினான். அவளை உறுத்து நோக்கியபடி தன்னையும் நிர்வாணமாக்கிக்கொண்டான். அண்ணி தனது பிளவுஸ், பிரா, உள்பாவாடை, பேன்ட்டீஸ் என ஒவ்வொன்றாய் அவிழ்த்துக்கொண்டிருப்பதைப் பார்க்கப் பார்க்க அவனது சுண்ணி எதிர்பார்ப்பில் கடப்பாரை போல நீண்டு இறுகிக்கொண்டிருந்தது. அவளது அழகைக் கண்ணால் பருகியபடியே, அவன் தனது சுண்ணியைப் பிடித்துக் குலுக்கிக் கொள்ளத் தொடங்கினான். அந்த அறையில், பெங்களூரின் இளங்குளிர்க் காலையில் அண்ணியும், கொழுந்தனும் அம்மணமாகியிருந்தனர்.
“அதுக்குள்ளே என்ன அவசரம்?” என்று புஷ்பா, கொழுந்தன் தன் சுண்ணியைத் தானே குலுக்கிக் கொண்டிருப்பதைச் சுட்டிக்காட்டியவாறு கூச்சத்தோடு கூறிச் சிரித்தாள்.
“பாஸ்கர் ரொம்பக் கொடுத்து வச்சவன்,” என்றான் ஆனந்த்.
“நீங்களும் தான்,” என்று கூறியவாறே புஷ்பா கட்டிலில் ஆனந்தை நெருங்கி அமர்ந்தாள்.
“அண்ணி! உங்களைப் பார்த்ததுனாலே வந்த வினை தான் நேத்து சித்தியைப் போட்டுத்தள்ளுறா மாதிரி ஆயிருச்சு!” என்று உண்மையை ஒப்புக்கொண்டான் ஆனந்த்.
“நானும் கவனிச்சேன்,” என்று கூறிய புஷ்பா தரையில், ஆனந்தின் கால்களுக்கு மத்தியில் மண்டியிட்டு அமர்ந்தாள். “கண்ணாலேயே என்னைப் போட்டுக் கசக்கிட்டிருந்தீங்க!”
ஆனந்த் குனிந்து நோக்கியபோது, அண்ணியின் காம்புகள் விடைத்திருப்பதையும், அவளது முலைகள் விம்மிக்கொண்டிருப்பதையும் அவனால் காணமுடிந்தது.
அப்படியே பாய்ந்து அண்ணியின் முலைகளைக் கசக்கிப் பிழிந்து விட வேண்டும் போலிருந்தது. அந்த எண்ணத்திலேயே அவனது கை சுண்ணியை வேகவேகமாகக் குலுக்கி விடத் தொடங்கியது.
“த்சு! நான் பண்ணறேன்!” என்று கூறிய புஷ்பா, அவனது கையை அவனது சுண்ணியிலிருந்து அப்புறப்படுத்தினாள். தனது விரைத்துப்போயிருந்த சுண்ணியை அண்ணி தனது வாய்க்குள்ளே இழுத்துக்கொள்வதை ஆனந்த் மலைப்போடு பார்த்தான். அவளது இதழ்களும் நாக்கும் நம்பமுடியாத அளவுக்கு வெதவெதப்பாக அவனது சுண்ணியின் தலைப்பகுதியின் மீது மிதமாக அழுந்தின. அவனது கைகள் அண்ணியின் தலையைப் பற்றியவாறு, அவளது அடர்த்தியான கூந்தலை அளையத் தொடங்கின. அண்ணியின் நாக்கு தனது சுண்ணித்தண்டை சுற்றிச் சுற்றி வருடுவதை அவனால் உணரமுடிந்தது. அவனது கை அவளது தலையின் மீது இறுக, அவன் மெதுவாகத் தனது இடுப்பை அசைத்து அசைத்து, தனது சுண்ணியை அண்ணியின் வாய்க்குள்ளே தள்ளித் தள்ளி இழுக்கத் தொடங்கினான்.
“அண்ணி!” என்று நெக்குருகினான். “சூப்பராப் பண்ணறீங்க அண்ணி!”
அவனுக்குத் தலை கிறுகிறுவென்று சுழல்வது போலிருந்தது. கண்கள் மயங்குவது போலிருந்தது. வந்தவுடனேயே தனது கண்களுக்கு விருந்தான அண்ணியே தன்னைத் தானே விருந்தாக்கிக்கொண்டிருப்பதை அவனால் நம்ப முடியவில்லை.
தலையை மேலும் கீழும் ஆட்டியவாறே, கொழுந்தனை ஊம்பிக்கொண்டிருந்த புஷ்பா, அவ்வப்போது ஆனந்தை ஏறிட்டு நோக்கி அவனது முகத்தில் தென்பட்ட மகிழ்ச்சியை ரசித்துக்கொண்டிருந்தாள். அவளது ஒரு கை அவனது சுண்ணியைக் குலுக்கிக்கொண்டிருக்க, இன்னொரு கை அவனது கொட்டைகளைப் பிடித்து அமுக்கி விட்டுக்கொண்டிருந்தது. அண்ணியின் விளையாட்டுக்கு இடமளித்தவாறே, ஆனந்த் தனது இடுப்பை முன்னும் பின்னும் அசைத்து அசைத்து அவளது வேகத்திற்கு ஈடு கொடுத்துக்கொண்டிருந்தான். தனது சுண்ணி அண்ணியின் தொண்டையோடு உராய்ந்ததும் அவன் முனகினான். ஏற்கனவே ஒழுகத்தொடங்கியிருந்த அவனது சுண்ணியின் ஆரம்ப எழுச்சியின் அறிகுறியான ஒரு சொட்டை அவள் தனது தொண்டைக்குள்ளே இறக்கி விட்டிருந்தாள்.
“ஓ! அண்ணி! ரொம்ப சுகமாயிருக்கண்ணி!” என்று ஆனந்த் தன்னைமறந்து கூவினான்.
கொழுந்தனின் கூக்குரல் கேட்டுப் பரபரப்படைந்த புஷ்பா, அவனது சுண்ணியை வெறிவந்தவள் போல ஊம்பி விடத்தொடங்கினாள். அவனது கொட்டைகளைப் பிடித்திருந்த அவளது கை தன் பிடியை இறுக்கியது. ஆனந்தின் இடுப்பு முன்னைவிட வேகமாக அசைந்து அசைந்து, அவனது சுண்ணி அண்ணியின் வாயை ஓக்கத் தொடங்கியது.
“அண்ணி, வரப்போகுது அண்ணி,” என்று எச்சரித்தான் ஆனந்த். ஆனால், புஷ்பா சுதாரிப்பதற்குள்ளாக, ஆனந்தின் கொட்டைகளிலிருந்து புறப்பட்ட விந்துவின் வெள்ளம் அவளது வாயை நிரப்பியது. புஷ்பா கண்களை இறுக்க மூடியபடி, கொழுந்தனின் கொழுகொழு திரவத்தில் ஒரு துளியையும் விட்டு வைக்காமல் தொண்டையில் இறக்கி விழுங்கியதோடு, அவனது சுண்ணியை இறுக்க முறுக்கிக் கறந்து அதிலிருந்து வெளியேறிய கடைசிச்சொட்டு விந்தையும் உண்டு முடித்தாள்.
ஓரிரு கணங்கள் முனகியபடி ஆனந்த் அப்படியே அமர்ந்திருந்தான். பிறகு, எழுந்து கொண்டவன் அண்ணியை எழுப்பி அவளை ஆரத்தழுவிக்கொண்டு வெறிபிடித்தவன் போல அவளது இதழ்களில் முத்தமிட்டான். அவர்கள் இருவரது உடல்களும், பசைபோட்டது போல ஒட்டிக்கொண்டு விட்டிருந்தன.
“அத்தை வர்றதுக்குள்ளே என்னைச் சீக்கிரமா ஒரு தடவை போடுவியா ஆனந்த்?” என்று கேட்டாள் புஷ்பா. கரும்பு தின்னக் கூலியா வேண்டும்?
ஆனந்த் தனது கைகளால் அண்ணியின் குண்டியைப் பிடித்து இறுக்கினான். அவளை கட்டிலில் மல்லாக்கச் சாய்த்ததும், அவள் தனது இரண்டு கால்களையும் அகலமாக விரித்தாள். வேட்கையோடு அண்ணியின் மீது படர்ந்து கொண்ட ஆனந்த், தனது சுண்ணியை ஒரு கையால் பிடித்து அவளது புழையின் மீது வைத்துத் திணித்தான். புஷ்பாவின் கைகள் அவனது தோள்களைப் பிடித்து இழுத்துக்கொள்ளவும், அவனது உதடுகள் மீண்டும் அவளது இதழ்களைக் கவ்விக்கொண்டன. இருவரும் முத்தத்தில் ஆழ்ந்திருக்க, ஆனந்தின் சுண்ணி அண்ணியின் புழையில் தனது வேலையை ஆரம்பித்தது. சிறிது நேரம் ஆனந்த் புஷ்பாவின் மீது அழுந்தி அழுந்தி அவளை ஓத்தபிறகு, சரேலென்று ஆனந்தைப் புரட்டிப்போட்ட புஷ்பா, அவன் மீது சவாரி செய்யத்தொடங்கினாள். கால்களை அகலவிரித்தபடி, முட்டுகளில் இரண்டு கைகளையும் ஊன்றிக்கொண்டு, முலைகள் குதித்தபடி அவள் அவனது சுண்ணியின் மீது எம்பி எம்பிக் குதித்தது கண்கொள்ளாக்காட்சியாக இருந்தது.
ஆனந்தின் கைகள் அண்ணியின் குண்டியை அழுத்திப் பிடித்துக்கொண்டன.
“நீயும் தூக்கித் தூக்கிக் குத்து!” என்று அனற்றினாள் புஷ்பா. இடுப்பைத் தூக்கித் தூக்கி, தனது சுண்ணியை அண்ணியின் புழைக்குள்ளே ஆழமாக ஏற்றியிறக்கியபடி ஆனந்த் தனது வேகத்தைக் காட்டத்தொடங்கினான். துள்ளிக் குதித்த இளமுலைகளைக் கண்டு அவனுக்கு நாக்கில் எச்சில் ஊறவே, தலையை நிமிர்த்தியவன் அவளது காம்புகளை மாற்றி மாற்றி, வாயால் கவ்வி சுவைக்கத் தொடங்கினான்.
புஷ்பா இப்போது தனது கைகளை கொழுந்தனின் தோள்களின் மீது ஊன்றியபடி, அவன் மீது சற்றே சாய்ந்தபடி தனது இடுப்பை மேலும் கீழுமாக இயக்கி இயக்கி, அவனது சுண்ணியைத் தனது புழைக்குள்ளே ஏற்றி இறக்கிக்கொண்டிருந்தாள். அவளது வேகம் அதிரடியாக அதிகரித்துக்கொண்டே போக, அவளது புழைக்குள்ளே ஆனந்தின் சுண்ணி சுறுசுறுப்பாக ஓத்துவிட்டுக்கொண்டிருந்தது. அந்த சுகத்திலே லயித்தபடியே ஆனந்த் அண்ணியின் முலைக்காம்புகளை லயித்து சுவைத்துக்கொண்டிருந்தான்.
“உன்னோடது அவருதையும் விட பெருசு,” என்று கிசுகிசுத்தாள் புஷ்பா. அவர்கள் இருவரும் துள்ளிய துள்ளலில் கட்டிலில் பொருத்தப்பட்டிருந்த ஸ்ப்ரிங்குகள் கீ..கீயென்று அலறத்தொடங்கின. பழைய தேக்கில் செய்யப்பட்டிருந்த அந்த பலம்வாய்ந்த கட்டிலும் அவர்கள் இருவரின் வேகத்திற்கு ஈடுகொடுக்காமல் பிளந்து உடைந்து விடும் போலிருந்தது.
புஷ்பா உடலைப் பின்னுக்குத் தள்ளியபடி, கொழுந்தனின் கால்களில் கைகளை ஊன்றியபடி தொடர்ந்து அவனது சுண்ணியின் மீது துள்ளிக் குதித்தபோதெல்லாம் அவளது இளமுலைகள் அந்தரத்தில் நடனமாடின. ஆனந்த் சற்றே தலைதாழ்த்திப் பார்த்தபோது அவனது சுண்ணி முடுக்கிவிட்டது போல அண்ணியின் புழைக்குள்ளே அசுரவேகத்தில் போய்வந்து கொண்டிருப்பதைக் கண்டான். அவனது கொட்டைகள் இறுகத் தொடங்கின; ஒவ்வொரு குத்துக்குப் பிறகும் அவனது சுண்ணி முறுக்கேறுவது போலிருந்தது.
கொழுந்தனின் சுண்ணி கூத்தாடிக்கொண்டிருக்க, புஷ்பாவின் விரல்கள் இறங்கிவந்து அவளது புழையை நெருடியபடி, அவளது மொட்டைத்தொட்டு அழுத்தித் தேய்த்து விளையாடின. அவள் ஒவ்வொரு முறை குதித்தபோதும், அவனது சுண்ணியின் மீது அவளது உடலின் மொத்த எடையும் அழுந்தி அழுந்தி இறங்கிக்கொண்டிருந்தது. அவளது முலைகள் முயல்குட்டிகளைப் போல அந்தரத்தில் துள்ளிக்கொண்டிருந்தன.
“ஆனந்த், எனக்கு…வருது மாதிரியிருக்கு….” என்று அவள் தலையைப் பின்னால் சாய்த்துக்கொண்டு அலறினாள். அவளது உடல் நடுங்கத் தொடங்கி விட்டிருந்தது. ஆனால், ஆனந்த் தனது இடுப்பை நிறுத்தாமல் தூக்கித் தூக்கியடித்து அடித்து, தனது சுண்ணியைக் குத்தீட்டி போல அண்ணியின் புழைக்குள்ளே செலுத்திக்கொண்டிருந்தான். அவளது புழையுதடுகள் தனது சுண்ணியை இறுக்கிப்பிடித்தவாறு கறக்க முயல்வதையும் அவனால் உணர முடிந்தது.
திடீரென்று அவளது புழை அவனது சுண்ணியை இறுக்கியதோடு அப்படியே விரியாமல் நிலைத்து விட்டது போலிருந்தது. அவளது உடல் குலுங்குவதையும் அவனால் உணர முடிந்தது. அண்ணியையே அவன் ஏறிட்டு நோக்கியபோது அவள் இன்பப்பெருக்கின் அருகாமையை எட்டியிருப்பதை, பாதி மூடியிருந்த அவளது கண்களைப் பார்த்தே அவன் புரிந்து கொண்டான்.
“ஊவ்வ்வ்!” என்று அலறினாள் புஷ்பா. அவளது புழையிலிருந்து மடைதிறந்த வெள்ளமாக, அவளது காமத்திரவம் வெளியேறியது. அவனது சுண்ணி அவளது மதனநீரால் மங்கலநீராட்டப்பட்டது.
அதற்கு மேலும் தாள முடியாத ஆனந்த், மேலும் ஒரு சில குத்துக்களை அழுத்தி அழுத்தி அண்ணியின் புழைக்குள்ளே ஏற்றியிறக்கிவிட்டு, தனது கொட்டையிலிருந்து வெளிப்பட்டு சீறிப்பாய்ந்த விந்துவின் வெள்ளத்தை அவளது புழைக்குள்ளே பீச்சியடித்தான். தனது கடைசித் துளி அவளது புழைக்குள்ளே போகும்வரையிலும் அவன் தனது சுண்ணியை இயன்றவரையிலும் அழுத்தமாக செலுத்தினான்.
ஓரிரு நிமிடங்கள், அந்த அறையில் இருவரது பெருமூச்சுக்களைத் தவிர வேறு எந்த அரவமும் இருக்கவில்லை. புஷ்பா மெதுவாக தளர்ந்து கட்டிலில் விழுந்தாள். ஆனந்த் அவளை இறுகத் தழுவினான்.
“தேங்க்ஸ் அண்ணி!” என்று கிசுகிசுத்தான்.
“இப்பவாவது ஒத்துக்கறியா?” என்று புஷ்பா அவன் காதைக் கடித்தாள். “நீயும் உங்கண்ணனை மாதிரி கொடுத்து வச்சவன் தான்!”
